Stolica - ebook

I. BA­BI­LON.

Przed­mie­ścia sto­li­cy to­nę­ły w pół­mro­ku,

Wiatr wzdy­mał w tu­ma­nach śnie­ży­cę,

Nie­kie­dy cień mi­gnął prze­chod­nia gdzieś z boku.

Wiatr tłu­mił za­wie­ją na bru­kach ślad kro­ku.

Sza­le­jąc przez pu­ste uli­ce.

Lecz w dali nad mia­stem ja­śnia­ło u góry

I głu­chy gwar hu­czał jak bu­rza,

Z po­sęp­nych za­uł­ków dźwi­ga­ły się mury. –

Po­wo­li z po­mro­ki i śnież­nej wi­chu­ry

Sto­li­ca pierś stroj­ną wy­nu­rza.

Jak mod­ny Ba­bi­lon po­ły­ska śród nocy

I w świa­teł się gubi po­wo­dzi,

Niech pła­czą nad jego mu­ra­mi pro­ro­cy!

On drze­mie w dnia bla­skach, za­czy­na żyć w nocy,

Noc-mat­ka twarz zwię­dła od­mło­dzi!

Niech nę­dza na mrocz­ne przed­mie­ścia ucie­ka,

Niech w cie­niach twarz siną ukry­je,

Pod­ściel­cie tu prze­pych pod sto­py czło­wie­ka!

Kto pła­cze, kto cier­pi – precz od nas zda­le­ka!

Hej, żyj­my, bo czło­wiek raz żyje!

* * *

"W pół­noc­nej kra­inie po­chmur­ne są nie­ba

I słoń­ce po­sęp­ne rok cały,

Ga­ja­mi palm cud­nych nie szu­mi tu gle­ba

I lud tu jak upiór i wiecz­ny bój chle­ba,

Świat tu­taj jak że­brak skost­nia­ły!

Tu chy­ba fa­bry­kant jak ry­bak do sie­ci

Byt łowi w pro­cen­cie za tru­dy,

Lub może nad wy­raz po­sęp­ni po­eci

Wzdy­cha­ją do wia­tru, co po­lem z mgłą leci,

Kraj wiel­biąc ka­ta­rów i nudy!

Ach, jesz­cze w sto­li­cy przy­najm­niej mgły giną

Na mięk­kich dy­wa­nach bu­du­aru,

Tu jesz­cze przy­najm­niej ostry­gi i wino

I na­sze ko­bie­ty!… Ot, noc­ną go­dzi­ną

W sto­li­cy przy­najm­niej cień cza­ru!

Lub pta­szek z nad Ty­bru gdy pie­ści swym gło­sem

I czar­ną źre­ni­cą wzrok kusi,

Ha, wte­dy za­le­d­wie człek go­dzi się z lo­sem –

Lecz zresz­tą tym ca­łym pół­noc­nym pa­to­sem

Da­li­bóg ten żyje, kto musi…

Ot weź­my po biu­rach ów le­gjon oj­czy­sty,

Te chwa­łę pi­szą­cą na­ro­du.

Ce­nią­cą swych wi­chrów mar­co­wych po­świ­sty…

Te żony ich płod­ne a zim­ne jak gli­sty –

Kraj pra­cy, żon wier­nych i gło­du!…

Ten tłum się dziś bawi, ten le­gion broń skła­da

I swo­je pu­dru­je dzier­lat­ki!

Dziś czap­kę bła­zeń­ską sto­li­ca na­kła­da!

Z biur sy­pie się wcze­śniej po scho­dach gro­ma­da.

Ostat­ki, da­li­bóg, ostat­ki!" – –

* * *

Sły­sza­łeś??…. Krew kipi!…. Ury­wek roz­mo­wy

Na scho­dach się gubi śród sie­ni…