Magia związków - ebook
Magia związków - ebook
Pierwsza na rynku analiza relacji międzyludzkich
w oparciu o chińską filozofię przyrody i Księgę Przemian.
Autorka już od kilkunastu lat zgłębia zasady chińskiej filozofii przyrody
i żyje według nich. W oparciu o jedno z najwspanialszych osiągnięć myśli ludzkiej – Księgę Przemian, zwanej Księgą Yi Jing – analizuje przypadki zaburzonych relacji i przedstawia sposoby ich naprawy.
Czy wiesz, że przyczyną toksycznych związków mogą być emocje?
Według chińskiej filozofii przyrody to właśnie one determinują nasze
działanie i postępowanie, a przez to wpływają na wszelkie relacje i są przyczyną ich zaburzeń. Jeśli czujesz, że związki, w których żyjesz: rodzinne, partnerskie czy damsko-męskie, nie są tak naprawdę szczęśliwe, sposobu na ich poprawę poszukaj w naukach chińskich Mistrzów.
Autorka pod kątem ich wiedzy przeanalizowała Ustawienia Rodzinne Hellingera, które mają wiele odniesień do Księgi Przemian. Swoje badania nad harmonią w relacjach międzyludzkich poszerzyła również o wnioski z badania
aury czy kolorów czakramów na Kole Barw.
Warto skorzystać z dawnych, sprawdzonych metod,
by przywrócić równowagę i zbudować zdrowe relacje.
Spis treści
Wstęp
Zasady transkrypcji chińskiej
Wprowadzenie
Zaciemnienie światła (zranienie), czyli przygody Piotrusia Pana i Wendy
Entuzjazm, czyli pomost do nieba
Ustawienia rodzinne Berta Hellingera w świetle chińskiej filozofii przyrody
W barwach tęczy
Naprawa
Zakończenie
Kategoria: | Ezoteryka |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-7377-644-9 |
Rozmiar pliku: | 1,5 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
„Magia związków” to książka, w której analizuję relacje rodzinne przy pomocy niekonwencjonalnych metod. Wychodzę bowiem z założenia, że utarte ścieżki prowadzą niejednokrotnie na manowce, kręcimy się na nich w kółko i nie potrafimy odkryć niczego nowego. Nazywanie zdarzeń wciąż i bez końca tymi samymi słowami prowadzi często do swoistego zapętlenia myśli, kiedy to nie potrafimy przejść do następnych etapów: do refleksji, planu i jego realizacji. Powtarzające się myśli, które krążą wciąż wokół jednego tematu i podpowiadają te same rozwiązania, odbierają nam siłę do działania. I wtedy warto popatrzeć na życie z jakiejś innej perspektywy, zrewidować utarte poglądy, a czasami odłożyć je na półkę.
W zachodniej wizji człowiek zostaje przeciwstawiony reszcie świata; „istnieję ja i świat” – tylko tyle możemy powiedzieć, a do tego zewnętrzny świat nam zagraża, jest nieprzewidywalny, pełen zasadzek i pułapek. Natomiast według chińskiej filozofii przyrody, przedstawionej w Księdze Przemian – Yi Jing, w najstarszym dziele filozoficznym starożytnych Chin, człowiek, podobnie jak wszystkie inne żyjące istoty, jest mikrokosmosem wpisanym w całość. Stanowi cząstkę większego organizmu, z którym łączy go niezliczona ilość wzajemnych zależności, gdzie każda zmiana i ruch na jakimkolwiek poziomie wywołuje określony ciąg zdarzeń. To model, w którym główne siły sprawcze – Niebo i Ziemia (yin i yang) są obecne na poziomach wszystkich mikrokosmosów, gdzie obowiązują te same zasady, co na poziomie makrokosmosu. Możemy to sobie wyobrazić jako obracającą się kulę, gdzie Niebo stanowi zewnętrzną warstwę ochronną, a Ziemia zajmuje centrum. Wewnątrz tej kuli obracają się inne kule, które symbolizują różne poziomy mikrokosmosów. Na jednym z tych poziomów, między Ziemią i Niebem, znajduje się człowiek, poniżej – układ jego organów wewnętrznych, nad człowiekiem mikrokosmos systemu rodziny. Jakikolwiek ruch na którymkolwiek poziomie mikrokosmosu lub na poziomie makrokosmosu wywołuje ruch na innych poziomach. Na przykład cykliczne zmiany pór dnia i roku wpływają nie tylko na nastroje, emocje i zachowanie człowieka, ale również na sposób funkcjonowania jego organów wewnętrznych.
Każda pora dnia i roku charakteryzuje się właściwym dla niej kierunkiem ruchu; wiosną i o poranku wszystko rośnie i porusza się w górę, w lecie oraz w południe rozprzestrzenia się maksymalnie ciepło, jesienią wszystko się zniża i wraca do centrum. Podobnie człowiek, jego emocje i działanie organów wewnętrznych podlegają cyklicznym zmianom. Rośniemy w górę razem z wiosną i odczuwamy obniżenie nastroju jesienią. Każdej porze roku (Przemianie) przypisane są korelujące z nią zjawiska. Na przykład wiosna to Przemiana Drzewa, należą do niej: poranek, wiosna, wschód, artykuły żywnościowe o smaku kwaśnym, wątroba w ciele człowieka i związane z nią emocje – gniew, praca koncepcyjna itp. W chińskiej filozofii określono dokładnie, w jaki sposób jedna Przemiana zmienia się w następną w powtarzających się cyklach w obiegu karmiącym i jak działa na inne Przemiany i w innych obiegach, w cyklu dominacji, czy też w obiegu raniącym, a tym samym ustalono na przykład zależności między głównymi organami wewnętrznymi w organizmie człowieka i wpływ na te organy zjadanych artykułów spożywczych. To jednak nie wszystko, te same zasady dotyczą wszystkich sfer życia, chociażby elementy krajobrazu można zaszeregować według ich cech i kształtów do jednej z Przemian i wydedukować, w jaki sposób będą działały na człowieka. Mało tego, na harmonijną współpracę organów wewnętrznych w ciele człowieka ma wpływ każdy jego ruch i gest, toteż starożytni Chińczycy opracowali zestaw ćwiczeń leczniczych – Qi Gong, które niezwykle skutecznie przywracają równowagę tak emocjonalną, jak i fizyczną, a wszystko według jednych i tych samych zasad, o akupunkturze już nie wspomnę. Toteż śmiało można powiedzieć, że chińska filozofia przyrody, a w tym tradycyjna medycyna chińska, zawierają teorie i zasady, które można wykorzystać w każdej dziedzinie życia. Odnoszą się one również do związku mężczyzny z kobietą, chociaż w tym przypadku wyraźniej są widoczne analogie do relacji Ziemi i Nieba, układu yin – yang. Ziemia to kwintesencja yin, a Niebo kwintesencja yang. Wszystkie zjawiska, a w tym człowiek, zarówno kobieta, jak i mężczyzna, są yin – yang. Te dwie siły to dwa przeciwstawne sobie bieguny, które się przyciągają i łączą w celu tworzenia życia. Człowiek jest splotem Nieba i Ziemi, yin i yang, które powinny pozostawać w dynamicznej równowadze. Niemniej, na wyższym poziomie mikrokosmosu, w związku mężczyzny z kobietą, ta ostatnia charakteryzuje się niewielką przewagą yin, czyli ma cechy Ziemi, a mężczyzna ma niewielką przewagę cech yang. Tym samym na poziomie ich związku ma również miejsce przyciąganie yin i yang. W przypadku kiedy to kobieta ma przewagę cech yang, a mężczyzna yin, też występuje przyciąganie yin i yang, ale tego typu związek jest w jakimś sensie chory, bardzo trudny i jego uczestnicy narażają się na traumatyczne przeżycia. W książce omówię szczegółowo tego typu przypadki.
