Pollyanna - ebook

Pollyanna / Pollyanna

Seria Czytamy w oryginale to atrakcyjna pomoc dla uczących się języka angielskiego. Śledząc losy bohaterów powieści możemy na bieżąco porównywać tekst angielski i polski, ucząc się na podstawie wielkiej literatury. Adaptacja została przygotowana z myślą o czytelnikach średniozaawansowanych, jednak dzięki wersji polskiej z książki korzystać mogą również początkujący.

Aby zmienić wersję językową – kliknij w numer akapitu.

Zapraszamy na www.44.pl gdzie dostępne są dodatkowe pomoce do samodzielnej nauki: angielska wersja audio (format mp3) oraz zeszyt ćwiczeń z kluczem odpowiedzi.

One June morning Miss Polly Harrington finished reading a letter and entered the kitchen. Nancy, who was washing the dishes, noticed that Miss Harrington was not calm like her usual self, but seemed to be in a hurry.

“Nancy...”

“Yes Ma’am,” Nancy replied automatically.

“Nancy, stop working when I’m talking to you! When you are done with the washing, go to the attic and prepare the small room there. Clean it. It will be a room for my niece, who is going to stay and live with me.”

“A little girl? Coming here, Miss Harrington? It will be so nice!”

“Nice?” Miss Polly asked stiffly. “I have just received a letter which says that her father has died, so she has no one, and, as a good person knowing my duties, I am going to raise that child.”

Nancy knew for sure from that cold tone of voice that Polly Harrington wasn’t expecting her niece with an open heart.

A couple of hours later she finished preparing the room, muttering to herself all the time about how inhuman and stiff Polly Harrington was. Then she went to the garden to talk to Old Tom, the gardener. Old Tom had worked for the Harrington family for over thirty years. He explained to Nancy that the small girl must be a child of the oldest Harrington daughter, Jane. Twenty-five years ago she fell in love with a poor minister, and even though her entire family was against this relationship, she married him, and they moved to another city. Later she died, and since that day Miss Polly was the only living mistress of the Harringtons’ big house. Polly Harrington was only fifteen at the time of her sister’s marriage. She didn’t marry, herself, and was living a sad and lonely life, changing everything into a duty. Tom and Nancy’s conversation was interrupted by a sharp voice calling:

“Nancy, come here immediately!”

She ran and found Miss Polly in the room in the attic. The room, though clean, was poorly furnished. Apart from a bed, two chairs, a table and a small desk, there wasn’t anything else there. Due to the closed windows, it was very hot inside.

“Nancy, there was a fly. The windows must have been opened! Didn’t you know that they cannot be opened when there are no screens on them?”

“But it was hot, and I wanted to let some fresh air in.”

“I have ordered screens for this room, but as they are not here yet, the windows must remain closed. Do remember this. Also, my niece arrives tomorrow. You and Timothy will collect her from the station. In the telegram it states that Pollyanna will be wearing a red dress and a straw hat. She has light hair. That should be enough for you to recognise her among the crowd.”

Nancy looked puzzled. “But you...”

“No, I shall not go there myself. It’s not necessary.” Then Miss Polly walked out of the room leaving Nancy behind.

The next day at the station Nancy knew on the spot that the slender girl with the eager, freckled face was the one they had come to collect.

“Miss Pollyanna?”

“I’m so glad to see you. I’m so glad you came!” she said, and without waiting for any reply, the girl embraced Nancy.

“You are?” Nancy asked surprised.

“Oh yes. I’ve been wondering what you would look like, and what the house looks like. It is so lovely that I will have my own room and my aunt. After my father died, there were only the ladies from the Aid. But even though they were so kind to me, they weren’t my family. And now I have you, Aunt Polly.”

When she stopped talking to catch her breath, Nancy said:

“It will be all right, but I’m not your aunt. She stayed at home. I’m Nancy. I help in the house with the washing and cooking.”

“Oh, well I’m glad it’s you, and there is also my aunt, still waiting for me.”

“You can see her house from over here,” said Timothy – the Aunt Polly’s servant, interrupting their conversation and pointing at a big white house surrounded by trees.

“Oh how lovely. Is my aunt rich?” Pollyanna wanted to know.

“Yes, she is.”

“So I will have all the nice things in my room then – the carpet, pictures, curtains. We were poor and couldn’t afford such things, but now I will have them all.” Nancy had no answer to that.Pewnego czerwcowego poranka panna Polly Harrington skończyła czytać list i weszła do kuchni. Nancy, która zmywała naczynia, zauważyła, że panna Harrington nie jest spokojna jak zazwyczaj, lecz sprawia wrażenie, jakby się spieszyła.

– Nancy...

– Tak, psze pani – odparła Nancy automatycznie.

– Nancy, przestań pracować, kiedy mówię do ciebie! Gdy skończysz zmywać, idź na strych i przygotuj tam mały pokój. Wysprzątaj go. To będzie pokój dla mojej siostrzenicy, która przyjedzie i zamieszka ze mną.

– Mała dziewczynka? Przyjeżdża tutaj, panno Harrington? Ależ będzie miło!

– Miło? – zapytała panna Polly sztywno. – Właśnie otrzymałam list, który mówi, że jej ojciec zmarł, więc nie ma nikogo, a jako dobra osoba znająca swoje obowiązki, zamierzam wychować to dziecko.

Z zimnego tonu jej głosu Nancy wywnioskowała, iż Polly Harrington wcale nie oczekuje swej siostrzenicy z otwartymi ramionami.

Dwie godziny później skończyła przygotowywać pokój, cały czas mrucząc do siebie, jak to nieludzka i sztywna jest Polly Harrington. Potem poszła do ogrodu, by porozmawiać ze Starym Tomem, ogrodnikiem. Stary Tom pracował dla rodziny Harringtonów od ponad trzydziestu lat. Wyjaśnił Nancy, że dziewczynka musi być dzieckiem najstarszej córki Harringtonów, Jane. Dwadzieścia pięć lat temu zakochała się w biednym pastorze, i chociaż cała jej rodzina była przeciwna temu związkowi, poślubiła go i przeprowadziła się z nim do innego miasta. Później zmarła, a od owego dnia panna Polly Harrington jest jedyną żyjącą panią wielkiego domu Harringtonów. Polly Harrington miała zaledwie piętnaście lat w czasie ślubu swojej siostry. Sama nie wyszła za mąż i wiodła smutne, samotne życie, zmieniając wszystko w obowiązek. Rozmowę Toma i Nancy przerwał ostry głos, wołający:

– Nancy, chodź tu natychmiast!

Nancy pobiegła i zastała pannę Polly w pokoju na poddaszu. Pokój, chociaż czysty, był nędznie umeblowany. Prócz łóżka, dwóch krzeseł, stołu i małego biurka, nie było tam nic więcej. Z powodu zamkniętych okien w środku panowała duchota.

– Nancy, znalazłam muchę. Okna musiały być otwarte! Nie wiedziałaś, że nie można ich otwierać, kiedy nie ma na nich zasłonek?

– Ale było gorąco i chciałam wpuścić trochę świeżego powietrza.

– Zamówiłam zasłonki do tego pokoju, lecz skoro jeszcze ich tutaj nie ma, okna muszą pozostać zamknięte. Pamiętaj o tym. Otóż moja siostrzenica przyjeżdża jutro. Ty i Timothy odbierzecie ją ze stacji. W telegramie piszą, że Pollyanna będzie miała czerwoną sukienkę i słomkowy kapelusz. Ma jasne włosy. To powinno wam wystarczyć, żeby rozpoznać ją w tłumie.

Nancy wyglądała na zdziwioną.

– Lecz pani...

– Nie, ja sama tam nie pójdę. To nie jest konieczne. – Po czym panna Polly wyszła z pokoju, zostawiając Nancy.

Następnego dnia na stacji Nancy od razu wiedziała, że szczupła dziewczynka z żywą, piegowatą twarzą jest tą, którą przyszli odebrać.

– Panna Pollyanna?

– Miło mi cię widzieć. Tak się cieszę, że przyszłaś! – powiedziała dziewczynka, i nie czekając na żadna odpowiedź, objęła Nancy.

– Naprawdę? – zapytała zdziwiona Nancy.

– Och, tak. Zastanawiałam się, jak wyglądasz i jak wygląda dom. To takie cudowne, że będę miała własny pokój i ciocię. Po śmierci taty były tylko panie z organizacji charytatywnej. Lecz chociaż były tak miłe dla mnie, nie były moją rodziną. A teraz mam ciebie, ciociu Polly.

Kiedy przestała mówić, żeby złapać oddech, Nancy powiedziała:

– To będzie w porządku, ale nie jestem twoją ciocią. Ona została w domu. Jestem Nancy. Pomagam w domu przy praniu i gotowaniu.

– Och, cóż, cieszę się, że to ty i że także ciocia czeka na mnie.

– Możesz zobaczyć jej dom stamtąd – powiedział Timothy, służący panny Polly, przerywając ich rozmowę i wskazując na duży biały dom otoczony drzewami.

– Och, jaki śliczny. Czy moja ciocia jest bogata? – chciała wiedzieć Pollyanna.

– Tak, jest bogata.

– Więc będę miała wszystkie ładne rzeczy w moim pokoju – dywan, obrazy, zasłony. Byliśmy biedni i nie mogliśmy sobie pozwolić na takie rzeczy, lecz teraz będę miała je wszystkie. – Nancy nie znajdowała na to odpowiedzi.Robinson Crusoe – Robinson Crusoe

The Secret Garden – Tajemniczy ogród

The Adventures of Tom Sawyer – Przygody Tomka Sawyera

The Adventures of Sherlock Holmes – Przygody Sherlocka Holmesa

Alice's Adventures in Wonderland – Alicja w krainie czarów

Moby Dick – Moby Dick

The Last of the Mohicans – Ostatni Mohikanin

Dracula – Drakula

Lord Jim – Lord Jim

Three Men in Boat – Trzech panów w łódce

Gulliver’s Travels – Podróże Guliwera

The Wonderful Wizard of Oz – Czarnoksiężnik z Krainy Oz

White Fang – Biały Kieł

Sense and Sensibility – Rozważna i romantyczna

Pollyanna – Pollyanna

Peter Pan – Piotruś Pan

A Christmas Carol – Opowieść wigilijna

Treasure Island – Wyspa Skarbów