Owoc pożądania. Część III - ebook
Owoc pożądania. Część III - ebook
„W samochodzie obserwowałam kontury jego członka pod spodniami. Nie mogłam się powstrzymać, więc położyłam rękę na jego udzie. Leżała tam zupełnie niewinnie, ale widziałam, jak jego penis rośnie w oczekiwaniu na to, co nadejdzie. Przeniosłam tam dłoń i teraz poczułam, jak penis pulsuje przez materiał”.
Od bardzo dawna nie miałam mężczyzny, marzyłam o tym, by jak najszybciej kogoś spotkać. Praca ratowniczki na pływalni nie oferowała nic poza egocentrycznymi kolegami, a ponieważ sama jestem dość wybredna, prognozy nie były najlepsze. Aż do dnia, kiedy przyszedł popływać pewien starszy mężczyzna. Zachwycił się moimi piegami, a ja poczułam, jak po moim ciele rozchodzi się przyjemne ciepło. Czy ten starszy pan będzie mógł mnie zaspokoić?
Veronica Must to pseudonim duńskiego pisarza Hansa-Henrika Eknera (ur. 1949). Z wykształcenia Ekner jest magistrem filologii duńskiej i geografii. Zadebiutował w 2008 roku zbiorem opowiadań „Av ren lust” (Czysta przyjemność). Ponadto Ekner ma za sobą długą karierę wykładowcy.
| Kategoria: | Erotyka |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-87-26-21000-2 |
| Rozmiar pliku: | 169 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Ratowniczka
Jeśli wydaje wam się, że praca ratownika na pływalni jest pod jakimś względem fascynująca, grubo się mylicie. Rodzaj tego zatrudnienia oznacza niestety, że jakiekolwiek seksualne zbliżenie jest równie niezrozumiałe co fizyka kwantowa. Moi koledzy są zaabsorbowani ogródkami działkowymi i meczami piłki nożnej. Może żadna ze mnie modelka, ale jestem dość miła i całkiem szczupła, o ile wolno mi tak o sobie powiedzieć. Wcześniej miałam nawet sporo amantów. Ale teraz pewnie bije ode mnie zbyt wiele fluidów samotnej matki, więc faceci zaczynają się zastanawiać, co ryzykują, przyjmując moje zaproszenie.
Rzecz jasna, dostałam kilka propozycji od lesbijskich par, ale to nie dla mnie. Nie wyobrażam sobie siebie z inną kobietą. No i od czasu do czasu miałam propozycje od starych świntuchów. Opowiadają, a ich oczy już są gdzieś głęboko w moim dekolcie, jak to ich dzieci wyprowadziły się z domu i jak im brakuje, by móc się kimś zaopiekować, i czy nie mogliby pobyć moimi rezerwowymi tatusiami. To obrzydliwe.
Innymi słowy, już dawno nie byłam z mężczyzną i potwornie mi tego brakuje.
