VII Olimpiada Szachowa - Sztokholm 1937 - ebook

Seria Olimpiad

“Wielka Księga Olimpiad Szachowych” – poczynając od 1927 roku – opisuje kolejne rozgrywane zawody olimpijskie – firmowane przez FIDE - zarówno męskie jak i kobiece. Najbardziej aktualne informacje dotyczące wydanych pozycji książkowych w serii, znajdują się na oficjalnej stronie: https://szachy-kwi.eu

Seria będzie zawierać poniższe pozycje książkowe:

Olimpiady męskie

1. Pierwsza Olimpiada Szachowa - Londyn 1927

2. II Olimpiada Szachowa - Haga 1928

3. III Olimpiada Szachowa - Hamburg 1930

4. IV Olimpiada Szachowa - Praga 1931

5. V Olimpiada Szachowa - Folkestone 1933

6. VI Olimpiada Szachowa - Warszawa 1935

7. VII Olimpiada Szachowa - Sztokholm 1937

8. VIII Olimpiada Szachowa - Buenos Aires 1939

9. IX Olimpiada Szachowa - Dubrownik 1950

10. X Olimpiada Szachowa - Helsinki 1952

11. XI Olimpiada Szachowa - Amsterdam 1954

12. XII Olimpiada Szachowa - Moskwa 1956

13. XIII Olimpiada Szachowa - Monachium 1958

14. XIV Olimpiada Szachowa - Lipsk 1960

15. XV Olimpiada Szachowa - Złote Piaski 1962

16. XVI Olimpiada Szachowa - Tel Awiw 1964

17. XVII Olimpiada Szachowa - Hawana 1966

18. XVIII Olimpiada Szachowa - Lugano 1968

19. XIX Olimpiada Szachowa - Siegen 1970

20. XX Olimpiada Szachowa - Skopje 1972

21. XXI Olimpiada Szachowa - Nicea 1974

22. XXII Olimpiada Szachowa - Hajfa1976

23. XXIII Olimpiada Szachowa - Buenos Aires 1978

24. XXIV Olimpiada Szachowa - Valletta 1980

25. XXV Olimpiada Szachowa - Lucerna 1982

26. XXVI Olimpiada Szachowa - Saloniki 1984

27. XXVII Olimpiada Szachowa - Dubaj 1986

28. XXVIII Olimpiada Szachowa - Saloniki 1988

29. XXIX Olimpiada Szachowa - Nowy Sad 1990

30. XXX Olimpiada Szachowa - Manila 1992

31. XXXI Olimpiada Szachowa - Moskwa 1994

32. XXXII Olimpiada Szachowa - Erewań 1996

33. XXXIII Olimpiada Szachowa - Elista 1998

34. XXXIV Olimpiada Szachowa - Stambuł 2000

35. XXXV Olimpiada Szachowa - Bled 2002

36. XXXVI Olimpiada Szachowa - Calvia 2004

37. XXXVII Olimpiada Szachowa - Turyn 2006

38. XXXVIII Olimpiada Szachowa - Drezno 2008

39. XXXIX Olimpiada Szachowa – Chanty-Mansyjsk 2010

40. XL Olimpiada Szachowa – Stambuł 2012

41. XLI Olimpiada Szachowa - Tromso 2014

42. XLII Olimpiada Szachowa - Baku 2016

43. XLIII Olimpiada Szachowa - Batumi 2018

44. XLIV Olimpiada Szachowa - Chanty-Mansyjsk 2020

Olimpiady kobiece

1. Pierwsza Kobieca Olimpiada Szachowa - Emmen 1957

2. II Kobieca Olimpiada Szachowa - Split 1963

3. III Kobieca Olimpiada Szachowa - Oberhausen 1966

4. IV Kobieca Olimpiada Szachowa - Lublin 1969

5. V Kobieca Olimpiada Szachowa - Skopje 1972

6. VI Kobieca Olimpiada Szachowa - Medellin 1974

7. VII Kobieca Olimpiada Szachowa - Hajfa 1976

8. VIII Kobieca Olimpiada Szachowa - Buenos Aires 1978

9. IX Kobieca Olimpiada Szachowa - Valletta 1980

10. X Kobieca Olimpiada Szachowa - Lucerna 1982

11. XI Kobieca Olimpiada Szachowa - Saloniki 1984

12. XII Kobieca Olimpiada Szachowa - Dubaj 1986

13. XIII Kobieca Olimpiada Szachowa - Saloniki 1988

14. XIV Kobieca Olimpiada Szachowa - Nowy Sad 1990

15. XV Kobieca Olimpiada Szachowa - Manila 1992

16. XVI Kobieca Olimpiada Szachowa - Moskwa 1994

17. XVII Kobieca Olimpiada Szachowa - Erewań 1996

18. XVIII Kobieca Olimpiada Szachowa - Elista 1998

19. XIX Kobieca Olimpiada Szachowa – Stanbuł 2000

20. XX Kobieca Olimpiada Szachowa – Bled 2002

21. XXI Kobieca Olimpiada Szachowa – Calvia 2004

22. XXII Kobieca Olimpiada Szachowa – Turyn 2006

23. XXIII Kobieca Olimpiada Szachowa – Drezno 2008

24. XXIV Kobieca Olimpiada Szachowa – Chanty-Mansyjsk 2010

25. XXV Kobieca Olimpiada Szachowa – Stambuł 2012

26. XXVI Kobieca Olimpiada Szachowa – Tromso 2014

27. XXVII Kobieca Olimpiada Szachowa – Baku 2016

28. XXVIII Kobieca Olimpiada Szachowa – Batumi 2018

29. XXIX Kobieca Olimpiada Szachowa – Chanty-Mansyjsk 2020

Dodatkowe informacje znajdziesz

na oficjalnej stronie internetowej serii

“Wielka Księga Olimpiad Szachowych”

https://szachy-kwi.euVII Olimpiada

Sztokholm, 31 lipca – 14 sierpnia 1937 r.

Kolejna Olimpiada Szachowa odbyła się, jak zawsze latem, w Szwecji, a opiekę nad imprezą roztoczył król Gustaw V. Po raz pierwszy w historii zabrakło Austrii i Francji. Ta pierwsza nie mogła brać udziału w imprezach pod patronatem Międzynarodowej Organizacji Szachowej FIDE, ponieważ wraz z Niemcami została z niej wykluczona. Niemiecki Związek Szachowy był wówczas podporządkowany władzom sportowym hitlerowskich Niemiec i nadal prowadził, również na polu szachowym, dyskryminację rasową. Za to, po dłuższej przerwie, znowu można było zobaczyć silną drużynę Holandii.

