Facebook - konwersja
Czytaj fragment
Pobierz fragment

Poradnik operatora Koparka jednonaczyniowa - ebook

Wydawnictwo:
Data wydania:
Październik 2015
Format ebooka:
EPUB
Format EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie. Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu. Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
, PDF
Format PDF
czytaj
na laptopie
czytaj
na tablecie
Format e-booków, który możesz odczytywać na tablecie oraz laptopie. Pliki PDF są odczytywane również przez czytniki i smartfony, jednakze względu na komfort czytania i brak możliwości skalowania czcionki, czytanie plików PDF na tych urządzeniach może być męczące dla oczu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu. Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
, MOBI
Format MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu. Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
(3w1)
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją multiformatu.
czytaj
na laptopie
Pliki PDF zabezpieczone watermarkiem możesz odczytać na dowolnym laptopie po zainstalowaniu czytnika dokumentów PDF. Najpowszechniejszym programem, który umożliwi odczytanie pliku PDF na laptopie, jest Adobe Reader. W zależności od potrzeb, możesz zainstalować również inny program - e-booki PDF pod względem sposobu odczytywania nie różnią niczym od powszechnie stosowanych dokumentów PDF, które odczytujemy każdego dnia.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego, który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego, który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
39,90

Poradnik operatora Koparka jednonaczyniowa - ebook

Poradnik operatora to książka przeznaczona dla operatorów klasy III do klasy I koparek jednonaczyniowych oraz dla pracowników działów inwestycyjnych i dyspozytorów maszyn budowlanych.
Podręcznik obejmuje wiedzę określoną programem Instytutu Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego, Centrum Szkolenia Operatorów Maszyn, do nauczania na kursach operatora koparki jednonaczyniowej.
Książka będąca praktycznym kursem budowy i obsługi koparek jednonaczyniowych opisuje:
zasady eksploatacji maszyn
podstawy elektrotechniki
elementy napędu hydraulicznego
budowę i działanie silników spalinowych
zasady bezpieczeństwa i higieny pracy na budowie
budowę koparek jednonaczyniowych i jej głównych podzespołów
technikę pracy koparką jednonaczyniową
technologię robót ziemnych.
Autor poradnika mgr inż. Grzegorz Koselnik studiował na Politechnice Warszawskiej i Politechnice Wrocławskiej. Ukończył dwa kierunki studiów z zakresu mechaniki oraz studia podyplomowe organizacji produkcji i zarządzania. Kilkunastoletni praktyk w zakresie eksploatacji maszyn bezpośrednio na budowach, wieloletni wykładowca Dolnośląskiego Zakładu Doskonalenia Zawodowego we Wrocławiu.

Spis treści

Spis tabel

Od autora

Rozdział 1. WSTĘP

Rozdział 2. EKSPLOATACJA
Podstawowe pojęcia z zakresu eksploatacji
Okres eksploatacji i jego fazy
Docieranie maszyny
Utrata sprawności technicznej przez maszynę w okresie międzynaprawczym
Tarcie i smarowanie
Cechy nieprawidłowej eksploatacji maszyny
Niezawodność maszyn budowlanych
Odtworzenie zdolności produkcyjnych maszyny
Wydajność maszyny budowlanej
Obmiar wykonania robót ziemnych
Wydajność teoretyczna W0
Wydajność techniczna WT
Wydajność eksploatacyjna WE = WP
Wykorzystanie czasu pracy przez maszyny budowlane
Straty czasu pracy w eksploatacji bezpośredniej, produkcyjnej
Straty czasu pracy maszyny w eksploatacji technicznej, bezpośredniej
Zasady ekologii w czasie użytkowania maszyn do robót ziemnych
Zmniejszenie negatywnych skutków interwencji w środowisko naturalne
Zła eksploatacja maszyn do robót ziemnych
Regeneracja części lub zespołów maszyny
Materiały eksploatacyjne
Paliwo do silników o zapłonie samoczynnym
Olej hydrauliczny
Oleje smarne do silników spalinowych
Oleje przekładniowe
Smary plastyczne
Płyny hamulcowe
Płyny do chłodnic
Płyny do mycia i spryskiwania szyb
Ogumienie
Zadania operatora w procesie użytkowania maszyn budowlanych
Właściwe wykonanie „Obsługi Technicznej Codziennej” OTC
Organizacja stanowiska pracy
Współpraca operatora maszyny z zespołem uczestniczącym w procesie produkcyjnym
Eksploatacja techniczna
Obsługi
Zakres czynności wykonywanych podczas obsług maszyn
Ogólny zakres czynności podczas wykonywania obsługi codziennej OTC
Ogólny zakres czynności przy wykonywaniu obsługi sezonowej OTS
Ogólny zakres czynności przy wykonywaniu obsługi technicznej okresowej OTO1
Ogólny zakres czynności, podczas wykonywania obsługi technicznej okresowej OTO2
Obsługa handlowa
Ogólny zakres czynności przy wykonaniu obsługi transportowej OTT
Ogólny zakres czynności podczas wykonania obsługi docierania OTD
Naprawy
Kontrola wykonania obsług i napraw
Przegląd techniczny i diagnostyka
Dokumentacja techniczno-eksploatacyjna
Instrukcja eksploatacji i użytkowania
Katalog części zamiennych
Książka maszyny budowlanej
Raport dzienny pracy maszyny

Rozdział 3. PODSTAWY ELEKTROTECHNIKI
Rys historyczny
Prąd elektryczny i zjawiska występujące podczas jego przepływu
Budowa atomu
Prąd elektryczny
Natężenie przepływu ładunku prądu elektrycznego
Natężenie pola magnetycznego i jego potencjał
Napięcie, moc i praca prądu elektrycznego
Pole elektromagnetyczne wytwarzane przez płynący prąd
Pole elektromagnetyczne wytwarzane przez płynący prąd w cewce
Prawo OHMA
Przeprowadzenie pomiaru napięcia i natężenia prądu
Wpływ przepływającego prądu na organizm człowieka
Węzeł elektryczny i łączenie rezystorów - oporników
Rodzaje obwodów elektrycznych
Szeregowe łączenie rezystorów - oporników
Łączenie rezystorów równolegle
Obwody elektryczne występujące w maszynach do robót ziemnych
Układ instalacji elektrycznej jednoprzewodowej
Układ instalacji elektrycznej dwuprzewodowy dwunapięciowy
Układ trójprzewodowy dwunapięciowy
Układ trójprzewodowy dwunapięciowy izolowany od masy
Przewody stosowane w instalacjach elektrycznych pojazdów mechanicznych
Charakterystyka przewodów w instalacjach pojazdów samobieżnych
Oznakowanie przewodów w instalacjach pojazdów samobieżnych
Przewody wysokiego napięcia
Kolorystyka przewodów
Rodzaje i budowa włączników i wyłączników oraz ich zastosowanie
Rodzaje włączników i wyłączników oraz ich zastosowanie
Akumulatory
Wiadomości ogólne o akumulatorach
Samowyładowanie akumulatorów
Budowa akumulatora kwasowego
Parametry charakteryzujące akumulator
Ładowanie akumulatorów
Łączenie akumulatorów szeregowo
Łączenie akumulatorów równolegle
Wiadomości ogólne o maszynach prądu stałego
Ogólne wiadomości o maszynach elektrycznych
Wiadomości ogólne o polu magnetycznym
Prądnice samochodowe
Prądnice samochodowe prądu stałego
Budowa i działanie alternatora
Regulator napięcia prądnicy
Regulatory napięcia alternatora
Obwód rozruchu silnika spalinowego
Rozruch silnika spalinowego
Wiadomości ogólne o silnikach prądu stałego
Rozrusznik silnika spalinowego
Elektryczny rozrusznik silnika spalinowego
Elektromechaniczne urządzenie sprzęgające
Prostowniki
Prostowniki diodowe trójfazowe
Elektryczny napęd hydraulicznych zaworów zespolonych i proporcjonalnych
Zabezpieczenie operatora przed porażeniem prądem elektrycznym
Zabezpieczenie operatora przed porażeniem prądem elektrycznym w czasie obsługi maszyny
Zabezpieczenie operatora przed porażeniem prądem elektrycznym w czasie pracy maszyny

Rozdział 4. ELEMENTY NAPĘDU HYDRAULICZNEGO
Wiadomości ogólne
Ciecze hydrauliczne
Uszczelnienia
Zalety i wady napędu hydraulicznego
Istota napędu hydraulicznego
Ogólny podział elementów napędu hydraulicznego
Pompy
Pompy zębate
Pompy łopatkowe
Pompy rzędowe
Pompy wielotłoczkowe osiowe z niewirującą tarczą
Pompy wielotłoczkowe osiowe z wirującą tarczą
Pompy osiowe wielotłoczkowe z uchylnym wirnikiem
Pompy wielotłoczkowe promieniowe
Akumulatory hydrauliczne
Zawory sterujące w napędach hydraulicznych
Rozdzielacze
Zawory sterujące ciśnieniem cieczy roboczej
Zawory sterujące strumieniem
Zawory odcinające
Odbiorniki energii cieczy hydraulicznej
Silniki hydrauliczne
Silniki hydrauliczne zębate
Silniki łopatkowe
Silniki wielotłoczkowe osiowe
Silniki wolnoobrotowe
Siłowniki hydrauliczne
Filtry
Elementy przewodzące i gromadzące ciecz hydrauliczne
Przewody hydrauliczne sztywne
Przewody giętkie
Zbiorniki cieczy hydraulicznej
Przekładnie hydrostatyczne

Rozdział 5. SILNIKI SPALINOWE
Definicja silnika spalinowego
Charakterystyka silnika spalinowego
Podział silników spalinowych
Podział silników ze względu na konstrukcję
Podział silników ze względu na osiągane obroty wału korbowego i dobór do odpowiedniego odbiornika
Podział silników ze względu na moc maksymalną
Rodzaje obiegów roboczych
Silniki spalinowe dwusuwowe
Wady i zalety silników dwusuwowych
Silniki spalinowe czterosuwowe
Wady i zalety silników czterosuwowych o zapłonie iskrowym
Wady i zalety silników czterosuwowych o zapłonie samoczynnym
Budowa silnika
Korpus silnika
Układ korbowo-tłokowy
Rozrząd silników dwusuwowych i czterosuwowych
Rozrząd w silnikach dwusuwowych
Rozrząd w silnikach czterosuwowych
Układy zapłonowe silników czterosuwowych
Zapłon iskrowy
Zapłon samoczynny
Układ smarowania silnika spalinowego
Smarowanie samoczynne
Smarowanie wymuszone (ciśnieniowe)
Układ chłodzenia silnika spalinowego
Chłodzenie silnika spalinowego powietrzem
Chłodzenie silnika spalinowego cieczą, przepływowe wymuszone
Układy zasilania silników z zapłonem samoczynnym
Pompka zasilająca
Pompa wtryskowa rzędowa
Pompa rozdzielaczowa
Dostarczenie paliwa do cylindra metodą „Common Rail”
Wtryskiwacz paliw otwierany hydraulicznie
System wtrysku dwukrotnego typu Vario
Wtryskiwacze elektromagnetyczne
Wtryskiwacze piezoelektryczne
Doładowanie
Eksploatacja silnika spalinowego
Zasady dotyczące eksploatacji silników spalinowych
Obsługi silnika spalinowego
Uwagi ogólne
Obsługa techniczna codzienna silnika OTC
Wielkości charakteryzujące silnik spalinowy
Niedomagania silników z zapłonem samoczynnym

Rozdział 6. BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
Ogólnie o BHP
Bezpieczeństwo i higiena pracy podczas planowania i organizacji robót ziemnych
Bezpieczeństwo i higiena pracy podczas wykonywania obsługi koparki
Bezpieczeństwo i higiena pracy na budowie
Praca koparki w pobliżu linii energetycznych i w strefach niebezpiecznych
Napięcie krokowe
Wielkość strefy niebezpiecznej przy budynkach i liniach energetycznych w zależności od napięcia prądu w nich płynącego
Praca w strefie niebezpiecznej linii energetyczny
Działania zabronione
Realizacja zadań BHP

