Opowiastki i wierszyki - ebook

Na początek

Wierszowane opowiastki — z którymi dziecko ma największy kontakt w okresie przedszkolnym oraz wczesnoszkolnym — są pięknym i skutecznym narzędziem, dzięki któremu możemy kształtować osobowość dziecka. Ich bohaterowie są wiernymi przyjaciółmi i towarzyszami przedszkolaka w podróży przez dzieciństwo. Wierszowane opowiastki zachwycają, rozwijają wyobraźnię i uczą.

Historyjki, które oddaję w Wasze ręce wprowadzają w świat pełen bajkowych postaci, ale przede wszystkim mają na celu usprawnianie mowy dziecka. Mogą stanowić samodzielną książeczkę do pracy z dzieckiem albo uzupełnienie publikacji pt.: “Profilaktyka logopedyczna na ścieżce edukacyjnej przedszkolaka. Zagadnienia teoretyczne z ćwiczeniami” oraz „Profilaktyka logopedyczna w przedszkolu”.

Życzę wszystkim Czytelnikom — zwłaszcza tym najmłodszym i ich Rodzicom — przyjemnej zabawy z wierszykami.

Katarzyna Jędrys — SiudaPapcio z kapcia

Jestem mały miś Papcio.

Mieszkam w kąciku pod łóżkiem

W tatusiowym kapciu.

Futerko mam mięciutkie,

Nosek — czarny błyszczący guziczek

I spojrzenie mam milutkie.

Puchaty jestem miś

Jak wełniana skarpetka,

Którą babcia zrobiła na drutach dziś.

Bardzo lubię tatusia kapeć

I mój kącik pod łóżkiem —

Lepszego nie mógłbym mieć!

I dzieci bardzo mnie kochają

A ponieważ jestem mięciutki

Więc chętnie mnie przytulają.

Lubię słuchać bicia ich serduszek

Gdy mnie tak tulą

I puk — puk wpada mi do uszek.

Dzieci i misie to przyjaciele

Ich małe rączki i brzuszki

Wspólnego mają wiele:

Jak Papcio z kapciem,

Druty i skarpetki z babcią

No i dzieci z Papciem!O Bazgrocie — strażniku snów

Bardzo dawno, dawno temu

W miejscu, którego zapewne nie znacie

Ale poznać możecie

Jeśli tylko bardzo chcecie

W tym tajemniczym miejscu

Żył stwór przedziwny doprawdy

Bazgrot się zwał z imienia

Z Wyobraźni wywodził się grodu

Z Króla Mikołaja, Królowej Sonii

oraz Księcia Maksia rodu

Przedziwnym był stworem, jak mówię

Głos grzmiący miał jak echo w studni

Komplet silnych nóg słoniowych

Obutych w dwie pary kaloszy nowych

Szyja długa jak u żyrafy

A wielkości stwór babcinej był szafy

Kocim ogonem wywijał zwinnie

Sokolą głową kiwał uprzejmie

Bo był ten Bazgrot bardzo miły

I w grodzie wszyscy go lubili

W mięciutkiej sierści się układały

Wszystkie dzieciaki, gdy drzemkę miały

Tajemniczą moc Bazgrot ten miał

I funkcję ważną w grodzie pełnił

Na straży snów i marzeń stał

Chociaż opowieść ta bardzo stara

Wiedz, że do dziś Bazgroty istnieją

Snów pilnują, do dzieci się śmieją

I jeśli bardzo, tak bardzo zapragniesz

Bazgrota zobaczyć we śnie lub na jawie

Przyjdzie jak myszka mała cichutko

Kołysankę zaśpiewa z nutką

Powie ‘dobranoc’ i mocno przytuli