Los Elfów 1: Wojownicy ze stali - ebook

WOJOWNICY ZE STALI

To jest opowieść o jednej z najciemniejszych epok w długiej historii elfów. Do ich krainy wkroczył wróg ze swą potężną armią. Cel miał jeden – chciał odebrać elfom ziemię i wolność. Z wielu stron dochodziły wieści o jego nikczemnych czynach i rozmiarze zniszczeń! Rozpacz i przerażenie zapanowały w całym kraju, by wreszcie przerodzić się w gniew i chęć zemsty. Elfy postanowiły walczyć i wypędzić wroga. Wiedziały, że ważą się losy ich przyszłości i kolejnych pokoleń elfów.

Dąb na dziedzińcu zielenił się świeżymi delikatnymi liśćmi. Mała grupka elfów siedziała pod drzewem – wśród nich królowa Veronica. Mieszkała w zamku wraz z rycerzami, którzy zaprzysięgli bronić elfickiej ziemi przed zagrożeniem nadciągającym z Południa.

Dzisiaj królowa zgromadziła przyjaciół, by uczcić przyjście wiosny. Na stole przed nimi leżał świeżo upieczony chleb, piernik, suszone owoce i świeże jajka.

– To najcudowniejszy czas w roku – powiedziała królowa. – Kiedy wszystko się zieleni, moje serce przepełnia radość. W tym roku mam też ważniejszy powód do świętowania! Moje dzieci wróciły! A tak bardzo się bałam, że straciłam je na zawsze.

Uśmiechnęła się i czule spojrzała na córkę Daisy, a potem na syna Bramble’a. Niedawno wrócili do krainy elfów po niebezpiecznej podróży przez dzikie bezkresy.

– Obydwoje tak bardzo urośliście – zauważyła Carnation, ich niania. Faktycznie, Daisy była teraz prawie tak wysoka jak jej mama, a Bramble tylko nieznacznie ustępował wzrostem swojej siostrze.

– Słyszałem, Daisy, że świetnie władasz mieczem – odezwał się sir Hazel, mąż Carnation. Przed laty uczył Daisy fechtunku.

– Daisy jest mistrzynią! – oświadczył Bramble z taką pewnością w głosie, że dziewczyna zarumieniła się.

– Bramble ma rację! – potwierdził sir Blackthorn, młody rycerz, który towarzyszył dzieciom podczas ich długiej podróży. – Miałem zapewnić bezpieczeństwo tej dwójce. Ale z biegiem czasu to Daisy stała się naszą strażniczką i opiekunką.

Wszyscy się zaśmiali, a Bramble kolejny raz spojrzał z dumą na siostrę.

– A czy kiedyś będę mogła zostać rycerzem? – zapytała Daisy.

Hazel przytaknął, ale królowa pokręciła głową z lekkim niezadowoleniem.

– Bycie rycerzem to nie zabawa dla dzieci – powiedziała.

– Wiem! – gwałtownie przytaknęła Daisy – Ale ja nie jestem już dzieckiem!

– Nie, prawdopodobnie już nie jesteś – z rezygnacją potwierdziła jej mama i westchnęła ciężko.

W tym momencie usłyszeli tętent kopyt dochodzący przez otwartą bramę zamkową. Zlany potem, młody elf wjechał na dziedziniec.

– Wygląda jak ktoś, kto niesie ważne wieści – powiedział Hazel. Tymczasem elf zeskoczył z konia i podbiegł do królowej.

– Królowo! Biada nam! – wydyszał – Wróg najechał nasze ziemie. Mieszkańcy wiosek uciekają, ich domy się palą. To katastrofa!

– Co ty mówisz? – słabym głosem zapytała przerażona królowa.

To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.