Facebook - konwersja
Czytaj fragment
Pobierz fragment

  • Empik Go W empik go

Miłość i małżeństwo w Indiach - ebook

Data wydania:
1 stycznia 2014
Format ebooka:
EPUB
Format EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie. Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu. Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
, MOBI
Format MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu. Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
(2w1)
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego, który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego, który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
40,00
Najniższa cena z 30 dni: 22,90 zł

Miłość i małżeństwo w Indiach - ebook

W studium literatury indyjskiej autorstwa Barbary Grabowskiej zachwyca kalejdoskop barwnych wątków dotyczących relacji bogów i bohaterów z niebiankami i ziemiankami zawartych w dwóch wielkich epopejach, Mahabharacie i Ramajanie, innych sanskryckich tekstach klasycznych oraz nowszych bengalskich. Autorka prowadząc rozważania o erotycznych skandalach na indyjskim Olimpie, sposobach zawierania małżeństw czy związkach Kryszny z kobietami, zwraca uwagę na fakt, że w literaturze indyjskiej ukształtowały się dwa wizerunki kobiety: idealnej żony, pozbawionej woli i indywidualności i traktującej męża jak boga, oraz idealnej kochanki, partnerki w rozkoszach miłosnych, symbolu erotycznego. Oba wzorce zostały wykreowane z męskiego punktu widzenia w społeczeństwie zdominowanym przez struktury patriarchalne. Postać Sity, oddanej żony, w dyskursie feministycznym służy jako dowód aprobaty dla cierpienia kobiet poddanych męskiej tyranii.
Całość tworzy wielowątkowy przekaz dający świadectwo toczącemu się w Indiach dialogowi kultur i epok. Kolejne rozdziały stanowią ilustrację klarownych konstrukcji myślowych, a atrakcyjna tematyka rozszerza pole recepcji poza grono specjalistów i studentów. 

Barbara Grabowska, profesor w Zakładzie Azji Południowej Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się literaturą i religią Indii, zwłaszcza Bengalu.

Spis treści

Wstęp
Podziękowania


1. Kama, czyli miłość
1.1. Znaczenie terminu kāma
1.2. Traktaty na temat dharmy i arthy
1.3. Kamasutra

2. Urwaśi i Pururawas, pierwsza para kochanków
2.1. Apsarasy i ich pochodzenie
2.2. Apsarasy jako kusicielki
2.3. Dzieje Urwaśi
2.3.1. Urwaśi w hymnach dialogowych Rygwedy 
2.3.2. Urwaśi w Śatapathabrahmanie i puranach 
2.3.3. Urwaśi w dramacie Kalidasy
2.3.4. Urwaśi w zbiorze Ocean rzek opowieści
2.3.5. Urwaśi i narodziny Ryszjaśryngi
2.3.6. Urwaśi i Ardźuna
2.3.7. Urwaśi w poezji Madhusudana Datty
2.3.8. Oda do Urwaśi Tagore’a 
2.4. Urwaśi w Polsce

3. Skandale w świecie bogów
3.1. Uwiedzenie Ahalji
3.2. Indra i Rući
3.3. Śaci i Nahusza
3.4. Porwanie Tary
3.5. Porwanie Bhadry przez Warunę
3.6. Uwiedzenie Wryndy przez Wisznu
3.7. Zdrady Śiwy
3.8. Seksualność kobiet
3.9. Kary dla niewiernych żon

4. Małżeństwa kszatrijów
4.1. Dzieje dynastii księżycowej (od króla Śantanu)
4.2. Rodzaje małżeństw
4.3. Poliandria. Małżeństwo Draupadi
4.4. Małżeństwo przez porwanie
4.4.1. Porwanie Amby, Ambiki i Ambaliki ze swajamwary
4.4.2. Porwanie Subhadry
4.4.3. Porwanie Rukmini ze swajamwary
4.4.4. Porwanie Lakszmany ze swajamwary
4.5. Małżeństwo na sposób gandharwów
4.5.1. Śakuntala i Duszjanta
4.6. Małżeństwo na sposób gandharwów z nie-Aryjką 
4.6.1. Bhima i Hidimba
4.6.2. Ardźuna i Ulupi
4.7. Swajamwara
4.7.1. Swajamwara Bhanumati
4.8. Małżeństwo na sposób demiurgów 
4.8.1. Ardźuna i Ćitrangada
4.9. Małżeństwo z córką wuja
4.10. Wnioski
4.11. Aneks. Dzieje Ćitry według Tagore’a

5. Idealna żona (pativratā)
5.1. Zalecenia dla idealnej żony 
5.1.1. Manusmryti
5.1.2. Kamasutra 
5.1.3. Pouczenie Draupadi 
5.1.4. Rozmowa Umy i Śiwy
5.1.5. Nauka braminki i inne rady 
5.2. Cnoty idealnej żony
5.3. Idealne żony
5.3.1. Sawitri
5.3.2. Damajanti
5.3.3. Lopamudra 
5.3.4. Arundhati
5.3.5. Gandhari 
5.4. Ideał a rzeczywistość

6. Kłopoty z Sitą
6.1. Dyskurs o Sicie
6.2. Sita jako idealna żona
6.3. Sita jako prowokatorka 
6.4. Sita, bogini płodności
6.5. Sita Najwyższą Boginią 
6.6. Bogini czy śmiertelniczka
6.7. Poprzednie wcielenie Sity
6.8. Sita w źródłach bengalskich
6.9. Rama i Śurpanakha 
6.10. Kobiece wersje Ramajany

7. Żony Kryszny 
7.1. Żony Kryszny według Wisznupurany
7.2. Małżeństwo z Rukmini
7.2.1. Relacja Wisznupurany 
7.2.2. Relacja Hariwanśi
7.2.3. Relacja Bhagawatapurany 
7.2.4. Wersje twórców bengalskich 
7.3. Małżeństwo z Dźambawati i Satjabhamą
7.4. Pokonanie demona Naraki 
7.5. Żony Kryszny według Bhagawatapurany 
7.5.1. Małżeństwo z Kalindi, Mitrawindą, Satją, Lakszmaną i Bhadrą 
7.6. Los żon po śmierci Kryszny
7.7. Pasterki jako żony w dramacie Rupy Goswamina 
7.8. Poligamia Kryszny w studium Bankimchandry
7.9. Satjabhama w trylogii Nabinchandry Sena
7.10. Wnioski

8. Kryszna i pasterki
8.1. Kryszna dziecko i pasterki 
8.2. Uroda Kryszny 
8.3. Zabranie ubrań pasterkom 
8.4. Taniec Kryszny z pasterkami (rāsalīlā)
8.5. Taniec Kryszny w literaturze Bengalu
8.6. Lament porzuconych pasterek

9. Kryszna i Radha 
9.1. Najwcześniejsze dzieje Radhy
9.2. Postać Radhy w puranach
9.3. Radha w średniowiecznej literaturze Bengalu 
9.3.1. Pieśń o Krysznie Pasterzu 
9.3.2. Widjapati
9.3.3. Ćandidas
9.3.4. Baru Ćandidas
9.3.5. Radha w liryce wisznuickiej 
9.3.6. Radha w twórczości Sanatany Goswamina 
9.3.7. Radha w dramatach Rupy Goswamina
9.4. Wnioski

10. Takiej miłości nigdy nie widziałem… 
10.1. Charakterystyka liryki wisznuickiej Bengalu 
10.2. Wątek miłosny
10.2.1. Dorastanie bohaterki
10.2.2. Budzenie się miłości 
10.2.3. Rady pośredniczki i pouczenia przyjaciółki 
10.2.4. Schadzka 
10.2.5. Osiem typów bohaterek 
10.2.6. Gniewne dąsy 
10.2.7. Wiosenne igraszki 
10.2.8. Miłosne rozmowy 
10.2.9. Skargi na miłość 
10.2.10. Tęsknota 
10.2.11. Spotkania w marzeniu i we śnie 
10.3. Niezwykła miłość

11. Symbolika języka miłości 
11.1. Czym jest miłość? 
11.1.1. Miłość jako ogień
11.1.2. Miłość chorobą
11.2. Kobieta jako groźny wojownik
11.3. Polowanie na gazelę
11.4. Sklep z urodą 
11.5. Podatek od urody
11.6. Kradzież miłości
11.7. Trzmiel i kwiat
11.8. Tęsknota
11.9. Kobieta boginią 
11.10. Wnioski

12. Dzielne heroiny 
12.1. Behula
12.2. Khullana 
12.3. Rańdźawati
12.4. Wnioski

13. Być kobietą w średniowiecznym Bengalu 
13.1. Rodzina 
13.2. Narodziny córki i jej małżeństwo
13.3. Druga żona
13.4. Czary miłosne 
13.5. Noc poślubna 
13.6. Rozkosze łoża Widji i Sundara
13.7. Kłopoty Randźawati 
13.8. Wnioski

