Pajęczyna: obrazek - ebook

PA­JĘ­CZY­NA.

O parę go­dzin dro­gi od jed­ne­go z więk­szych miast pro­win­cy­onal­nych, przed ob­szer­nym dwor­cem ko­lei że­la­znej stał na plat­for­mie róż­no­li­ty tlum lu­dzi i przy­pa­try­wał się sto­ją­ce­mu po­cią­go­wi z dłu­gim sze­re­giem wa­go­nów i bu­cha­ją­cej dy­mem lo­ko­mo­ty­wie. Wi­dok to był po­wsze­dni, zwy­czaj­ny, nie­mniej jed­nak zaj­mu­ją­cy i elek­try­zu­ją­cy lud­ność pro­win­cy­onal­ną, spra­gnio­ną ja­kiej­kol­wiak roz­ryw­ki i wra­że­nia.

W dłu­gim, go­łe­mi ław­ka­mi opa­trzo­nym wa­go­nie trze­ciej klas­sy sie­dzia­ło ze dwa­dzie­ścia osób, przed­sta­wia­jąc wiel­ką roz­ma­itość ubio­rów i fi­zy­ono­mii. Byli tam Izra­eli­ci z dłu­gie­mi bro­da­mi i cha­ła­ta­mi, znu­dze­ni dłu­gą po­dró­żą i na­wpół śpią­cy, ko­bie­ty w ko­lo­ro­wych chust­kach na gło­wach i z dzieć­mi na ko­la­nach, ja­kiś szlach­cic za­go­no­wy, któ­ry na tej wła­śnie sta­cyi wsiadł do wa­go­nu i wi­docz­nie po raz pierw­szy pusz­czał się w po­dróż bez koni, bo z ta­jo­nym lecz nie­da­ją­cym się zu­peł­nie uta­ić nie­po­ko­jem roz­glą­dał się oko­ło, dwóch czy trzech urzęd­ni­ków niż­sze­go stop­nia drze­mią­cych lub po­zie­wa­ją­cych, dwóch czy trzech jesz­cze woj­sko­wych swo­bod­nie roz­par­tych i gru­be kłę­by ty­tu­nio­we­go dymu wy­pusz­cza­jąch z ust pro­sto w twa­rze są­sia­dów i są­sia­dek.