Facebook - konwersja
Czytaj fragment
Pobierz fragment

Gry i zabawy dla dzieci - ebook

Wydawnictwo:
Seria:
Data wydania:
12 czerwca 2013
Format ebooka:
EPUB
Format EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie. Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego, który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego, który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Produkt niedostępny.  Może zainteresuje Cię

Gry i zabawy dla dzieci - ebook

Wspaniała książka, która pomoże Wam ciekawie i kreatywnie spędzić czas z dzieckiem!

Poradnik zawiera kilkaset zabaw, prostych oraz bardziej skomplikowanych, przeznaczonych dla dzieci już od pierwszego miesiąca życia. Do ich realizacji nie będą potrzebne drogie zabawki i sprzęty. W końcu najlepsze zabawy to te, podczas których używamy wyobraźni! Przekonajcie się, ile radości dają papierowy samolot, klocki z pudełek, instrumenty z misek i garnków, kukiełki z ziemniaka czy puzzle wycięte z kolorowego opakowania.

W książce zebrałam zabawy i gry, które sprawdziły się w przypadku moich dzieci. Inspiracji dostarczyły właśnie dzieci, inne znajome mamy, a także pisma dla rodziców. Od kiedy zostałam mamą, zawsze pragnęłam poświęcać dzieciom jak najwięcej czasu. Starałam się, aby spędzić go ciekawie i aktywnie. Pierwszą wersję tej książki zaczęłam pisać, gdy córka miała dwa lata. Wciąż domagała się nowych zabaw. Miałam to szczęście, że dość długo mogłam sama opiekować się dziećmi, ale wiele mam po urlopie macierzyńskim wraca do pracy. To książka także dla nich, ponieważ pozwala zaplanować dziecku dzień z opiekunką.

Ze wstępu Autorki

Małgorzata Cieślak

Jestem magistrem zarządzania i marketingu, absolwentką Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Pracowałam w wielu firmach zajmujących się finansami i marketingiem. Mam dwójkę wspaniałych dzieci, z którymi uwielbiam spędzać wolny czas. Lubimy chodzić na spacery razem z naszym pieskiem, foksterierem Kiką, i bawić się w szkołę.

Piszę również scenariusze filmowe, komponuję utwory muzyczne. Lubię szybką jazdę samo­chodem, deszczową pogodę, kino i dobre filmy oraz odwiedzanie ciekawych miejsc. Książki, jak już wpadną mi w ręce, pochłaniam w każdej wolnej minucie. Moi ulubieni pisarze to William Wharton, John Grisham, Bruno Ferrero. A w dzieciństwie najchętniej czytałam Małą księżniczkę Frances Hodgson Burnett.

www.gryizabawy.nk.com.pl

Kategoria: Poradniki
Zabezpieczenie: Watermark
Watermark
Watermarkowanie polega na znakowaniu plików wewnątrz treści, dzięki czemu możliwe jest rozpoznanie unikatowej licencji transakcyjnej Użytkownika. E-książki zabezpieczone watermarkiem można odczytywać na wszystkich urządzeniach odtwarzających wybrany format (czytniki, tablety, smartfony). Nie ma również ograniczeń liczby licencji oraz istnieje możliwość swobodnego przenoszenia plików między urządzeniami. Pliki z watermarkiem są kompatybilne z popularnymi programami do odczytywania ebooków, jak np. Calibre oraz aplikacjami na urządzenia mobilne na takie platformy jak iOS oraz Android.
ISBN: 978-83-10-12524-8
Rozmiar pliku: 3,7 MB

FRAGMENT KSIĄŻKI

Kiedy w 2007 roku wydałam Gry i zabawy dla dzieci, myślałam, że o zabawach dla dzieci nie zdołam już nic więcej napisać. Jednak moja rodzina i bliscy, a także czytelnicy, szybko wyprowadzili mnie z błędu.