Komitet Organizacyjny tworzyli: przewodniczący Ludwig Collijn, wiceprzewodniczący Erik Olson, dyrektor turnieju Gustaf Collijn (brat Ludwiga, działacz szachowy i wybitny szwedzki dramaturg!), notariusz Carlen i szef tzw. Komitetu Powitalnego Folke Rogard (późniejszy prezydent FIDE!),

Rok 1937 był pod znakiem trzech ważnych wydarzeń szachowych: wielkiego turnieju w Kemeri (triumfowali tam Reshevsky, Flohr i Pietrow), sławnego i silnego turnieju w Semmering (wygranego przez Keresa) i rewanżowego meczu o mistrzostwo świata, Euwe – Alechin, zakończonego powrotem Alechina na tron szachowy. Z tych powodów światowa prasa poświęciła sztokholmskiej Olimpiadzie mniej niż zwykle miejsca. Wielka szkoda, bo przyniosła ona, jak zawsze, szereg pięknych partii, sensacji i niespodzianek!

Rekord warszawski nie został pobity i w Szwecji zameldowało się dziewiętnaście zespołów. Przy stolikach szachowych ujrzano doskonałych szachistów jugosłowiańskich: weterana Kosticia, młode wschodzące „gwiazdy” w osobach Pirca i Trifunovicia (nie przyjechał natomiast Vidmar). Zespół węgierski reprezentowali znajomi z Warszawy Lilienthal (już na pierwszej szachownicy!), Szabo i Havasi. Po pewnej przerwie znowu wystąpili Andre Steiner i Arpad Vajda. Ten ostatni, pominąwszy VI Olimpiadę brał udział we wszystkich pozostałych, przy czym sztokholmska była ostatnia, na której wystąpił. W barwach Argentyny zadebiutował dwudziestoczteroletni Carlos Guimard, późniejszy czołowy arcymistrz. Niezwykle silnie prezentowała się ekipa USA! Główni faworyci wystąpili w składzie: Reshevsky, Fine, Kashdan (dopiero na III szachownicy!), weteran Marshall oraz Horowitz. Nieoczekiwanie zabrakło rewelacji poprzedniej Olimpiady – Dake’a, ale federacja amerykańska miała naprawdę, w kim wybierać! Zespołowi Czechosłowacji przewodził Flohr. Uzyskany przez niego wynik zrobił tak wielkie wrażenie, że został oficjalnie uznany za pierwszego pretendenta do walki o szachową koronę! Holandię reprezentował mistrz świata Max Euwe, Łotwę – Pietrow, zaś Estonię – Keres, sławny mimo bardzo młodego wieku (na VII Olimpiadzie miał zaledwie 21 lat!). Gospodarzy reprezentowała praktycznie niezmieniona względem poprzedniej Olimpiady silna czwórka rutyniarzy w osobach Stahlberga, Lundina, Stoltza i Danielssona. Jedynie słabszego Larssona zastąpił Jonsson (ale też bez większego efektu).

Na czele zespołu polskiego stanął ponownie Tartakower. Frydman P. i Najdorf zamienili się szachownicami względem Olimpiady warszawskiej. Po przerwie znów zagrali Appel i Regedziński. Na IV Mistrzostwach Polski, w międzynarodowej obsadzie (!), w Juracie w 1937 roku, zwyciężył Tartakower, Najdorf był drugi, Appel – trzeci, Regedziński – czwarty, w kategorii Polaków, zaś Frydman P. nie wystąpił. Były to, notabene, ostatnie mistrzostwa przed piekłem II wojny światowej.

Oprócz ekipy USA za faworytów uważano oczywiście Szwecję (we własnym domu nawet ściany pomagają!), Polskę, Czechosłowację, Jugosławię i zespół Węgier. Niespodzianki można było oczekiwać po zespole Holandii.

Miejscem gry był Grand Royal Hotel. 94. zawodników rozegrało 683 partie. Powinno być 684, ale jedna została oddana walkowerem (Szwecja – Szkocja, XIV runda). Grano tempem 2,5 godziny na 50 posunięć i po jednej godzinie na każde następne 20.

Wszystkie zespoły, z wyjątkiem Belgii, wystąpiły w pełnych pięcioosobowych składach.

W wyniku losowania ustalono następujące numery startowe: 1. Jugosławia, 2. Węgry, 3. Argentyna, 4. USA, 5. Finlandia, 6. Belgia, 7. Czechosłowacja, 8. Polska, 9. Dania, 10, Holandia, 11. Łotwa, 12. Estonia, 13. Anglia, 14. Włochy, 15. Islandia, 16. Szkocja, 17. Litwa, 18. Szwecja i 19. Norwegia.

Ponieważ liczba zespołów była nieparzysta, więc podając stan tabeli po każdej rundzie, przy drużynach, które jeszcze nie pauzowały będzie figurować „gwiazdka” (*).

Zanim zaczniemy omawiać sztokholmską Olimpiadę „runda po rundzie” opowiemy krótko jak wyglądało życie szachowe w okresie poprzedzającym te rozgrywki.

Sezon szachowy 1936 rozpoczął się tradycyjnie od turnieju w Hastings. Oto jego wyniki: 1. Fine (USA) 7,5 punktu z 9 partii (6 wygranych i trzy remisy), 2. Flohr (Czechosłowacja) 6,5 p., 3. Tartakower (Polska) 6 p., 4. Koltanowski (Belgia) 5,5 p., 5. Alexander 4 p., 6 – 7. Thomas i Golombek po 3,5 p., 8 – 9. Michell i Tylor po 3 p. i 10. Winter (cała szóstka – Anglia) 2,5 p.

Silny turniej we Wiedniu wygrał Eliskases i Steiner L. (Węgry) po 8 punktów z 11 partii. Eliskases nie przegrał żadnej partii. Ze Steinerem wygrał tylko sławny Grünfeld. Dalej szli: 3 – 5. Becker, Müller H. i Spielmann po 6,5 p., 6 – 7. Glass i Grünfeld (przegrał tylko z Elisasesem, ale wygrał zaledwie dwie partie) po 6 p., 8. Gereben (Szwajcaria) 5,5 p., 9. Lichtenstein 4 p., 10. Fuss 3,5 p., 11. Wolf 3 p. i 12. Kolnhofer 2,5 p. Zawodnicy, przy których nie podano przynalezności państwowej, to Austracy.

Mistrzem Finlandii na rok 1936 został Gauffin, który zdobył 9 punktów z 11 partii. Kolejne miejsca zajęli: 2. Vilen 8,5 p., 3. Kaila 7,5 p., 4 – 5. Johansson i Niemi po 7 p., 6. Ojanen 6,5 p., 7 – 8. Breideroch i Nyholm po 5 p. itd.

W dniach 15 – 24 kwietnia odbył się tradycyjny i świetnie obsadzony turniej w Margate. Triumfował Flohr (Czechosłowacja) 7,5 punktu z 9 partii bez porażki. Kolejne miejsca zajęli: 2. Capablanca (Kuba) 7 p. (bez porażki), 3. Stahlberg 5,5 p., 4. Lundin (obaj Szwecja) 5 p., 5 – 6. Milner-Barry i Tylor (obaj Anglia) 4,5 p., 7. Mistrzyni świata Vera Menchik (Anglia, przegrała z Capablanką, Stahlbergiem, Lundinem i Milner-Barrym, pokonała Sergeanta i Reillego) 3,5 p., 8 – 9. Sergeant i Thomas (obaj Anglia) po 3 p. i Reilly (Irlandia) 1,5 p.

Rezultaty rozgrywek w Ostendzie: 1. Lundin (Szwecja) 7,5 punktu z 9 partii (przerał tylko z Dynerem, ale pokonał Groba i Landau’a), 2. Grob (Szwajcaria) 6 p., 3 – 4. Landau (Holandia) i Stahlberg (Szwecja) po 5 p., 5 – 6. Dyner i Rey po 4,5 p., 7 – 8. Soultanbeieff (wszyscy Belgia) i Thomas (Anglia) po 4 p., 9. Reilly (Irlandia) 3,5 p. i Domenech (Belgia) 1 p. (pokonał zdobywcę drugiego miejsca Groba!).

W dniach 14 maja – 6 czerwca odbył się najsilniejszy turniej w 1936 roku. Został zorganizowany w Moskwie i przyniósł wyniki: 1. Capablanca (Kuba) 13 punktów z 18 partii (grano systemem dwukołowym) bez porażki, 2. Botwinnik (ZSRR) 12 p. (przegrał jedną partię z Capablanką), 3. Flohr (Czechosłowacja) 9,5 p., 4. Lilienthal (Węgry) 9 p., 5. Ragozin (ZSRR) 8,5 p., 6. Lasker (Niemcy) 8 p., 7 – 10. Eliskases (Austria), Kahn, Löwenfisch i Rjumin (cała trójka ZSRR) po 7,5 p.

W bogatym szachowo 1936 roku warto jeszcze zwrócić uwagę na turnieje w Bad Nauheim i w Dreźnie. W pierwszym z nich triumfowali Alechin (Francja) i Keres (Estonia) po 7,5 p. z 9 partii. Dalsze miejsca zajęli Ahues 5,5 p., 4 – 5. Bogoljubow i Rellstab po 5 p., 6 – 7. Heinicke (cała czwórka Niemcy) i Stahlberg (Szwecja) po 4,5 p., 8. Vidmar (Jugosławia) 3,5 p. 9 – 10. Van den Bosch (Holandia) i Weissgerber (Niemcy) po 2 p.

W Dreźnie znowu laury pierwszeństwa uzyskał Alechin (Francja) 6,5 punktu z 9 partii bez porażki. Dalej szli: 2. Engels (Niemcy) 6 p., 3 – 4. Maroczy (Węgry) i Stahlberg (Szwecja) po 5,5 p., 5. Bogoljubow (Niemcy) 5 p., 6 – 7. Reti (Czechosłowacja) i Sämisch (Niemcy) po 3,5 p. 8 – 9. Keres (Estonia) i Heling (Niemcy) po 3,5 p. i Grob (Szwajcaria) 0,5 p. Sensacyjnie słabo wypadł młody Keres!

Przegląd 1936 roku kończymy najliczniej obsadzonym turniejem w Bad Podebrady. 1. Flohr (Czechosłowacja) 13 punktów z 17 partii (przegrał tylko z Eliskasesem), 2. Alechin (Francja) 12,5 p., 3. Foltys (Czechosłowacja) 11 p., 4 – 5. Pirc (Jugosławia) i Stahlberg (Szwecja) po 10,5 p., 6 – 7. Eliskases (Austria) i Frydman P. (Polska) po 9,5 p., 8 – 9. Pelikan (Czechosłowacja) i Richter (Niemcy) po 9 p. Na miejscach nienagrodzonych znaleźli się: 10 – 11. Pietrow (Łotwa) i Steiner L. (Węgry) po 8,5 p., 12. Opočensky (Czechosłowacja) 8 p., 13. Vera Menchik (Anglia) 7 p., 14. Zinner 6,5 p., 15 – 16. Skalička i Treybal (cała trójka Czechosłowacja) po 6 p., 17 – 18. Fazekas (Łotwa) i Thomas (Anglia) po 4 p.

W Helsinkach zwyciężył Pietrow 7 p. z 9 partii, w Amsterdamie triumfowali Fine i Euwe po 5 p. z 7 partii, a w Sztokholmie pierwszą nagrodę otrzymał Lundin 6,5 p. z 9 partii.

Sezon 1937 rozpoczął oczywiście kolejny turniej w Hastings. Wygrał Alechin (Francja) uzyskując piękny rezultat 8 punktów z 9 partii bez porażki. Dalej szli: 2. Fine (USA) 7,5 p., 3. Eliskases (Austria) 5,5 p., 4 – 5. Feigins (Łotwa) i Vidmar (Jugosławia) po 4,5 p., 6 – 7. Tylor i Winter (obaj Anglia) po 3,5 p., 8. Koltanowski (Belgia) 3 p., 9 – 10. Vera Menchik i Thomas (oboje Anglia) po 2,5 p.

W Sztokholmie triumfował Fine (USA) 8 punktów z 9 partii (dwa remisy). Dalsze lokaty zajęli 2. Stahlberg 6,5 p., 3 – 4. Danielsson i Stolz po 5,5 p. (trzecią nagrodę otrzymał Danielsson), 5. Berkvist N. (cała czwórka Szwecja) 5 p. Na miejscach nienagrodzonych uplasowali się: 6. Lundin 4,5 p., 7. Sundberg (obaj Szwecja) 3,5 p., 8. Landau (Holandia) 3 p., 9. Holm 2 p. i 10. Colett (obaj Szwecja) 1,5 p.