Rozdział 7. BUDOWA KOPAREK JEDNONACZYNIOWYCH
Podział koparek jednonaczyniowych wg polskich norm
Wnioski dotyczące podziału koparek
Wnioski dotyczące napędu
Wnioski dotyczące sterowania
Podział koparki jednonaczyniowej na główne zespoły
Podwozie gąsienicowe
Rama i jej budowa
Gąsienica
Koła i rolki
Napinanie gąsienicy
Regulacja napięcia gąsienicy
Napęd jazdy koparki gąsienicowej
Hamowanie napędem jazdy koparki
Wieniec zębaty
Hydrauliczna kolumna obrotowa
Platforma obrotowa
Hamowanie platformy obrotowej
Osprzęt roboczy koparki jednonaczyniowej
Osprzęt mocowany doosiowo
Osprzęt mocowany odosiowo trzyramienny podsiębierny
Osprzęt podsiębierny mocowany korbowo
Osprzęt o konstrukcji dwuramiennej
Osprzęt o konstrukcji trzyramiennej
Osprzęt teleskopowy
Osprzęt przedsiębierny
Osprzęt przedsiębierny ładowarkowy
Osprzęt z uchylną łyżką w płaszczyźnie pionowej (kopanie rowów i na stokach wzniesień)
Osprzęt do kopania rowów przyściennych
Osprzęt z wychylnym ramieniem łyżki
Osprzęt chwytakowy
Wielkości charakterystyczne podstawowych osprzętów
Osprzęt zgarniakowy i dźwigowy
Osprzęt kafarowy
Podwozie kołowe samobieżne
Układ kierowania koparką na podwoziu kołowym samojezdnym
Rodzaje przeniesienia napędu w koparkach samojezdnych kołowych
Budowa mostu napędowego
Przekładnia główna i mechanizm różnicowy
Zwolnice
Mechanizm zwrotniczy
Hamowanie koparką kołową samobieżną
Skrzynia rozdzielcza
Podwozie koparki kroczące
Podwozie kroczące za pomocą łap lub płóz
Podwozie kroczące kołowe
Podwozie samochodowe
Podwozie szynowe
Koparki pontonowe
Napęd pomp hydraulicznego układu roboczego i sterowanie ich wydajnością
Sprzęgła cierne
Sprzęgło elastyczne typu „Wulkan”
Sterowanie wydajnością pomp hydraulicznych układu roboczego
System sterowania wydajnością pomp hydraulicznych układu roboczego napędowego w koparce typu M500H
Kabina operatora - sterowanie osprzętami roboczymi
Kabina operatora
Sterowanie osprzętem roboczym i nadwoziem
Sterowanie jazdą w koparce o podwoziu gąsienicowym
Sterowanie jazdą koparki na podwoziu kołowym samobieżnym
Naciski koparek na grunt
Nacisk na grunt koparki na podwoziu gąsienicowym
Nacisk na grunt koparki samojezdnej i samochodowej

Rozdział 8. TECHNOLOGIA ROBÓT
Znaczenie i zasady organizacji robót ziemnych
Rodzaje organizacji robót ziemnych
Metoda pracy tradycyjnej
Metoda pracy równomiernej
Zakres dokumentacji związanej z wykonawstwem robót ziemnych
Mechanizacja robót budowlanych
Ocena efektywności ekonomicznej procesów mechanizacyjnych
Pojęcia z zakresu urabiania gruntów
Organizacja placu budowy i stanowiska pracy
Zasady organizacji placu budowy
Prace związane z organizacją stanowiska pracy koparki
Klasyfikacja gruntów wg trudności ich odspajania
Ciężar pozorny - gęstość wyporowa
Spulchnianie
Wilgotność gruntów
Rodzaje gruntów
Klin odłamu gruntu
Posadowienie koparki nad wykopem
Statyczność posadowienia koparki
Urabianie gruntów
Opory skrawania gruntów występujące w gruntach spójnych i zwięzłych
Urabianie gruntów spoistych i zwięzłych
Obliczenie siły na narzędziu pozwalającej na skrawanie gruntu
Urabianie gruntów sypkich
Charakterystyka łyżki
Dobór osprzętu roboczego w zależności od rodzaju i zakresu robót oraz kategorii gruntu
Fazy cyklu pracy osprzętem podsiębiernym i przedsiębiernym koparki
Cykl pracy osprzętem podsiębiernym
Cykl pracy osprzętem przedsiębiernym
Technika wykonywania niektórych robót ziemnych
Ustawienie łyżki i elementów osprzętu podczas kopania
Niedozwolone techniki pracy koparką
Praca maszyny w trudnych warunkach

Rozdział 9. TECHNOLOGIA ROBÓT ZIEMNYCH
Sposób prowadzenia robót ziemnych
Usunięcie darniny i ziemi uprawnej
Wykopy
Nasypy
Zakres robót ziemnych oraz zastosowanie koparek w organizacji tych robót
Wykonywanie wykopów z jednoczesnym załadunkiem urobku na środki transportu
Wykonywanie rowów instalacyjnych
Wykonywanie rowów instalacyjnych w zależności od uzbrojenia terenu
Wykonywanie rowów instalacyjnych w zależności od rodzaju układanej instalacji
Współpraca z innymi maszynami
Technika wykonywania niektórych prac koparką
Wykańczanie prostych ścian
Kopanie na pochyłościach
Usuwanie dużych kamieni ze ściany hałdy
Sposoby wkopywania się koparki i pracy w wykopie szerokoprzestrzennym
Łączenie wykopów
Kopanie rowów melioracyjnych
Metody wykonania prac ziemnych koparkami
Metody wykonania prac ziemnych koparką z osprzętem przedsiębiernym
Metody wykonania prac ziemnych koparką z osprzętem podsiębiernym
Zmiana stanowiska pracy przez koparkę
Zmiana miejsca pracy przez koparkę kołową
Zmiana miejsca pracy przez koparkę gąsienicową
Poruszanie się koparki w terenie górzystym
Statyczność koparki podczas jazdy

Sygnały ręczne

BIBLIOGRAFIA

Kategoria: Poradniki
Zabezpieczenie: Watermark
Watermark
Watermarkowanie polega na znakowaniu plików wewnątrz treści, dzięki czemu możliwe jest rozpoznanie unikatowej licencji transakcyjnej Użytkownika. E-książki zabezpieczone watermarkiem można odczytywać na wszystkich urządzeniach odtwarzających wybrany format (czytniki, tablety, smartfony). Nie ma również ograniczeń liczby licencji oraz istnieje możliwość swobodnego przenoszenia plików między urządzeniami. Pliki z watermarkiem są kompatybilne z popularnymi programami do odczytywania ebooków, jak np. Calibre oraz aplikacjami na urządzenia mobilne na takie platformy jak iOS oraz Android.
ISBN: 978-83-941951-2-0
Rozmiar pliku: 11 MB

FRAGMENT KSIĄŻKI

Projekty Drogowe

Kompleksowe projekty z zakresu infrastruktury drogowej wraz z branżami towarzyszącymi, niezbędne do uzyskania decyzji administracyjnej o pozwoleniu na budowę