W Księdze Przemian charakter zdarzeń jest opisany poprzez analizę kierunku ruchu składowych zjawisk i pozycji, jakie zajmują w stosunku do siebie. Ciała niebieskie nie zbaczają ze swoich torów, trzymają się wytrwale właściwego toru, jest to tajemnica wiecznego istnienia świata. Mężczyznę yin i kobietę yang można zaś porównać do ciał niebieskich, które wypadły ze swoich torów, wykoleiły się, straciły właściwą dla siebie Drogę i zmieniły swoją pozycję w systemie. Ziemia znajduje się w centrum w stosunku do Nieba, takie samo miejsce zajmuje kobieta w poprawnym związku z mężczyzną. Kobieta yang porzuca zaś centrum.
Potrafimy snuć długie rozważania o przyczynach udanych lub nieudanych związków mężczyzny z kobietą, ale nie przywiązujemy w nich żadnej wagi do pozycji, które wobec siebie zajmują i cech ich zachowania według kryteriów yin – yang. Nie potrafimy w ten sposób sklasyfikować emocji, nie wiemy chociażby, że hałaśliwy, głośny śmiech to emocja yang i jako stały obyczaj u nastolatki mówi aż nazbyt dużo o jej osobowości.
W Księdze Przemian to właśnie opis zbyt silnych i długotrwałych emocji jest jednym z najważniejszych elementów charakterystyki postępowania człowieka, bo określa on kierunek działania osoby, jej cechy yin i yang.
W swojej książce przedstawiam relacje rodzinne nie tylko z perspektywy chińskiej filozofii przyrody. Zbieżne z tą filozofią są poglądy Berta Hellingera, który przywiązuje ogromną wagę do pozycji, które zajmują ojciec, matka, dziadek, babka, dzieci, wnuki w systemie rodziny.
Jeden z rozdziałów poświęciłam Ustawieniom Rodzinnym Berta Hellingera.
Relacje rodzinne możemy zobaczyć również w barwach i o tym też napisałam, jak i o stosunku do naszych Przodków.
Opis relacji rodzinnych na podstawie pozycji, które zajmują członkowie systemu, i sposobu ich poruszania mógłby wydawać się „techniczny”, gdyby nie fakt, że według starożytnych Chińczyków świat materii przesiąka bez reszty pierwiastek duchowy. Niebo jest obecne na każdym poziomie życia, inicjuje je i wyznacza mu kierunek. Niebo, przenikając Ziemię, stwarza jedność świata. W podstawowej konstrukcji człowieka znajdziemy Ziemię, to jego forma cielesna: tkanki, ścięgna, mięśnie, płyny wewnętrzne, i Ducha Nieba, który wyznacza kierunek rozwoju, wyznacza Drogę, którą człowiek powinien iść. Obecność Ducha Nieba ujawnia się nie tylko w sercu – centrum duchowym człowieka, ale też w każdym ruchu i geście istoty ludzkiej. W tej perspektywie człowiek jawi się jako całość, jeśli podąża w jakimś kierunku, to porusza się zarówno jego ciało, emocje i pierwiastki duchowe. Ruch ciała odzwierciedla ruch umysłu.
