Wszystkie nasze pozycje - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
19 maja 2016
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Wszystkie nasze pozycje - ebook
„Wszystkie nasze pozycje” Piotra Sitnika to zbiór wierszy, w których autor skupia się na kruchości więzi międzyludzkich, meandrach psychiki człowieka zmęczonego codziennością, a także w zawoalowany sposób wyraża zniesmaczenie wydarzeniami politycznymi.
Od gorzkich historii z dzieciństwa poprzez ulotne wybuchy euforii po rozczarowanie światem ludzkich uczuć, kończąc na ucieczce w świat wyimaginowany – autor zabiera czytelnika w podróż po skrajnych emocjach. Utrata przyjaciela, metamorfoza ukochanej osoby, alienacja istotnych grup społecznych na scenie politycznej, zabieranie głosu mniejszościom, kapryśne podejście do seksu i ludzkiej fizjologii – w tym maglu sprzecznych nastrojów uwypuklony zostaje wszędobylski sceptycyzm i ironia, celebracja śmieszności i ułomności wszystkiego, co ludzkie.
Inne tematy poruszane w tomiku przez Piotra Sitnika to m.in.: krytyka rozwoju umysłowego współczesnego pokolenia, krytyka nurtów myślowych deklarujących odkrycie odpowiedzi na najważniejsze pytania ludzkiego istnienia i tęsknota za lepszym życiem, które trudno zdefiniować w obliczu braku odpowiednich punktów odniesienia.
| Kategoria: | Poezja |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7900-602-1 |
| Rozmiar pliku: | 780 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
„Statystyczny Polak”
Czasem spluwam na bok
Pędem kurczę się
Staczam mózg na bezdroża
Na rozstajach trzęsę głową
artystycznie.
Przed seksem zawsze wkładam jej Polskę między nogi
By nie zapomnieć pisać ją z wielkiej litery
Masz czternaście lat do wyboru
Czternaście nabojów
Czternastu pedofilów w dwudziestu niedojebanych szeregach
Cały świat potrzebuje chleba z masłem
Przytulmy swoje nienarodzone dzieci
Przerżnąłeś w życie
Rzyć przerosła nasze możliwości
Czasem spluwam na bok
Pędem kurczę się
Staczam mózg na bezdroża
Na rozstajach trzęsę głową
artystycznie.
„Lubię banalne powtórzenia”
Pisałem zawsze po to
by cię odrzucać
by cię łaskawie z powrotem przyjmować.
Dwoje zbłąkanych dzieci pod latarnią
Pod skorupą marzeń patrzyliśmy w górę
Gdzie widziałaś matkę
ja składałem oczy w martwym pocałunku.
Wracaliśmy do domu, wracałem do domu by pisać
Nieobliczalna normalna
Twarz pół-ekstremalna
Wracałaś do domu, wracaliśmy…
Powroty powtarzane notorycznie zamazują percepcję
Czy powrotem są oczy skąpane w pomylonej miłości?
Czy początkiem są kości miłości tworzące mdłości?
Składamy się z ciągłych powtórzeń, początków szczątków.
„Czekanem przez torbę”
Dzisiaj w bloku wszystko kwadratowe
Kubeł na śmieci otwiera się poczwórnie
Ściany tańczą po suficie w wiedeńskim walcu
Marzec staje się faktem
Powtórnie więc patrzę przez okno
I nic. Okno znika gdzieś w dali, w nicości
Zaczyna biec przed siebie, tuż za mną, z pogardą wytyka mnie wzrokiem
Ulica płynie pod prąd rwącym potokiem
Kiedyś nauczę cię różnicy między „dla” a „do”
Nie do ciebie piszę notki samobójcze
Gdy czekanem celujesz w lewe oko
Ja patrzę niedbale na mecz futbolowy w niewielkim oknie z kratami
„Eteryczny”
Cześć
Zamknęłaś na pewno drzwi dobrze cichutko na pewno na głucho?
Wysłałaś na ostatni marsz swe myśli brudne okrutne grzeszne nieduże?
Dzwoniłaś do księdza brodatego nieładnego kopulującego?
To cześć.
Ona nie słucha.
Ona patrzy na świat oczami skruchy
Pomiędzy murem a ścianą zawsze postawi linię
Ona nie słucha.
Załóżmy swoje własne czterdziestogodzinne radio
Ostatnie czterdzieści godzin przed śmiercią
Chcę słyszeć jak zamykasz drzwi i jak rozmawiasz z moimi wcieleniami
Chcę zawisnąć w eterze na westchnień kilka
Na westchnień kilka z twojej piersi wykrzyczanych
„Już nie proszę”
On tutaj nie stoi z zamiłowania
Ona nie czeka na kolejny cud
Bóg już nie wstanie, nie odkupi cnót
Wrót do przecenionego zmartwychwstania
Stoją we dwoje, słońce świeci
Dzieci na drodze w krzywym dwuszeregu
W biegu omijają suche płatki śniegu
Między dwojgiem strach boi się wzniecić
Na horyzoncie przed nami gdzieś hen rozpostarta
Karta z abonamentem na szczęśliwe życie
Elicie nie przystoi słów niewypowiedzianych
Krzyczeć głucho i niemo, na miłości szczycie
Nie bierzemy się za rękę, nie chcemy świateł
Razów tyle żeśmy unikali wzroku
Kroku nie dotrzymam w największym amoku
Przeskoczę twoje serce, nie prosząc o litość
„Ambitnie zgoła”
W przerwach między krzyżówkami
Rozkazuję zabijać niewiernych maczetami
Ambitnie zgoła.
Nie lubię czytać swoich nekrologów
na skrawkach przędzy.
Nie cierpię czcić ołtarzy przebrzmiałych półbogów
co tylko drwią z nędzy.
Spróbujmy zamienić
czyny bezwstydne naszych niepokornych dzieci
na chwilę spokoju. Na dzień święty.
Gdy patrzymy na czerwone transparenty
Nikt nie dorysuje choćby białych kropek
Choćby twarzy nienarodzonych płodów
Choćby symbolu moherowych ciotek
Tylko spojrzenia dwa, spojrzenia w bok nieczyste
Kiedyś będzie normalnie, gdy zabraknie schodów
Do pokoju i prawdy; gdzie nad niebem rozpięty
Sztandar sprawiedliwości bezprawnie zawiśnie
Pokażę ci palcem, skąd wracają bezbrzeżne pomysły
W dniu świętym, dniu przeklętym, co jak czar nie pryśnie
Między zamachami na święte ideały
Idę do kościoła na trzy zdrowaśki
Ambitnie zgoła.
Umrzemy przykładnie na rozkaz milionów
Dwójka wędrowców na przedpolu chwały
(Nie wiem, czy wspomną o nas w gazetach
Czy przejrzą na oczy, że w tle śpiewnych tonów
Powierzchownego zachwytu tkwi jakaś myśl głębsza
Że patriotyzm nie spada z napływem wątpliwości
lecz się zwiększa)
Staniemy w bramie kolektywnego przebaczenia
Gdzie nikt nie spojrzy na nas jak na ludzi
Wyjdziemy jak weszliśmy
bo gorzej się nie da
ja jako ja, ty jako ty
my jako my
Patrz, to tożsamość się budzi.
Pomiędzy dwoma krwawymi reżimami
Wymieniam karty rękami splugawionymi pleśnią
Ambitnie zgoła.
Koniec Wersji Demonstracyjnej
Dziękujemy za skorzystanie z oferty naszego wydawnictwa i życzymy miło spędzonych chwil przy kolejnych naszych publikacjach.
Wydawnictwo Psychoskok
Czasem spluwam na bok
Pędem kurczę się
Staczam mózg na bezdroża
Na rozstajach trzęsę głową
artystycznie.
Przed seksem zawsze wkładam jej Polskę między nogi
By nie zapomnieć pisać ją z wielkiej litery
Masz czternaście lat do wyboru
Czternaście nabojów
Czternastu pedofilów w dwudziestu niedojebanych szeregach
Cały świat potrzebuje chleba z masłem
Przytulmy swoje nienarodzone dzieci
Przerżnąłeś w życie
Rzyć przerosła nasze możliwości
Czasem spluwam na bok
Pędem kurczę się
Staczam mózg na bezdroża
Na rozstajach trzęsę głową
artystycznie.
„Lubię banalne powtórzenia”
Pisałem zawsze po to
by cię odrzucać
by cię łaskawie z powrotem przyjmować.
Dwoje zbłąkanych dzieci pod latarnią
Pod skorupą marzeń patrzyliśmy w górę
Gdzie widziałaś matkę
ja składałem oczy w martwym pocałunku.
Wracaliśmy do domu, wracałem do domu by pisać
Nieobliczalna normalna
Twarz pół-ekstremalna
Wracałaś do domu, wracaliśmy…
Powroty powtarzane notorycznie zamazują percepcję
Czy powrotem są oczy skąpane w pomylonej miłości?
Czy początkiem są kości miłości tworzące mdłości?
Składamy się z ciągłych powtórzeń, początków szczątków.
„Czekanem przez torbę”
Dzisiaj w bloku wszystko kwadratowe
Kubeł na śmieci otwiera się poczwórnie
Ściany tańczą po suficie w wiedeńskim walcu
Marzec staje się faktem
Powtórnie więc patrzę przez okno
I nic. Okno znika gdzieś w dali, w nicości
Zaczyna biec przed siebie, tuż za mną, z pogardą wytyka mnie wzrokiem
Ulica płynie pod prąd rwącym potokiem
Kiedyś nauczę cię różnicy między „dla” a „do”
Nie do ciebie piszę notki samobójcze
Gdy czekanem celujesz w lewe oko
Ja patrzę niedbale na mecz futbolowy w niewielkim oknie z kratami
„Eteryczny”
Cześć
Zamknęłaś na pewno drzwi dobrze cichutko na pewno na głucho?
Wysłałaś na ostatni marsz swe myśli brudne okrutne grzeszne nieduże?
Dzwoniłaś do księdza brodatego nieładnego kopulującego?
To cześć.
Ona nie słucha.
Ona patrzy na świat oczami skruchy
Pomiędzy murem a ścianą zawsze postawi linię
Ona nie słucha.
Załóżmy swoje własne czterdziestogodzinne radio
Ostatnie czterdzieści godzin przed śmiercią
Chcę słyszeć jak zamykasz drzwi i jak rozmawiasz z moimi wcieleniami
Chcę zawisnąć w eterze na westchnień kilka
Na westchnień kilka z twojej piersi wykrzyczanych
„Już nie proszę”
On tutaj nie stoi z zamiłowania
Ona nie czeka na kolejny cud
Bóg już nie wstanie, nie odkupi cnót
Wrót do przecenionego zmartwychwstania
Stoją we dwoje, słońce świeci
Dzieci na drodze w krzywym dwuszeregu
W biegu omijają suche płatki śniegu
Między dwojgiem strach boi się wzniecić
Na horyzoncie przed nami gdzieś hen rozpostarta
Karta z abonamentem na szczęśliwe życie
Elicie nie przystoi słów niewypowiedzianych
Krzyczeć głucho i niemo, na miłości szczycie
Nie bierzemy się za rękę, nie chcemy świateł
Razów tyle żeśmy unikali wzroku
Kroku nie dotrzymam w największym amoku
Przeskoczę twoje serce, nie prosząc o litość
„Ambitnie zgoła”
W przerwach między krzyżówkami
Rozkazuję zabijać niewiernych maczetami
Ambitnie zgoła.
Nie lubię czytać swoich nekrologów
na skrawkach przędzy.
Nie cierpię czcić ołtarzy przebrzmiałych półbogów
co tylko drwią z nędzy.
Spróbujmy zamienić
czyny bezwstydne naszych niepokornych dzieci
na chwilę spokoju. Na dzień święty.
Gdy patrzymy na czerwone transparenty
Nikt nie dorysuje choćby białych kropek
Choćby twarzy nienarodzonych płodów
Choćby symbolu moherowych ciotek
Tylko spojrzenia dwa, spojrzenia w bok nieczyste
Kiedyś będzie normalnie, gdy zabraknie schodów
Do pokoju i prawdy; gdzie nad niebem rozpięty
Sztandar sprawiedliwości bezprawnie zawiśnie
Pokażę ci palcem, skąd wracają bezbrzeżne pomysły
W dniu świętym, dniu przeklętym, co jak czar nie pryśnie
Między zamachami na święte ideały
Idę do kościoła na trzy zdrowaśki
Ambitnie zgoła.
Umrzemy przykładnie na rozkaz milionów
Dwójka wędrowców na przedpolu chwały
(Nie wiem, czy wspomną o nas w gazetach
Czy przejrzą na oczy, że w tle śpiewnych tonów
Powierzchownego zachwytu tkwi jakaś myśl głębsza
Że patriotyzm nie spada z napływem wątpliwości
lecz się zwiększa)
Staniemy w bramie kolektywnego przebaczenia
Gdzie nikt nie spojrzy na nas jak na ludzi
Wyjdziemy jak weszliśmy
bo gorzej się nie da
ja jako ja, ty jako ty
my jako my
Patrz, to tożsamość się budzi.
Pomiędzy dwoma krwawymi reżimami
Wymieniam karty rękami splugawionymi pleśnią
Ambitnie zgoła.
Koniec Wersji Demonstracyjnej
Dziękujemy za skorzystanie z oferty naszego wydawnictwa i życzymy miło spędzonych chwil przy kolejnych naszych publikacjach.
Wydawnictwo Psychoskok
więcej..