14. Być matką w średniowiecznym Bengalu
14.1. Okres płodny kobiety
14.1.1. Opowieść o Uttance
14.1.2. Śarmisztha i Jajati 
14.2. Brak potomka
14.3. Zapłodnienie i obdarzenie duszą
14.4. Ciąża 
14.5. Ulubiona potrawa
14.6. Poród 
14.7. Pierwsze czynności wokół noworodka
14.8. Sakramenty dzieciństwa
14.9. Początek nauki
14.10. Zagrożenia w dzieciństwie
14.11. Dziecięce zabawy i psoty
14.12. Wnioski

15. Spotkanie z boginią i kurtyzaną w średniowiecznej poezji Bengalu
15.1. Spotkanie Lausena z Durgą
15.2. Spotkanie Kalketu i Phullary z Ćandi
15.3. Spotkanie rybaków z Manasą
15.4. Spotkanie Dhanapatiego z Ćandi 
15.5. Spotkanie Ćandy z Manasą
15.6. Spotkanie Ardźuny z nimfą Urwaśi
15.7. Spotkanie Lausena z niewierną żoną
15.8. Spotkanie Lausena z kurtyzaną 
15.9. Wnioski

16. Elementy epickie w poematach bengalskich, czyli podsumowanie
16.1. Upodobnienie do puran, mit kreacyjny 
16.2. Dzieje bogów i bogiń
16.3. Włączenie postaci epickich do akcji
16.4. Wzory do naśladowania – idealna żona 
16.4.1. Dzieje Wedawati
16.4.2. Dzieje Sawitri 
16.4.3. Patiwrata 
16.5. Ostrzeżenie. Ukarani rozpustnicy 
16.6. Los Sity
16.7. Zła opinia o kobietach
16.8. Ukaranie grzesznych żon
16.9. Tolerancja dla grzechów
16.10. Wnioski

Aneks 1. Listy heroin do ukochanych według Madhusudana Datty
Aneks 2. Galeria postaci
Bibliografia 
Wykaz skrótów

Kategoria: Polonistyka
Zabezpieczenie: Watermark
Watermark
Watermarkowanie polega na znakowaniu plików wewnątrz treści, dzięki czemu możliwe jest rozpoznanie unikatowej licencji transakcyjnej Użytkownika. E-książki zabezpieczone watermarkiem można odczytywać na wszystkich urządzeniach odtwarzających wybrany format (czytniki, tablety, smartfony). Nie ma również ograniczeń liczby licencji oraz istnieje możliwość swobodnego przenoszenia plików między urządzeniami. Pliki z watermarkiem są kompatybilne z popularnymi programami do odczytywania ebooków, jak np. Calibre oraz aplikacjami na urządzenia mobilne na takie platformy jak iOS oraz Android.
ISBN: 978-83-63778-90-3
Rozmiar pliku: 2,7 MB

FRAGMENT KSIĄŻKI

1. Kama, czyli miłość

1.1. Znaczenie terminu kāma

Miłość (kāma), według poglądów hindusów, jest jednym z czterech podstawowych celów życia człowieka (puruṣārtha) obok dharmy, arthy i mokszy (dharma, artha, mokṣa), czyli szeroko pojętej cnoty, bogactwa i wyzwolenia. Każdy cel jest ważny i istotny, nie można zaniedbywać żadnego z nich, należy dążyć do zachowania między nimi harmonii.

Kāma w sanskrycie znaczy pragnienie, pasja, miłość, pożądanie, żądza (Monier 1956: 271). Termin ten ma wyjątkowo długą tradycję w literaturze indyjskiej. Pojawia się już w najstarszym zabytku, Rygwedzie (Ṛgveda), w jednym z najbardziej znanych hymnów, Hymnie o prapoczątku wszechrzeczy (RV X.129):

Wtedy niebytu ani bytu nie było,

Ani przestworzy, ani w górze niebios.

Cóż więc istniało? Gdzie? I w czyjej pieczy?

Czy były wody, niezgłębiony odmęt?

Śmierć nie istniała ani nieśmiertelność,

Dla dnia i nocy nie było różnicy,

I nic innego, tylko istność jedna

Bez tchnienia sama sobą oddychała.

Mroki we mrok spowite były najpierw,

Jednym odmętem wód to wszystko było,

I tylko owa moc, zamknięta w pustce,

Płodziła siebie przez żar umartwienia.

Z niej na początku zrodziła się żądza (kāma),

Pierwsze nasienie wysiane przez ducha.

Bytu przyczynę w niebycie znaleźli,

Szukając w sercu skupieni wieszczowie...

Przeł. S. Schayer (Mejor 2007: 7)

W Rygwedzie żądza, pragnienie (kāma) jest więc pierwszym czynnikiem kosmogonicznym, zasadą twórczą, pierwszym impulsem przejawienia się. Stanowi tajemnicę bytu świata. Z czasem kāma zaczyna oznaczać poruszenie intelektualne, poczucie niepełności, czynny wysiłek. W upaniszadach^() kāma – pragnienie – występuje jako rdzenny impuls prowadzący do poznawania czy doznawania, zmierzający do aktu samopoznania. Pojęcie kāma w okresie późniejszym oznacza również pożądanie, miłość fizyczną między mężczyzną i kobietą, wreszcie miłość do człowieka do Boga czy Boga do człowieka (Kudelska 2009: 124).

W epickim micie kreacyjnym pożądanie, które Brahma (Brahma) poczuł do swej własnej córki Sandhji (Sandhyā), zostało upersonifikowane jako bóg miłości Kama. Tak Kama zyskał postać, stał się pięknym młodzieńcem odzianym w błękitną szatę, z łukiem o cięciwie z pszczół i pięcioma kwietnymi strzałami w kołczanie i od tej pory budzi uczucia miłości w sercach ludzkich^().

O problemach związanych z ludzką miłością i pożądaniem wspomina już Rygweda, najstarszy zachowany tekst indyjski. Zachowały się w nim dialogi między królem Pururawasem (Purūravas), stęsknionym za nimfą Urwaśi (Urvaśī), oraz Jamą (Yama), władcą świata zmarłych i pożądającą go bliźniaczką Jami (Yamī). Atharwaweda (Atharvaveda), ostatnia z Wed, zawiera zaklęcia mające na celu wywołanie przychylności dziewczyny wobec kochającego ją młodzieńca. O miłości pięknych i wiernych księżniczek Damajanti (Damayantī), Sawitri (Sāvitrī) czy Sity (Sītā) opowiadają obie epopeje Mahabharata (Mahābhārata) i Ramajana (Rāmāyaṇa). Wreszcie w Indiach powstały tak kunsztowne i niezwykłe utwory, opiewające przemożną siłę tego uczucia, jak Obłok – posłańcem (Meghadūta) Kalidasy (Kālidāsa) czy Pieśń o Krysznie Pasterzu (Gītagovinda) Dźajadewy (Jayadeva)^().

1.2. Traktaty na temat dharmy i arthy

Dharma, kāma i artha jako cele życia są tematami traktatów. Dharmaśastry (Dharmaśāstra) to teksty zawierające przepisy prawa obyczajowego, których autorstwo przypisywano mitycznym prawodawcom. Najważniejszym i najbardziej znanym dziełem o dharmie jest Manawadharmaśastra (Mānava-Dharmaśāstra), zwana w skrócie Manusmryti (Manusmṛti)^(). Omawia prawa i obyczaje rodzinne, narodziny, małżeństwo, dziedziczenie, podział sukcesji, zasady dla członków różnych kast i osób w różnych fazach życia, obowiązki króla i jego administracji, obowiązki poddanych, ceremonie pokutne, kult przodków, kary za przestępstwa i zbrodnie itp. Przy czym trzeba zaznaczyć, że tekst przedstawia idealny postulowany obraz stosunków społecznych. Datę powstania utworu trudno określić – między III w. p.n.e. a II w. n.e. (Mylius 2004: 238).

W tekstach Dharmaśastr znalazły się także przepisy wyraźnie obce, spotyka się sformułowania, że pewne obyczaje stosują tylko kszatrijowie, ale „podwójnie urodzonym” tego się nie zaleca. W zróżnicowanym etnicznie społeczeństwie Indii grupy społeczne o odmiennej kulturze podlegały różnym normom obyczajowym. Kodyfikatorzy Dharmaśastr starali się pogodzić często sprzeczne tradycje. Niektóre szeroko stosowane obyczaje włączali do tekstu, legalizując je w ten sposób, choć wyrażali jednocześnie swoją negatywną opinię. Z czasem odpowiednio uzasadniane i interpretowane zyskiwały one aprobatę (Wałkówska 1993: 148).