Wiedza z Księgi Przemian zawiera niezmienne prawa przyrody, człowiek ma zaś wolną wolę i nie musi ich przestrzegać. W Yi Jing nie znajdziemy jednak słów potępienia dla grzeszników i groźby, że będą się przez wieczność smażyć w piekle: starożytni Chińczycy w ogóle nie wiedzieli, że coś takiego jak piekło istnieje. Problem osoby, która zbacza z właściwej Drogi, płynie pod prąd, odchodzi od swojej natury, polega na czymś innym, przede wszystkim naraża się ona na ciągłe upokorzenia, przeżywa uczucia żalu i wstydu. A poza tym nie może liczyć na udane i harmonijne związki i poprawne relacje rodzinne. Księga Przemian nikogo jednak nie potępia, daje każdemu szansę na zmianę jego trudnej i niewygodnej sytuacji życiowej na inną, podpowiada odpowiednie sposoby, które temu służą. Równocześnie uświadamia osobom, które płyną pod prąd i narażają się na niepowodzenia życiowe, że to ich własny wybór, a nie zła wola otoczenia i niesprzyjające, fatalne wręcz okoliczności zewnętrzne. I to tylko tyle.Zasady transkrypcji chińskiej
Transkrypcja pinyin jest oficjalną, przyjętą przez Chiny i ONZ transkrypcją słów chińskich. Pomimo to w książkach zawierających chińskie wyrażenia możemy się spotkać z różnorodnymi transkrypcjami, co może sprawiać czytelnikom pewien kłopot, mogą oni bowiem odnieść wrażenie, że teksty książek o podobnej tematyce zawierają różne terminy chińskie, a w rzeczywistości często są to te same słowa zapisane w kilku różnych transkrypcjach. Stosowanie transkrypcji pinyin ma więc znaczenie porządkujące i dlatego też stosujemy ją w naszej książce. Niemniej przy zastosowaniu tej transkrypcji pojawił się pewien problem. W tomie „Magia związków” tekst książki zawiera sporo cytatów z polskiego tłumaczenia Księgi Przemian autorstwa Richarda Wilhelma¹. W dziele tym została zastosowana uproszczona polska transkrypcja sinologiczna, autorzy polskiego przekładu nie zaznaczyli też intonacji (tonów) słów chińskich, wychodząc z założenia: „Nie zastosowano oficjalnej chińskiej transkrypcji pinyin, ponieważ doświadczenie uczy, że mało kto z polskich czytelników w ogóle zadaje sobie wtedy trud odczytywania obco wyglądających napisów. (Byłoby wtedy Yijing w miejsce I-cing)”…². Nie możemy wykluczyć, że stosowanie transkrypcji pinyin może sprawiać czytelnikom pewne trudności w odczytywaniu słów chińskich, z drugiej jednak strony umożliwia im zidentyfikowanie danego słowa w innych tekstach, a w tym w tłumaczeniach tekstów chińskich na języki europejskie i w słownikach. Sam zapis słowa chińskiego w transkrypcji pinyin nie wystarcza jednak do identyfikacji znaku chińskiego (ideogramu), który temu słowu odpowiada. Język chiński należy do języków tonalnych i słowo zapisane w ten sam sposób może być wymawiane na różne sposoby. Dopiero podanie tonalności przy zapisie słowa chińskiego w transkrypcji pinyin pozwala zidentyfikować ideogram, który mu odpowiada. Jesteśmy głęboko przekonani o słuszności zapisywania słów chińskich w transkrypcji pinyin i umieszczaniu przy tych słowach informacji o ich tonach (cyfra przy zapisie pinyin oznacza ton, w którym słowo jest wymawiane). Dobry obyczaj nie pozwala nam jednak na wprowadzanie zmian w cytatach z innych publikacji. W dbałości o jednolitość tekstu książki postanowiliśmy więc zapisać wszystkie słowa chińskie występujące w książce w transkrypcji zastosowanej w polskim przekładzie Księgi Przemian Wilhelma. Zapisaliśmy je kursywą, a obok w nawiasie znajduje się to samo słowo chińskie zapisane w transkrypcji pinyin razem z tonem tego słowa. Na przykład: czen (zhen – 4) – piorun lub tuei (dui – 4) – jezioro. Tę samą zasadę zastosowaliśmy w cytatach z polskiego przekładu Księgi Przemian Richarda Wilhelma, zachowaliśmy transkrypcję występującą w tym przekładzie i w nawiasie zamieściliśmy transkrypcję pinyin z tonem chińskiego słowa jako przypis autorski.
W tomie „Magia związków” znajduje się sporo cytatów z Księgi Przemian, niemniej nie omawiamy tam wszystkich heksagramów występujących w Yi Jing, pomimo to uznaliśmy za celowe umieszczenie w części sinologicznej książki nazwy wszystkich heksagramów w transkrypcji pinyin obok transkrypcji stosowanej w polskim przekładzie Księgi Przemian Richarda Wilhelma.
Początkowo rozważaliśmy pomysł umieszczenia w tabelkach sinologicznych polskich nazw heksagramów z bezpośredniego tłumaczenia z chińskiego na polski.
Wnikliwa analiza i porównanie nazw heksagramów z polskiego przekładu Księgi Przemian Richarda Wilhelma z nazwami heksagramów z Księgi Przemian w tłumaczeniu Szczuckiego i z polskimi nazwami heksagramów przetłumaczonymi bezpośrednio z chińskiego skłoniła nas do rezygnacji z tego pomysłu i umieszczenia w tabelkach i tekście książki nazw heksagramów zaczerpniętych z polskiego przekładu Richarda Wilhelma.
Szczególnie problematyczne wydało się nam wprowadzenie polskich nazw heksagramów z bezpośredniego tłumaczenia z chińskiego na język polski. Księga Przemian nie doczekała się jeszcze bezpośredniego przekładu z chińskiego na polski i korzystamy z tłumaczeń z innych języków europejskich. Jak do tej pory, najważniejszym tłumaczeniem pozostaje tłumaczenie z chińskiego na język niemiecki Richarda Wilhelma, chociaż cenne jest również tłumaczenie Konstantynowicza Szczuckiego z chińskiego na rosyjski, przetłumaczone z kolei na polski przez Leona Zawadzkiego.
Każdy heksagram jest opatrzony ideogramem, a ideogram chiński składa się z symbolicznych obrazów. Wydaje się oczywiste, że próba zrozumienia znaczenia poszczególnych ideogramów wiąże się, już na samym wstępie, z pewną interpretacją. Na przykład „radość” ilustruje ideogram, w którym w górze znajduje się symboliczny obraz dzwonu z brązu, a w dole obraz stołeczka lub podnóżka. Znaczenia tego ideogramu nie tłumaczymy jednak jako „dzwon na stołeczku”, a właśnie jako „radość”.
W ideogramach ilustrujących heksagramy w Księdze Przemian znajdujemy symboliczne obrazy dwóch spośród ośmiu żywiołów: nieba, ziemi, gromu, wody, góry, wiatru, ognia, jeziora – i to one określają dynamikę danej sytuacji, którą omawia heksagram.
Nazwy heksagramów odnoszą się więc do dynamicznego zjawiska, które tworzą dwa żywioły obrazujące specyficzną grę między yin i yang, charakterystyczną dla danej sytuacji, a szerszą charakterystykę tego zdarzenia i jego znaczenie w świecie przyrody i ludzi znajdujemy w komentarzach do heksagramów.
Syntetyczne zapisanie znaczenia heksagramu w jego tytule jest więc rzeczą niezwykle skomplikowaną i trudną.
Richard Wilhelm tłumaczył Księgę Przemian przez 23 lata, konsultując nieustannie swój przekład z mistrzem chińskim. Nie mamy wątpliwości, że tłumaczenie Księgi Przemian Wilhelma na język niemiecki było rzetelne i wnikliwe; równie rzetelne jest jej tłumaczenie z niemieckiego na język polski.
