Klasyka dla dzieci. William Szekspir. Juliusz Cezar. Tom 10 - ebook

SZEKSPIR

William Szekspir (Shakespeare) jest uznawany za największego autora tworzącego w języku angielskim. Urodził się w Stratford-upon-Avon, w Warwickshire w Anglii, około 23 kwietnia 1546 roku. Był trzecim z ośmiorga dzieci Mary i Johna Shakespeare’ów.

Zasłynął jako poeta, autor sztuk teatralnych i dramaturg. Jest nazywany angielskim wieszczem narodowym i „bardem znad Avonu”. Napisał trzydzieści osiem sztuk teatralnych, sto pięćdziesiąt cztery sonety, dwa poematy narracyjne i wiele innych wierszy. Jego sztuki były tłumaczone na wszystkie duże języki świata i są wystawiane na scenach częściej niż twórczość jakiegokolwiek innego autora.Juliusz Cezar: Jeden z rzymskich senatorów. Powraca do Rzymu po zwycięskiej bitwie. Dotąd trzykrotnie odmówił przyjęcia korony, ale chciałby władać Rzymem. Mimo że ginie na początku sztuki, działania wszystkich innych bohaterów kręcą się wokół niego.

Oktawian August: Siostrzeniec Juliusza Cezara. Odziedziczył po nim władzę w Rzymie i zakończył w ten sposób ustrój republikański. Jest władcą autorytarnym, jak Juliusz. Łączy siły z Markiem Antoniuszem w walce przeciwko spiskowcom, Brutusowi i Kasjuszowi.

Marek Antoniusz: Lojalny przyjaciel Juliusza Cezara. Spontaniczny, bystry, pełen pasji – żyje chwilą. Jest zapobiegliwy i okazuje się niebezpiecznym przeciwnikiem Brutusa i Kasjusza.

Brutus: Jeden ze spiskowców. Wysoko postawiony szlachcic, który łatwo ulega wpływom. Spiskował, by zabić Juliusza, ponieważ stawał się on zbyt potężny i stanowił zagrożenie dla republiki. Stawia dobro Rzymu nad swoje osobiste odczucia.JULIUSZ CEZAR

Obywatele Rzymu zebrali się na ulicach, by powitać Juliusza Cezara, który triumfalnie wkraczał do miasta. Pokonał i zgładził rzymskiego senatora Pompejusza oraz jego synów.

Kiedy wokół Cezara zgromadził się tłum, wróżbita wygłosił ostrzeżenie: – _Strzeż się Id marca_! Miał na myśli dzień 15 marca.

– _To jakiś marzyciel_ – powiedział Cezar, mijając go.

W tamtych czasach Rzymem nie rządził żaden król ani dyktator. Panowała demokracja, władzę sprawowali senatorowie – potężni i mądrzy ludzie, którzy tworzyli radę zwaną senatem. Rzymscy obywatele byli z tego bardzo dumni, dlatego wielu martwiło się, że Juliusz Cezar może stać się potężniejszy od senatorów. Czy chciał przybrać tytuł króla lub cesarza? Czy demokracja w Rzymie miała się zakończyć?

– Cezarze, oferuję ci koronę – powiedział Marek Antoniusz do senatora Juliusza Cezara.

Cezar odrzucił symbol władzy. Oferowano mu koronę już trzykrotnie i za każdym razem odmawiał jej przyjęcia. Ale teraz, kiedy pokazał się na rynku, ludzie wiwatowali tak głośno, aż zrobiło mu się przykro, że cieszą się z jego odmowy.

_Dalsza część dostępna w wersji pełnej_