Nasze usługi świadczymy dla poniższego zakresu prac:

• budowy, przebudowy i remonty dróg, ulic, parkingów oraz skrzyżowań

• budowy zjazdów publicznych i indywidualnych

• budowy chodników i ciągów pieszo-jezdnych

• budowy ścieżek rowerowych i ciągów pieszo-rowerowych

Analizy i Modelowanie Ruchu Drogowego

Analizy i modele ruchu drogowego ulic, skrzyżowań, parkingów, inwestycji mieszkaniowych i komercyjnych

Doradztwo Techniczne i Konsulting

Na każdym etapie inwestycji dbamy, aby przyjęte rozwiązania były optymalne dla Inwestora

Przeanalizujemy możliwości obsługi komunikacyjnej konkretnej działki przed jej zakupem

Inżynieria Ruchu

Przygotowujemy projekty organizacji ruchu oraz wykonujemy opracowania z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego

Grafton Projekt, Pracownia Projektowa:

Warszawa, ul. Kasprzaka 29/31,

Budynek „VIS”, V piętro, lok. 510

Tel: 791-806-802, Fax: (39) 100-47-89

e-mail: [email protected]

www.graftonprojekt.comSPIS TABEL

Tabela 1. Podział eksploatacji, według Maszyny Budowlane, Prof. dr inż. Ignacy Brach

Tabela 2. Kody dopuszczalnej prędkości jazdy dla opon, Portal Oponiarski.pl

Tabela 3. Zestawienie norm przewodów stosowanych w instalacjach elektrycznych, Internet-Przewody wysokiego napięcia

Tabela 4. Ogólny podział elementów napędu hydraulicznego na działy i grupy, Mały Poradnik Mechanika Tom I i II

Tabela 5. Podział akumulatorów hydraulicznych, Mały Poradnik Mechanika Tom I i II

Tabela 6. Siły mięśni wywierane na elementy sterujące, PN-ISO 7096, Ciągniki i ładowarki gąsienicowe, elementy sterownicze

Tabela 7. Szczegółowy podział siłowników na grupy, rodzaje i typy, Mały Poradnik Mechanika Tom I i II

Tabela 8. Wymiary przewodów sztywnych

Tabela 9. Przewody giętkie stosowane w napędach hydraulicznych

Tabela 10. Niedomagania silników z zapłonem samoczynnym, Poradnik Mechanika Samochodowego Franciszek Stawiszyński

Tabela 11. Współczynnik wielkości podstawy klina odłamu

Tabela 12. Bezpieczna odległość usytuowania maszyny od linii energetycznych, rozporządzenie ministra infrastruktury z dnia 26 października 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać telekomunikacyjne obiekty budowlane i ich usytuowanie

Tabela 13. Podział gruntów na kategorie wg trudności ich odspajania

Tabela 14. Klasyfikacja gruntów dla osprzętów koparek jednonaczyniowych według norm rosyjskich (prof. N.G. Dąbrowskiego), „Koparki Jednonaczyniowe, maszyny do robót ziemnych” Ignacy Brach i Ryszard Walczewski

Tabela 15. Współczynnik kąta odłamu klina gruntu

Tabela 16. Porównawcze współczynniki oporów urabiania wg Zielenina

Tabela 17. Wartości współczynników M i M1 zależne od kąta skrawania δ, Koparki Jednonaczyniowe, Maszyny do robót ziemnych, Ignacy Brach i Ryszard Walczewski

Tabela 18. Optymalna wysokość ściany kopania, Maszyny do robót ziemnych, Ignacy Brach i Ryszard WalczewskiOd autora

W treści książki autor zawarł wiedzę uzyskaną podczas studiów kierunkowych, a także wiedzę empiryczną zdobytą podczas pracy na budowie i nadzorowania eksploatacji przedmiotowych maszyn. Treść książki jest przydatna dla operatorów klasy III do klasy I koparek jednonaczyniowych oraz dla pracowników działów inwestycyjnych i dyspozytorów maszyn budowlanych.

Treść książki obejmuje także wiedzę określoną programem Instytutu Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego, Centrum Szkolenia Operatorów Maszyn, do nauczania na kursach operatora koparki jednonaczyniowej.

UWAGA: W numeracji rysunków pierwszy numer określa rozdział książki, drugi kolejny to numer rysunku, natomiast ostatni umieszczony w nawiasie pokazuje numer pozycji z wykazu literatury, z której rysunek został zapożyczony, np. 4.23 (15) – taki numer oznacza rozdział czwarty, 23 numer rysunku w tym rozdziale oraz 15 numer pozycji w wykazie literatury.

Opracowano: 29 kwiecień 2015 rokRozdział pierwszy Wstęp

1.1.0. Definicja koparki hydraulicznej

Podziału i zdefiniowania koparki hydraulicznej dokonuje norma PN-ISO-7135-1966, „Maszyny do robót ziemnych, koparki hydrauliczne, nazwy i podstawowe dane do celów handlowych”, która określa koparkę w następujący sposób: ”Maszyna podstawowa – koparka samojezdna bez osprzętu, posiadająca niezbędne urządzenia do jazdy i sterowania napędem hydraulicznym”.

Koparki produkowane obecnie są maszynami czwartej generacji, w których zastosowano pompy hydrauliczne o zmiennej wydajności i rozdzielacze proporcjonalne w systemie „LOAD SENSING”. Pompy w takim system sterowania, powinny zapewnić dostosowanie wydatku do aktualnego zapotrzebowania ilości jak i ciśnienia cieczy roboczej w układzie, poprzez wykorzystania odpowiednich regulatorów i rozdzielaczy hydraulicznych z wyczuciem obciążenia (Load Sensing). W hydraulicznych układach napędowych tych koparek, ciśnienie robocze cieczy waha się od 25 do 45 MPa.

Dzięki napędom hydraulicznym, konstrukcja koparek uległa dużej zmianie – uproszczeniu, wyeliminowano układy linowe i skomplikowane napędy mechaniczne, dzięki czemu masa koparek obniżyła się od 30% do 40% w zależności od wielkości maszyny. Napęd czwartej generacji, pozwala koparkom pracować bardzo wydajnie, ponieważ jego charakterystyka jest zbliżona do charakterystyki napędu idealnego.

Norma rozróżnia koparki na podwoziu samojezdnym gąsienicowym i kołowym. W praktyce spotykane są koparki na podwoziu kroczącym i pontonowym.

Koparki służą do odspajania – oddzielenia urobku od calizny gruntu i usuwania go. Koparkami można nabierać materiał usypany i przenosić go na środki transportu, lub na hałdę, spełnia ona wówczas rolę urządzenia przeładunkowego, lub ładowarki. Koparka służy najczęściej do odspajania zwietrzałych skał, glin i piasków, a także iłów. Koparka jest bardzo często wykorzystywana w robotach ziemnych.

Koparki mogą być zaopatrzone w różnorakie osprzęty robocze:

• osprzęt podsiębierny

• osprzęt przedsiębierny

• osprzęt chwytakowy

• osprzęt kafarowy

• osprzęt dźwigowy.

Osprzęt podsiębierny koparki jest używany do odspajanie (urabianie) materiału poniżej posadowienia maszyny, natomiast przeznaczenie osprzętu przedsiębiernego jest urabianie materiału powyżej posadowienia koparki. Nie oznacza to, że osprzętem podsiębiernym nie można pracować powyżej posadowienia maszyny, a osprzętem przedsiębiernym poniżej posadowienia maszyny.

Osprzęt chwytakowy służy do wykonania wykopów jamistych i głębokich o małej szerokości.

Dokładny opis pracy i charakterystyka osprzętów są opisane w rozdziale siódmym poniższego opracowania.ROZDZIAŁ DRUGI EKSPLOATACJA

2.1.0. PODSTAWOWE POJĘCIA Z ZAKRESU EKSPLOATACJI

Eksploatacja jest innym określeniem użytkowania maszyny. Eksploatacja dzieli się na eksploatację produkcyjną i techniczną, co obrazuje tabela 1.

Tabela 1. Podział eksploatacji

Eksploatacja

Produkcyjna

(użytkowa)

Techniczna

(obsługiwanie)

Bezpośrednia

Wykonywanie zadań produkcyjnych (zatrudnienie i praca maszyny)

Utrzymanie maszyny w stanie sprawności technicznej (wykonywanie obsług i napraw)

Pośrednia

Planowanie i organizowanie procesów produkcyjnych w budownictwie i robotach ziemnych, w których stosowane są maszyny

Planowanie i organizowanie obsług i napraw oraz kierowanie ich wykonaniem

Zaopatrzenie w materiały eksploatacyjne, części i zespoły zamienne

Planowanie i organizowanie pracy maszyny

Kierowanie pracą zaplecza obsługowo-naprawczego

Cechami charakterystycznymi procesu eksploatacji maszyn budowlanych są:

• częste zmiany miejsca pracy maszyny oraz duża częstotliwość przemieszczania

• szeroki zakres zmienności warunków użytkowania, tak pod względem wymogów otoczenia, jak i wykonywania zadań

• częste okresy przemiennie występującego użytkowania i obsługi.

Eksploatacja bezpośrednia (produkcyjna) obejmuje wykonanie zadań produkcyjnych i czynności obsługowych wykonanych na placu budowy, a dotyczących bezpośrednio maszyny. W tym przypadku miejsce wykonania obsługi determinuje jej klasyfikację.

W czasie eksploatacji bezpośredniej, tj. w toku wykonywania produkcji, następuje wyczerpanie zdolności eksploatacyjnych maszyny, czyli zużycie techniczne.

2.1.1. Okres eksploatacji i jego fazy

Okres eksploatacji trwa od przekazania maszyny użytkownikowi, czyli od podpisania protokółu zdawczo-odbiorczego, przekazującego nowo zakupioną maszynę użytkownikowi, aż po jej złomowanie.

Rys. 2.1 Cykle remontowe
a – cykl remontowy okresu użytkowania
b – cykl między naprawami głównymi (cykl międzynaprawczy)

Od długości okresu eksploatacji zależy wielkość odpisu amortyzacyjnego. Okres eksploatacji dzielimy na trzy cykle remontowe. Cykle remontowe, jak i międzyremontowe pokazano na rys. 2.1. Cykl remontowy dzielimy na fazy eksploatacji maszyny. Należy rozróżnić następujące fazy eksploatacji maszyny: docieranie, okres intensywnej pracy, nadmierne zużycie oraz likwidacja (złomowanie maszyny).

2.1.2. Docierane maszyny

Docieranie jest to obsługa techniczna maszyny, zlecona przez przełożonego. Docieraniem nazywamy proces wzajemnego dopasowania się do siebie powierzchni roboczych współpracujących ze sobą części. Każdy ruch w maszynie jest realizowany przez pary ruchowe. Rozróżniamy dwa rodzaje par ruchowych. Są to pary ślizgowe i toczne. Za pomocą par ślizgowych, są realizowane ruchy elementów osprzętu maszyn do robót ziemnych. Parę ślizgową tworzą powierzchnie dwóch części współpracujących, np. sworzeń i łożysko ślizgowe, natomiast parę toczną tworzą elementy łożyska tocznego, czyli kulki i bieżnie łożyska. Proces prawidłowego docierania i utraty sprawności technicznej pary ślizgowej przedstawia wykres pokazany na rys.2.2. Podczas prawidłowego docierania, elementy współpracujące ścierają nierówności na powierzchniach stykających się. Dopasowanie się części współpracujących do siebie, powoduje zmniejszenie tarcia między nimi, a wtedy powierzchnie stykające się, przenoszą większe naciski jednostkowe.

Rys. 2.2. Proces utraty sprawności pary ruchowej przy prawidłowym i przyśpieszonym docieraniu maszyny

Docieranie ma bardzo duży wpływ na jakość pracy maszyny i długość bezawaryjnego czasu pracy w okresie międzynaprawczym, tzn. pomiędzy naprawami głównymi T_(NG.) Przyśpieszenie docierania powoduje skrócenie czasu intensywnej pracy maszyny nawet o 50%. Stwarza to możliwość nadmiernego zużycia maszyny i nieopłacalności naprawy główne. Dlatego docieranie powinno odbywać się zgodnie z instrukcja docierania maszyny, umieszczoną w DTR.

2.1.3. Utrata sprawności technicznej przez maszynę w okresie międzynaprawczym

Zakończenie docierania rozpoczyna okres intensywnej pracy maszyny, który kończy się z chwilą zakwalifikowania maszyny do naprawy głównej lub złomowania. W okresie tym postępuje proces utraty sprawności technicznej przez maszynę. Proces utraty sprawności technicznej pary ślizgowej lub tocznej obrazuje wykres na rys. 2.3. Proces utraty sprawności technicznej (intensywności zużycia części) zależy od następujących czynników:

• prawidłowego dotarcia maszyny

• czasu eksploatacji maszyny

• prawidłowo prowadzonego procesu eksploatacji maszyny

• obciążeń eksploatacyjnych

• warunków zewnętrznych pracy maszyny

• odpowiedniej konstrukcji i technologii wykonania części współpracujących, podlegających zużyciu, co składa się na niezawodność maszyny.