Do arthy – bogactwa, materialnego zysku, wreszcie polityki, sztuki rządzenia państwem – odnoszą się arthaśastry (arthaśāstra), z których najwybitniejszą jest Kautilijarthaśastra (Kauṭilīya-Arthaśāstra). Autorstwo tradycja przypisuje Kautilji, kanclerzowi Ćandragupty (IV w. p.n.e.) (Mylius 2004: 229–232).

1.3. Kamasutra

Sferę kamy omawia słynne dzieło indyjskiej sztuki miłosnej Kamasutra (Kāmasūtra) Watsjajany (Vātsyāyana)^(), pierwszy na świecie kompletny przewodnik po miłości erotycznej. Autor we wstępie powołuje się na licznych poprzedników, znawców określonych zagadnień, np. Gonikaputrze przyznał znajomość reguł dotyczących żony, a Kućumarze – wiedzę o pouczeniach tajemnych. Jak widać, wiedza o sferze kamy miała już w owych czasach bogatą tradycję. Autorstwo pierwszego tekstu o kamie przypisuje się legendarnemu Śwetaketu (Śvetaketu), synowi Uddalaki (Uddālaka), który położył kres wolnym związkom seksualnym.

A oto kilka zaleceń wstępnych Kamasutry:

Człowiek żyje sto lat. Niech więc ten czas odpowiednio dzieląc, w trzech dziedzinach żywota się spełnia i niech zważa, by się wzajemnie uzupełniały, nie zaś były sprzeczne z sobą. W dzieciństwie niechaj zdobywa podstawy Dobrobytu od wiedzy począwszy. W młodości znów Miłowanie, a wieku statecznym Zacność niechaj praktykuje i ku wyzwoleniu zdąża. (KM 2.1–4)

Mężczyzna niechaj bez uszczerbku dla Zacności i Dobrobytu oraz ich nauk i sztuk pomocniczych studiuje naukę o Miłowaniu wraz z jej naukami pomocniczymi. Niewiasta natomiast nim dojrzała się stanie, a potem gdy zamężna, niechaj to z przyzwoleniem męża czyni. (KM 3.1–2)

Dlatego niewiasty niechaj przyswajają sobie praktykę Miłowania, naukę o Miłowaniu lub jakiekolwiek jej zagadnienie szczegółowe od osób zaufanych i w tajemnicy. Także stosowanych w praktyce 64 nauk pomocniczych niechaj się dziewica uczy sekretnie i w samotności. (KM 3.12–13)

Watsjajana zaleca więc studiowanie swego traktatu dziewczętom nawet przed osiągnięciem dojrzałości. Sfera kamy, wszelkich form pragnienia, wydaje się przede wszystkim dziedziną kobiet. Kamasutra jest jedynym dostępnym dla nich traktatem. Dharmą kobiety jest służenie mężowi jak bogu, zaspokajanie jego wszelkich zmysłów, kama jest jej svadharmą, „własnym obowiązkiem” (Biardeau 2006: 47–52). Kwiaty, pachnidła, balsamy, muzyka, pieśń itp. należą do kunsztów sztuki miłosnej, którą powinna poznać kobieta.

W metodach wykładu i potraktowania tematu arthaśastry i kamaśastry wykazują uderzające podobieństwo (Winternitz 1998: 658). Ułożone są w suchym podręcznikowym stylu sutr^(). Zakres Kamasutry podzielonej na siedem rozdziałów jest dość obszerny. Wstęp zawiera indeks treści i etyczno-filozoficzne przedstawienie trzech celów życia, w dalszej części autor omawia sposoby postępowania wobec dziewicy, małżeńskie obyczaje, zalecenia dla wiernej żony, bogaty w informacje jest rozdział dotyczący kurtyzan, a całość kończą dane o tajemnych środkach. Miłość opisana jest wyjątkowo szczegółowo, materiał zgodnie ze skłonnościami Indusów do klasyfikowania wszystkiego jest poukładany w odpowiednich działach. Kobiety i mężczyźni są podzieleni na kategorie stosownie do budowy ciała (kobieta – gazela, klacz, słonica, mężczyźni: zając, buhaj, ogier), poklasyfikowane i zdefiniowane są gry miłosne, pieszczoty, pocałunki, uderzenia miłosne i okrzyki, praktyki uwodzenia i pozycje seksualne. Interesujące i warte niewątpliwie zacytowania jest wyliczenie 64 kunsztów, które powinny opanować kobiety:

A oto sześćdziesiąt cztery nauki pomocnicze stanowiące dziedziny nauki o Miłowaniu: śpiew, muzyka, taniec, rysunek i kaligrafia, sporządzanie ozdób na czoło, układanie mozaik w świątyni z kolorowych ziaren ryżu lub z kwiatów, nizanie kwiatów dla celów dekoracyjnych, barwienie zębów, ubioru lub ciała, układanie posadzek ze szlachetnych kamieni, sztuka przygotowania łoża, gra na czarkach wypełnionych wodą, pryskanie wodą, rzucanie uroku, splatanie girland, stosowanie wieńców i girland dla ozdoby włosów, znawstwo ubioru, ozdabianie uszu, stosowanie pachnideł, używanie biżuterii, magia, wiedza tajemna Kućumary, zręczność rąk, przyrządzanie takich potraw jak rozmaite jarzyny i zupy oraz soków pitnych i napojów podniecających, nauka posługiwania się igłą i dziergania, sporządzanie cacek z włókien lotosu, gra na lutni i kociołku, układanie girland strof, umiejętność recytowania trudnych do wymówienia fraz, sztuka czytania książek na głos, przedstawianie dramatów i opowieści, uzupełnianie strof, sztuka splatania mat z trzciny, umiejętność toczenia przedmiotów z drewna, stolarka, sztuka budowania domów, znajomość monet i klejnotów, znajomość minerałów, znajomość arkanów sztuki barwienia kamieni szlachetnych, zasady pielęgnacji drzew, zasady walki baranów, kogutów i przepiórek, ćwiczenie papug i szpaków w mówieniu, znajomość trzech rodzajów masażu, umiejętność posługiwania się szyfrem w rozmowie, umiejętność mówienia na sposób niby-barbarzyński, znajomość obcych krajów i języków, sporządzanie kwietnych wózeczków, umiejętność określania głosów z nieba jako dobry lub zły omen, umiejętność konstruowania machin, ćwiczenie pamięci, współrecytacja, sztuka rozwiązywania rebusów, komponowanie poezji, znajomość encyklopedii i słowników, znajomość zasad metryki i zasad krytyki literackiej, umiejętność charakteryzacji przez ubiór, znajomość arkanów gier hazardowych, znajomość szczególnych rodzajów gry w kości, znajomość gier i zabaw dziecięcych, zasady etykiety, znajomość sztuki zwyciężania i gimnastyka. (KM 1.3.15)

Choć oba teksty uznają bramińską religię i moralność, to niezależnie od tego zawierają pouczenia, w których zapomina się o dharmie, np.: jak uwieść żonę innego, jak korzystać z pomocy posłańców itp. Watsjajana jednak zaręcza, że:

A naukę tę przedstawił, wstrzemięźliwość praktykując i w najgłębszej koncentracji, dla wędrówki ziemskiej dobra, nie by służyć namiętności. (KM 7.55)

Kamasutra wprowadza postać eleganta, człowieka kulturalnego, dosłownie mieszkańca miasta (nāgaraka), który zaopatrzony w środki do życia spędza przyjemnie czas w swym wytwornie urządzonym, ozdobionym obrazami i rzeźbami domu. Jest wykształcony, zna literaturę, w jego domu leżą książki, ma umiejętności artystyczne, na ścianie wisi lutnia, ogląda spektakle teatralne, z przyjaciółmi rozprawia o zagadnieniach poezji i sztuki. Wiele czasu poświęca swej toalecie, umie się odpowiednio ubrać i dobrać ozdoby, uczy mówić papugi i szpaki w klatce, przygląda się walkom przepiórek, kogutów oraz baranów i przede wszystkim znajduje duże upodobanie w towarzystwie kobiet. Żona nie bierze udziału w rozrywkach i przyjemnościach nagaraki, lecz kochanka. Nagaraka pragnie zyskać jak największą przyjemność z tego, co jest rozumiane jako kama, dlatego kierując się wskazówkami traktatu, potrafi zadbać o odpowiednią oprawę dla sztuki miłości. Na tryb życia nagaraki mogli sobie pozwolić książęta, dostojnicy dworscy czy bogaci kupcy. Tylko oni dysponowali wolnym czasem i środkami finansowymi, by uwodzić dziewice lub żony innych, uczyć papugi mówić, rozkoszować się poezją, muzyką i tańcem, doceniać opanowanie 64 kunsztów przez kochankę.

