Czyściciel 5: Jesteś następny - ebook

Anne Larsen odwiedzała już wcześniej jego dom w Højbjerg. Zazwyczaj jednak była nieproszonym gościem, więc pod tym względem ta wizyta różniła się od pozostałych. Roland zasugerował, żeby przyjechała, mimo późnej pory. Teraz, kiedy już na nią czekał, żałował swojej decyzji. Ale usłyszał w jej głosie coś, co kazało mu myśleć, że dowiedziała się czegoś ważnego.

Równie dobrze mógł to być podstęp, aby wyciągnąć informacje od NJPS, ale jeśli tak faktycznie było, to po prostu znowu ją wyrzuci. Nie będzie to pierwszy raz. Czekając na jej przybycie, uświadomił sobie, jak bardzo tęsknił za dawnymi czasami w policji. Nie tęsknił za prasą, co oczywiste, ale Anne Larsen była inna. To utalentowana dziennikarka, ale uważał, że mogłaby być równie dobrą policjantką. Nie bała się ubrudzić sobie rąk, gdy sytuacja tego wymagała. W reportażu telewizyjnym wspominała o więźniu, który zmarł po przedawkowaniu, oraz o samobójstwie strażnika. Może okaże się, że wie coś, co NJPS również będzie mogła wykorzystać.

Irene postanowiła zostawić ich samych i poszła do łóżka. Spała już, kiedy Anne zadzwoniła do drzwi.

Angolo ochoczo powitał nowego gościa w drzwiach, a ona odwzajemniła się, niepewnie głaszcząc dużego owczarka alzackiego po łbie. Zawsze od razu było widać, kiedy ktoś nie jest przyzwyczajony do obcowania ze zwierzętami. Roland gestem nakazał psu położyć się w koszyku w kuchni.

– Dobrze wytresowany – pochwaliła go Anne, ściągając kurtkę z nieznacznym uśmiechem na ustach.

– Pies policyjny – odpowiedział Roland. – Napijesz się czegoś? Mam jeszcze trochę Barolo.

– Odrobinę, dziękuję. Prowadzę, więc . . . Gdzie jest Irene?

– Poszła już spać, jest dość późno.

– Wiem, i przepraszam, że tak się uparłam, ale muszę cię poprosić o pomoc.

Roland zmartwił się lekko. Odszukał w kredensie czysty kieliszek na wino i nalał trochę dla Anne. Sam miał jeszcze pół kieliszka. Rzadko z Irene raczyli się dobrym winem w zwykły wieczór w trakcie tygodnia, ale dzisiaj miał powód do świętowania, gdyż jego ulubiona drużyna z miasta, w którym się urodził, S.S.C. Napoli, odniosła niesamowite zwycięstwo.

– W czym mogę ci pomóc, Anne? – zapytał, siadając na krześle. – Wiesz, że nie mogę rozmawiać z tobą o śledztwach prowadzonych przez NJPS, jeśli jesteś tutaj w charakterze przedstawiciela TV2 – czuł, że najlepiej będzie wyjaśnić to na samym początku.

– Nie jestem, nie do końca. To bardziej . . . prywatna sprawa – usiadła naprzeciw niego i wyciągnęła iPhone’a, kierując ekran telefonu w jego stronę.

– Wiesz, kim jest ten facet? – spytała.

Roland patrzył dłuższą chwilę na zdjęcie. Szczupły, z zapadniętymi policzkami i papierosem w ustach. Wyglądało na to, że wsiada do samochodu: srebrnej Corvetty.

– Nie wydaje mi się. Kto to jest?

– Przedstawia się jako Uwe Finch, ale zachowuje się, jakby próbował ukrywać swoją prawdziwą tożsamość.

Anne opowiedziała mu, jak śledziła mężczyznę ze zdjęcia. Wszedł do pubu przy strumieniu, wypił kufel piwa, który potem dokładnie wytarł chusteczką, zanim wyszedł.

– Dlaczego go śledziłaś?

– Bo . . . To długa historia. Dojdziemy do tego.

Używając kciuka i palca wskazującego, powiększyła zdjęcie, skupiając się na twarzy.

– Jesteś pewny, że go nie rozpoznajesz? Z czasów, kiedy byłeś w policji?

To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.