Magiczny sokół 2 - Sokół zakuty w łańcuchy - ebook

SOKÓŁ I JEGO PRZYJACIELE

CARVALLO: jest księciem z obcego świata, który potrafi przemienić się w sokoła. Przemierza różne światy, aby odnaleźć Xintrę, którą zamieszkują jego ludzie, wagabundzi. Na Ziemi zyskał trójkę przyjaciół.

MONIKA: lubi wiedzieć wszystko o innych. A to, czego nie udaje jej się z nich wyciągnąć, próbuje sama sobie dopowiedzieć.

SIGURD: lubi się we wszystkim orientować. To, czego nie wie, znajduje w sieci lub w bibliotece.

SANDRA: jest młodszą siostrą Sigurda. Chce we wszystkim uczestniczyć. Lepiej wychodzi jej wtrącanie się niż myślenie.ROZDZIAŁ 1

– Nuuudzę się! – ziewnęła Sandra.

Umościła się na sofie z pilotem w ręce. Na zewnątrz siąpił deszcz. Poskakała przez chwilę po kanałach. Ponownie ziewnęła. Kolejny raz przejrzała programy.

– Nudzę się, Sigurd – powtórzyła. Tym razem nieco głośniej.

– Mmm – zamruczał Sigurd znad komputera. Serfował w sieci, żeby znaleźć jakieś informacje o Xintrze. Nie spodziewał się, żeby udało mu się coś odkryć. Świat Carvalla leżał niezmiernie daleko. Nikt na Ziemi o nim nie słyszał. Naturalnie poza nim samym, Sandrą i Moniką, jego sąsiadką. Ale właśnie na poszukiwaniach mijał mu czas.

– Potwornie się nudzę – zaznaczyła kolejny raz Sandra.

Sigurda dopadły złe przeczucia. Gdy jego młodsza siostra zaczynała się nudzić, mogło jej wpaść do głowy cokolwiek.

Wtedy zadzwoniła jego komórka.

– On jest tutaj! – zakomunikowała radośnie Monika. – Wrócił! Właśnie siedziałam na naszym tarasie, gdy przyfrunął ogromny ptak…

– Sokół – wtrącił Sigurd.

– …a on już wtedy tam stał. – ciągnęła Monika. – Książę Carvallo! I pyta o was.

– Naprawdę? – odparł zachwycony Sigurd. – Natychmiast przychodzimy!

Sandra wszystko słyszała. Już była w drodze do sąsiedniego domu. Sigurd puścił się za nią biegiem.

Monika machała do nich z zadaszonego tarasu. Stał tam Carvallo. Wydawał się równie wytworny jak ostatnio. Skłonił się przed nimi i powiedział:

– To dla mnie wielka przyjemność, móc was ponownie spotkać. Nie spodziewałem się, że w najbliższym czasie znowu pojawię się na Ziemi. Jednak stało się coś strasznego. Zaginął mój miecz – Promyk Słońca. Czy mogłem go gdzieś tutaj zgubić?

– Jest tutaj! – odezwała się Sandra. Podała mu złocistą ozdobną szpilkę, która potrafiła zamienić się w miecz.

– Co za szczęście! – ucieszył się Carvallo. – Bez mojego Promyka Słońca czuję się niemal nagi. Wiele razy uratował mi życie. Ale jak…?

– Szpilka leżała na ziemi. Musiałeś ją upuścić – odparła Sandra swoim najbardziej niewinnym tonem.

– Na to wygląda – zgodził się Carvallo. – Chociaż zawsze solidnie ją przypinam.

– Rzeczywiście trudno było ją odpiąć. Musia…

Sandra zamilkła i zrobiła przestraszoną minę.

– Po prostu się przyznaj, Sandra – przekonywał surowym tonem Sigurd. – Buchnęłaś ją.

To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.