Rys. 2.3. Wykres obrazujący przebieg zużycia w funkcji czasu i intensywności pracy

■ okres I – docieranie maszyny zgodnie z DTR lub instrukcją producenta

■ okres II – intensywna praca maszyny, po prawidłowym jej dotarciu

■ okres III – nadmierne zużycie części współpracujących w mechanizmach maszyny.

Proces zużycia maszyny można podzielić na dwie grupy:

1. proces ciągłego zużycia maszyny, który jest wprost proporcjonalny do czasu pracy i obciążenia oraz warunków pracy maszyny

2. proces zużycia o charakterze skokowym, powodujący występowanie awarii ze względu na nieprawidłową eksploatację i małą niezawodność maszyny.

W rzeczywistości zużycie części maszyn posiada odchylenia od przedstawionego procesu na wykresie. Zużycie części powoduje tarcie ślizgowe lub toczne zewnętrznych powierzchni dwóch współpracujących części maszyny. Zmniejszenie utraty sprawności technicznej (zużycia) powoduje odpowiednie smarowanie współpracujących części w maszynie. Maszyny do robót ziemnych urabiając glebę, pracują w bardzo trudnych warunkach. Urabianie gleby wytwarza kurze, w których nieodłącznym elementem są cząstki kwarcu, a także zmienność obciążeń narzędzia roboczego, więc i elementów osprzętu. Elementy kwarcu działają na elementy współpracujące jak korundy, z których są wykonane materiały ścierne. Dlatego intensywność zużycia maszyn do robót ziemnych jest dość duża.

W celu zmniejszenia intensywności zużycia, należy prawidłowo eksploatować i konserwować maszynę. Nieprawidłowa eksploatacja prowadzi do nadmiernego zużycia części maszyn i występowania awarii. Duże obciążenia prowadzą do występowania tarcia granicznego. Przy tarciu granicznym: grubość warstwy smarującej jest mała w porównaniu z chropowatością powierzchni. Opory tarcia, przy takim typie smarowania, zależą tylko od materiału, rodzaju powierzchni i własności smarnych oleju.

2.1.4. Tarcie i smarowanie

Tarcie jest to grupa zjawisk wywołujących opór w czasie przemieszczania się względem siebie dwóch współpracujących elementów. Takie tarcie nazywa się tarciem kinetycznym. Tarcie kinetyczne ze względu na rodzaj ruchu nazywamy tarciem ślizgowym lub tocznym, a współpracujące części parą ślizgową lub toczną. Tarcie spowodowane przez styk (współpracę) dwóch różnych części, przemieszczających się względem siebie, nosi nazwę tarcia zewnętrznego. Ze względu na smarowanie, rozróżniamy tarcie suche, graniczne i płynne. Tarcie suche jest to tarcie zewnętrzne pary ślizgowej lub tocznej nieposiadającej smarowania, lub posiadającej niedostateczne smarowanie. Tarcie występujące w przypadku ruchu dwóch powierzchni pokrytych tylko cienkimi warstewkami oleju smarowego (warstewka graniczna, film graniczny) nosi nazwę tarcia granicznego. Podczas eksploatacji maszyn występuje równocześnie obok tarcia płynnego i granicznego, także tarcie suche.

Fizyka ustala siłę tarcia wyrażoną wzorem: , gdzie N – obciążenie powierzchni; μ – współczynnik tarcia.

Współczynnik tarcia zależy od rodzaju tarcia. Największy jest przy tarciu suchym, a najmniejszy przy tarciu płynnym. Tarcie płynne występuje wtedy, gdy węzeł pary współpracującej posiada dostateczne smarowanie.

Smarowanie polega na wypełnieniu środkiem smarującym przestrzeni wolnej znajdującej się w węźle pary współpracującej. Przy tarciu granicznym warstwa czynnika smarującego jest zbyt mała w stosunku do chropowatości powierzchni. Opory tarcia przy takim smarowaniu zależą od nierówności (gładkości) powierzchni i własności smarnych czynnika smarującego. W smarowaniu przy tarciu płynnym, grubość warstwy czynnika smarującego przewyższa sumaryczną wielkość chropowatości obydwu powierzchni, co powoduje oddzielenie od siebie powierzchni. Oddzielenie obydwu powierzchni wymaga wytworzenie w obszarze smarnym, ciśnienia równego, lub nieco większego, od obciążenia zewnętrznego współpracujących części. Podczas pracy maszyny należy dążyć, by współpracujące pary pracowały przy tarciu płynnym. Nieprawidłowe smarowanie powierzchni współpracujących części, zalicza się do nieprawidłowej eksploatacji.

2.1.5. Cechy nieprawidłowej eksploatacji maszyny

Pojęcie prawidłowej eksploatacji maszyny do robót ziemnych jest bardzo szerokie i zależy ona od niezawodności maszyny. Prościej jest określić cechy nieprawidłowej eksploatacji, które w okresie użytkowania maszyny są niepożądane.

Pod pojęciem nieprawidłowej eksploatacji maszyny rozumie się;

• nieprawidłowe lub niedbałe wykonanie docierania mechanizmów maszyny

• niedbałe i nieterminowe wykonane obsług

• naruszenie reguł eksploatacji

• nieprzestrzeganie ustalonych reguł pracy maszyny

• błędy w wykonywaniu czynności sterownia

• nieprzestrzeganie warunków technologicznych wykonania robót

• nieprzestrzeganie przepisów BHP.

2.1.6. Niezawodność maszyn budowlanych

Niezawodność maszyn budowlanych jest zależna od jej konstrukcji i zastosowanych materiałów, oraz technologii wykonania współpracujących części. Niezawodność charakteryzuje się następującymi właściwościami:

• dużą trwałością maszyny

• pewnością działania

• bezawaryjnością

• stabilnością działania, czyli zdolnością do długotrwałej pracy bez pogarszania parametrów eksploatacyjnych – wyjściowych maszyny

• wytrzymałością na przeciążenia

• łatwością obsługi i konserwacji oraz małym zakresem ich wykonywania

• żywotnością maszyny, czyli zdolnością do dalszej pracy przy pogorszonych parametrach lub częściowych uszkodzeniach

• łatwością napraw.

Niezawodność maszyn określają także kryteria:

• długie okresy międzyremontowe

• mała pracochłonność remontów.

Awaryjność charakteryzują częste przerwy w pracy maszyny, spowodowane uszkodzeniami. Wielkość awarii jest zależna od zakresu i kosztu ich napraw.

Trwałość maszyny to niezawodność podczas pracy, przez cały okres eksploatacji. Charakteryzuje się małą częstotliwością przerw w pracy maszyny, spowodowanych jej niesprawnością.

Łatwość napraw to zakres trudności w usunięciu awarii. Mała pracochłonność remontów, długotrwałość usunięcia niesprawności czy awarii.

Współczynnik wykorzystania maszyny określa się wzorem:

gdzie h – czas trwałości; H – okres użytkowania; η_(tr) – współczynnik warunków pracy – brak dokładnych danych, ale współczynnik ten można określić z bardzo dużym przybliżeniem, przyjmując wielkości:

w przypadku średnich warunków eksploatacji η_(tr) = 1,0; w przypadku ciężkich warunków eksploatacji η_(tr) = 1,2 do 1,5; w przypadku lekkich warunków pracy η_(tr) = 0,7 do 0,8; natomiast ’ gdzie h_(f) – wielkość faktycznego czasu pracy; h_(prz) – okres, w którym liczymy h_(f).

2.1.7. Odtworzenie zdolności produkcyjnych maszyny

Odtworzenie zdolności produkcyjnych i spowodowanie zmniejszenia intensywności utraty właściwości technicznych maszyny odbywa się w ramach eksploatacji technicznej. Do eksploatacji technicznej należą wszystkie przeglądy i obsługi techniczne, oraz naprawy. Przed wykonywaniem tych obsług, musi być zrobiona diagnostyka, która obejmuje czynności kontrolno pomiarowe, w celu określenia stopnia zużycia poszczególnych podzespołów i zespołów. Znajomość stanu technicznego maszyny pozwala zapobiegać powstawaniu uszkodzeń awaryjnych, a także zaplanować jej zatrudnienie i w optymalnym czasie wykonać naprawę główną. Należy zaznaczyć, że naprawa doraźna czy poawaryjna, wymaga większych nakładów pieniężnych i czasowych, jak naprawa profilaktyczna, wcześniej zaplanowana. Poprawność oceny stanu technicznego części, czy zespołów maszyny, zależy od wieloletniej praktyki, ale także od odpowiedniej diagnostyki. Należy pamiętać, że różne części, podzespoły, czy cale zespoły mają różne trwałości.

Odtworzenie trwałości tych części czy mechanizmów dokonuje się poprzez obsługi techniczne i naprawy. Praktyka pokazuje, że naprawa główna odtwarza zdolności techniczne maszyny w 75% – 80% w stosunku do nowego urządzenia. Obecnie stosuje się maszyny o dużym stopniu komplikacji, dlatego diagnostyka powinna być dostosowana do wymogów konstrukcyjnych maszyny. Takie warunki określa DTR. Dlatego zgodnie z wytycznymi w DTR, należy w określonym czasie, a także zakresie, wykonywać wszystkie obsługi i naprawy, oraz przeglądy techniczne – czynności kontrolno pomiarowe, w celu ustalenia stanu technicznego określonych mechanizmów. Do najważniejszych zadań eksploatacji technicznej należą:

• prace obsługowo-naprawcze

• ustalenia norm zużycia części oraz instrukcji obowiązujących w okresach międzyobsługowych i międzynaprawczych

• dobór maszyn do określonej produkcji

• powiązanie wymagań produkcyjnych z użytkowaniem maszyn – zabezpieczenie gotowości technicznej, celem uzyskania optymalnego efektu

• kierowanie eksploatacją maszyn – odpowiednie dysponowanie maszynami, w celu uzyskania jak największej gotowości technicznej urządzeń

• ustalenie granicznych wartości zużycia poszczególnych elementów i zespołów

• organizowanie i przeprowadzanie transportu oraz przechowywania maszyn

• ustalanie wymagań dotyczących kwalifikacji personelu zajmującego się eksploatacją maszyn.

W eksploatacji bezpośredniej, najważniejszymi wskaźnikami jest wydajność i czas wykorzystania maszyny.

2.2.0. WYDAJNOŚĆ MASZYNY BUDOWLANEJ

Wydajnością każdej maszyny do robót ziemnych, nazywamy efekt jej pracy w ciągu określonej jednostki czasu i mierzymy ją w . Efekt pracy maszyny ustalamy przez przeprowadzenie obmiaru wykonanego wykopu, czy załadowanego materiału na środki transportowe. Chcąc określić wydajność eksploatacyjną maszyny należy dokonać obmiaru wykopu, czy ilości załadowanej ziemi na środki transportu, wyrażonej w m³, podzielonego przez czas wykonania tego zadania, określony w godzinach .

Warunki i czas wykonania zadania określa rodzaj wydajności maszyny. Rozróżnimy następujące rodzaje wydajności maszyn do robót ziemnych:

• wydajność teoretyczna W₀

• wydajność techniczna W_(T)

• wydajność eksploatacyjna W_(E) = W_(P) (wydajność produkcyjna).

2.2.1. Obmiar wykonania robót ziemnych

Obmiar określa, w jakim stopniu zostało wykonane zadania postawione przed operatorem. Jeśli dokonujemy obmiaru wykopu, to obliczamy objętość wykonanego rowu, czy innego wykopu w m³. Przy załadunku ziemi na pojazdy transportowe, lub wysypanej na odkład, obmiarem będzie policzona ilość łyżek z załadowanym urobkiem, pomnożona przez pojemność nominalną łyżki, wyrażoną w m³. Jeśli dokonujemy obmiaru za pomocą objętości ziemi wyrzuconej na odkład, to musimy ten wynik pomniejszyć o współczynnik spulchnienia. Współczynnik spulchnienia jest omówiony w technologii robót ziemnych.

2.2.2. Wydajność teoretyczna W₀

Wydajność teoretyczną oblicza się na podstawie wzorów zawierających konstrukcyjne parametry maszyny. Wzory te są zależne od rodzaju maszyny i sposobu pracy. Dla maszyn pracujących osprzętem jednonaczyniowym, wzór ten będzie miał postać: , gdzie – pojemność nominalna łyżki w m³, T_(C) - czas cyklu w sekundach. Czynności cyklu pracy dla osprzętu koparki są omówione w technologii robót ziemnych.

2.2.3. Wydajność techniczna W_(T)

Jest to wydajność uzyskana przy wykorzystaniu maksymalnych możliwości maszyny, w najkorzystniejszych warunkach, jakie można stworzyć dla wykonania danej pracy, przy określonym procesie produkcyjnym. Określenie powyższej wydajności jest jednocześnie sprawdzenie prawidłowego ustalenia wydajności teoretycznej. Podczas ustalenia wydajności technicznej, maszyna powinna być po pełnym rozruch (dotarciu) i pracować przy pełnym obciążeniu, przynajmniej przez godzinę. Wydajność techniczna jest maksymalną wydajnością praktyczną i może ona być równa wydajności teoretycznej, ale zazwyczaj jest mniejsza.

2.2.4. Wydajność eksploatacyjna W_(E) = W_(P)

Wydajność eksploatacyjna maszyny w procesie produkcyjnym, jest to średnia wydajność z danego okresu pracy i jest mniejsza od wydajności teoretycznej, czy technicznej, z powodu trudności wykorzystania wszystkich możliwości maszyny i braku pełnego wykorzystani czasu pracy. Wydajność eksploatacyjna zależy od okresu pracy i stąd rozróżniamy:

• wydajność dobową, zwaną wydajnością praktyczną, oznaczoną W_(p)

• wydajność okresową, np. tygodniową, miesięczną, oznaczoną W_(t) lub W_(m)

• wydajność roczną, oznaczaną przez W_(p\ roczna).

Wydajność dobowa, czyli wydajność praktyczna W_(p) jest to średnia wydajność uzyskana przez maszynę w czasie jednej doby, przy pracy na jedną, dwie lub trzy zmiany. Wydajność zależy od warunków pracy i ograniczeń technicznych w danym miejscu, takich jak współczynnik napełnienia naczynia roboczego Sn = 0,7 do 1,2 i wykorzystanie czasu pracy Sw = 0,8 do 0,85, spoistością gruntu Ss = 0,8 do 1,3 oraz czasu cyklu pracy t_(c). Przy obliczaniu wydajności praktycznej, powyższe ograniczenia są uwzględnione we wzorach poniżej:

gdzie k = współczynnik warunków pracy na budowie, w miejscu pracy, to wtedy powinno być spełnione równanie: , czyli

2.3.0. WYKORZYSTANIE CZASU PRACY PRZEZ MASZYNY BUDOWLANE

Jeśli wykonamy bilans czasu pracy maszyny budowlanej, to zgodnie z wykresem Sankey’a, podanym w „Maszynach Budowlanych. Charakterystyki i zastosowanie” prof. Ignacego Bracha, stwierdzimy występowanie strat czasu pracy po stronie eksploatacji produkcyjnej, bezpośredniej jak i eksploatacji technicznej bezpośredniej.

Rys. 2.4 (20) Wykres strat czasu pracy podczas eksploatacji maszyn budowlanych

Wykres ten dowodzi, że czas uczestniczenia maszyny w procesie produkcyjnym, wynosi około 33% ogólnego funduszu czasu pracy maszyny. Pozostała część funduszu czasu pracy maszyny są to straty w eksploatacji produkcyjnej bezpośredniej, jak i eksploatacji technicznej bezpośredniej.

2.3.1. Straty czasu pracy w eksploatacji bezpośredniej, produkcyjnej

Poniżej wyszczególniono główne przyczyny strat czasu pracy w eksploatacji produkcyjnej bezpośredniej, wraz z symbolami tych czasów:

• przechowywanie - oczekiwanie na pracę T_(O)

• transport maszyny, z miejsca przechowywania na budowę T_(S)

• demontaż i montaż (zmiana osprzętu)

• postoje związane z organizacją robót ziemnych i warunkami atmosferycznymi w procesie produkcyjnym T_(PO)

• straty spowodowane potrzebami fizjologicznymi operatora T_(PF)

• zmniejszenie wydajności w wyniku niedostosowania maszyny do zadań produkcyjnych

• uruchomienie maszyny i praca maszyny bez obciążenia, oraz zmiana miejsca pracy T_(Pl).

2.3.2. Straty czasu pracy maszyny w eksploatacji technicznej, bezpośredniej

Główne czynniki wpływające na straty czasu pracy w eksploatacji bezpośredniej, produkcyjnej wraz z symbolami tych czasów:

• postoje techniczne poza budową T_(N) – spowodowane obsługą techniczną oraz naprawami bieżącymi i okresowymi, a także głównymi

• postoje techniczne na budowie T_(N) – spowodowane naprawami po awaryjnymi i obsługą, uruchomieniem, biegiem jałowym maszyny i zmiany stanowiska pracy

• zmniejszenie wydajności, w wyniku niepełnego wykorzystania możliwości maszyny przez operatora, czy zużycia zespołów maszyny.

2.4.0. ZASADY EKOLOGII W CZASIE UŻYTKOWANIA MASZYN DO ROBÓT ZIEMNYCH

Podstawową zasadą w użytkowaniu maszyn do robót ziemnych jest jak najmniejsza ingerencja w środowisko naturalne i zmniejszenie obciążeń obsługi. Zmniejszenie negatywnych skutków w środowisko można dokonać poprzez minimalizację prac ziemnych i prawidłową eksploatację maszyn. W nieprawidłowej eksploatacji można wydzielić dwa obszary. Jednym aspektem jest złą eksploatacja maszyny, drugim kierunkiem jest regeneracja części i zespołów. Aspektem wpływającym na zmniejszenie obciążenia i zmęczenia obsługi maszyny do robót ziemnych, jest wytworzenie komfortu pracy i ergonomicznego rozmieszczenia dźwigni sterowników.

2.4.1. Zmniejszenie negatywnych skutków interwencji w środowisko naturalne

Zmniejszenie interwencji w środowisko naturalne można realizować poprzez oddzielenie ziemi urodzajnej – humusu od gleby urabianej, a także wykonanie wykopów, czy przesunięcia mas ziemnych, zgodnie z dokumentacją techniczną.

Po wykonaniu prac ziemnych, należy w możliwych obszarach przywrócić wygląd pierwotny, a szczególnie przy wykonywaniu instalacji podziemnych powinna obowiązywać zasada: „jakie środowisko było przed robotami ziemnymi, takie środowisko powinno być po ich wykonaniu”, jeśli dokumentacja techniczna nie przewiduje zmian przestrzennych.
mniej..

BESTSELLERY

Kategorie: