Treść kodeksu karzącego polskiego dla użytku tak mieszkańców, jakoteż kandydatów na egzamina prawne sposobiących się - ebook

Za po­zwo­le­niem Cen­zu­ry Rzą­do­wej.

W Dru­kar­ni J. Die­trych przy ul. Kr. Przedm… nr 385

Pra­wo Kar­ne dzie­li się na 3 księ­gi; pierw­sza obej­mu­je zbrod­nie, i kary za nie; dru­ga wy­stęp­ki, i kary za nie; trze­cia prze­wi­nie­nia i kary po­li­cyj­ne. (7)

Czyn pra­wem za­ka­za­ny, (1) rów­nież opusz­cze­nie czy­nu prawcm­na­ka­za­ne­go,(2) jest prze­stęp­stwem, któ­re po­cią­ga karę i obo­wią­zek wy­na­gro­dze­nia szko­dy. (3) Prze­stęp­stwa dzie­lą się:

I) Na zbrod­nie po­cią­ga­ją­ce kary głów­ne, (4) to jest: smierć, wię­zie­nie wa­row­ne na całe ży­cie lub od 10 do 20 lat, wię­zie­nie cięż­kie od lat 3 do 10. (5)

(*) Licz­ba w na­wia­sie ozna­cza wszę­dzie ar­ty­kuł ko­dek­su.

II) Na prze­stęp­stwa, po­cią­ga­ją­ce kary po­praw­cze, jako to: za­mknie­cie w domu po­pra­wy od dni 8 do lat 3, areszt pu­blicz­ny od dni 8 do lat 3, kara pie­nięż­na od 40 do 2.000 złp, kara cie­le­sna od 16 do 120 rózg. (5)

III) Na prze­wi­nie­nia po­li­cyj­ne, za któ­re są kary po­li­cyj­ne, to jest: pie­nięż­na do 40 zł, areszt po­li­cyj­ny lub do­mo­wy do dni 8, kara cie­le­sna do IG rózg.(5) Każ­de prze­stęp­stwo ta­kiej ka­rze ule­gnie, do któ­rej księ­gi kar wy­raź­nie sto­so­wać się bę­dzie. (G) Nie­wia­do­mość pra­wa nie­wy­ma­wia ni­ko­go. (8) Karę po­no­si tyl­ko sam prze­stęp­ca, kary jed­nak pie­nięż­ne spa­da­ją na suk­ces­so­rów jego ma­jąt­ku. (9. 44)

Ka­rom ko­dek­su pol­skie­go, ule­ga­ją na­wet Po­la­cy za gra­ni­cą prze­wi­nia­ją­cy; (10) cu­dzo­ziem­cy za prze­stęp­stwa w Pol­sce speł­nio­ne, (11) lub na­wet i za gra­ni­cą je­śli te do­ty­czą Rzą­du K. P. albo mo­ne­ty pol­skiej, (12) za inne zaś prze­stęp­stwa, cu­dzo­zie­miec bę­dzie wła­dzom swo­im wy­da­ny, a gdy ode­bra­nie go nie-na­stą­pi* bę­dzie osą­dzo­ny albo po­dług praw pol­skich, je­śli są ła­god­niej­sze, lub tez pra­wem tego kra­ju av któ­rym prze­wi­nił. (13)

W oj­sko­wi, za prze­stęp­stwa swej służ­by, są­dze­ni beda ko­dek­sem woj­sko­wym;– za inne zaś prze­stęp­stwa, za zbrod­nie i wy­stęp­ki ta­kie, któ­rych ko­deks woj­sko­wy nie obej­mu­je, od­da­ni będą przez naj­wyż­szą ko­men­dę pod sąd ka­rzą­cy cy­wil­ny – kary po­li­cyj­ne wy­mie­rzać bę­dzie na nich wła­dza woj­sko­wa. (14)

Po­sło­wie, oso­by di­plo­ma­tycz­ne mo­carstw za­gra­nicz­nych, i oso­by or­szak ich skła­da­ją­ce, je­śli są z te­goż kra­ju co i po­sel­stwo, ka­rom Ko­dek­su pol­skie­go nie ule­ga­ją. (15)

KSIĘ­GA 1sza

ZBROD­NIE.

O ZBROD­NIACH W OGÓL­NO­ŚCI.

(16) Zbrod­nia jest tyl­ko w ten­czas, gdy ją zły za­miar ze­wnętrz­ne­mi czy­na­mi oka­za­ny (26) po­prze­dzi, i gdy zły sku­tek ła­two mógł być prze­wi­dzia­nym; – my­śli złe uwa­ża­ją się za zły za­miar wów­czas, kie­dy w spo­so­bie po­gró­żek by­wa­ją ob­ja­wia­ne. (26) Przed­się­wzię­cie zbrod­ni, lubo nie­do­ko­na­ne, je­śli nie z za­nie­cha­nia do­bro­wol­ne­go prze­stęp­cy, jest zbrod­nią. (25)

(17) Czyn lub opusz­cze­nie nie uwa­ża się za zbrod­nię, je­że­li spraw­ca cier­pi sza­leń­stwo lub obłą­ka­nie–je­śli był pi – jany, nie umyśl­nie jed­nak; lub chwi­lo­wo obłą­ka­ny na zmy­słach – je­śli błąd nie-do­zwa­lał mu roz­po­znać w czy­nie, zbrod­ni – je­śli czyn przy­pad­ko­wo bez woli spraw­cy wy­nik­nął–je­śli prze­mo­cą, lub przez po­gróż­ki, któ­rych żad­nym spo­so­bem od­wró­cić nie mogł, (19) do czy­nu był zmu­szo­ny.

Zbrod­nia, choć­by na oso­bie zło­czyń­cy, sza­lo­ne­go, lub na wła­sne czy­je żą­da­nie do­peł­nio­na, za zbrod­nią się uwa­ża. (20)

Ma­ło­let­ni, przed skoń­cze­niem lat 15

za zbrod­nię z czy­nu, a 18 za zbrod­nię z opusz­cze­nia wy­ni­kłą, ka­ra­ni być mają tyl­ko po­praw­czo. (18)

Wspól­ni­cy są ci, któ­rzy przed, lub wśród wy­ko­na­nia zbrod­ni, ja­kim­kol­wiek spo­so­bem onej do­po­ma­ga­ją. (21)

Uczest­ni­cy są ci, któ­rzy przed, po­peł­nie­niem uma­wia­ją się z prze­stęp­cą wzglę­dem ko­rzy­ści, lub udzie­le­nia mu po­mo­cy po do­ko­na­niu zbrod­ni (22).

Da­ją­cym po­moc, jest ten, kto po czy­nie zbrod­ni­czym, nie wie­dząc wprzód a3

o nim, daje po­moc lub ko­rzy­ści ze zbra-dni szu­ka. (23) Hersz­tem, jest prze­stęp­ca prze­wod­ni­czą­cy zbrod­ni, po­wa­gą lub in­nym spo­so­bem, al­bo­też wy­ko­na­niem głow­nie kie­ru­ją­cy. (21)

O KA­RACH W OGÓL­NO­ŚCI.

Kara śmier­ci wy­ko­ny­wa się przez ucię­cie gło­wy, lub po­wie­sze­nie na szu­bie­ni­cy. (27) – Ko­bie­ty za­wsze mie­czem mają być tra­co­ne. (29) Roz­bój­ni­cy, ra­bu­sie, pod­pa­la­cze i zło­dzie­je, by­wa­ją wie­sza­ni; (29) po­peł­nia­ją­cy zaś mor­der­stwo na oso­bach, dla któ­rych szcze­gól­ne win­ni obo­wiąz­ki, pro­wa­dze­ni będą na plac śmier­ci w ubio­rach czar­nych. (28) Kara wię­zie­nia za zbrod­nie, jest dwo­ja­ka:

I) Wię­zie­nie wa­row­ne* od lat 10 do 20 lub na całe ży­cie. (30) Ska­za­ni na nie, mieś będą gło­wy ogo­lo­ne, ubior ochyd­ny, kaj­da­ny cięż­kie, z przy­ku­ciem w cza­sie ro­bo­ty do ta­czek; łoże z tar­cic bez żad­ne­go po­sła­nia; jeść będą dwa dui cie­płą lecz nie mię­sną po­tra­wę, a trze­ci dzień tyl­ko chleb i wodę – uży­wa­ni do prac naj­przy­krzej­szych o ile im zdro­wie po­zwo­li- (31) Kara wię­zie­nia wa­row­ne­go może być nad­to za­ostrzo­ną: prę­gie­rzem, pięt­no­wa­nie!!!, przy­ku­ciem na łań­cu­chu, za­mknię­ciem w miej­scu od wszel­kie­go spo­łe­czeń­stwa od­ręb­nem, lub wy­gna­niem z kra­ju. (31)