Przyjemność seksualną traktuje się jako najbardziej cenioną ze wszystkich przyjemności.

Sudhir Kakar (2007: 72–79, znany psychoanalityk indyjski, wysoko cenił Kamasutrę, stwierdzając, że uczy ona sztuki życia. Za najbardziej wartościowy wkład traktatu uważał założenie, że kobieta winna być podmiotem i partnerką w życiu seksualnym. Choć w traktacie widać dominację punktu widzenia mężczyzny, kobieta nie jest pasywnym odbiorcą męskiego pożądania, jej satysfakcja jest istotna, nie służy ona tylko jako narzędzie. Według Watsjajany kobieta, która aktywnie cieszy się seksem, sprawi więcej przyjemności swemu partnerowi, staje się źródłem podniecenia i ożywienia zmysłów. Jej życie wewnętrzne może rodzić oczarowanie.

Mężczyzna powinien rozumieć jej uczucia i emocje dla pełnej przyjemności z gry erotycznej, pojmować jej lęki, obawy i nastroje, starać się zyskać jej wzajemność. Szczególną delikatność i subtelność winien okazać w obcowaniu z młodą dziewczyną.

W upaniszadach związek seksualny opiera się na wzorcu kosmicznym, kobieta jest ołtarzem ofiarnym, akt – ofiarą i należy do sacrum, w okresie epickim jednak miłość seksualna staje się przyjemnością ze sfery profanum dla mężczyzny, a dla żony jest spełnieniem jej dharmy.

Podczas gdy Manu ma typowo męski patriarchalny pogląd na kobietę i uważa, że cnotliwa żona powinna traktować męża jak boga nawet wtedy, gdy na to zupełnie nie zasługuje: „Choćby był bez charakteru, rozpustny i cnót wyzbyty, przez niewiastę prawą zawsze mąż jak bóstwo ma być czczony” (Manu 5.154), Watsjajana lepiej ją rozumie i usprawiedliwia, oświadczając, że jeśli żona nie doświadcza przyjemności z miłości, może znienawidzić męża i opuścić go dla innego (KM 6.3.41–43).

Wspaniałą pochwałę miłości wygłosił w Mahabharacie Bhima (Bhīma), gdy pięciu braci Pandawów (Pāṇḍava) podjęło dyskusję, który z celów życia jest najważniejszy (Meyer 1989: 331):

Bez miłości (kāma) człowiek nie pragnie przyjemności świata, bez miłości człowiek nie dąży do dharmy, bez miłości człowiek nie kocha, dlatego miłość jest najważniejsza. Dla miłości wieszcze oddają się ascezie, jedzą liście drzew, owoce i korzonki, żyją powietrzem. Miłość jest łonem dla dharmy i arthy. Zakochany nie odpowiada za siebie, jest we władzy siły wyższej.

------------------------------------------------------------------------

Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki

------------------------------------------------------------------------Seria

ŚWIAT ORIENTU

obejmuje prace poświęcone życiu duchowemu
i religijnemu, kulturze, tradycjom i obyczajom ludów Afryki i Azji.

Dziecko w Oriencie
Praca zbiorowa pod redakcją Danuty Chmielowskiej,
Barbary Grabowskiej i Ewy Machut-Mendeckiej
2013

Sati.
Samopalenie wdów indyjskich w najdawniejszych relacjach Wschodu i Zachodu
Przemysław Szczurek
2013

Wino, kobiety i śpiew w pałacach arabskich.
Muğūn – nieprzyzwoitość w kulturze arabskiej epoki Abbasydów
Georges Kass
2012

Ezoteryczne odłamy islamu w muzułmańskiej literaturze herezjograficznej
Katarzyna Pachniak
2012

Atlas radykalnego islamu
Praca zbiorowa po redakcją Xaviera Raufera
2011

Historia współczesnej Afryki. Pół wieku niepodległości
Martin Meredith
2011

Chińska kultura symboliczna.
Jej współczesne metamorfozy w literaturze, teatrze i malarstwie
Lidia Kasarełło
2011

Hinduizm
Heinrich von Stietencron
2010

Judaizm
Dominique de La Maisonneuve
2010

Leksykon wiedzy o Chinach współczesnych
red. Thierry Sanjuan
2009

Japoński dramat telewizyjny
Mikołaj Melanowicz
2009

Pielgrzymka do Mekki
Abdellah Hammoudi
2007

Upadek i śmierć szacha Iranu.
Relacje i dokumenty
Houchang Nahavandi
2008

Fitna. Wojna w sercu islamu
Gilles Kepel
2006

Nowe państwa Azji Środkowej
Giampaolo R. Capisani
2004

Arabia Saudyjska. Zagrożenie
Stéphane Marchand
2004

Doktryny ismailickie w dziełach
Al-Kirmaniego
Katarzyna Pachniak
2004

Buddyzm
Dieter Schlingloff
2004

Muzułmanie w Europie
Praca zbiorowa pod red. naukową
Anny Parzymies
2003

Leksykon wiedzy o Turcji
Praca zbiorowa pod red. Tadeusza Majdy
2003

Historia klasycznej filozofii indyjskiej
Część 1. Początki, nurty analityczne i filozofia przyrody
Piotr Balcerowicz
2003

Dżinizm. Starożytna religia Indii
Piotr Balcerowicz
2003

Islam a terroryzm
Praca zbiorowa pod red. Anny Parzymies
2003

Dżihad
Narodziny wojującego islamu w Azji Środkowej
Ahmed Rashid
2003

Religie i mitologia Czarnej Afryki
Przegląd encyklopedyczny
Stanisław Piłaszewicz
2002

Kultura łowiecka w świecie islamu
Sylwester Milczarek
2002

Miasto gruzińskie w świetle europejskiej
i orientalnej koncepcji urbanistycznej
Marika Pirveli
2002

Uczta dla ducha
Muzyka perska drugiego renesansu, XVI–XVII wiek
Anna Bylińska-Naderi
2002

Świat wężowej bogini
Barbara Grafowska
2002

Pradzieje i legendy Indii
Eugeniusz Słuszkiewicz
2001

Praktyki religijne w Indiach
Praca zbiorowa pod red. Donalda S. Lopeza, Jr
2001

Maroko. Współczesność a historia
Janusz Żebrowski
2001

Obrzędowość Berberów Atlasu Wysokiego
Julita Baś
2001

Chiny. Kultura i tradycje
Jacques Pimpaneau
2001

Uczeni Bonapartego
Robert Solé
2001

Afganistan – narodziny republiki
Jolanta Sierakowska-Dyndo
2002

Kultura żywienia dawnych i współczesnych Asyryjczyków
Michael Abdalla
2001

Znajomość edukacji Turków osmańskich w Polsce od schyłku
Średniowiecza do Odrodzenia
Marian Bałczewski
2001

Wydawnictwo Akademickie

DIALOG

specjalizuje się w publikacji książek dotyczących języków, zwyczajów, wierzeń, kultur, religii, dziejów
i współczesności świata Orientu.

Naszymi autorami są znani orientaliści polscy
i zagraniczni, wybitni znawcy tematyki Wschodu.

Wydajemy także przekłady bogatej
i niezwykłej literatury pięknej krajów Orientu.

Redakcja: 00-112 Warszawa, ul. Bagno 3/219

tel.: 22 620 32 11, 22 654 01 49

e-mail: [email protected]

Biuro handlowe : 00-112 Warszawa, ul. Bagno 3/218

tel./faks: 22 620 87 03

e-mail: [email protected]

www.wydawnictwodialog.pl

Serie Wydawnictwa Akademickiego DIALOG:

------------------------- -----------------------------------
• Języki Orientalne • Mądrość Orientu
• Języki Azji i Afryki • Współczesna Afryka i Azja
• Literatury Orientalne • Vicus. Studia Agraria
• Skarby Orientu • Orientalia Polona
• Teatr Orientu • Philologia Orientalis
• Życie po Japońsku • Literatura Okresu Transformacji
• Sztuka Orientu • Literatura Frankofońska
• Dzieje Orientu • Być Kobietą
• Podróże−Kraje−Ludzie • Temat Dnia
• Świat Orientu • Wieczory z Nauką
• Historia/Polityka • Życie Codzienne w...
------------------------- -----------------------------------

Prowadzimy sprzedaż wysyłkową
mniej..

BESTSELLERY

Kategorie: