W poszukiwaniu imperium - ebook

GŁÓWNE POSTACIE

_Anglia_

Boro­ugh, Wil­liam (1536–1599). Ofi­cer i kon­tro­ler mary­narki wojen­nej. W 1583 roku kazał powie­sić dzie­się­ciu kapi­ta­nów stat­ków pirac­kich. Wice­ad­mi­rał pod­czas rajdu Fran­cisa Drake’a na Kadyks w 1587 roku. Oskar­żony o bunt, ale wyro­kiem sądu unie­win­niony.

Car­der, Peter. Chło­piec okrę­towy, który twier­dził, że prze­szedł Bra­zy­lię na pie­chotę z zachodu na wschód, po czym wró­cił stam­tąd do Anglii.

Cecil, Wil­liam, 1. baron Bur­gh­ley (1520–1598). Sekre­tarz gene­ralny kró­lo­wej Elż­biety. W 1572 roku powo­łany na lorda skarb­nika. Zmarł w swym lon­dyń­skim domu w 1598 roku.

Cecil, Robert, syn Wil­liama (1563–1612). Po śmierci ojca zastą­pił go na sta­no­wi­sku głów­nego doradcy kró­lo­wej.

Dee, John (1527–1608). Mate­ma­tyk, astro­nom, astro­log, alche­mik. Wpły­wowy doradca kró­lo­wej Elż­biety. Sfor­mu­ło­wał kon­cep­cję „impe­rium bry­tyj­skiego”.

Deve­reux, Robert, 2. hra­bia Essex (1565–1601). W póź­nych latach życia Elż­biety jej fawo­ryt. Kiedy jej się nara­ził, kazała go stra­cić.

Doughty, Tho­mas. Bun­tow­nik. Ska­zany na śmierć przez Drake’a.

Drake, sir Fran­cis (1540–1596). Naj­star­szy z dwu­na­stu synów Edmunda Drake’a. Krewny sir Johna Haw­kinsa, z któ­rym han­dlo­wał nie­wol­ni­kami na Kara­ibach. W latach 1577–1580 opły­nął Zie­mię. Wice­ad­mi­rał floty angiel­skiej pod­czas pod­boju Anglii przez hisz­pań­ską Wielką Armadę. Zmarł na czer­wonkę w Indiach Zachod­nich. Pocho­wany w morzu w pobliżu Por­to­bello w Pana­mie 27 stycz­nia 1596 roku.

Drake, John. Bra­ta­nek Fran­cisa Drake’a.

Dudley, Robert, 1. hra­bia Leice­ster (1532–1588). Piąty syn Johna Dudleya, stra­co­nego księ­cia Nor­thum­ber­land. Podej­rze­wany o zabój­stwo pierw­szej żony, Amy Rob­sart.

Elż­bieta I (1533–1603). Córka Hen­ryka VIII i Anny Boleyn, jego dru­giej żony.

Flet­cher, Fran­cis (ok. 1555–ok. 1619). Kape­lan Drake’a pod­czas wyprawy dookoła świata. Na statku pro­wa­dził dzien­nik, który sta­no­wił pod­stawę _The World Encom­pas­sed_, rela­cji z tej podróży napi­sa­nej przez sir Fran­cisa Drake’a.

Fro­bi­sher, sir Mar­tin (1539–1595). Żeglarz. Popro­wa­dził trzy wyprawy do Nowego Świata. Pod­czas star­cia z Wielką Armadą dowo­dził okrę­tem _Triumph_. Zmarł w Ply­mo­uth.

Haw­kins, sir John (1532–1595). Kor­sarz, han­dlarz nie­wol­ni­kami i men­tor Drake’a. Skarb­nik mary­narki wojen­nej. Pod­czas star­cia z Wielką Armadą dowo­dził okrę­tem _Vic­tory_. Paso­wany na ryce­rza. Zgi­nął w Por­to­ryko pod­czas wspól­nej wyprawy z Dra­kiem.

Howard, Char­les, 2. baron Effin­gham (1536–1624). Naj­star­szy syn Wil­liama Howarda. W 1585 roku mia­no­wany lor­dem admi­ra­łem Anglii. W 1588 roku popro­wa­dził angiel­ską flotę do zwy­cię­skiego star­cia z hisz­pań­ską Wielką Armadą. Wal­czył w bitwie pod Gra­ve­li­nes.

Maria I (1516–1558). Jedyne dziecko Hen­ryka VIII i jego pierw­szej żony Kata­rzyny Ara­goń­skiej, które dożyło wieku doro­słego. W 1554 roku wyszła za mąż za króla Hisz­pa­nii Filipa II. Zmarła bez­dziet­nie w Lon­dy­nie.

New­man, Mary (ok. 1552–1583). Pierw­sza żona Fran­cisa Drake’a w latach 1569–1581.

Nor­reys, sir John (1547–1597). Dowódca woj­skowy zaan­ga­żo­wany w masa­krę Szko­tów na wyspie Rath­lin. Paso­wany na ryce­rza przez Leice­stera. W 1589 roku wraz z Dra­kiem stał na czele nie­uda­nej kam­pa­nii mają­cej na celu osa­dze­nie na tro­nie Por­tu­ga­lii dom Antó­nia.

Oxen­ham, John. Pierw­szy nie­hisz­pań­ski odkrywca, który prze­mie­rzył Prze­smyk Panam­ski (1575). Wal­czył wraz z Dra­kiem prze­ciwko Hisz­pa­nom w dwóch wcze­snych kam­pa­niach w Ame­ryce Środ­ko­wej. W 1578 roku schwy­tany przez Hisz­pa­nów i stra­cony w Limie 30 wrze­śnia 1580.

Pretty, Fran­cis. Mary­narz i zbrojny w zało­dze Drake’a.

Syden­ham, Eli­za­beth (1540–1596). Druga żona Fran­cisa Drake’a.

Wal­sin­gham, sir Fran­cis (1532–1590). Szpieg i mini­ster kró­lo­wej Elż­biety. Paso­wany na ryce­rza w 1577 roku. Zmarł w Lon­dy­nie, tonąc w dłu­gach.

Win­ter (Wyn­ter), sir Wil­liam (ok. 1521–1589). Kon­tro­ler mary­narki wojen­nej, admi­rał. W star­ciu z hisz­pań­ską Wielką Armadą dowo­dził okrę­tem _Van­gu­ard_.

_Szko­cja_

Jakub VI Stu­art, król Szko­cji (1566–1625). Syn Marii, kró­lo­wej Szko­tów. Następca Elż­biety I na tro­nie Anglii jako Jakub I.

Maria I Stu­art, kró­lowa Szko­tów (1542–1587). Jedyna pra­wo­wita spad­ko­bier­czyni króla Szko­cji Jakuba V, który zmarł sześć dni po jej uro­dze­niu. Domnie­mana spad­ko­bier­czyni korony Anglii jako córka star­szej sio­stry Hen­ryka VIII, Mał­go­rzaty. W 1568 roku ucie­kła ze Szko­cji do Anglii. Zatrzy­mana przez Elż­bietę I dzie­więt­na­ście lat była jej więź­niem, dopóki nie została przez nią stra­cona.

_Hisz­pa­nia_

de Antón, San Juan. Kapi­tan „Caca­fu­ego”, schwy­tany przez Drake’a u wybrzeży Bra­zy­lii.

de Figu­eroa, Gómez Suárez, 5. hra­bia de Feria (1520–1571). Książę Feria, jak go póź­niej nazwano, peł­nił funk­cję przed­sta­wi­ciela Filipa II w Anglii w latach 1557–1559.

de Guzmán y Zúñiga-Soto­mayor, Alonso Pérez, 7. książę Mediny-Sido­nii (1550–1615). Dowódca Wiel­kiej Armady, która w 1588 roku miała zaata­ko­wać połu­dnie Anglii.

de Men­doza, Ber­nar­dino (1540–1604). Amba­sa­dor i szpieg hisz­pań­ski w Lon­dy­nie w latach 1578–1584.

Far­nese, Alek­san­der, książę Parmy (1545–1592). Jego matka była przy­rod­nią sio­strą króla Filipa. Nie dotarł na miej­sce spo­tka­nia z okrę­tami Wiel­kiej Armady dowo­dzo­nej przez Medinę-Sido­nię.

Filip II, król Hisz­pa­nii, zwany Roz­trop­nym (1527–1598). Wstą­pił na tron w 1556 roku po abdy­ka­cji ojca, cesa­rza Karola V. W róż­nych okre­sach był kró­lem Hisz­pa­nii, Por­tu­ga­lii, Neapolu, Sycy­lii, Anglii i Irlan­dii. Zmarł w pałacu Esco­rial.

_Waty­kan_

Grze­gorz XIII (1502–1585). Papież w latach 1572–1585. Refor­ma­tor, który pró­bo­wał znie­chę­cić do sze­rze­nia się pro­te­stan­ty­zmu, zakła­da­jąc nowe semi­na­ria duchowne. Odpra­wił w Rzy­mie mszę za masa­krę pro­te­stanc­kich huge­no­tów w Paryżu w 1572 roku.

Pius V (1504–1572). Papież 1566–1572. 25 lutego 1570 roku eks­ko­mu­ni­ko­wał Elż­bietę I.

Syk­stus V (1520–1590). Papież w latach 1585–1590. Cho­ciaż lubił Elż­bietę I, odno­wił eks­ko­mu­nikę i obie­cał udzie­lić Fili­powi II hoj­nej sub­wen­cji po przy­by­ciu Wiel­kiej Armady do Anglii.UWAGA NA TEMAT DAT

W tro­sce o spój­ność tek­stu posta­no­wi­łem poda­wać daty wyda­rzeń we wszyst­kich miej­scach na świe­cie zgod­nie z kalen­da­rzem gre­go­riań­skim.

W 1582 roku papież Grze­gorz XIII zastą­pił kalen­darz juliań­ski, obo­wią­zu­jący od 45 roku p.n.e., nowym, aby zni­we­lo­wać naro­słe w cza­sie róż­nice mię­dzy kalen­darzem juliań­skim a sło­necz­nym. Kalen­darz gre­go­riań­ski omi­jał dzie­sięć dat dzien­nych, a więc 5 paź­dzier­nika 1582 roku stał się 15 paź­dzier­nika w kra­jach kato­lic­kich, takich jak Hisz­pa­nia. Ale kraje pro­te­stanc­kie na­dal trzy­mały się tra­dy­cyj­nego kalen­darza juliań­skiego, nie­które aż do XX wieku. Anglia doko­nała zmiany w 1752 roku.

Reforma kalen­da­rza spo­wo­do­wała pewne zamie­sza­nie. Na przy­kład doku­menty sprzed reformy mówią, że Fran­cis Drake wyru­szył z Ply­mo­uth w swą wyprawę dookoła świata 23 grud­nia, któ­rego odpo­wied­ni­kiem w naszym współ­cze­snym kalen­da­rzu jest 13 grud­nia.