Klasyka dla dzieci. William Szekspir. Tom 9. Cymbelin - ebook

SZEKSPIR

William Szekspir (Shakespeare) jest uznawany za największego autora tworzącego w języku angielskim. Urodził się w Stratford-upon-Avon, w Warwickshire w Anglii, około 23 kwietnia 1546 roku. Był trzecim z ośmiorga dzieci Mary i Johna Shakespeare’ów.

Zasłynął jako poeta, autor sztuk teatralnych i dramaturg. Jest nazywany angielskim wieszczem narodowym i „bardem znad Avonu”. Napisał trzydzieści osiem sztuk teatralnych, sto pięćdziesiąt cztery sonety, dwa poematy narracyjne i wiele innych wierszy. Jego sztuki były tłumaczone na wszystkie duże języki świata i są wystawiane na scenach częściej niż twórczość jakiegokolwiek innego autora.Cymbelin: Król Brytanii i ojciec Imogeny. Jest mądrym, łaskawym królem. Jednak po pojawieniu się nowej królowej zostaje przez nią sprowadzony na ścieżkę kłamstwa i podłych planów.

Imogena: Córka króla Cymbelina. Jest piękna, mądra i dowcipna. Wbrew woli ojca zamiast poślubić jego przybranego syna Klotena, potajemnie wychodzi za zwykłego dworzanina, Posthumusa.

Jachimo: Sprytny i podstępny człowiek. Zakłada się z Posthumusem, że zdoła uwieść jego żonę, Imogenę. Aby zrealizować plan, ucieka się do oszustwa.

Posthumus: Jako dziecko został osierocony, wychował go król Cymbelin. Posthumus zakochuje się w Imogenie, córce króla, i w tajemnicy bierze z nią ślub. Zostaje wygnany, a potem wierzy w kłamstwo Jachima, że żona nie była mu wierna.CYMBELIN

Mniej więcej w tym samym czasie, kiedy rzymskim imperium władał Oktawian August, w Anglii rządził król Cymbelin.

Jego pierwsza żona umarła, kiedy ich dzieci były jeszcze małe. Zostawiła królowi córkę i dwóch synów. Córka, Imogena, najstarsza z całej trójki, wychowywała się na dworze ojca, a chłopcy dorastali u opiekunki. Wkrótce w życiu Cymbelina zdarzyła się kolejna tragedia: bracia zostali porwani. Starszy miał wtedy zaledwie trzy lata, a młodszy był jeszcze niemowlęciem. Nigdy nie ustalono, co się z nimi stało.

Cymbelin ożenił się ponownie. Jego druga żona był wyrachowaną i złośliwą kobietą, która traktowała Imogenę w okrutny sposób. Mimo że jej nienawidziła, chciała, by dziewczyna poślubiła jej syna z poprzedniego małżeństwa, Klotena. Jej plan był prosty. W razie śmierci Cymbelina jej syn miał zostać nowym królem Anglii.

Jednak Imogena przejrzała jej intrygę i w tajemnicy wzięła ślub, nie prosząc o zgodę ojca ani macochy. Jej wybrankiem był Posthumus, niezwykle wykształcony i szanowany człowiek. Miał za sobą tragiczną historię: jego ojciec zginął przed jego narodzinami na wojnie toczonej przez króla Cymbelina. Niedługo potem zmarła też jego matka, gdyż nie mogła znieść smutku po śmierci męża.

Król wziął osierocone niemowlę pod swoją opiekę. Ponieważ rodzice przed śmiercią nie zdążyli nadać dziecku imienia, Cymbelin nazwał go Posthumus – co znaczy „Pośmiertny”.

Imogena i Posthumus mieli tych samych nauczycieli i od dzieciństwa byli ze sobą bardzo zżyci. Z czasem ich sympatia zamieniła się w miłość, aż postanowili się pobrać.

Gdy królowa o tym usłyszała, zatrudniła szpiegów, by obserwowali jej przybraną córkę. Wpadła w wielką złość, bo jej chytry plan dotyczący tronu Cymbelina został zaprzepaszczony. Natychmiast poinformowała króla o potajemnym małżeństwie. Cymbelin wpadł we wściekłość, że Imogena zlekceważyła swoją królewską pozycję i poślubiła zwykłego poddanego. Wypędził biednego Posthumusa z królestwa i zabronił mu kiedykolwiek wracać.

Królowa tymczasem uknuła nowy plan, by spełnić swe zamiary. Udawała, że zaprzyjaźnia się z Imogeną, i pocieszała ją podczas rozłąki z mężem.

Zaaranżowała nawet tajne spotkane dziewczyny z Posthumusem przed jego wyjazdem do Rzymu. Postanowiła, że później poprosi Imogenę, by poślubiła jej syna Klotena, skoro jej wcześniejsze małżeństwo okazało się bezprawne.

Podczas pożegnania nieszczęśliwa z powodu rozłąki Imogena podarowała swemu mężowi diamentowy pierścień, który należał kiedyś do jej matki, by o niej nie zapomniał. On za to zawiesił jej na ręku bransoletkę, której obiecała nigdy nie zdejmować.

Kiedy Posthumus przybył do Rzymu, spotkał grupę młodych mężczyzn z różnych krain. Rozmawiali o swoich romansach i o tym, że kobiety z ich stron są najpiękniejsze na całym świecie. Posthumus, wspominając żonę, opowiadał, że nie ma drugiej takiej kobiety jak Imogena.

Jeden z jego towarzyszy, rzymianin imieniem Jachimo, nie wierzył w to, co mówił Posthumus. Przekonywał, że rzymskie kobiety są o wiele wspanialsze niż Brytyjki. Posthumus założył się więc z Jachimem, że ten pojedzie do Brytanii i spróbuje uwieść Imogenę. Miał nakłonić ją do oddania bransoletki, którą dostała od męża, a wtedy Posthumus oddałby mu pierścień, który sprezentowała mu Imogena przed odjazdem. Gdyby jednak Jachimowi nie udała się ta intryga, winien byłby Posthumusowi sporą kwotę.

_Dalsza część dostępna w wersji pełnej_