Turniej w Moskwie tym razem miał skromną obsadę. Wygrał Fine (USA) 5 punktów z 7 partii (przegrał tylko z Judowiczem). Na pozostałych miejscach znaleźli się szachiści z ZSRR: 2. Kahn 4,5 p., 3. Panow 4 p., 4. Bieławieniec 3,5 p., 5 – 6. Alatorcew i Judowicz po 3 p., 7 – 8. Bondarewski i Ligeti po 2,5 p.

Tradycyjny turniej Margate: 1 – 2. Fine (USA) i Keres (Estonia) po 7,5 punktu z 9 partii, 3. Alechin (Francja) 6 p., tym razem Alechin przegrał z dwoma zwycięzcami turnieju. Ostatnie nagrodzone miejsce uzyskał Foltys (Czechosłowacja) 5,5 p. Dalsze lokaty: 5. Milner-Barry 5 p., 6 – 7. Alexander i Vera Menchik po 4 p., 8. Thomas 3 p., 9. Buerger 2 p. i 10. Tylor (cała szóstka Anglia) 0,5 p.

Ostenda 1937. Znowu triumfował Amerykanin Fine, który zdobył 6 punktów z 9 partii, ale przegrał ze współtriumfatorami, Grobem (Szwajcaria) i Keresem (Estonia) także po 6 p. Kolejne miejsca zajęli: 4 – 5. Landau (Holandia) i List (Belgia). Nie zdobyli żadnej nagrody: 6. Koltanowski (Belgia) 4,5 p., 7. Tartakower (Polska) 4 p., 8. Dyner 3,5 p., 9. Dunkelblum 3 p. i Reynolds (cała trójka Belgia) 2 p.

W mistrzostwach Sztokholmu zwyciężyli Berkvist A. i Lundin, którzy zdobyli po 6,5 punktu z 9 partii. w bezpośrednim pojedynku wygrał Lundin.

Prestiżowy turniej w Bad Nauheim (dwukołowy): 1. Euwe (Holandia) 4 punkty z 6 partii (z Alechinem 1,5:0,5, Bogoljubowem 0,5:1,5 i Sämischem 2:0), 2 – 3. Alechin (Francja) i Bogoljubow po 3,5 p. i 4. Sämisch (obaj Niemcy) 1 p.

Przegląd kończymy rezultatami wielkiego turnieju w Kemeri: miejsca nagrodzone: 1 – 3. Flohr (Czechosłowacja), Pietrow (Łotwa), Reshevsky (USA) po 12 punktów z 17 partii, 4 – 5. Alechin (Francja) i Keres (Estonia) po 11,5 p. Miejsca nienagrodzone: 6. A. Steiner (Węgry) 11 p., 7. Tartakower (Polska) 10,5 p., 8. Fine (USA) 9 p., 9. Stahlberg (Szwecja) 8,5 p., 10. Mikenas (Litwa) 8 p., 11 – 13. Apšenieks (Łotwa), Böök (Finlandia) i Rellstab (Niemcy) po 7,5 p., 14. Berg 6,5 p., 15 – 16. Landau (obaj Holandia) i Feigins po 5,5 p., 17 – 18. Ozols i Hasenfuss (cała trójka Łotwa) po 3,5 p.

I jeszcze turniej, który odbył się tuż przed Olimpiadą, czyli w dniach 16 – 25 lipca 1937 roku. Chodzi o turniej w Pärnu. Wygrał Schmidt (Estonia) 5,5 punktu z 7 partii. Kolejne miejsca: 2 – 4. Flohr (Czechosłowacja), Keres (Estonia) i Stahlberg (Szwecja) po 4,5 p. Miejsca bez nagród: 5. Tartakower (Polska) 4 p., 6. Opočensky (Czechosłowacja) 3,5 p., 7. Raud 1,5 p. i Willard (obaj Estonia) 0 p.Runda I, 31 lipca 1937 r.

„Słaby start zespołu polskiego”

Wyniki I rundy:

---------------- ----------- ----------
Węgry 4,0 : 0,0 Norwegia
Argentyna 3,0 : 1,0 Szwecja
USA 3,5 : 0,5 Litwa
Finlandia 2,5 : 1,5 Szkocja
Belgia 0,5 : 3,5 Islandia
Czechosłowacja 3,0 : 1,0 Włochy
Polska 2,5 : 1,5 Anglia
Dania 1,0 : 3,0 Estonia
Holandia 3,0 : 1,0 Łotwa
Jugosławia - Pauza
---------------- ----------- ----------

Najenergiczniej wystartowali Węgrzy, którzy skutecznie wykorzystali kojarzenie z jedną z najsłabszych drużyn rozgrywek. W meczu USA – Litwa można było podziwiać po obu stronach uczestników warszawskiej Olimpiady (wyjątkiem był Reshevsky). Oto szczegóły tego meczu: Reshevsky – Mikenas 1:0, Vaitonis – Fine 0:1, Kashdan – Vistaneckis 1:0 i Luckis – Marshall 0,5:0,5.

Zaskoczyła Islandia, która oddała Belgii tylko pół punktu (Dunkelblum – Gilfer 0,5:0,5, Gudmundsson – O’Kelly 1:0, Baert – Asgeirsson 0:1 i Möller – Defosse 0:1). W meczu tym „zaroiło” się od nowych nazwisk. Belgowie Defosse i Baert wystąpili tylko raz na Olimpiadzie, a O’Kelly rozpoczynał karierę i już od 1950 roku był najsilniejszym szachistą w swoim kraju. Ośmiokrotnie walczył w Olimpiadach. Ostatni raz wystąpił w Lugano w 1968 roku.

Rosselli del Turco, dobrze znany z poprzednich zmagań olimpijskich, grał już tylko na „rezerwie” Włoch. W spotkaniu z Czechami nie wystąpił. Debiutant Staldi (jedyny udział w Olimpiadzie) nieoczekiwanie wygrał z Pelikanem, co było jedyną zdobyczą punktową Włochów w starciu z ekipą czeską. Na pewno sensacją była wysoka wygrana Argentyny ze Szwecją. Lundin, który wygrał pierwszą partię dopiero w siódmej rundzie, nieoczekiwanie przegrał z Grauem!

W zespole Holandii wystąpił znany z Hamburga 1930 Salomon Landau. Udział w zmaganiach sztokholmskich był jego ostatnim występem olimpijskim. Porażka Landau’a w meczu z Łotwą, z Apšenieksem była jedyną aż do siedemnastej rundy, kiedy jeszcze raz przegrał, w spotkaniu z Polską. Pozostałe partie meczu wygrali Holendrzy wzmocnieni niewidzianym od pamiętnej londyńskiej Olimpiady Euwem. Słabo rozpoczęła rozgrywki Polska, która z trudem pokonała Anglię (Tartakower – Thomas 0,5:0,5, Alexander – Najdorf 1:0, Frydman P. – Milner-Barry 1:0 i Golombek – Appel 0:1).

Estonia wysoko zwyciężyła Danię (na „dolnych” szachownicach: Poulsen – Raud 0:1 i Türn – Petersen 0,5:0,5). Finowie rozpoczęli Olimpiadę od sukcesu nad Szkotami (Gauffin – Aitken 0,5:0,5, Montgomerie – Böök 0:1, Solin – Page 0:1 i Reid – Salo 0:1).

Stan po I rundzie:

--------- --------------------------------------------------- -----
1 Węgry* 4,0
2 – 3 Islandia* i USA* 3,5
4 – 7 Estonia*, Holandia*, Czechosłowacja* i Argentyna* 3,0
8 – 9 Finlandia* i Polska* 2,5
10 – 11 Szkocja* i Anglia* 1,5
12 – 15 Dania*, Włochy*, Szwecja* i Łotwa* 1,0
16 – 17 Belgia* i Litwa* 0,5
18 – 19 Jugosławia i Norwegia* 0,0
--------- --------------------------------------------------- -----

Zdjęcie z turnieju Semmering – Baden 1937 1. Keres, 2. Capablanca, 3. Flohr, 4. Reshevsky, 5. Fine, 6. Eliskases, 7. Pietrow i 8. Ragozin

1. Gambit hetmański

Lilienthal (Węgry) – Herseth (Norwegia)

1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 d5 4.Gg5 Sbd7 5.cd5 ed5 6.e3 Ge7 7.Gd3 0–0 8.Hc2 h6 9.Gh4 c6 10.Sge2 We8 11.0–0–0 Se4 12.Ge7 He7 13.Ge4 de4 14.g4 Sf6 15.h3 Sd5 16.Sd5 cd5 17.Kb1 Ge6 18.Sf4 Wec8 19.He2 Wc4 20.h4 Wac8 21.g5 Hd7 22.Whg1 hg5 23.hg5 g6 24.Hd2 Hc6 25.Wc1 Kf8 26.Wc4 Hc4 27.Wh1 Ke7 28.b3 Hc3 29.Hc3 Wc3 30.Wh8 Wc7 31.Kb2 Kd6 32.Se2 Wc8 33.Wh1 Gd7 34.Sc3 Gc6 35.Wh4 Wf8 36.Wf4 f5 37.Wh4 b6 38.Se2 Wf7 39.Sf4 Wg7 40.Wh6 Ge8 41.Wh8 Gf7 42.Ka3 Gg8 43.Kb4 a6 44.a4 Kc6 45.a5 Kb7 46.Wh1 Gf7 47.Wh6 Kc7 48.ab6 Kb6

49.Sh5 a5 50.Ka3 Wg8 51.Sf6 Wd8 52.Wh7 Ge6 53.Wg7 f4 54.Wg6 fe3 55.fe3 Kc7 56.Se4 Gf5 57.Wg7 Kc6 58.Sf6 Wh8 59.We7 Wh2 60.Sd5 Wg2 61.Sf4 Wf2 62.We5 Gb1 63.Wa5 i czarne poddały się. Storm Herseth wystąpił na Olimpiadzie tylko jeden raz. Niestety nie zdołał wygrać żadnej partii (przegrał ich aż dwanaście).

2. Obrona Grünfelda

Kavlie-Jörgensen (Norwegia) – Szabo (Węgry)

1.d4 Sf6 2.Sf3 g6 3.c4 Gg7 4.Sc3 d5 5.cd5 Sd5 6.e4 Sc3 7.bc3 0–0 8.Ge3 c5 9.Hd2 Ha5 10.Ge2 Wd8 11.Wc1 cd4 12.cd4 Hd2 13.Sd2 Sc6 14.d5 Sd4 15.Gc4 Gd7 16.Sb3 Sb3 17.Gb3 a5 18.Gb6 a4 19.Gc4 Wdc8 20.0–0 Gb2 21.Wc2 a3 22.Gb3 Wc2 23.Gc2 Gb5 24.We1 Gc4 25.Gb1 Wc8 26.f3 f6 27.Kf2 Gb5 28.f4 Gc3 29.Wd1 Ga4 30.Wd3 Gb2 31.Ge3 b5 32.e5 fe5 33.fe5 b4 34.d6 Ge5 35.de7 Gf6 36.Wd8 Wd8 37.ed8H Gd8 38.Gc5 Ga5 39.Ke3 Gd7 40.Kd4 Ge6 41.Ke5 Kf7 42.g3 Gf5 43.Gf5 gf5 44.Kf5 b3 45.ab3 a2 46.Gd4 Gb4 47.Ke4 Gf8 48.b4 Gg7 i białe poddały się.

3. Partia hiszpańska

Steiner A. (Węgry) – Gulbrandsen (Norwegia)

1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5 a6 4.Ga4 Sf6 5.0–0 Se4 6.d4 b5 7.Gb3 d5 8.de5 Ge6 9.c3 Ge7 10.He2 Sc5 11.Gc2 Gg4 12.Wd1 Gf3 13.gf3 Hd7 14.b4 Se6 15.f4 g5 16.f5 Sf4 17.Gf4 gf4 18.e6 Hd6 19.ef7 Kf7 20.Gb3 Kf8 21.Gd5 Wd8 22.Sa3 Hf6 23.Sc2 Hc3 24.He4

24…Wd5 25.Wd5 Wg8 26.Kh1 Sb4 27.Wd7 Hc6 28.We7 He4 29.We4 Sc2 30.Wc1 i czarne poddały się.

4. Obrona słowiańska

Salbu (Norwegia) – Havasi (Węgry)

1.d4 d5 2.Sf3 Sf6 3.c4 c6 4.cd5 cd5 5.Sc3 Sc6 6.Gf4 Hb6 7.Sa4 Ha5 8.Gd2 Hd8 9.e3 Se4 10.Gd3 Gg4 11.Wc1 Wc8 12.h3 Gf3 13.gf3 Sd2 14.Hd2 a6 15.a3 e6 16.Ke2 Gd6 17.b4 0–0 18.Sc5 He7 19.Gb1 Wfd8 20.Hd3 g6 21.h4 e5 22.h5 ed4 23.hg6 hg6 24.Wcg1 Hf6 25.Wh6 Se5 26.Hd4 Hf3 27.Kf1 b6 28.Gg6 Kf8 29.Gh5 Hh3 30.Ke2 bc5 31.Hd5 cb4 32.Wd6 Hh5 33.f3 Hh2 i białe poddały się.

5. Partia angielska

Bolbochan (Argentyna) – Stahlberg (Szwecja)

1.d4 d5 2.Sf3 Sf6 3.c4 c6 4.e3 e6 5.Sbd2 Se4 6.Gd3 f5 7.0–0 Sd7 8.b3 Gd6 9.Gb2 0–0 10.He2 Ha5 11.a3 Sd2 12.Hd2 Hd2 13.Sd2 dc4 14.Sc4 Gc7 15.Wfd1 b6 16.b4 Gb7 17.Wac1 Wad8 18.Gc2 c5 19.dc5 bc5 20.Gb3 Gd5 21.Sd2 Se5 22.Ge5 Ge5 23.Gd5 Wd5 24.Sc4 Gf6 25.b5 Wfd8 26.We1 Wd3 27.g3 Wb3 28.Wb1 Wdd3 29.a4 Wb4 30.Wb4 cb4 31.Wb1 b3 32.a5 Wc3 33.Sd2 b2 34.Kf1 Wc5 35.b6 Wa5 36.ba7 Wa7 37.Ke2 Wc7 i białe poddały się.

Conel Hughes Alexander

6. Obrona Tarrascha

Guimard (Argentyna) – Stoltz (Szwecja)

1.d4 d5 2.c4 e6 3.Sc3 c5 4.e3 Sf6 5.Sf3 Sc6 6.Gd3 a6 7.0–0 dc4 8.Gc4 b5 9.Gd3 cd4 10.ed4 Sb4 11.Gb1 Gb7 12.He2 Ge7 13.Wd1 0–0 14.a3 Sbd5 15.Se4 Wc8 16.Se5 Se4 17.He4 f5 18.He1

18…Wc1 19.Wc1 Sf4 20.Ga2 Hd4 21.Sc6 Hd6 22.Se7 He7 23.Wc3 Hf6 24.He3 Sd5 25.Gd5 Gd5 26.We1 a5 27.Hc5 Hg5 28.Wg3 Hd2 29.Hc3 Hc3 30.Wc3 b4 31.ab4 ab4 32.Wc7 Wf7 33.Wec1 g5 34.f3 h5 35.h4 g4 36.f4 Kg7 37.Kf2 Wc7 38.Wc7 Kf6 39.g3 e5 40.fe5 Ke5 41.Ke3 f4 42.gf4 Kf6 43.Wc5 Gf7 44.Ke4 b3 45.f5 Ge8 46.Kf4 Gd7 47.Wa5 g3 48.Wa6 Kf7 49.Wg6 i czarne poddały się.

7. Obrona Keresa

Danielsson (Szwecja) – Pleci (Argentyna)

1.d4 d5 2.Sf3 Gf5 3.c4 e6 4.Sc3 Sc6 5.a3 Sf6 6.Gg5 Ge7 7.e3 0–0 8.Wc1 Se4 9.Gf4 dc4 10.Gc4 Gd6 11.Gd6 Hd6 12.0–0 Wad8 13.Se4 Ge4 14.Sg5 Gg6 15.f4 h6 16.Sf3 Gh5 17.Hc2 Gf3 18.Wf3 Se7 19.Ga2 c6 20.Kh1 Wd7 21.h3 Wc8 22.Gb1 g6 23.h4 h5 24.Wff1 b6 25.b4 Wdc7 26.Wcd1 Sf5 27.Hf2 He7 28.e4 Sh6 29.Hg3 Sg4 30.f5 Wd7 31.fg6 fg6 32.e5 Wf8 33.Wf3 Kg7 34.Wdf1

34…Wd4 35.Kg1 Wf3 36.gf3 Hc7 37.We1 Hf7 38.Kh1 Sh6 39.Wg1 Sf5 40.Gf5 Hf5 41.Kh2 Wd3 42.Wf1 Wa3 i białe poddały się.

Carlos Guimard

8. Partia pionem hetmańskim

Reshevsky (USA) – Mikenas (Litwa)

1.d4 Sc6 2.c4 e5 3.d5 Sce7 4.e4 Sg6 5.g3 Gc5 6.h4 d6 7.h5 Sf8 8.Sc3 Hf6 9.Sf3 Gg4 10.Ge2 h6 11.Wh4 Gd7 12.Hd3 g5 13.hg6 Sg6 14.Wh2 Gg4 15.Gd2 Hg7 16.0–0–0 S8e7 17.Wdh1 h5 18.Sg5 Gd7 19.Gh5 0–0–0 20.f4 f5 21.Se6 Ge6 22.de6 ef4 23.gf4 fe4 24.He4 c6 25.Gg6 Wh2 26.Wh2 d5 27.cd5 cd5 28.Hg2 Hg6 29.Hg6 Sg6 30.f5 Se5 31.Gg5 Wg8 32.Sd5 Sf3 33.Wc2 i czarne poddały się. Debiut olimpijski jednego z najwybitniejszych szachistów amerykańskich!

9. Gambit hetmański

Vaitonis (Litwa) – Fine (USA)

1.Sf3 d5 2.c4 dc4 3.e3 c5 4.Gc4 Sf6 5.Sc3 Sc6 6.d4 e6 7.0–0 a6 8.He2 cd4 9.Wd1 Ge7 10.ed4 Sd5 11.He4 f5 12.He2 0–0 13.Gb3 Gf6 14.Sd5 ed5 15.Se5 We8 16.Hf3 Ge6 17.Sc6 bc6 18.Gf4 Gf7 19.Wac1 Wc8 20.Hg3 Gh5 21.Wd2 We4 22.Ge5 Ge5 23.de5 f4 24.Hh3 We5 25.Hc3 Hd6 26.Ha5 Wce8 27.h3 f3 28.g3 Gf7 29.Ha6 Hh6 30.Wdc2 Hh3 31.Hf1 We1 i białe poddały się.

W trakcie turnieju AVRO 1938 – Ksawery Tartakower (po lewej)

przeprowadza wywiad z młodziutkim zwycięzcą Paulem Keresem.

10. Gambit hetmański

Gauffin (Finlandia) – Aitken (Szkocja)

1.d4 d5 2.c4 e6 3.Sc3 Sf6 4.Gg5 Ge7 5.e3 0–0 6.Sf3 Se4 7.Ge7 He7 8.Hc2 c6 9.Gd3 f5 10.0–0 Sd7 11.Se5 Se5 12.de5 Sc5 13.f4 Sd3 14.Hd3 b6 15.cd5 ed5 16.Se2 Ge6 17.Sd4 c5 18.Sb5 g6 19.Sd6 a6 20.Wfc1 Hd7 21.a4 a5 22.h3 Hc6 23.Kh2 Wa7 24.Wg1 h5 25.g4 hg4 26.Wg4 Wg7 27.Wg5 Kh7 28.Hd2 Wh8 29.Hg2 Whg8 30.Hg3 Kh8 31.h4 Hd7 32.Wg1 Wh7 33.Kh3 He7 34.Sb5 Wh5 35.Hf3 Wh7 36.Hf2 Hg7 37.Sd6 Wh6 38.Kg3 Hh7 39.Wh1 Hd7 40.Hc2 Wh5 41.Hb3 Hc6 42.Hb5 Hb5 43.ab5 Wg5 44.hg5 Kg7 45.Kf2 Wh8 46.Wh8 Kh8 47.Ke2 Kg7 48.Kd2 Kf8 49.Kc3 Ke7 50.Kd3 Kd7 i remis.

11. Obrona francuska

Montgomerie (Szkocja) – Böök (Finlandia)

1.e4 e6 2.d4 d5 3.Sc3 Gb4 4.e5 Se7 5.Sge2 c5 6.a3 Gc3 7.Sc3 cd4 8.Sb5 0–0 9.Sd4 Sg6 10.f4 f6 11.Gd3 fe5 12.Gg6 hg6 13.Se2 Hh4 14.g3 Hh3 15.Hd3 e4 16.Hc3 Sc6 17.Ge3 e5 18.fe5 Gg4 19.Hd2 d4 20.Sf4 Wf4 21.Gf4 g5 22.Gg5 e3 23.Ge3 de3 24.He3 We8 25.Kd2 Hg2 26.Kc3 We5 27.Hg1 Hf3 28.Kd2 We2 29.Kc1 He4 i białe poddały się.

Paulin Frydman

12. Obrona królewsko – indyjska

Baert (Belgia) – Asgeirsson (Islandia)

1.d4 Sf6 2.c4 g6 3.Sc3 Gg7 4.e4 d6 5.Gd3 Sbd7 6.Sge2 c5 7.0–0 cd4 8.Sd4 0–0 9.f3 Hb6 10.Ge3 Sg4 11.fg4 Gd4 12.Gf2 Se5 13.Sd5 Hb2 14.Wb1 Gf2 15.Wf2 Hd4 16.Se7 Kg7 17.Gc2 Hd1 18.Gd1 b6 19.g5 Gb7 20.Gf3 Wae8 21.Sd5 Gd5 22.cd5 Wc8 23.Ge2 f6 24.Ga6 Wc7 25.Wbf1 Wcf7 26.Wf6 Wf6 27.Wf6 Wf6 28.gf6 Kf6 29.Kf2 Sd7 30.Gd3 Ke5 31.Ke3 Sc5 32.Gc2 b5 33.g3 a5 34.Gb1 b4 35.Gc2 a4 36.Gb1

36…a3 37.Gc2 g5 38.Gb1 b3 39.Kd2 Se4 40.Kd3 ba2 41.Ga2 Sf6 42.Kc4 Sd5 43.Kb3 Kd4 44.Ka3 Sf6 45.Kb4 Ke3 46.Kc3 d5 47.Kc2 d4 48.Kd1 d3 49.h4 Se4 i białe poddały się.

13. Obrona holenderska

Flohr (Czechosłowacja) – Castaldi (Włochy)

1.c4 f5 2.d4 e6 3.Sc3 Sf6 4.g3 Gb4 5.Gd2 0–0 6.Gg2 Sc6 7.Sf3 Gc3 8.Gc3 Se4 9.Hc2 d6 10.0–0 Sc3 11.Hc3 Hf6 12.b4 Gd7 13.Wad1 Ge8 14.Wd2 Se7 15.Hb3 Kh8 16.Se1 Wb8 17.b5 e5 18.de5 He5 19.Sd3 Hd4 20.e3 Hb6 21.Hc3 Gf7 22.a4 d5 23.Se5 Hf6 24.Sf7 Hf7 25.cd5 Wfc8 26.Hd4 a6 27.Wc1 ab5 28.ab5 Hg6 29.Wdc2 Hd6 30.Hf4 Hf4 31.ef4 c6 32.bc6 bc6 33.d6 Sg8 34.Wc6 Wc6 35.Gc6 Wd8 36.d7 g6 37.We1 i czarne poddały się. 21-letni student medycyny, Vincenzo Castaldi pojawił się jak „meteoryt” na szachowej mapie Włoch. Stało się tak, gdyż w latach 1936 i 1937 zdobył mistrzostwo kraju. Jeszcze jeden raz zagrał na Olimpiadzie. Stało się to w Dubrowniku w 1950 roku.

14. Obrona sycylijska

Riello (Włochy) – Foltys (Czechosłowacja)

1.e4 c5 2.Sf3 d6 3.d4 cd4 4.Sd4 Sf6 5.Sc3 g6 6.Ge2 Gg7 7.Ge3 Sc6 8.0–0 0–0 9.Hd2 We8 10.Wad1 Sg4 11.Gg4 Gg4 12.f3 Gd7 13.h3 Se5 14.Hf2 Sc4 15.Gc1 Wc8 16.f4 Ha5 17.f5 Se5 18.Gg5 f6 19.Gc1 Hc5 20.g4 g5 21.Sd5 Kf7 22.Kg2 Wh8 23.c3 h5 24.gh5 Wh5 25.Sf3 Gb5 26.Se5 fe5 27.Wh1 Hf2 28.Kf2 Wch8 29.Wdg1 Gd3 30.Wg4 Gf6 i białe poddały się.

15. Pozycja z partii

Zinner (Czechosłowacja) – Napolitano (Włochy)

52.c4 bc4 53.bc4 Kd4 54.c5 Kd5 55.c6 Kc6 56.Kg5 Kd7 57.Kf6 Ke8 58.g5 a4?? (Remisowało 58…Kf8!) 59.g6 i czarne poddały się. Emil Zinner doskonale wypadł na turnieju w Pradze w 1937 roku, Zajął drugie miejsce za Paulem Keresem. Rok wcześniej na tzw. Nieoficjalnej Olimpiadzie w Monachium zdobył brązowy medal, co wystarczyło do awansu do ekipy olimpijskiej. Zginął w 1942 roku w obozie koncentracyjnym na Majdanku.

16. Pozycja z partii

Staldi (Włochy) – Pelikan (Czechosłowacja)

(Po 45…Ge5 czarne powinny wygrać) 45...e3?? 46.Sf1 i czarne poddały się.

17. Obrona Nimzowitscha

Frydman P. (Polska) – Milner-Barry (Anglia)

1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4 4.Hc2 Sc6 5.Sf3 d6 6.g3 0–0 7.Gg2 e5 8.0–0 Gc3 9.Hc3 He7 10.de5 de5 11.b3 Gd7 12.a4 Wfe8 13.Ga3 He6 14.b4 Wad8 15.b5 Sd4 16.Sd4 ed4 17.Hd4 Gb5 18.Ha7 Gc4 19.Hb7 Ge2 20.Wfe1 Hb6 21.a5 Ha5 22.Ge7 Ha1 23.Wa1 We7 24.h3 h6 25.Wa8 Wa8 26.Ha8 We8 27.Hb7 We7 28.Gc6 Kh7 29.Hb1 Kh8 30.Hb8 Sg8 31.Gd5 Wd7 32.Hb3 Gh5 33.g4 Gg6 34.f4 Gc2 35.Ha2 Gb1 36.Hc4 Sf6 37.Gf7 Wd1 38.Kh2 Wd2 39.Kg3 Wd3 40.Kh4 Se4 41.Gg6 Sd2 42.Hc7 Sf3 43.Kh5 Wd5 44.f5 i czarne poddały się.

18. Obrona francuska

Enevoldsen (Dania) – Keres (Estonia)

1.d4 e6 2.e4 d5 3.ed5 ed5 4.Gd3 Gd6 5.Se2 Se7 6.Gf4 Sbc6 7.c3 Gg4 8.Hd2 Sg6 9.Gd6 Hd6 10.f3 Gd7 11.Sa3 0–0–0 12.0–0–0 Sa5 13.h4 h5 14.Hg5 Wdg8 15.Gg6 fg6 16.Sf4 Gf5 17.Wde1 We8 18.Sh5 We1 19.We1 b5 20.Sg7 Gd7 21.He5 Wg8 22.Hd6 cd6 23.We7 Sc6 24.Wf7 Sd8 25.We7 Sc6 26.Wf7 Sd8 27.We7 i remis.

19. Obrona hetmańsko – indyjska

Schmidt P. (Estonia) – Sörensen (Dania)

1.d4 Sf6 2.Sf3 e6 3.c4 b6 4.g3 Gb7 5.Gg2 Gb4 6.Gd2 Gd2 7.Hd2 0–0 8.0–0 d6 9.We1 Sbd7 10.Hc2 We8 11.Sc3 Wb8 12.e4 e5 13.Sd5 c6 14.Se3 ed4 15.Sd4 c5 16.Sdf5 Ge4 17.Ge4 Se4 18.Sg7 Kg7 19.Sf5 Kh8 20.We4 Hf6 21.Wd1 Se5 22.Sd6 We6 23.Wf4 He7 24.Sf5 Hb7 25.Hc3 Kg8 26.Wg4 Kf8 27.f4 Sf3 28.Kf2 Sd4 29.Wd4 cd4 30.Ha3 We7 31.Se7 i czarne poddały się.

20. Obrona Nimzowitscha

Euwe (Holandia) – Pietrow (Łotwa)

1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4 4.Hc2 d5 5.a3 Gc3 6.Hc3 Se4 7.Hc2 c5 8.dc5 Sc6 9.e3 Ha5 10.Gd2 Sd2 11.Hd2 dc4 12.Gc4 Hc5 13.Wc1 Hg5 14.f4 Hh4 15.Hf2 Hf2 16.Kf2 Ke7 17.Sf3 Wd8 18.Gb5 Gd7 19.Wc3 a6 20.Ga4 b5 21.Gb3 Wac8 22.Whc1 Sa5 23.Ga2 Wc3 24.Wc3 Wc8 25.Wc8 Gc8 26.Sd4 Sb7 27.e4 Sc5 28.Ke3 Gb7 29.Gb1 f6 30.b4 Sa4 31.Gc2 Sb6 32.Gb3 Gc8 33.e5 fe5 34.fe5 Gb7 35.Se6 Gd5 36.Sc5 Gb3 37.Sb3 Sc4 38.Ke4 Sa3 39.Sc5 Sc2 40.Sa6 Kd7 41.Kd5 Se3 42.Kc5 Ke6 43.Kb5

43…Ke5 44.Kc5 Sd5 45.b5 Sc3 46.Sc7 Ke4 47.Kd6 Sb5 48.Sb5 Ke3 49.Ke5 Kf2 50.g4 i czarne poddały się.

21. Obrona francuska

Apšenieks (Łotwa) – Landau (Holandia)

1.e4 e6 2.d4 d5 3.ed5 ed5 4.Gd3 Sc6 5.c3 Gd6 6.Se2 Sge7 7.Hc2 Gg4 8.Sg3 Hd7 9.f3 Ge6 10.Sh5 0–0–0 11.Sg7 h5 12.Sd2 Wdg8 13.Se6 He6 14.Kf2 Hf6 15.Sf1 Wg7 16.h4 He6 17.Gg5 f6 18.Gd2 Sd8 19.b4 Hg8 20.Wg1 Se6 21.We1 Kb8 22.g3 Hf7 23.Gf5 Sd8 24.Gh3 Whg8 25.f4 f5 26.Sh2 Wg6 27.Sf3 Hg7 28.Sg5 Wf6 29.We3 Sf7 30.Hd1 Sh6 31.Wge1 a6 32.Hh5 Ka7 33.He2 Sg6 34.We8 Sf8 35.b5 a5 36.c4 dc4 37.Hc4 Sg4 38.Gg4 fg4 39.b6 cb6 40.Hc8 Ka6 41.a4 Wf4 42.Kg2 Wf2 43.Kh1 b5 44.Ha8 i czarne poddały się.

Trwa mecz Holandia – Łotwa
Euwe (po prawej) – Pietrow.
W głębi partia Landau (po prawej) – Apšenieks