Królowa wróżek - ebook

***

Od wieków przy narodzinach dziecka pojawiała się wróżka, która przynosiła noworodkowi mapę jego życia. Błyszczący, niezapisany zwój, zawierający wszystkie możliwości i ukryte moce wszechświata. Jedyny i niepowtarzalny dla każdego człowieka. Na tej mapie każdy miał sam wytyczyć swoją drogę i odnaleźć własne talenty, pasje i cel. Wróżki zawsze pomagały tym, którzy uważnie przyglądali się swoim zwojom. Wystarczyło zadać właściwe pytanie, a odpowiedź prędzej czy później pojawiała się na mapie.

Na końcu świata powstało jednak dziwne miejsce, maleńka wioska, otoczona wysokim i grubym murem. Tutaj od wielu lat ludzie rodzili się z identycznymi mapami. Każdy zwój był szary i zawierał już wytyczoną trasę od narodzin do śmierci, każdą podobnej długości. Droga życia była mniej lub bardziej kręta, ale nigdy nie wychodziła poza mury wioski.

***

– Wierzysz we wróżby? – zapytała ciężarna kobieta, oglądając pod światło własną mapę życia. Wydawało jej się jakby coś tam jeszcze było, prześwitywało spod szarego szkicu.

– Wszystko jest już zapisane – mężczyzna, dużo od niej starszy, mruknął z wyrzutem, jakby niewielką wagę przywiązywał do rzeczy, na które nie miał, jak mu się zdawało, żadnego wpływu.

– A gdybyśmy sami mogli decydować o własnym losie? Nie wszystko przecież jest przesądzone.Wystarczy mieć trochę odwagi, by marzyć. Nie zastanawiałeś się, na przykład, co jest za murem? – Mężczyzna wzdrygnął się na dźwięk ostatniego słowa.

– Nie wywołuj złego tuż przed porodem! Nie pamiętasz? Powtarzam to od lat. Tam mieszka Nieznane. Nieznanego trzeba się bać i omijać z daleka. Lepiej się szykuj, bo jutro idziesz do Chaty Narodzin.

Chata Narodzin stała pośrodku wioski tuż przy chacie Kapłana. Dziwna to była budowla, nie miała w ogóle okien, ani komina, a jedynym otworem były małe drzwi, ryglowane starannie za ciężarną, które można było otworzyć dopiero po porodzie. Wszystko po to, by ograniczyć dostęp złych duchów do nowo narodzonych dzieci. Wybudowana była na rozkaz Kapłana wiele lat temu, właśnie wtedy, gdy zmienił się rytuał przekazania zwoju. Od tamtej pory to Kapłan z nową mapą życia przychodził po porodzie, otwierał drzwi i wręczał młodej matce zwój, który dokładnie przesądzał, całe życie nowego mieszkańca wioski. Kapłan kazał nazywać siebie Posłannikiem Wróżek. Niektórzy mieszkańcy opowiadali po cichu, że kiedyś wróżki same przynosiły mapy dzieciom. Nikt już nie pamiętał, dlaczego to się zmieniło. W końcu uznano, że to tylko bajka.

Kobieta nie chciała tam iść. Miała przeczucie, że jeśli urodzi we własnej chacie, wróżka sama trafi do noworodka przez okno i przyniesie mapę życia jej dziecku, tak jak w dawnej legendzie.

To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.