Pluszowe małpy, loteryjki i poetka w szufladzie. Kraków i Zakopane Wisławy Szymborskiej – miejsca obowiązkowe - ebook

Towa­rzy­sze po­dróży Wi­sławy Szym­bor­skiej wspo­mi­nają, że ja­dąc do no­wych miast, wie­działa, co chce w nich zo­ba­czyć. Miała plan. Za­zwy­czaj jed­nak szlaki jej zwie­dza­nia róż­niły się od tra­dy­cyj­nych tu­ry­stycz­nych dróg. Ktoś na­wet po­wie­dział, że zwie­dzała tak, jak czy­tała. Lek­tury nad­obo­wiąz­kowe po­ka­zują, że brała się za książki, które inni naj­pew­niej zo­sta­wi­liby na póź­niej, je­śli wy­star­czy czasu, je­śli nie bę­dzie nic cie­kaw­szego. Lu­biła się też fo­to­gra­fo­wać pod ta­bli­cami z ory­gi­nal­nymi i oso­bli­wymi na­zwami miej­sco­wo­ści. Da­leka od sztampy także w kwe­stiach tu­ry­stycz­nych.

Ja­kim szla­kiem sama po­pro­wa­dzi­łaby Pań­stwa po Kra­ko­wie? Szu­kam tropu, czy­ta­jąc je­den z jej fe­lie­to­nów z Lek­tur nad­obo­wiąz­ko­wych.

„Miesz­kam w Kra­ko­wie, a to zna­czy, że go nie zwie­dzam. (...) to zna­czy, że prze­cho­dząc koło Wa­welu, my­ślę za­zwy­czaj o czym in­nym, nie­ko­niecz­nie waż­niej­szym. Że mi­ja­jąc ko­ściół św. An­drzeja nie zwal­niam kroku, nie wzdy­cham, choć to prze­cież naj­pięk­niej­szy ko­ściół w Kra­ko­wie. Że idąc Ryn­kiem, nie przy­staję przed ko­ścio­łem Ma­riac­kim z głową uf­nie za­dartą w ocze­ki­wa­niu na trąbkę hej­nału. (...) Tu­ry­styczny Kra­ków – jak pi­sze da­lej – to naj­wy­żej jedna piąta Kra­kowa mo­jego, Kra­kowa rze­czy­wi­stego. Po­zo­stałe cztery piąte są pod wzglę­dem es­te­tycz­nym naj­zu­peł­niej ta­kie so­bie. Do­prawdy, nie ze wszyst­kich okien wi­dać Skałkę i mało kto tu­taj żyje w bez­po­śred­nim są­siedz­twie kom­nat kró­lew­skich ob­ło­żo­nych kur­dy­ba­nem”.

Jak do prze­chadzki po mie­ście, w któ­rym spę­dziła całe ży­cie, wy­brać miej­sca istotne? Trop pod­su­nął mi cy­to­wany wcze­śniej fe­lie­ton. Za­pra­szam więc Pań­stwa na spa­cer, któ­rego trasę można do­wol­nie wy­ciąć i zło­żyć, jak wy­kle­jankę. Kra­ków Szym­bor­skiej po­dzie­li­łam na miej­sca, w któ­rych miesz­kała i by­wała. Są wśród nich za­równo te istotne, opie­czę­to­wane ta­blicz­kami „tu żyła”, jak ad­resy za­miesz­ka­nia, jak i te z ka­te­go­rii „cztery piąte” – „pod wzglę­dem es­te­tycz­nym naj­zu­peł­niej ta­kie so­bie”, np. biu­ro­wiec Bi­pro­stal, zoo czy pla­cyk tar­gowy. Są też inne, ta­kie, w któ­rych by­wała z róż­nych po­wo­dów. To one opo­wia­dają o tym, że była.

------------------------------------------------------------------------

Za­pra­szamy do za­kupu peł­nej wer­sji książki

------------------------------------------------------------------------