Nawiedzenie grobu - ebook

Nie­zna­ny

NA­WIE­DZE­NIE GRO­BU

Na­wie­dze­nie Gro­bu (Vi­si­ta­tio se­pul­chri) to naj­star­szy z za­cho­wa­nych na zie­miach pol­skich przy­kład dra­ma­tu li­tur­gicz­ne­go, tzw. ofi­cjum dra­ma­tycz­ne. Od­gry­wa­no je praw­do­po­dob­nie już w po­ło­wie XIII wie­ku w ka­te­drze wa­wel­skiej, nie­co póź­niej rów­nież w die­ce­zjach płoc­kiej i wro­cław­skiej. Na­wie­dze­nie Gro­bu opar­te jest głów­nie na Ewan­ge­lii św. Mar­ka i obej­mu­je kil­ka scen uka­zu­ją­cych wy­da­rze­nia przy­po­mi­na­ne w li­tur­gii re­zu­rek­cyj­nej: wę­drów­kę nie­wiast z won­no­ścia­mi do Gro­bu Pań­skie­go, ich roz­mo­wę z anio­łem, bieg apo­sto­łów Pio­tra i Jana oraz de­mon­stra­cję pu­stych ca­łu­nów. Im­por­to­wa­ny za­pew­ne ła­ciń­ski tekst dra­ma­tu wy­gła­sza­ny (śpie­wa­ny) był przez "ak­to­rów" – księ­ży lub uczniów szkół przy­ko­ściel­nych. Sce­ne­ria świą­ty­ni (Gro­bu Pań­skie­go), li­tur­gicz­ny kon­tekst, sym­bo­licz­ne ge­sty ak­to­rów słu­ży­ły ob­ra­zo­we­mu una­ocz­nie­niu wier­nym ta­jem­ni­cy Zmar­twych­wsta­nia Chry­stu­sa.

* * *

Po "Chwa­ła Ojcu" po­wta­rza się re­spon­so­rium: "A gdy mi­nął sza­bat, Ma­ria Mag­da­le­na i Ma­ria Ja­ku­bo­wa, i Sa­lo­me na­ku­pi­ły won­nych olej­ków, aby przy­szedł­szy na­ma­ścić Je­zu­sa". Śpie­wa­jąc je, kon­went bra­ci wy­cho­dzi z pre­zbi­te­rium na śro­dek ko­ścio­ła. Po za­koń­cze­niu re­spon­so­rium kan­tor za­czy­na an­ty­fo­nę: