Szpakowska. Outsiderka - ebook
Szpakowska. Outsiderka - ebook
Małgorzata Szpakowska w rozmowie z dawnymi doktorantkami, teraz bardziej przyjaciółkami, opowiada dzieje rodzinne i własne, gdzie w tle domowych anegdot i analiz relacji z matką pojawia się tajne szkolnictwo z końca dziewiętnastego wieku i Instytut Maryjski w Petersburgu, więzienie na Pawiaku i obóz w Starobielsku, powstanie warszawskie i stalinizm, październik i marzec, i sierpień. Opowiada przekornie, bez patosu, czasem z sarkazmem, niemal zawsze zachowując dystans. Który jednak słabnie, gdy rozmowa schodzi na konspirację po polsku, na kryteria stosowane w humanistyce albo na marginesy działania Solidarności.
Kategoria: | Biografie |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-63855-84-0 |
Rozmiar pliku: | 3,8 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
MAŁGORZATA SZPAKOWSKA
urodzona 18 maja 1940 roku w Warszawie, córka Olgierda i Jadwigi z Gepnerów. Matura w Warszawie w 1957, studia najpierw na Politechnice Warszawskiej, potem, od 1959, na polonistyce i od 1961 na filozofii na Uniwersytecie Warszawskim, ukończone odpowiednio w latach 1964 i 1966. Od 1966 doktorantura na filozofii, przerwana aresztowaniem w końcu marca 1969. W lutym 1970 roku skazana w tak zwanym procesie taterników na trzy lata, wyrok mocą amnestii z 22 lipca 1969 zredukowany do półtora roku.
Debiut krytyczny w 1960 roku w „Nowej Kulturze”; potem współpraca z wieloma czasopismami, przede wszystkim z „Twórczością” i „Dialogiem”, w ostatnich latach także z „Przeglądem Politycznym”. Książki: Światopogląd Stanisława Ignacego Witkiewicza (1976), O kulturze i znachorach (1983), Dyskusje z Stanisławem Lemem (1996, 1997), Zakorzenieni, wykorzenieni (1997), Chcieć i mieć. Samowiedza obyczajowa w Polsce czasu przemian (2003), Teatr i bruk (2006), „Wiadomości Literackie” prawie dla wszystkich (2012).
Doktorat w IBL PAN — 1975, habilitacja na Uniwersytecie Warszawskim — 1996, tytuł profesora — 2004. Praca: najpierw w Bibliotece Narodowej (1970 — 1972), potem przez trzydzieści lat w redakcji „Dialogu”, z którym współpracuje również teraz. Równolegle z pracą w „Dialogu”: w latach 1981 — 1985 kierownik literacki Teatru im. Jaracza w Łodzi; w latach 1985 — 1991 adiunkt w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie; w latach 1991 — 2010 od adiunkta do profesora zwyczajnego w Instytucie Kultury Polskiej (dawniej: Katedrze) Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie nadal prowadzi seminaria dla doktorantów.
Promotorka prac doktorskich wszystkich pozostałych.ONE (w kolejności doktoratów)
AGATA CHAŁUPNIK (2001)
praca o kobiecym doświadczaniu cielesności w pismach Zapolskiej i Nałkowskiej, wydanie książkowe: Sztandar ze spódnicy (2004);
IWONA KURZ (2002)
praca o bohaterach masowej wyobraźni w Polsce lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, wydanie książkowe: Twarze w tłumie (2005);
JUSTYNA JAWORSKA (2005)
praca o misji obyczajowej tygodnika „Przekrój” za czasów Mariana Eilego; wydanie książkowe: Cywilizacja „Przekroju” (2008);
JUSTYNA KOWALSKALEDER (2007)
praca o dzieciach żydowskich czasu Zagłady; wydanie książkowe: Doświadczenie Zagłady z perspektywy dziecka w polskiej literaturze dokumentu osobistego (2009);
JOANNA KRAKOWSKA (2010)
praca o losach artystycznych i obywatelskich Haliny Mikołajskiej; wydanie książkowe: Mikołajska. Teatr i PRL (2011).
Cztery pierwsze są adiunktami w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego; piąta — adiunktem w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk i zarazem zastępczynią redaktora naczelnego „Dialogu”, w którym etatowo pracuje także trzecia i z którym współpracują wszystkie pozostałe. Z czterema pierwszymi Małgorzata Szpakowska napisała leksykon Obyczaje polskie. Wiek XX w krótkich hasłach (2008) oraz wydała antologię Antropologia ciała (2008).