Wichrowe opowieści - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
11 września 2018
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Produkt niedostępny.
Może zainteresuje Cię
![]()
Wichrowe opowieści - ebook
Życie i funkcjonowanie w społeczeństwie to niekiedy bardzo trudna rola, z którą każdy z nas musi się zmierzyć. Los przynosi nam różne sytuacje i nie zawsze otrzymujemy to, czego oczekujemy. Radość, powodzenie, sukces… Troska, samotność, smutek… Ludzka egzystencja przypomina czasem słodko-gorzką przeplatankę. Pocieszenie może przynieść nam obcowanie z naturą – krople deszczu posiadają oczyszczającą moc, a gorące promienie słońca dają poczucie wolności.
Mimo niepowodzeń warto dostrzec niezwykłość ludzkiego istnienia. Znaleźć w sobie pewność, dzięki której będziemy mogli śmiało iść przez życie i dostrzegać obłudę osób o „dobrym sercu” – z nimi przyszłość na pewno się rozliczy. I zachowajmy w sobie radosne chwile, bo odchodząc w daleką stronę, będziemy musieli zostawić wszystko, co ma dla nas jakąkolwiek wartość. Jedynie wspomnienia pozostają pomimo przemijającego czasu.
„Wichrowe opowieści” Barbary i Magdaleny Wrzesińskich to codzienne historie, zapisane w gawędziarski sposób wiersze o ludzkiej egzystencji.
| Kategoria: | Poezja |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8119-163-0 |
| Rozmiar pliku: | 2,5 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Spis treści
Chcę mówić
Demon mroku
Nie rozumiem
Szczęście
Po cichu
Zawsze razem
Zło
Fotografie
Wielka miłość
Czarne to białe
Szczęście na podwórku
Niepewność
Tamten świat
Wolności dzień
Miłość po grób
Udają życie
Pożegnanie
Modlitwa
Jestem wszędzie
Błogosławiona bieda
Cel
Lepsza rasa
Artysta
Ktoś patrzy
Ten sam las
Bloki
Ciężarówki śmierci!
Kiedy dorosnę
Wiatr
Czas horroru
Uratowani
Zaczarowany ogród
Na rzeź przyjaciele
Gdy serce umiera
Rana
Zgubiłam młodość
Apokalipsa życia
Rozpieszczana
Requiem
Bez litości
Poznać muszę
Polana szczęścia
Kabaret
Gdybyś zechciał
Nie wiem
Gdy księżyc lśni
Złote litery
Modlitwa koni
Gdzieś w borach zostało
Wołanie
Zacząć od nowa
Wieczna polana
Życie
Krzyk milczenia
Na plaży
Lepsze słońce
Spowiedź
Atrapa
Jasność Ci otworzę
Zabawa w życie
Czy jestem?
Oczami dziecka
Pustynia serca
Kamienne serce
Na zawsze zostanie
Bajarze
Deszczu łzy
Zawsze jest czas
Dama z kosą
Niepewność
Głupie myśli
Tańczą mimozy
Na końcu drogi
Cwał
Czarownice
Gubałówka i parówka
Świece gasną
Dlaczego nie lubisz ludzi?
Jaśnie pan
Budujemy nowy dom
O co chodzi?
Taniec
Gra
Gościnna ziemia
Sposób na życie
Rwanda
Wskaż drogę
Pożyczone
Bądź przy mnie
Kościół św. Jakuba
Panie Boże
Bieda
Niespokojne sny
Przewidzenie
Straszy
Szczera miłość
Cwel
Oczy
Gorszy element
Mężuś
Raj powrócił?
Zakłamane serce
Dziecięce śmiechy
Pewność siebie
Miasteczko za lasem
Dobre serce
Nieczysta
Tą samą drogą
Leśna prawda
Szczęśliwiec
Jesienna noc
Muzyka w sercu gra
Dziewczę i górale
Bóstwo – kameleon
Tina powsinoga
Zocha
Witaj, przygodo
Zabawa z psem
Uciekamy przed śmiercią
Kołysanka
Taniec nudysty
Grom
Złota jesień24 VII 2017
Chcę mówić
Zawsze, gdy biją dzwony,
moje serce bije mocniej
wtedy milczę – bo one
mówią sercem najgłośniej.
Mnie pozostaje tylko milczenie
i skołatane myśli od wspomnień,
bo słowa są za małe, a za wiele
odeszło, co było moje i o mnie.
Tylko w dzwonach krzyczę
krzycząc, czuję się wolna
krzyku nikt nie słyszy i ja nie słyszę,
ale jestem w dzwonach ogromna!
Bo mam dużo do powiedzenia,
dużo żalu i gryzących łez,
dlatego niech biją bez wytchnienia,
chcę mówić, dopóki życie we mnie jest!
30 IX 2017
Demon mroku
Umarł mój przyjaciel pies
ktoś mnie poprawił – zdechł…?
On był jedyny, szczery i oddany
zrobiłby wszystko dla swojej pani.
Podobnie wierna jest teraz śmierć
ona wisi nade mną jak miecz
ten Demon mroku
wiernie dotrzymuje mi kroku.
Na pieska i na nią mogę liczyć
pies wydaje głos – śmierć milczy
on oddałby za mnie życie
ona zabiera moje i pieska skrycie.
Patrzę na niebo i krzyczę
dlaczego śmierć zabrała psu życie?!
Teraz cierpliwie czeka na moje
Boże, ja się tego Demona boję!
26 IX 2017
Nie rozumiem
Przecież jadł mi z ręki
chwalił moje wdzięki
świergolił jak ptaszek
mój jedyny Jasiek!
Pluję na ciebie kochana
oddaję buziaki od Juliana
i ptaszka mowę,
jak on sram ci na głowę!
Będę jadł z talerza
wolę kochać jeża!
Ty śpij spokojnie
i wreszcie zapomnij o mnie!
12 IX 2017
Szczęście
Doceń to, co teraz masz
nim czas Ci pokaże, co miałeś
i zostanie marzeniem nasz
świat, którego nie doceniałeś.
Zauważ mnie, że tu jestem
miłość Ci wszystko wybaczy
i szukać szczęścia już nie chciej,
bo możesz szczęściem zapłacić.
Żyje się tylko jeden raz
drugi raz nic się nie powtórzy
zechciej uwierzyć, że to nasz czas
godziny czerwonej róży.
Jezus Chrystus, akryl na płótnie 18 × 24 cm
25 VIII 2017
Po cichu
Przyszła jak słońce, po cichu
prawie niezauważona
nie było nawet krzyku,
gdy była naga i zmęczona.
Nikt jej nie zapraszał,
ale nie miała o to żalu
nikt też nie rozpaczał
nigdy – nawet, gdy ją zakopali.
Odeszła bez pożegnania,
wszystko zostawiając
tylko swoją niedolę zabrała
żale w zapomnienie oddając.
28 X 2017
Zawsze razem
Chcę ubrać mojego serca myśli
w piękne słowa by do ciebie przyszły
i były, już świątecznie ubrane
na moje z tobą spotkanie.
By życie było, jak wieczne święto
bez bólu i nie, jego męką
żebyśmy chcieli cofnąć czas
i przeżyć życie jeszcze raz.
A gdy wędrówką być przestanie
życie nasze podarowane
tak razem wejść w ogrody róż
pokonując nawałnice burz.
I kiedy, już dopadnie kres
odejść razem nie gubiąc łez,
ale kiedy – to Pan Bóg wie Jedyny!
Żeby nas Przygarnął – poprosimy.
28 IV 2017
Zło
Nie uciekaj, Zocha,
ja cię bardzo kocham!
Daj się wreszcie złapać
i po pupie podrapać.
Choć jestem zło,
ale wszystko co robię – to
robię bardzo dobrze
dobijam mocno i szczodrze!
Ja cię i tak dopadnę,
że to ja nie zgadniesz,
bo jestem tu i tam – wszędzie
zawsze byłem, jestem i będę.
Zło z tego świata
służę w roli kata
lubię, gdy się mnie ktoś boi
– może tyle nie będzie gnoił…?
Maria Magdalena, olej na płótnie 18 × 24 cm
31 X 2017
Fotografie
Mała uliczko z tamtych lat,
ja tęsknię za tobą
byłaś, jak uśmiechnięty kwiat
ze złotym słońcem nad głową.
Tylko pamięć mi ciebie oddaje
bo uliczko zgubiłaś swych ludzi
śmieją się fotografie na ścianie
– wspomnień łza serce studzi.
Teraz poruszam się w mroku
przeznaczeniem moim jest trwać
uliczka nie ma, już swojego uroku
a mnie zjada rdzawy czas.
Już na naszej ulicy
nie będę płakać i bać się burz,
ani śmiać się radości, już nikt nie policzy
bo przykrył ją śmiertelny kurz…
Koniec Wersji Demonstracyjnej
Dziękujemy za skorzystanie z oferty naszego wydawnictwa i życzymy miło spędzonych chwil przy kolejnych naszych publikacjach.
Wydawnictwo Psychoskok
Chcę mówić
Demon mroku
Nie rozumiem
Szczęście
Po cichu
Zawsze razem
Zło
Fotografie
Wielka miłość
Czarne to białe
Szczęście na podwórku
Niepewność
Tamten świat
Wolności dzień
Miłość po grób
Udają życie
Pożegnanie
Modlitwa
Jestem wszędzie
Błogosławiona bieda
Cel
Lepsza rasa
Artysta
Ktoś patrzy
Ten sam las
Bloki
Ciężarówki śmierci!
Kiedy dorosnę
Wiatr
Czas horroru
Uratowani
Zaczarowany ogród
Na rzeź przyjaciele
Gdy serce umiera
Rana
Zgubiłam młodość
Apokalipsa życia
Rozpieszczana
Requiem
Bez litości
Poznać muszę
Polana szczęścia
Kabaret
Gdybyś zechciał
Nie wiem
Gdy księżyc lśni
Złote litery
Modlitwa koni
Gdzieś w borach zostało
Wołanie
Zacząć od nowa
Wieczna polana
Życie
Krzyk milczenia
Na plaży
Lepsze słońce
Spowiedź
Atrapa
Jasność Ci otworzę
Zabawa w życie
Czy jestem?
Oczami dziecka
Pustynia serca
Kamienne serce
Na zawsze zostanie
Bajarze
Deszczu łzy
Zawsze jest czas
Dama z kosą
Niepewność
Głupie myśli
Tańczą mimozy
Na końcu drogi
Cwał
Czarownice
Gubałówka i parówka
Świece gasną
Dlaczego nie lubisz ludzi?
Jaśnie pan
Budujemy nowy dom
O co chodzi?
Taniec
Gra
Gościnna ziemia
Sposób na życie
Rwanda
Wskaż drogę
Pożyczone
Bądź przy mnie
Kościół św. Jakuba
Panie Boże
Bieda
Niespokojne sny
Przewidzenie
Straszy
Szczera miłość
Cwel
Oczy
Gorszy element
Mężuś
Raj powrócił?
Zakłamane serce
Dziecięce śmiechy
Pewność siebie
Miasteczko za lasem
Dobre serce
Nieczysta
Tą samą drogą
Leśna prawda
Szczęśliwiec
Jesienna noc
Muzyka w sercu gra
Dziewczę i górale
Bóstwo – kameleon
Tina powsinoga
Zocha
Witaj, przygodo
Zabawa z psem
Uciekamy przed śmiercią
Kołysanka
Taniec nudysty
Grom
Złota jesień24 VII 2017
Chcę mówić
Zawsze, gdy biją dzwony,
moje serce bije mocniej
wtedy milczę – bo one
mówią sercem najgłośniej.
Mnie pozostaje tylko milczenie
i skołatane myśli od wspomnień,
bo słowa są za małe, a za wiele
odeszło, co było moje i o mnie.
Tylko w dzwonach krzyczę
krzycząc, czuję się wolna
krzyku nikt nie słyszy i ja nie słyszę,
ale jestem w dzwonach ogromna!
Bo mam dużo do powiedzenia,
dużo żalu i gryzących łez,
dlatego niech biją bez wytchnienia,
chcę mówić, dopóki życie we mnie jest!
30 IX 2017
Demon mroku
Umarł mój przyjaciel pies
ktoś mnie poprawił – zdechł…?
On był jedyny, szczery i oddany
zrobiłby wszystko dla swojej pani.
Podobnie wierna jest teraz śmierć
ona wisi nade mną jak miecz
ten Demon mroku
wiernie dotrzymuje mi kroku.
Na pieska i na nią mogę liczyć
pies wydaje głos – śmierć milczy
on oddałby za mnie życie
ona zabiera moje i pieska skrycie.
Patrzę na niebo i krzyczę
dlaczego śmierć zabrała psu życie?!
Teraz cierpliwie czeka na moje
Boże, ja się tego Demona boję!
26 IX 2017
Nie rozumiem
Przecież jadł mi z ręki
chwalił moje wdzięki
świergolił jak ptaszek
mój jedyny Jasiek!
Pluję na ciebie kochana
oddaję buziaki od Juliana
i ptaszka mowę,
jak on sram ci na głowę!
Będę jadł z talerza
wolę kochać jeża!
Ty śpij spokojnie
i wreszcie zapomnij o mnie!
12 IX 2017
Szczęście
Doceń to, co teraz masz
nim czas Ci pokaże, co miałeś
i zostanie marzeniem nasz
świat, którego nie doceniałeś.
Zauważ mnie, że tu jestem
miłość Ci wszystko wybaczy
i szukać szczęścia już nie chciej,
bo możesz szczęściem zapłacić.
Żyje się tylko jeden raz
drugi raz nic się nie powtórzy
zechciej uwierzyć, że to nasz czas
godziny czerwonej róży.
Jezus Chrystus, akryl na płótnie 18 × 24 cm
25 VIII 2017
Po cichu
Przyszła jak słońce, po cichu
prawie niezauważona
nie było nawet krzyku,
gdy była naga i zmęczona.
Nikt jej nie zapraszał,
ale nie miała o to żalu
nikt też nie rozpaczał
nigdy – nawet, gdy ją zakopali.
Odeszła bez pożegnania,
wszystko zostawiając
tylko swoją niedolę zabrała
żale w zapomnienie oddając.
28 X 2017
Zawsze razem
Chcę ubrać mojego serca myśli
w piękne słowa by do ciebie przyszły
i były, już świątecznie ubrane
na moje z tobą spotkanie.
By życie było, jak wieczne święto
bez bólu i nie, jego męką
żebyśmy chcieli cofnąć czas
i przeżyć życie jeszcze raz.
A gdy wędrówką być przestanie
życie nasze podarowane
tak razem wejść w ogrody róż
pokonując nawałnice burz.
I kiedy, już dopadnie kres
odejść razem nie gubiąc łez,
ale kiedy – to Pan Bóg wie Jedyny!
Żeby nas Przygarnął – poprosimy.
28 IV 2017
Zło
Nie uciekaj, Zocha,
ja cię bardzo kocham!
Daj się wreszcie złapać
i po pupie podrapać.
Choć jestem zło,
ale wszystko co robię – to
robię bardzo dobrze
dobijam mocno i szczodrze!
Ja cię i tak dopadnę,
że to ja nie zgadniesz,
bo jestem tu i tam – wszędzie
zawsze byłem, jestem i będę.
Zło z tego świata
służę w roli kata
lubię, gdy się mnie ktoś boi
– może tyle nie będzie gnoił…?
Maria Magdalena, olej na płótnie 18 × 24 cm
31 X 2017
Fotografie
Mała uliczko z tamtych lat,
ja tęsknię za tobą
byłaś, jak uśmiechnięty kwiat
ze złotym słońcem nad głową.
Tylko pamięć mi ciebie oddaje
bo uliczko zgubiłaś swych ludzi
śmieją się fotografie na ścianie
– wspomnień łza serce studzi.
Teraz poruszam się w mroku
przeznaczeniem moim jest trwać
uliczka nie ma, już swojego uroku
a mnie zjada rdzawy czas.
Już na naszej ulicy
nie będę płakać i bać się burz,
ani śmiać się radości, już nikt nie policzy
bo przykrył ją śmiertelny kurz…
Koniec Wersji Demonstracyjnej
Dziękujemy za skorzystanie z oferty naszego wydawnictwa i życzymy miło spędzonych chwil przy kolejnych naszych publikacjach.
Wydawnictwo Psychoskok
więcej..