Z kolei rosyjska sinologia stoi na najwyższym poziomie i przekład Księgi Przemian Konstantynowicza Szczuckiego przetłumaczony na polski przez Zawadzkiego też jest godny uwagi. Wydaje się jednak, że tytuły heksagramów z polskiego przekładu Księgi Przemian Wilhelma oddają bardzo trafnie ideę heksagramów, a niektóre tytuły heksagramów zaczerpnięte z tłumaczenia Szczuckiego nie zawsze są tak trafne. Na przykład heksagram 33 Tun (Dun – 4) jest zatytułowany w tłumaczeniu ze Szczuckiego „Ucieczka”, a w tłumaczeniu z Wilhelma – „Odwrót”. Według idei zawartych w Księdze Przemian ucieczka jest rzeczą haniebną i nie o niej traktuje powyższy heksagram. Omawiana jest tu sytuacja, w której siły yang wycofują się przed napierającymi siłami yin. W przyrodzie sytuacja taka ma miejsce jesienią, kiedy to rozpoczyna swoją ekspansję yin, siła wilgoci i zimna, a siły światła i ciepła są w okresowym odwrocie, wiemy jednak, że powrócą wiosną. W odniesieniu do świata ludzi sytuacja ta obrazuje zaś człowieka szlachetnego, który wycofuje się przed naporem pospolitych w niedostępne dla nich rejony (w górę), człowiek szlachetny dystansuje się w opisanej sytuacji od pospolitych, czego jednak nie możemy nazwać ucieczką. Heksagram omawia planowy odwrót sił yang z równoczesnym przygotowaniem powrotu. Toteż tytuł tego heksagramu „Odwrót” z Wilhelma wydaje się jak najbardziej trafny, chociaż polski sinolog może uznać, że zaistniała tu nadinterpretacja w tłumaczeniu chińskiego znaku. Z kolei heksagram 9 – Siao–cz’u (Xiao chu – 3, 4) w polskim tłumaczeniu z Wilhelma ma tytuł „Powściągająca siła małego”, a w polskim tłumaczeniu z Księgi Przemian Szczuckiego „Wychowanie małym”. Na dole tego heksagramu znajduje się silne c’ien (qian – 2) – niebo, a w górze sun (sun – 4) – łagodny wiatr, jedna słaba linia yin w tym heksagramie powściąga, obłaskawia i trzyma przejściowo w ryzach pięć linii yang. Heksagram odnosi się do sytuacji, w której ktoś o niewielkiej sile może działać jedynie poprzez łagodną perswazję. Niewielka siła może jednak odnieść sukces poprzez wytrwałe działanie, poprzez konsekwentne podążanie w tym samym kierunku (kropla wody, która drąży skałę). Również w tym przypadku tytuł heksagramu z polskiego przekładu Księgi Przemian Wilhelma wydaje się bardziej adekwatny do treści heksagramu niż tytuł tego samego heksagramu z polskiego tłumaczenia Księgi Przemian Szczuckiego.
Warto w tym miejscu dodać, że w bezpośrednim tłumaczeniu z chińskiego na polski znak chiński ilustrujący heksagram 9 – Siao–cz’u (Xiao chu – 3, 4) można przetłumaczyć jako „wychowanie małych”, a takie tłumaczenie byłoby sprzeczne z ideą całego heksagramu, wskazywałoby bowiem, że silne yang „wychowuje” w tym przypadku słabe yin (pięciu silnych mężczyzn wychowuje jedną słabą kobietę). Ten ostatni przykład utwierdził nas w przekonaniu, że polskie tłumaczenie znaczenia ideogramów, którymi opatrzone są heksagramy, w oderwaniu od wnikliwych studiów sinologicznych nad tekstem Księgi Przemian byłoby działaniem niezbyt szczęśliwym i z tego to powodu cytujemy tytuły heksagramów zaczerpnięte z polskiego przekładu Księgi Przemian Richarda Wilhelma. (A.C.)
Uproszczone zasady wymowy słów chińskich w języku standardowym zapisanym transkrypcją oficjalną pinyin
W języku chińskim nie istnieje opozycja spółgłosek dźwięcznych i bezdźwięcznych (b-p, g-k, d-t), natomiast istnieją spółgłoski bezprzydechowe i przydechowe. Spółgłoski przydechowe wymawiane są jak polskie bezdźwięczne z krótkim dźwiękiem podobnym do polskiego „ch” bezpośrednio po spółgłosce, natomiast bezprzydechowe jak polskie bezdźwięczne.
Wymawiamy:
A – polskie A
B – polskie P
C – polskie Cch
Ch – polskie CZch
D – polskie T
E – polskie E
F – polskie F
G – polskie K
H – polskie H
I – polskie I; po C, Ch, R, S, Sh, Z, Zh – polskie Y
J – polskie Ć
K – polskie Kch
L – polskie L
M – polskie M
N – polskie N
O – polskie O
P – polskie Pch
Q – polskie Ćch
R – polskie Ż na początku sylaby, polskie R na końcu sylaby
S – polskie SZ
Sh – polskie SZ
T – polskie TCH
U – polskie U; po J, Q, X – jak U
U – jak niemieckie U
W – jak angielskie W
X – polskie Ś
Y – polskie J
Z – polskie C
Zh – polskie CZ
Ponadto:
– ng (występuje tylko na końcu sylaby) wymawiamy jak w ang. słowie „song” – piosenka
– ong wymawiamy – ung
– ian wymawiamy – ien
Poniższe tabele ułatwią jednoznaczną identyfikację trygramów, heksagramów oraz uporządkowanie ich numeracji.
TRYGRAMY
Cyfra obok zapisu pinyin oznacza ton, w którym słowo jest wymawiane.
+---------------+---------------------+-------------------------+---------------------------------------------------------+---------------------------------------------+----------------+-----------------------+------------------+
| znak chiński | trygramy (linie) | transkrypcja pinyin | transkrypcja wg polskiego tłumaczenia Wilhelma | nazwa wg polskiego tłumaczenia I Cing | obraz | atrybut | rodzina |
| | | | | | | | |
| | | | | (Yi Jing) Wilhelma | | | |
+---------------+---------------------+-------------------------+---------------------------------------------------------+---------------------------------------------+----------------+-----------------------+------------------+
| 乾 | | qian – 2 | c’ien | Twórczość | niebo | moc | ojciec |
+---------------+---------------------+-------------------------+---------------------------------------------------------+---------------------------------------------+----------------+-----------------------+------------------+
| 坤 | | kun – 1 | k’un | Biorczość | ziemia | oddanie | matka |
+---------------+---------------------+-------------------------+---------------------------------------------------------+---------------------------------------------+----------------+-----------------------+------------------+
| 震 | | zhen – 4 | czen | Pobudzenie | piorun | poruszenie | pierwszy syn |
+---------------+---------------------+-------------------------+---------------------------------------------------------+---------------------------------------------+----------------+-----------------------+------------------+
| 坎 | | kan – 3 | k’an | Otchłań | woda | niebezpieczeństwo | drugi syn |
+---------------+---------------------+-------------------------+---------------------------------------------------------+---------------------------------------------+----------------+-----------------------+------------------+
| 艮 | | gen – 4 | ken | Trwanie w spokoju | góra | spokój | trzeci syn |
+---------------+---------------------+-------------------------+---------------------------------------------------------+---------------------------------------------+----------------+-----------------------+------------------+
| 巽 | | xun – 4 | sun | Łagodność | wiatr, drzewo | przenikliwość | pierwsza córka |
+---------------+---------------------+-------------------------+---------------------------------------------------------+---------------------------------------------+----------------+-----------------------+------------------+
| 離 | | li – 2 | li | Lgnięcie | ogień | jasność | druga córka |
+---------------+---------------------+-------------------------+---------------------------------------------------------+---------------------------------------------+----------------+-----------------------+------------------+
| 兌 | | dui – 4 | tuei | Pogoda ducha | jezioro | wesołość, radość | trzecia córka |
+---------------+---------------------+-------------------------+---------------------------------------------------------+---------------------------------------------+----------------+-----------------------+------------------+