Wciąż docierają do mnie kolejne prośby o nowe rodzaje zabaw, do tego moja rodzina codziennie mnie czymś zaskakuje. Starsza córka zaczęła się na przykład domagać, abym wymyślała ciekawe zajęcia dla gości urodzinowych. Poza tym chciałam podzielić się z innymi coraz bardziej kreatywnymi pomysłami plastycznymi dzieci oraz pokazać, że możliwa jest rodzinna zabawa w podchody we własnym mieszkaniu.

To wszystko skłoniło mnie do stworzenia strony internetowej poświęconej odkrywaniu zdolności twórczych drzemiących w każdym dziecku www.pomyslynazabawe.pl. Strona cieszy się zainteresowaniem i dała mi pewność, że muszę napisać drugą, poprawioną i uzupełnioną wersję Gier i zabaw dla dzieci. Książka, którą oddaję w wasze ręce, to efekt moich kilkuletnich doświadczeń i dowód, że od 2007 roku nie próżnowałam.

Zacznijmy więc od początku.

Czy jesteście gotowi na odkrywanie potencjału swoich dzieci?

Według naukowców w czasie pierwszych trzech, czterech lat życia mózg dziecka rozwija się w bardzo szybkim tempie.

W tym okresie procesy uczenia się przebiegają o wiele łatwiej niż na późniejszych etapach rozwoju. Dziecko rozwija się poprzez zabawę, której poświęca większość dnia. Wszelkie umiejętności, jakie nabędzie dzięki niej, niewątpliwie wpłyną na jego późniejsze życie. Samokontrola, zapał, wytrwałość i motywacja – to część cech, jakie dziecko może rozwijać podczas zabawy.

Każdy z nas otrzymuje w spadku genetycznym zestaw cech, które określają nasz charakter oraz nasze zdolności. Zabawy zawarte w tym poradniku pomogą dostrzec drzemiące w waszych dzieciach talenty oraz podsuną pomysły, jak je rozwijać. Są też zwyczajnie sposobem na spędzenie z dzieckiem czasu.

Zastanówcie się, ilu z was wykonuje pracę, która nie przynosi satysfakcji? Ilu odczuwa wypalenie zawodowe? Dla ilu praca jest przykrym obowiązkiem, a nie pasją?

Pamiętam, że jako dziecko z upodobaniem pisałam książki. Uwielbiałam zabawy muzyczne i z radością udawałam restauratorkę serwującą najlepsze potrawy na świecie. Część z tych pasji udało mi się rozwinąć w dorosłym życiu, aczkolwiek uważam, że zbyt późno je odkryłam.

Każdy z nas chce dla swych dzieci wszystkiego co najlepsze. Szalone tempo zmian we współczesnym świecie zmusza nas do stawiania dzieciom poprzeczki coraz wyżej. Zapełniamy ich dnie dodatkowymi zajęciami, często nie zostawiając chwili wolnego na nieskrępowaną zabawę. Czy to dobre rozwiązanie? Czy te wszystkie zajęcia są rzeczywiście potrzebne? Może wystarczyłoby się skupić na zdolnościach, które uwidoczniły się we wczesnym dzieciństwie?

To właśnie wy, rodzice i opiekunowie, możecie odkryć dziedziny, w jakich dziecko najlepiej się sprawdza. Ale aby to nastąpiło, musicie dostarczyć dziecku jak najwięcej bodźców, a więc zabaw oraz gier, i odpowiednio je dostosować do temperamentu oraz wieku malucha.

Większość zawartych w tej książce zabaw i gier uczy kreatywności oraz rozwija wyobraźnię. Zostały ułożone etapami. Należy jednak pamiętać, że dzieci nie są identyczne i w różnym tempie czynią postępy. Jedno, mając roczek, będzie już kopało piłkę, drugie dopiero zacznie uczyć się chodzić. Inne będzie chciało obejrzeć przedstawienie z udziałem pacynek, a jego rówieśnik w tym czasie ochoczo poskacze lub pobiega. Wszystko zależy także od charakteru i temperamentu brzdąca, dlatego znajdziecie w książce zabawy zarówno dla dzieci energicznych, jak i tych spokojnych.

W książce zebrałam zabawy i gry, które sprawdziły się w przypadku moich dzieci. Inspiracji dostarczyły właśnie dzieci, inne znajome mamy, a także pisma dla rodziców.

