Transakcja - ebook

Nie­ja­cy: Ce­zar Izy­dor Bru­ment i Pro­sper Na­po­le­on Cor­nu sta­nę­li przed są­dem przy­się­głych de­par­ta­men­tu Dol­nej Se­kwa­ny pod za­rzu­tem usi­ło­wa­nia mor­der­stwa przez uto­pie­nie na oso­bie Bru­men­to­wej, pra­wo­wi­tej mał­żon­ki pierw­sze­go z ob­wi­nio­nych.

Oby­dwaj oskar­że­ni sie­dzą ra­mię w ra­mię na tra­dy­cyj­nej ła­wie. To dwaj chło­pi. Pierw­szy z nich jest ni­ski, gru­by, z krót­ki­mi ra­mio­na­mi, krót­ki­mi no­ga­mi i gło­wą okrą­głą, czer­wo­ną, peł­ną bro­da­wek, osa­dzo­ną bez­po­śred­nio na tu­ło­wiu, rów­nież okrą­głym, rów­nież krót­kim, a zu­peł­nie po­zba­wio­nym szyi. Jest,ho­dow­cą wie­przy i miesz­ka w Ga­che-viIIe-la-Gou­pil, w kan­to­nie Cri­qu­etot.

Pro­sper Na­po­le­on Cor­nu jest chu­dy i śred­nie­go wzro­stu, a od­zna­cza się rę­ka­mi nad­mier­nej dłu­go­ści. Gło­wę ma na ba­kier, szczę­kę skrzy­wio­ną i ze­zu­je. Dłu­ga na kształt ko­szu­li nie­bie­ska blu­za spa­da mu aż po ko­la­na, a ryże wło­sy, rzad­kie i jak­by przy­kle­jo­ne do czasz­ki, na­da­ją jego twa­rzy wy­gląd znisz­czo­ny, wy­gląd brud­ny, wy­gląd bez­gra­nicz­nie ohyd­ny. Prze­zwa­no go „pro­bosz­czem”, po­nie­waż umie wspa­nia­le na­śla­do­wać śpie­wy ko­ściel­ne, a na­wet brzmie­nie ser­pen­tu. Ten ta­lent przy­cią­ga do jego lo­ka­lu (jest bo­wiem szyn­ka­rzem w Cri­qu­etot) całe mnó­stwo klien­tów, któ­rzy wolą „mszę u Cor­nu” od mszy w ko­ście­le.

Sie­dzą­ca na ła­wie świad­ków pani Bru­ment jest chu­dą chłop­ką, któ­ra spra­wia wra­że­nie oso­by sta­le za­spa­nej. Trwa bez ru­chu z rę­ka­mi skrzy­żo­wa­ny­mi na ko­la­nach, z nie­ru­cho­mym wzro­kiem i z ogłu­pia­łą miną.

Prze­wod­ni­czą­cy pro­wa­dzi da­lej prze­słu­cha­nie.

– Pani Bru­ment! A więc przy­szli oby­dwaj do domu i wrzu­ci­li pa­nią do becz­ki na­peł­nio­nej wodą. Pro­szę opo­wie­dzieć wszyst­ko szcze­gó­ło­wo. Pro­szę wstać!