Nieboszczyk wędrowny - ebook
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Produkt niedostępny.
Może zainteresuje Cię
![]()
Nieboszczyk wędrowny - ebook
Gdy młodzi farmaceuci, Marylka i Sławek, w dość osobliwych okolicznościach weszli w posiadanie apteki, marzyło im się spokojne, bezstresowe życie. Niestety ich szczęście szybko zakłócił wędrujący trup… A taki trup to nie lada kłopot dla policji, nie mówiąc już o właścicielach posesji odwiedzanych przez ciało. Co gorsza, w cały ten pasztet wmieszał się wielki czarny kocur obronny o imieniu Belzebub… Oj, chyba nie obejdzie się bez tabletek z krzyżykiem!
Pełna czarnego humoru powieść o dziwnym nieboszczyku i jeszcze dziwniejszym mordercy.
| Kategoria: | Romans |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-10-13100-3 |
| Rozmiar pliku: | 2,0 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
W serii Babie lato
W serii:
Małgorzata Gutowska-Adamczyk
Serenada, czyli moje życie niecodzienne
Romuald Pawlak Póki pies nas nie rozłączy
Romuald Pawlak Związek do remontu
Katarzyna Zyskowska-Ignaciak Niebieskie migdały
Katarzyna Zyskowska-Ignaciak Przebudzenie
Katarzyna Zyskowska-Ignaciak
Ucieczka znad rozlewiska
Karolina Święcicka Lalki
Małgorzata Maciejewska Zemsta
Kasia Bulicz-Kasprzak
Nie licząc kota, czyli kolejna historia miłosna
Kasia Bulicz-Kasprzak Nalewka zapomnienia,
czyli bajka dla nieco starszych dziewczynek
Izabela Sowa Zielone jabłuszko
Magdalena Witkiewicz Ballada o ciotce Matyldzie
Iwona Banach Szczęśliwy pech
Iwona Banach Lokator do wynajęcia
Iwona Banach Klątwa utopców
Liliana Fabisińska Z jednej gliny
Małgorzata Thiele
Trzy panie w samochodzie, czyli sekta olimpijska
Anna M. Brengos Scenariusz z życia
Małgorzata J. Kursa Nieboszczyk wędrownyPRZEDMOWA BELZEBUBA
Od razu powiem, że jestem kotem, żeby Wam nic głupiego do głowy nie przyszło. Bez fałszywej skromności mogę dodać, że wszyscy doceniają moją wyjątkową urodę. Na mój widok nawet nie bardzo pobożny ojciec Marylki przeżegnał się i jęknął:
– Innego nie było? Toż to istny Belzebub!
No i w ten sposób zostałem Belzebubem. Bo czarny jestem jak smoła, a oczy mam jak złociste gwiazdki (tak mówi Marylka, bo Sławek się upiera, że czarny jestem jak diabeł, a oczy mam gadzie). Podobno właśnie to moje złociste spojrzenie tak ją zafascynowało, że przestała widzieć inne koty i wybrała mnie. Bo wzięła mnie ze schroniska. Ja sam tych czasów nie pamiętam. Byłem wtedy smarkaty, a teraz jestem całkowicie dorosły – mam trzy lata, ważę jedenaście kilo, poruszam się dostojnie i z gracją, choć refleksu też mi nie brakuje. No i swoich ludzi zdążyłem sobie wychować, choć i Marylce, i Sławkowi wydaje się, że to oni mnie okiełznali. Ha! Trzeba było nadać mi jakieś bardziej neutralne imię. Chcieli Belzebuba, to mają!
Historia, którą znajdziecie na tych kartkach, pewnie nigdy by się nie wydarzyła, gdyby los nie skrzyżował mojej kociej drogi z drogą pewnego dwunożnego drania. A gdybym jeszcze mógł przewidzieć, co z tego wyniknie, chyba dałbym sobie spokój.
A zaczęło się tak…
W serii:
Małgorzata Gutowska-Adamczyk
Serenada, czyli moje życie niecodzienne
Romuald Pawlak Póki pies nas nie rozłączy
Romuald Pawlak Związek do remontu
Katarzyna Zyskowska-Ignaciak Niebieskie migdały
Katarzyna Zyskowska-Ignaciak Przebudzenie
Katarzyna Zyskowska-Ignaciak
Ucieczka znad rozlewiska
Karolina Święcicka Lalki
Małgorzata Maciejewska Zemsta
Kasia Bulicz-Kasprzak
Nie licząc kota, czyli kolejna historia miłosna
Kasia Bulicz-Kasprzak Nalewka zapomnienia,
czyli bajka dla nieco starszych dziewczynek
Izabela Sowa Zielone jabłuszko
Magdalena Witkiewicz Ballada o ciotce Matyldzie
Iwona Banach Szczęśliwy pech
Iwona Banach Lokator do wynajęcia
Iwona Banach Klątwa utopców
Liliana Fabisińska Z jednej gliny
Małgorzata Thiele
Trzy panie w samochodzie, czyli sekta olimpijska
Anna M. Brengos Scenariusz z życia
Małgorzata J. Kursa Nieboszczyk wędrownyPRZEDMOWA BELZEBUBA
Od razu powiem, że jestem kotem, żeby Wam nic głupiego do głowy nie przyszło. Bez fałszywej skromności mogę dodać, że wszyscy doceniają moją wyjątkową urodę. Na mój widok nawet nie bardzo pobożny ojciec Marylki przeżegnał się i jęknął:
– Innego nie było? Toż to istny Belzebub!
No i w ten sposób zostałem Belzebubem. Bo czarny jestem jak smoła, a oczy mam jak złociste gwiazdki (tak mówi Marylka, bo Sławek się upiera, że czarny jestem jak diabeł, a oczy mam gadzie). Podobno właśnie to moje złociste spojrzenie tak ją zafascynowało, że przestała widzieć inne koty i wybrała mnie. Bo wzięła mnie ze schroniska. Ja sam tych czasów nie pamiętam. Byłem wtedy smarkaty, a teraz jestem całkowicie dorosły – mam trzy lata, ważę jedenaście kilo, poruszam się dostojnie i z gracją, choć refleksu też mi nie brakuje. No i swoich ludzi zdążyłem sobie wychować, choć i Marylce, i Sławkowi wydaje się, że to oni mnie okiełznali. Ha! Trzeba było nadać mi jakieś bardziej neutralne imię. Chcieli Belzebuba, to mają!
Historia, którą znajdziecie na tych kartkach, pewnie nigdy by się nie wydarzyła, gdyby los nie skrzyżował mojej kociej drogi z drogą pewnego dwunożnego drania. A gdybym jeszcze mógł przewidzieć, co z tego wyniknie, chyba dałbym sobie spokój.
A zaczęło się tak…
więcej..