Od kiedy zostałam mamą, zawsze pragnęłam poświęcać dzieciom jak najwięcej czasu. Starałam się, aby spędzić go ciekawie i aktywnie. Pierwszą wersję tej książki zaczęłam pisać, gdy córka miała dwa lata. Wciąż domagała się nowych zabaw.

Miałam to szczęście, że dość długo mogłam sama opiekować się dziećmi, ale wiele mam po urlopie macierzyńskim wraca do pracy. To książka także dla nich, ponieważ pozwala zaplanować dziecku dzień z opiekunką.

Ważne, że realizacja opisanych pomysłów nie wymaga zakupu drogich produktów! Najlepsze zabawy to te, podczas których dziecko użyje wyobraźni. Ile radości potrafią dać prosty papierowy samolot, klocki z pudełek, koncert na instrumentach z misek i garnków, urządzenie teatrzyku z kukiełkami z ziemniaka lub pudełka po jogurcie czy układanie puzzli wyciętych z kolorowego opakowania.

Ponadto do każdej z opisanych zabaw i gier można wrócić w późniejszym okresie. Przecież powtarzanie starych pomysłów bywa inspirujące, bo dziecko może znaną już zabawę rozwijać i udoskonalać.

Zabawa nie musi ograniczać się do domu. Stąd również pomysły do wykorzystania na łące, nad morzem, w lesie czy podczas jazdy samochodem oraz w kąpieli.

Dziś mogę napisać, że najlepszym dowodem na przydatność zebranych przeze mnie gier i zabaw są sukcesy mojej córki. W przedszkolu wspaniale tańczyła, a w gminnym konkursie śpiewania kolęd zajęła pierwsze miejsce. Obecnie chodzi do szkoły podstawowej. W mazowieckim konkursie recytatorskim Warszawska Syrenka w 2011 roku w eliminacjach zajęła pierwsze miejsce. Jest uzdolniona plastycznie i bardzo dobrze się uczy. Jednak jako matka najbardziej jestem dumna, że rzadko słyszę z jej ust słowa: „Nudzę się, mamo”. Potrafi świetnie zorganizować sobie czas sama. Ciągle wymyśla nowe zajęcia i udoskonala je. Bawiąc się z młodszym rodzeństwem, tworzy niezwykłe baśniowe światy.

Bawmy się więc z dziećmi najczęściej jak możemy. To zaprocentuje w przyszłości. Zatem dobrej zabawy!

Pozdrawiam

Już w pierwszych miesiącach życia dziecko potrzebuje zabawy z rodzicem. Zabawa jest ważna dla niemowlęcia, gdyż stymuluje prawidłowy rozwój. Jest jednym z pierwszych istotnych doświadczeń dziecka, zajmuje mu większość czasu w ciągu dnia. Dzięki zabawie niemowlę zauważa, że przedmioty różnią się fakturami, a świat ma dużo odcieni i smaków.

Jedną z pierwszych zabaw rodziców i niemowlęcia jest „wojna” na uśmiechy. Uśmiechając się do dziecka, sprawiamy, że i malec się rozpromienia. Powstaje między nami więź.

Już w życiu płodowym dzieci wykazują aktywność ruchową określaną przez niektórych naukowców jako zabawa. Jej przykłady to ćwiczenie różnych umiejętności, takich jak ssanie kciuka czy wierzganie nóżkami. W podobny sposób bawią się dzieci po przyjściu na świat.

Celem dziecięcej zabawy nie musi być wcale jakiś „produkt końcowy”. Liczy się sama aktywność. Na przykład w pierwszych trzech miesiącach życia maluszek bawiący się swoimi rączkami ćwiczy koordynację ręka–oko–usta i przygotowuje się do zdobywania kolejnej umiejętności: chwytania.

W następnych miesiącach dziecko uczy się chwytać, początkowo całą dłonią, potem chwytem nożycowym i precyzyjnym pęsetowym (około 9–10 miesiąca życia). Dlatego klocki, grzechotki i koraliki nie tylko pozwalają miło i ciekawie spędzić czas, lecz także przyczyniają się do rozwoju. Podobnie jest z innymi umiejętnościami: spostrzegawczością, wyczuciem odległości, utrzymywaniem odpowiedniej pozycji ciała – wszystkie kształtują się przez zabawę.

Dziecko przez zabawę czynnie poznaje świat. Badając materiał, z którego wykonane są przedmioty, odkrywa ich właściwości fizyczne, uczy się szacować ciężar, wielkość, kształt czy twardość. Początkowo ocenia te cechy, wkładając przedmioty do ust, potem dotykając ich, a dopiero na końcu za pomocą analizy wzrokowej.

Przykładowo: uderzając łyżką o stół czy pocierając papierkiem o szybę, maluch uczy się, jak można wydobywać dźwięki, rozróżnia je, trenuje także precyzję ruchów i bada wytrzymałość przedmiotu na uderzenia.

Następny etap to ćwiczenie spostrzegawczości – doskonale sprawdzają się przy tym zabawa w „ a kuku” i wszelkiego rodzaju „chowanki”.

Około 8–9 miesiąca maluch uczy się używania przedmiotów do określonego celu, a chwilę później próbuje poznać skutki własnych zachowań lub zastosowania zabawek. Stąd już tylko krok do poznawania przestrzeni.

Zabawy dziecięce zapewniają niezmiernie istotną możliwość interakcji z innymi. Wprawdzie dziecko potrafi bawić się samo, ale w większości przypadków woli robić to wspólnie. Nie zawsze towarzyszem zabawy muszą być rodzice – świetnie sprawdzają się również rodzeństwo i opiekunowie.

Psychologowie tłumaczą chęć wspólnej zabawy potrzebą naśladownictwa – w ten sposób dziecko zdobywa doświadczenia dotyczące różnych sposobów zachowania.

Bardzo ważne jest, by zabawę dostosować do aktualnego stadium rozwoju dziecka. Tylko wówczas wzbudzi zainteresowanie i zaangażuje dziecko emocjonalnie, a co za tym idzie – spełni swoją rolę poznawczą i edukacyjną.

Wprawdzie pewne określone typy zabaw maluchy podejmują w podobnej kolejności (np. dziecko najpierw wrzuca klocki do pojemnika, potem buduje z nich wieżę, a jeszcze później bardziej skomplikowane konstrukcje), ale każde dziecko rozwija się w swoim tempie (np. Ala zbuduje wieżę w wieku 14 miesięcy, a Jasio półtora miesiąca później).

Mówiąc o zabawie i jej roli w procesie wychowania, pedagog Z. Gilewicz wyodrębnił kilka głównych etapów, które znacząco wpływają na rozwój dziecka:

- Manipulowanie przedmiotami, kształcące zmysły i prowadzące do poznawania cech przedmiotów, ich stosunku do otoczenia i sił działających na nie.

- Naśladowanie czynności obserwowanych w codziennym życiu u innych osób.

- Konstruowanie zrodzonych z wyobraźni form i kształtów symbolizujących pewną rzeczywistość.

- Wchodzenie w rolę innych osób, wprowadzające jednostkę do czynności społecznie usankcjonowanych.

- Skoncentrowanie na zabawie całej uwagi i wysiłku zarówno intelektualnego, jak i ruchowego oraz emocjonalnego, które kształtują spostrzegawczość, umiejętność kojarzenia zjawisk oraz podejmowanie decyzji i wysiłku woli.

- Współdziałanie wpajające potrzebę podporządkowania własnych interesów celowi grupy oraz obowiązującym normom i przepisom.

- Radość w działaniu i zadowolenie z osiągnięć kształtujących życiowe postawy wobec zadań.

- Uczucie odprężenia i oderwania od nużących nacisków codziennej rzeczywistości, stanowiące następstwo czynnego odpoczynku.

- Strumienie dodatnich przeżyć: tam, gdzie chodzi o wysiłek ruchowy, uwarunkowane wzmożonym tempem możliwości ustrojowych.

- Poczucie własnych możliwości i wartości, rosnące w miarę systematycznego uprawiania zabaw i gier^().

Aby czytelnik dobrze zrozumiał tematykę zabaw i gier, przedstawię dokładną analizę różnych ich form. Jest to o tyle ważne, że rodzic będzie wiedział, w jaki sposób dana zabawa wpływa na rozwój, w jaki sposób kształtuje sprawność fizyczną i umysłową. Dzięki temu będzie mógł wybrać odpowiednie zabawy dla swojego dziecka.

Wymienione poniżej różne formy zabaw odnoszą się do etapów rozwoju dziecka sklasyfikowanych przez Z. Gilewicza.

1. Zabawy manipulacyjne

Zabawy manipulacyjne są najprostszą formą zabawy i występują przede wszystkim w okresie niemowlęcym^(). Pojawiają się ok. 4–5 miesiąca życia, gdy dziecko zyska umiejętność chwytania. Doskonalenie zachowań ruchowych polega na trzymaniu różnych przedmiotów i manipulowaniu nimi. Mogą to być różnego rodzaju klocki, pudełka, grzechotki, drewniane łyżki, miski, miękkie piłki itp. Czynność ta nie ma początkowo określonego celu, natomiast zaspokaja ciekawość i dostarcza wiele zadowolenia. Nawet zwyczajna pielucha tetrowa może się dla dziecka okazać zabawką zapewniającą intrygujący wstęp do poznawania zmysłami dotyku, smaku i wzroku.

Wraz z nabywaniem większej sprawności ruchowej rąk dziecko uważniej bawi się przedmiotami, śledząc skutki swych działań. Przykładem może być wyjmowanie mniejszych pudełek z większych, poznawanie kształtów różnych klocków, koralików, zabawek, zabawa grzechotką zrobioną z pudełka po mleku i kluczy.

Te zabawy pozwalają na więcej niż tylko poznawanie przedmiotów wszystkimi zmysłami. Dzięki czynnemu włączaniu się opiekunów w zabawę dziecko uczy się również nowych pojęć: mniejsze, większe, do środka, na zewnątrz itd. Angażując się w manipulowanie przedmiotami, nie tylko synchronizuje swe ruchy, lecz także uczy się przekształcać przedmioty, zmieniając ich pozycję, wygląd, uczy się je składać i rozkładać, badać ich kształt. Ważna jest tu pomysłowość, włącza się myślenie, pojawia się dążenie do celu. Wraz z opanowaniem chodzenia dzieci stają się bardziej zaradne i samodzielne. Wówczas mogą wzbogacać umiejętności poprzez manipulowanie różnymi kolorowymi przedmiotami, np. piłeczkami, balonami. Wszystko to przyczynia się do rozwoju motoryki.

Dajmy więc dziecku możliwość poznawania różnych właściwości, zwracając przy tym uwagę na bezpieczeństwo podczas korzystania z zabawek.

2. Zabawy tematyczne

Zabawy tematyczne, czyli naśladowcze, pojawiają się w toku rozwoju zabaw manipulacyjnych. Dzieci obcując z rówieśnikami, bawią się „w kogoś” lub „w coś”^(). Wykorzystują do tego swoją wyobraźnię. Podpatrzone zachowania rodziców czy innych osób (także rówieśników) podsuwają nowe pomysły na różne zabawy.

Dobrym przykładem zabawy tematycznej może być przedstawienie teatralne, podczas którego dzieci utożsamiają się z graną przez siebie postacią, lub zabawa w policjantów i złodziei czy w dom (gdzie dzieci odgrywają role rodziców). W trakcie zabawy tematycznej dzieci muszą chodzić, biegać, robić przysiady, zginać kończyny, przeskakiwać, pełzać, podnosić, dźwigać, mocować się.

Dzieci przeżywając zabawę, pokazują w niej swój charakter, zainteresowania, własny sposób pojmowania wydarzeń. Modelowanie wyobraźni w tych zabawach jest bardzo istotne.

Ponadto zabawy tematyczne uczą dziecko współpracy w grupie, kreatywności i samodzielności oraz pomagają zyskać większą sprawność ciała.

3. Zabawy konstrukcyjne

Zabawy konstrukcyjne mają w sobie coś z zabaw naśladowczych, opierają się bowiem na obserwacjach poczynionych przez dzieci oraz na ich wyobrażeniach ^() .

Podczas tych zabaw dzieci coś konstruują, np. różne budowle. Niekoniecznie robią to z klocków, mogą używać rozmaitych przedmiotów, takich jak kawałki drewna, kamienie, piasek, pudełka i kubeczki.

Zabawy konstrukcyjne polegają też na tworzeniu jakiegoś dzieła z dowolnego materiału. Można tu wyróżnić przykładowo: rysowanie, pisanie, budowanie z gliny, robienie wycinanek, układanie puzzli, robienie łańcuszków, puszczanie baniek mydlanych, rzucanie cieni na ścianę itp.

Zabawa jest najbardziej fascynująca wtedy, gdy można bawić się na zasadzie prób i błędów, czyli zmieniać pierwotne zamysły, burzyć i konstruować na nowo.

Charakterystyczną cechą tych zabaw w przypadku małych dzieci jest zmienność zamiarów, brak wyraźnych planów w konstruowaniu budowli, łatwość przerzucania się z jednego pomysłu na drugi oraz indywidualne rozwiązywanie tych pomysłów^().

W miarę dorastania i zdobywania większego doświadczenia sposób zabawy staje się bardziej celowy i efektywny. Zabawy konstrukcyjne wymagają podejmowania znacznego wysiłku manualnego, fizycznego i umysłowego. Dużym ich plusem jest to, że sprzyjają rozwijaniu zaradności życiowej oraz śmiałości w rozwiązywaniu różnych zadań technicznych.

4. Zabawy i gry dydaktyczne

Zabawy i gry dydaktyczne nieco różnią się od pozostałych form zabaw. Te wymienione wcześniej były wynikiem aktywności dzieci, wyrazem ich zainteresowań, wyobraźni czy przeżyć. Natomiast o treści gier dydaktycznych decyduje osoba dorosła. Ona podsuwa pomysły do tworzenia, poznawania, określania różnych przedmiotów czy zjawisk ^() .

Przykładem takiej zabawy dydaktycznej jest robienie różnych ludzików z kasztanów, żołędzi czy wykonanie jeża z serka i paluszków, pieczątek z ziemniaków, sadzenie fasoli. Dziecko w ten sposób poznaje kształt, kolor, wielkość, twardość oraz smak.

Innym przykładem są zabawy, w których uczymy dziecko układania różnych wzorów, np. z plastikowych łyżeczek, pociętych na kawałki kartek papieru czy kapsli. W wieku przedszkolnym dzieci doskonalą swoje umiejętności, układając literki i cyfry.

Reasumując, gra dydaktyczna uczy pracować wytrwale, aż do osiągnięcia wyniku, bo wynik można sprawdzić, poszukać błędu w toku wykonywania zadania, poprawić go i osiągnąć sukces. Sukcesem dla małego dziecka jest zrobienie czegoś nie szybko, ale dokładnie. Poza tym zabawy tego typu są ściśle związane z nauką, dociekaniem i poszukiwaniem różnych rozwiązań w sytuacjach stworzonych przez osoby dorosłe.

5. Zabawy i gry ruchowe

Gry ruchowe powodują odprężenie psychiczne, wyładowanie nadmiaru energii, a co za tym idzie, służą czynnemu wypoczynkowi.

W toku zabaw ruchowych podnosi się wydolność wielu narządów i układów, zwłaszcza układu ruchowego i mięśniowego, krążenia, oddechowego, przemiany materii, a także rozwijają się wszystkie elementy motoryki: siła, szybkość, zręczność, wytrzymałość oraz umiejętności ruchowe przydatne na co dzień ^() .

Grom ruchowym towarzyszą zwykle duże zaangażowanie uczuciowe i silne emocje. Są one wyrazem nieograniczonej radości i zadowolenia, co sprzyja wypoczynkowi i odprężeniu. Wpływają one także korzystnie na kształtowanie woli i charakteru dziecka, i takich cech jak: samodzielność, śmiałość, pomysłowość, panowanie nad sobą, dokładność oraz zdyscyplinowanie. Uczą też spostrzegawczości, bystrości, a także – w przypadku niektórych zabaw – logicznego myślenia.

Zabawy ruchowe rozwijają również pamięć i wyobraźnię.

Przykłady gier ruchowych to skoki w dal, biegi przez przeszkody, odbijanie balonów oraz taniec przy muzyce, który kształtuje poczucie rytmu i koordynację ruchową.

Rodzice i opiekunowie wybierając grę ruchową dla dziecka, powinni dokładnie zapoznać się z treścią zabawy, ściśle formułować jej przepisy, odpowiednio dostosować je do wieku dziecka oraz obserwować dziecko w trakcie zabawy, by nie doszło do przegrzania organizmu oraz by dziecko nadmiernie się nie zmęczyło.

Zabawy i gry w niniejszym poradniku podzielono w zależności od tego, jaki element w nich dominuje. W zabawie Zmykająca piłka dziecko próbuje łapać piłeczkę przyczepioną do sznurka. Można by było zaliczyć tę zabawę zarówno do dydaktycznych, jak i ruchowych. Tu jednak została zaliczona do ruchowych.

W książce zebrałam najwięcej zabaw dydaktycznych i ruchowych.

W rozdziale Zabawy i gry na urodziny główny nacisk został położony na zabawy i gry ruchowe, aby dzieci mogły w pełni rozładować energię. Z kolei rozdział Gra rodzinna – domowe podchody zawiera wiele ciekawych pomysłów na spędzenie wolnego czasu z rodziną lub przyjaciółmi.

Obserwujcie uważnie dziecko i bądźcie jego dobrym towarzyszem zabaw – maluch sam wprowadzi was w swój świat i jednocześnie ufnie da się wam prowadzić.

------------------------------------------------------------------------

^() Z. Gilewicz, Teoria wychowania fizycznego, Sport i Turystyka, Warszawa 1964.

^() R. Trześniowski, Zabawy i gry ruchowe, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1995.

^() Op. cit.

^() Op. cit.

^() Op. cit.

^() Op. cit.

^() Op. cit.Przez pierwsze dwa miesiące życia dziecko właściwie w ogóle nie potrzebuje zabawek. Głównym obiektem jego zainteresowań są rodzice.

Przez pierwsze dni życia dziecko potrzebuje bliskości matki. Słysząc jej głos, czuje się spokojne i bezpieczne. Powoli uczy się rozpoznawać dźwięki. Z biegiem czasu zaczyna też interesować się wszystkim wokół. W mózgu zachodzą istotne zmiany. Tworzy się szereg połączeń nerwowych. Narząd wzroku nie jest jeszcze w pełni wykształcony, więc bodźce z zewnątrz są wychwytywane raczej za pomocą narządu słuchu i dotyku. Dlatego mówcie, nućcie i śpiewajcie, także wtedy, gdy nie jesteście blisko przy dziecku. Piszczcie gumowymi zabawkami, potrząsajcie lekko grzechotką, delikatnie dzwońcie dzwoneczkiem, puszczajcie spokojną muzykę. Starajcie się jednak, żeby dźwięki docierające do dziecka nie były zbyt głośne. Ważna jest także powtarzalność zabaw.

Oprócz tego przytulajcie i głaszczcie maluszka po pleckach, niech czuje bliskość rodziców. Pod koniec pierwszego miesiąca życia dziecko będzie już rozpoznawać osoby z najbliższego otoczenia. Wtedy będzie można powiesić nad jego głową kolorowe mobile (mogą być też własnoręcznie wykonane), niech przesuwają się i wirują wolniutko przed jego oczami.

Można także namalować czarnym markerem na kartce papieru formatu A4 różne figury geometryczne i powiesić kartkę na bokach łóżeczka lub przykleić ją na ścianie.

Ciąg dalszy w wersji pełnej
mniej..

BESTSELLERY

Kategorie: