Transformers – Robots in Disguise – Próby Optimusa Prime’a - ebook

ROZDZIAŁ 1

Masywna, czerwono-niebieska ciężarówka pędzi przez wąski wąwóz, a huk jej klaksonu przypomina wezwanie. Trzy inne pojazdy podążają za nią – kanciasty, niebieski radiowóz, lśniący, czerwony sportowy wóz i kompaktowy żółty coupe w czarne paski. Na drugim końcu wąwozu widać armię postaci uzbrojonych po zęby i gotowych do walki. Ciężarówka i jej konwój zostawiają za sobą olbrzymie chmury pyłu. Rozpędzone koła tną piaszczystą drogę. Chwilę przed tym, jak ciężarówka ma zderzyć się z armią, koła samochodu unoszą się nad ziemię, a jego kształt zmienia się w powietrzu. Jest czymś więcej niż zwykłym pojazdem – tak naprawdę to robot w przebraniu!

– Autoboty! Do ataku! – krzyczy robot, którego potężna noga dosłownie miażdży wrogów.

Trzy pozostałe pojazdy podążają za nim. Podnoszą się do góry i przemieniają w roboty! Armia wrogów to o wiele bardziej przerażająca odmiana: Decepticony. Kanciaste roboty obnażają kły i są uzbrojone w przerażające ostrza i maczugi. Cztery Autoboty stoją razem, tworząc drużynę – odpychają napastników jednego po drugim blasterami energetycznymi i mieczami. Czerwono-niebieski przywódca wydaje rozkazy do ataku i spogląda na swoich kolegów z drużyny.

– Bumblebee, po lewej! – ostrzega, nakierowując żółto-czarnego bota w stronę nadchodzącego uderzenia.

TRACH!

Trafiony Decepticon zatacza się i kiedy się wycofuje, pociąga za sobą kilku swoich współbraci.

– Sideswipe, wyjmij armatę!

Zwinny czerwony bot katapultuje się nad stosem skał i prześlizguje obok pary wrogów, przygotowując potężne działo energetyczne.

ŁUP!

Armata uderza w dół kanionu i wysadza w powietrze całą flotę Decepticonów.

TRACH!

– Strongarm, kryj nas!

KLANG!

Szeroko-ramienny niebieski bot, zmienia się z powrotem w tryb pojazdu i wciska się pomiędzy Decepticony, robiąc Autobotom miejsce, by mogły stanąć razem. Wrogów nie ubywa, ale cztery Autoboty pracują razem jak jedna, świetnie naoliwiona maszyna.

– Dobra robota, Autoboty! Ale ta horda Decepticonów nie maleje. Potrzebujemy wsparcia.

Wykonując szybki ruch nadgarstkiem, przywódca Autobotów wzywa tarczę energetyczną służącą do odpierania agresywnych napastników. Mówi przez komunikator wbudowany w swoje drugie ramię.

– Fixit, przydałoby się nam kilka dodatkowych stóp, w tej chwili!

Komunikator trzeszczy i syczy.

Jakby na zawołanie, na niebie nad piechotą Decepticonów pojawia się ciemny kształt. Jego cień rośnie, gdy przedmiot spada na ziemię.

BUM!

Ogromna postać uderza prosto w tłum Decepticonów, swoim ciężarem wbijając w ziemię nieprzyjaciół. Uderzenie emituje falę tak mocną, że zwala z nóg kolejnych wrogów.

– Dzięki, że wpadłeś, Grimlock – mówi przywódca.

Ogromny, czarno-zielony Dinobot wydostaje się z krateru, który właśnie uformował, uśmiecha się i dołącza do ekipy.

– Do usług! – odpowiada, przebijając się przez tłum.

Przywódca stara się zachować poważną minę, ale nie może się powstrzymać – także się uśmiecha.

Nawet gdy armia wroga podwoi się albo potroi, jest pewien, że jego zespół da radę stawić czoło siłom zła!

Nadal wydaje rozkazy i osłania swoich, podczas gdy niezliczone Decepticony pojawiają się w wąwozie.

Nagle, ni stąd, ni zowąd, zgromadzone razem Autoboty rozdziela wielka fala nowych wrogów.

Dowódca nie może już dłużej osłaniać swoich kolegów z drużyny. Słyszy krzyk bólu, który rozbrzmiewa, a później urywa się.

– Sideswipe!

To czerwony bot leży na ziemi. A przy nim cała chmara Decepticonów.

Kolejny krzyk odbija się echem w wąwozie.

– Strongarm, nie! – krzyczy Optimus.

Niebieski bot spada na ścianę wąwozu, gdzie zostaje pojmany.

Optimusa opuszcza pewność siebie, którą czuł jeszcze niedawno.

Przeszukuje tłum, chcąc znaleźć resztę swojej ekipy. Jeszcze nie jest za późno, by zebrać się razem i pokonać Decepticony. Przerażający jęk i odgłos uderzenia o ziemię każą mu się domyślać, że wielki Dinobot także został pokonany. Odpychając Decepticony ze wszystkich stron, dowódca przeciska się do miejsca, w którym znajduje się czarno-żółty bot.

Ostrza tną, maczugi uderzają o jego maskę, ale on się nie boi, bo nad swoje bezpieczeństwo przedkłada bezpieczeństwo ostatniego ocalałego członka swojej drużyny. Pociski prześlizgują się obok niego, wzniecając kurz i wyrzucając odłamki skalne w powietrze. Optimus słyszy znajomy krzyk i jak przez mgłę widzi coś żółtego spadającego na ziemię.

– Bumblebee! – krzyczy. Zamierza się mieczem i odpycha rój wrogów, aby dostrzec kształt zmiażdżonego, ostatniego już członka swojej ekipy.

–Nie, proszę, tylko nie ty – szepcze, klęcząc obok swojego przyjaciela. Żółto-czarny bot ledwo się rusza.

– Optimus... – Bumblebee próbuje coś powiedzieć.

Przywódca spogląda na swojego rannego towarzysza.

– Optimusie, inni...

To niestety koniec bezpłatnego fragmentu. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki.