Zamilcz i tańcz - ebook

Dedykuję tę książkę mojej babci i mamie,

za podarowanie mi oceanu miłości

i wsparcia w moich poczynaniach

Podziękowania

Chciałabym na wstępie podziękować szczerze Jury Konkursu na Książkę wartą wydania za otrzymane wyróżnienie, które urzeczywistniło marzenie o wydaniu moich wierszy.

Pragnę gorąco podziękować mojemu synowi Lubomirowi za to, że był i jest w moim życiu a teraz jeszcze dodał do niego wspaniałą żonę i wnuczkę.

Dziękuję równie gorąco mojemu mężowi Helge wspierającemu wydanie wierszy napisanych w nieznanym dla niego języku.

Dziękuję bardzo serdecznie mojej siostrze i graficzce Katarzynie Urbaniak za obdarowanie mnie grafiką do tego tomiku.

Dziękuję serdecznie za wieloletnią przyjaźń i wsparcie, również finansowe, otrzymane od Karoliny, Macieja i Marii Teresie Chmurskich.

Dziękuję bardzo Izabelli Vadseth z rodziną za przyjaźń i poparcie dla idei wydania wierszy.

Dziękuję pięknie moim przyjaciołom Ani i Wojtkowi Kosińskim oraz Anecie Szwichtenberg za obdarowanie mnie dotacją i wielką ilością dobrych słów.

Dziękuje Wam wszystkim za to, że w bardzo dużej mierze przyczyniliście się do wydania moich wierszy a tym samym spełnienia marzenia mojego życia.Studenckie lata 70. -/-

Był las, drzewa wysokie, szumiące,

przy mnie ty i oczy twe gorejące,

było południe tak świeże, wiosenne

i słońce do nas śmiało się promiennie.

Były góry potężne, dostojne

i kwiaty, które rozkwitały strojnie.

I była woda srebrząca się i skrząca,

i skąpa trawa igliwiem pachnąca.

Ręce spokojne, ale niecierpliwe.

Jakieś słowa ciche i wstydliwe.

Była także pszczoła brzęcząca uparcie,

krążąca nad nami jak żołnierz na warcie.

Co było jeszcze? O tym cicho sza.

Wystarczy, że wiemy i ty, i ja.

27.05.1974

-/-

Nie, nie szepcę,

Ale oczy ci mówią,

Że tak, że chcę,

I pod powiekami się gubią.

I dobiega ta noc

Gwałtownie do rana.

Słońce wkrada się w mrok,

A kot się do snu układa.

Ty jesteś przy mnie.

Twe ślepia cudnie przymknięte,

Oddech w spokojnym już rytmie

I usta lekko uśmiechnięte.

Wtulam się głębiej w ramiona,

Opasujące i tak bardzo ciasno.

A ty pytasz szeptem – zmęczona?

I chcemy teraz tak razem zasnąć.

A gdy budzisz mnie pocałunkiem

I wpychasz w trawy świeżą rosę,

Ucieczka jest jedynym ratunkiem

I śmigają tylko stopy bose.Ekonomia

Za oknem wciąż jeżdżą auta, tramwaje, motory,

a myśli me, miast w książki gruby tom,

biegną przed siebie prościutkimi tory,

którymi dojeżdżam pod samiutki dom.

Znów motor i miast siedzieć w produkcji,

wkraczam w zawiłe ścieżyny dedukcji,

próbując odgadnąć, bez skutku niestety,

czy chodzi ci o mnie, czy ciało kobiety.

Otrząsam się i sięgam po gospodarkę.

I nagle skojarzenie – tak! Przebrałeś miarkę

zdrowego rozsądku, powagi, silnej woli.

To jest szaleństwo lub miłość, jak kto woli.

Dalej czytam, że nasze potrzeby

uwarunkowane biologicznie i historycznie…

Tak, ja nie mam tego, co mi się należy.

I uśmiecham się do lustra idiotycznie.

Na drodze motory wciąż jeżdżą i brzęczą,

w skołowanej głowie myśli plączą się i kręcą.

I wywraca się wszystko do góry nogami.

A ja maj mam w głowie i pachnie mi bzami.-/-

Nie chcę myśleć – myślę o tobie.

Nie chcę czekać – tęsknię za tobą.

To nie ma sensu – wmawiam sobie

i płaczę z żalu za tobą nad sobą.

Wciąż rozplątuję tę wielką zawiłość

i pytam siebie,

i pytam ciebie –

czy to miłostka, czy wielka miłość.

I zobaczyłam nad naszymi głowy

kruka, co zataczając olbrzymie koła,

na naszą miłość rzucić się gotowy

i szydzącym głosem z góry do nas woła.

Nie! Nie słuchajmy głosu wstrętnego.

Ty przecież masz mnie jedyną.

Ja ciebie jedynego.

Ucieknijmy razem najbliższą ścieżyną.

Kruk odleciał – zwycięstwo!

Porzuciłam złe myśli – me męstwo.

I uśmiecham się jasno, szczęśliwie…

Ciebie już nie ma – powrót wniwecz…-/-

Imię twe przed oczami stoi.

Pytają mnie o coś – ja milczę.

Przestali pytać, już wiedzą, to boli.

Tylko spojrzenia obmacują mnie chyłkiem.

Wciąż widzę to imię jedyne, wyśnione.

I oczy twe dzikie, ręce niespokojne,

Twoje istnienie fantazją stworzone,

I przyszłe szczęście rzucone mi hojnie.

Leżę i marzę, to mnie trzyma przy życiu.

Wyobrażam sobie, że cię wreszcie znajduję,

I czasem tylko popłaczę w ukryciu,

A radością udaną wszystkich oszukuję.Depresja

Była już zima, nadeszła wiosna,

A z nią przychodzi podobno miłość.

Do mnie nie przyszła, gdzieś się ukryła,

Bardzo smutna będzie ta wiosna.

Potem przyjdzie lato upalne.

Wśród lasów, gór i łąk,

Płomienne włosy potarga mi halny,

Odsuwając od psychicznych mąk.

Złota polska jesień

Wróci mnie na ziemię.

Gdy nadejdzie wrzesień,

Miasto wchłonie mnie w siebie.

W listopadową jesienną szarugę,

Gdy czas jak mazidło powoli cieknie,

Przy oknie w mroku stać będę długo

I odgrzebywać wspomnienia letnie.

I życie będzie toczyć się w koło,

I starzeć się będę powoli,

I w końcu przed śmiercią schylę czoło,

I taki będzie koniec mej doli…Babci

Widzę w mroku Twoją

srebrną głowę kochaną.

Ogarniam myślą swoją

i tę Twoją – skołataną.

Nie bądź smutna,

uwierz we mnie.

Fortuna jest okrutna,

lecz jak świstek mnie nie zemnie.

Będziemy dalej iść

przed siebie razem,

śmiało przy myśli myśl

i ze słońcem na twarzy.

Dziękuję Bogu, że istniejesz,

że mogę na Ciebie popatrzeć,

że miłością jedynie promieniejesz.

Pragnę zatrzymać Cię na zawsze.-/-

Kocham! Jak dawno tego słowa

nie wymówiły usta moje.

Cisza, tego nie odda żadna mowa,

co odpowiedziały oczy twoje.

Bezbrzeżna radość, obłędna prawie,

ogarnęła nas oboje

i czy to we śnie, czy na jawie,

na swoich czuję usta twoje.

Ręce splecione ciasno,

oczy wpatrzone w siebie

kryją się pod powiekami, gasną,

my zapadamy się w siebie.

Niebo usiane gwiazdami,

bezbrzeżne, granatowe.

Pod nim my, nareszcie sami,

ogniska dopala się płomień.

-/-

Przyszedłeś, mówisz mi,

że musisz odejść.

Tam są drzwi.

A ja wskazać ich nie mogę.

Nie zobaczę ciebie więcej?

Łzy same płyną do oczu.

Zimne dłonie grzeją twe ręce

i szarpie mi duszę ton twego głosu.

Szepcesz, że kochasz, że nie umiesz

żyć beze mnie, żyć inaczej.

Nie! Ja niczego nie chcę rozumieć!

Nie doprowadzaj mnie do rozpaczy.

Czyż nie chcesz razem ze mną

uczyć się, kochać, pracować,

marzysz i ja o tym marzę…

Dlaczego więc głowę chowasz?