Lecznicze nalewki na owocach, warzywach i orzechach - ebook

B. Wódki, schnappsy i whisky

Wódka bzowa

0,5 kg owoców bzu czarnego

Cytryna

0,75 litra wódki czystej 45°

0,5 kg cukru

0,5 litra wody

Umyte, obrane, zupełnie zdrowe i nie uszkodzone owoce wsypać do szklanego naczynia, dodać do nich sok z cytryny i zalać to wszystko wódką. Naczynie szczelnie zamknąć, ustawić na słońcu i pozostawić tam przez sześć tygodni. Potem wódkę zlać, przecedzić i dosłodzić syropem z wody i cukru. Odstawić na tydzień. Po tym czasie wódkę przecedzić przez bibułę filtracyjną, wlać do butelek, te ostatnie zakorkować, zalakować i wynieść do piwnicy, gdzie powinna dojrzewać co najmniej dwa miesiące.

Wódka bzowa ma działanie odtruwające, jest jednocześnie słabym środkiem przeciwbólowym i wspaniałym naturalnym środkiem ułatwiającym wypróżnianie się.

Wódka jagodówka

Kilo owoców borówki czernicy (czarnej jagody)

3 goździki

Kawałek (około 5 cm dł.) cynamonu

Kawałek kłącza imbiru

Kilo cukru

0,5 litra spirytusu 96°

0,5 litra wina gronowego białego wytrawnego

1,5 litra wody

Umyte i osuszone zdrowe, dojrzałe jagody zmieszać z przyprawami, zalać winem i gotować tak długo, aż się rozgotują. Wsypać cukier do miski, wylać nań zagotowaną masę, przykryć i postawić na dwanaście godzin w zimnie. Po tym czasie uzyskaną płynną masę przecedzić przez ściereczkę i poczekać, aż się ustoi. Zlać z wierzchu sok, filtrować go dotąd, aż stanie się klarowny, następnie podgrzać Do gorącego wlać spirytus, przelać do butelek, zakorkować i wynieść do piwnicy. Uzyskany trunek można pić już po dwóch tygodniach. Jest bardzo smaczny.

Trunek ten wykazuje pewne działanie regulujące procesy trawienne, wywiera korzystny wpływ na błony śluzowe żołądka i jelit, łagodząc ich stany zapalne, przeciwdziała lekkim biegunkom, nieżytom żołądka i jelit oraz brakowi apetytu. Zalecany jest w przeziębieniu, grypie, anginie, zapaleniu płuc, oskrzeli, a pomocniczo w gruźlicy.

Wódka brekiniówka wytrawna

10 litrów czystego soku brekiniowego

Kilo cukru

70 g drożdży

Wódkę pędzi się z owoców brekinii (brzekinii). Są one z kształtu jajowate lub jajowato-podługowate, brunatnawe albo brunatnozielonkawe, lśniące, biało kropkowane, wielkości orzecha laskowego. Zerwane bezpośrednio z drzewa nie nadają się do użycia, ale gdy nieco poleżą, nabierają smaku dość przyjemnego, winnokwaskowatego.A oto, jak się robi wspomnianą wódkę. Z uleżałych owoców brekinii wycisnąć sok. Połączyć sok z cukrem i wymieszać, aż cukier całkowicie się rozpuści. Uzyskany w ten sposób płyn zakazić drożdżami i poddać fermentacji. Po jej zakończeniu płyn poddać destylacji. Otrzymamy w ten sposób alkohol o mocy 60-70°. Alkohol rozcieńczamy teraz czystym sokiem brekiniowym w proporcji: część alkoholu na dwie części soku. Wódkę odstawiamy na dwa tygodnie. Po tym czasie przecedzamy ją, przelewamy do butelek, które korkujemy, lakujemy i wynosimy do piwnicy, gdzie powinna dojrzewać przez co najmniej pół roku. Pita z umiarem, skutkuje w niestrawności i na polepszenie trawienia. Działa wzmacniająco na żołądek, ułatwia trawienie, pobudza wydzielanie żółci i soków żołądkowych.

Wódka brzoskwiniówka wytrawna

10 litrów czystego soku brzoskwiniowego

4 litry przegotowanej ciepłej wody

3 kg cukru

75 g drożdży

Zmieszać ciepłą wodę z sokiem brzoskwiniowym i rozpuszczonym cukrem. Uzyskany w ten sposób płyn zaszczepić drożdżami i poddać fermentacji. Po jej zakończeniu przedestylować. Otrzymamy w ten sposób alkohol o mocy 60-70°. Rozcieńczamy go czystym sokiem brzoskwiniowym w proporcji: część alkoholu na dwie części soku. Potem odstawiamy brzoskwiniówkę na dwa tygodnie. Po tym czasie alkohol przecedzamy, przelewamy do butelek, które korkujemy, lakujemy i odstawiamy do piwnicy, gdzie brzoskwiniówka powinna dojrzewać przez co najmniej pół roku.

Pita z umiarem, skutkuje w niestrawności i na polepszenie trawienia. Ponadto trunek ten można pomocniczo stosować do zwalczania anemii (w owocach jest dość dużo łatwo przyswajalnego żelaza), a także na wzmocnienie serca i naczyń krwionośnych.

Wódka czereśniówka I

"Z czarnych czereśni pędzi się, za pomocą rojenia i destyllacyi, wódka znana pod imieniem wiszniówki (...) Sposób prosty postępowania jest następujący: Obrane z ogonków jagody tłuką się wespół z pestkami w stępie (tzn. w moździerzu); zwykle atoli 1/3 część tylko tłucze się z pestkami, reszta zaś rozciera się tak, aby pestki w całości zostały. Massa ta wrzucona do beczki (albo słoja - A. S.) bez dodatku wody, dobrze nakryta i w miejscu miernie ciepłym zostawia się przez 2-4 tygodni rojeniu, mieszając ją co drugi dzień należycie. Znaki ukończenia rojenia są, iż massa przestała się burzyć, że grube części opadły na dno, a na wierzchu płyn czysty pozostał, nareszcie iż zbliżona do otworu beczki świeca zapalona nie gaśnie; po tem wszystkiem massa już wyrojona, płynna, zlewa się do kotła destylacyjnego, ogień pod nim rozniecić, i massa miesza się dotąd, aż zawre, poczem (...) wyskok (alkohol - A. J. S.) zacznie się przekraplać. 20 garncy czereśni dają 2-2 1/2 garncy wybornej wódki". (Józef Gerald-Wyżycki, Zielnik Ekonomiczno-Techniczny czyli Opisanie Drzew, Krzewów i Roślin dziko rosnących w Kraju, jako też przyswojonych, z pokazaniem użytku ich w Ekonomice, Rękodziełach, Fabrykach i Medycynie domowej, z wyszczególnieniem jadowitych i szkodliwych oraz mogących służyć ku ozdobie ogrodów i mieszkań wiejskich, Ułożony dla gospodarzy i gospodyń, Wilno 1845, t. I, s.76). Pita w umiarze pobudza apetyt i korzystnie wpływa na trawienie.C. Nalewki

Nalewka agrestowa I

Agrest - 5 kg

Cukier - 2 kg

Wódka czysta 40-50° - 0,75 l

Czyste, zdrowe, w pełni dojrzałe owoce wsypać do szklanego naczynia zasypać cukrem i zalać je wódką. Naczynie zamknąć i postawić na słońcu na 2 tygodnie. Każdego dnia naczyniem należy potrząsać. Po upływie tego czasu, ale pod warunkiem, że cukier całkowicie się rozpuścił, płyn zlać, przecedzić, porozlewać do butelek, zakorkować je, zalakować i wynieść do piwnicy. Trunek jest gotowy do spożycia.

Nalewka agrestowa II

Kilo owoców agrestu

Litr spirytusu 50°

Laska wanilii

Niewielki kawałek korzenia imbiru

500 g cukru

Owoce agrestu (najlepszego czerwone, a nie białe czy zielone, choć ostatecznie mogą być każde) muszą być całkowicie dojrzałe, miękkie i absolutnie zdrowe. Należy je umyć pod bieżącą wodą, oczyścić, wsypać do szklanego naczynia, lekko rozgnieść (ale nie na miazgę, tylko tak, by popękały), dodać przyprawy i cukier, a na końcu zalać alkoholem. Naczynie szczelnie zamknąć i ustawić je w ciepłym i słonecznym miejscu na dwa tygodnie. Po upływie tego czasu płyn zlać, przecedzić, a wreszcie przefiltrować przez bibułę filtracyjną. W końcu przelać do butelek, te szczelnie zakorkować i zalakować, po czym wynieść do chłodnej i ciemnej piwnicy, gdzie nalewka powinna dojrzewać przez minimum sześć miesięcy. Jest wyborna, o barwie zależnej od barwy owoców, z leciutkim agrestowym posmakiem.

Nalewka agrestowa III

Wódka czysta - 1 l

Owoce agrestu - 1 kg

Owoce agrestu (dojrzałe, czyste, zdrowe) wsypać do szklanego naczynia, zalać wódką. Naczynie szczelnie zamknąć, postawić w ciepłym miejscu na okres 8 tygodni. Po tym czasie trunek zlać, przefiltrować, przelać do butelek, wynieść do piwnicy. Powinien dojrzewać około 3 miesiące.

Nalewka agrestowa IV

Owoce agrestu - 1 kg

Wódka czysta 40-50° - 1/2 l

Wino gronowe półsłodkie - 1/2 l

Winiak - 100 g

Cukier 250 g

Zdrowe, czyste, w pełni dojrzałe owoce agrestu odszypułkować, wsypać do szklanego naczynia i zalać wódką zmieszaną z winiakiem. Naczynie szczelnie zamknąć i postawić w ciepłym miejscu na 2 tygodnie. Po tym czasie nastój zlać, a agrest zalać winem. Owoce czerwone zalewamy winem czerwonym, a białe - białym. Macerować kolejne 2 tygodnie. Po ich upływie wino zlewamy, rozpuszczamy w nim cukier, łączymy z pierwszym nastojem, filtrujemy, wlewamy do butelek, te korkujemy, lakujemy i wynosimy do piwnicy. Nalewka powinna dojrzewać około 3 miesiące.

Ananasówka I

Ćwierć dojrzałego ananasa

0,5 litra spirytusu 96°

250 g cukru

0,75 litra wody

Do szklanego naczynia o szerokim otworze wlać spirytus. Obrany ze skórki ananas owinąć gazą, umocować na sznurku, powiesić nad spirytusem w taki sposób, żeby nie dotykał jego powierzchni. Naczynie szczelnie zamknąć i odstawić na dwa tygodnie w ciemne i zimne miejsce. Potem naczynie otworzyć, wyjąć ananas. Sporządzić syrop z wody i cukru i do gorącego wlać nastój. Przefiltrować, wlać do butelek, te zakorkować i zalakować, wynieść do piwnicy. Ananasówka powinna dojrzewać przez sześć miesięcy. Ma piękny zapach i równie dobrze smakuje.

Ananasówka II

1 litr soku ananasowego (nieklarowanego)

200 g cukru

1 łyżka stołowa jasnego płynnego miodu (patoki)

2 ziarnka angielskiego ziela (pimenty)

6 - 8 migdałów

1/2 litra spirytusu 96°

W szklanym naczyniu wszystkie składniki połączyć ze sobą. Naczynie szczelnie zamknąć i trzymać w ciemnym miejscu w temperaturze pokojowej przez okres 2 - 3 tygodnie, często nim potrząsając. Po tym czasie płyn zlać i przefiltrować przez bibułę filtracyjną. Z cukru, miodu i 1/4 litra wody przygotować syrop. Do gorącego syropu wlać nastój, dokładnie wymieszać, raz jeszcze przefiltrować, wlać do butelek, te zakorkować, zalakować i wynieść do piwnicy. Ananasówka powinna dojrzewać przez 6 miesięcy. Jest wyborna i aromatyczna. Należy ją podawać schłodzoną do około 15°C. Można podawać ja razem z kawą.

Crowberry - skandynawski schnapps na owocach bagnówki czarnej (bażyny)

Bagnówka czarna (bażyna) jest roślina w Polsce ani nie znaną, ani nie wykorzystywaną. Biedniejsza północ znalazła dla niej wykorzystanie. Dojrzałe jagody tej niepozornej krzewinki choć bardzo bogate w witaminę C są czarne i prawie bez smaku, gdy jednak połączy się je z alkoholem można bardzo przyjemnie się zdziwić! W pełni dojrzałe, nieuszkodzone, opłukane i obsuszone owoce wsypujemy do szklanego zamykanego naczynia i zalewamy wódką czystą 40°, tak aby wódka dokładnie zakrywała owoce. Naczynie szczelnie zamykamy i ustawiamy w miejscu ciepłym i ciemnym na 1 – 3 miesiące. Po tym czasie płyn zlewamy, filtrujemy przez bibułę filtracyjna i napełniamy nim butelki. Trunek zdatny jest do spożycia od razu, ale aby był naprawdę smaczny powinien leżakować 4 – 6 miesięcy. Smak trunku zmienia się w miarę długości leżakowania. Im starszy tym lepszy. Chociaż są oczywiście i tacy smakosze, który za najlepszy uważają tez młody, z wyraźną nutka owocową. Trunek ma cudowny głęboko czerwony kolor, piękny aromat i wyborny smak.