Zaczarowana codzienność, czyli bezwstydnie optymistycznie o życiu. Zeszyt 2 - ebook

1. ŚWIAT POTRZEBUJE LUDZI, KTÓRZY CZUJĄ, ŻE ŻYJĄ

Za oknem siarczysty mróz, a na moich kolanach przysiadły dziesiątki barwnych motyli. Tak w środku zimy? Jakiś cud? Cuda... Ostatnio tylko takie stany jako forma przeżycia mnie dotykają. Wróć! Powiem inaczej: Ostatnio tylko takie stany jako forma przeżycia mnie INTERESUJĄ!

Nie, żeby moja codzienność była usłana różami. Nie jest, tak jak i Twoja. Na co dzień borykam się z różnymi problemami, chorobami najbliższych, postępującą niedołężnością tych, co zaczynają powoli odchodzić...

Dlatego mocno wierzę w cuda. Zaklinam rzeczywistość. I odnajduję cuda w codzienności.

Kiedyś zastanawiałam się, czego potrzebuje ode mnie świat, rodzice, nauczyciele, wszyscy wokół... To bardzo męczące musieć sprostać oczekiwaniom całego świata. Niewykonalne. Odkąd sobie to boleśnie uświadomiłam, po raz pierwszy kiedyś, dawno temu zadałam sobie pytanie: A co sprawia, że ty jesteś szczęśliwa? Co robisz dla siebie? I wiecie co? Zamiast odpowiedzi usłyszałam w głowie kłopotliwą pustkę i pustą po niej gonitwę spłoszonych myśli.

I postanowiłam natychmiast coś z tym zrobić. Przecież nie dostanę drugiego życia w prezencie. Trzeba pracować na materiale, który jest. A jest nim suma dni i lat, które zostały nam jeszcze do przeżycia. Czujesz to?

Nie zastanawiaj się, czego potrzebuje świat. Zastanów się, co sprawia, że czujesz, że żyjesz, a potem zacznij to robić. Bo świat potrzebuje właśnie ludzi, którzy czują, że żyją.

Howard Thurman

Mam wrażenie, że ostatnio tylko tacy ludzie mnie otaczają. Którzy czują, że żyją! Którzy mają odwagę wyjść z utartych schematów, co wcale nie jest takie proste. Ich odwaga jest moją siłą. Napędzają mnie, inspirują, sprawiają, że po prostu lubię z nimi trwonić czas, bo to „trwonienie” jest bardzo cenną formą wymiany dobrej energii między nami.

Gdy zobaczyłam motylą spódnicę w jednym ze sklepów, nie mogłam się oprzeć. To jeden z tych rzadkich momentów w moim życiu, gdy natychmiast muszę posiąść mój obiekt pożądania. Nawet gdybym miała się zapożyczyć! Zazwyczaj bywam odporna. I dosyć rozsądna. Ale przecież drobne słabości, o ile nie przeradzają się w nałogi, są takie urocze. Dzięki nim nie stajemy się nudnymi, chodzącymi ideałami. Jesteśmy ludźmi z krwi i kości. A motyla spódnica, tak zwana motylica, będzie mnie cieszyć przez okrągły rok. Będzie jego przewodnim motywem rozweselającym.

A jakie są Twoje drobne radości, słabości, gadżety, rytuały? Coś, co wyznacza rytm zaczarowanej codzienności? Twoje nieszkodliwe, urocze dziwactwa?

------------------------------------------------------------------------

Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki

------------------------------------------------------------------------