- promocja
- W empik go
Afryka - ebook
Afryka - ebook
Kto przewodził oskarżeniom przeciwko apartheidowi w Republice Południowej Afryki? Jak Afrykanin stał się jednym z najbogatszych ludzi w historii? Kim była królowa Nzinga?
Są historie, których nigdy nie uczono w szkole.
Chinny Ukata i Astrid Madimba odkrywają przed nami Afrykę, jakiej jeszcze nie znaliśmy. Uświadamiają nam, jak wiele tracimy, nie dostrzegając piękna i złożoności kultur i historii pięćdziesięciu czterech krajów afrykańskich. Podkreślają kluczowe momenty historyczne, które ukształtowały każdy naród i przyczyniły się do jego współczesnej pozycji globalnej.
Afryka. Opowieści o wszystkich krajach kontynentu nie jest klasyczną książką historyczną albo podręcznikiem. To odważna krytyka postrzegania Afryki jako monolitu. Następnym razem, gdy usłyszycie, że ktoś mówi o Afryce, jakby była jednym, niezróżnicowanym państwem, zaopatrzcie jego lub ją w egzemplarz tej książki.
Kategoria: | Reportaże |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-7886-811-8 |
Rozmiar pliku: | 1,5 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Astrid Madimba i Chinny Ukata to współzałożycielki oraz prowadzące podkast It’s a Continent (który dał oryginalny tytuł również niniejszej książce), poświęcony historii Afryki oraz jej współczesnym problemom. Podkast znalazł się na 25. miejscu najciekawszych słuchowisk historycznych, jego treści trafiły do „The Guardian”, BBC Radio oraz Pod Bible.
Astrid urodziła się w Demokratycznej Republice Konga i dorastała w Wielkiej Brytanii. Studiowała na University of Exeter i pracuje w branży marketingowej.
Chinny pochodzi z rodziny brytyjsko-nigeryjskiej i studiowała na University of Southampton. Publikowała m.in. na platformach „gal-dem” oraz „Black Ballad”.
Afryka. Opowieści o wszystkich krajach kontynentu to książkowy debiut obu autorek.UWAGA OD AUTOREK
Zanim zaczniemy: nie będzie to ani klasyczna książka historyczna, ani podręcznik. Potraktujcie ją raczej jako zbiór historii, o których nie dane Wam było usłyszeć w szkole. Rozdziały pogrupowałyśmy według regionów, trzymając się struktury zaproponowanej przez Unię Afrykańską (UA). Jedne teksty są dłuższe, inne krótsze, gdyż w przypadku niektórych państw baza źródłowa nawet dzisiaj pozostaje skąpa (lub źródła zostały zniszczone). W innych przypadkach przeszkodę stanowi brak tłumaczeń tekstów źródłowych. Przytaczane historie dotyczą wszystkich 54 państw (oraz jednego terytorium spornego) i rozciągają się od epoki przedkolonialnej aż po współczesność. Nie należy traktować poszczególnych rozdziałów jako wyczerpujących wizytówek danego kraju: liczymy, że opowieści nasze rozpalą Waszą ciekawość i chęć zgłębienia kultur oraz historii afrykańskich ludów.GLOSARIUSZ
BERLIŃSKA KONFERENCJA, 1884–1885 – spotkanie przywódców państw europejskich, podczas którego ustalono sposób kolonialnego podziału pomiędzy nich kontynentu afrykańskiego. To podczas tej konferencji wytyczono wiele z dzisiejszych sztucznych granic państwowych w Afryce. Afrykanie rzecz jasna nie zostali zaproszeni do rozmów.
CZARNI AFRYKANIE – zdecydowałyśmy się zastosować ten termin do określenia ludności zamieszkującej obszary na południe od Sahary. Określenie „Afryka Subsaharyjska” często niesie ze sobą poniżający wydźwięk. Nie zapominajmy jednak, że Afrykę zamieszkują też Arabowie.
DESPOTA – władca z nieograniczoną władzą, niczym dyktator. Dzieje Afryki znają wiele takich postaci.
DOŻYWOTNI PREZYDENT – głowa państwa, która arbitralnie (lub przy zmianie prawa) decyduje, że utrzyma swą pozycję do śmierci.
KLEPTOKRACJA – rząd złożony ze skorumpowanych przywódców bogacących się kosztem ludzi, którym mieli służyć.
MIĘDZYNARODOWY FUNDUSZ WALUTOWY (MFW) – międzynarodowa organizacja zapewniająca rozmaite formy wsparcia ekonomicznego swym 190 członkom, począwszy od ratowania państw w finansowych tarapatach po zapewnianie doradztwa w zakresie dysponowania państwowymi środkami. W jej programach można doszukać się przyczyn powolnego wzrostu gospodarczego wśród niektórych państw rozwijających się.
MOCARSTWA KOLONIALNE WAGI CIĘŻKIEJ – największe spośród europejskich mocarstw, które skolonizowały ogromne anglo- i francuskojęzyczne regiony Afryki, budując dzięki temu swe bogactwo.
ORGANIZACJA JEDNOŚCI AFRYKAŃSKIEJ (OJA) – organizacja założona w 1963 r. przez trzydzieści dwa państwa afrykańskie głoszące idee ruchu panafrykańskiego. Celem organizacji było jednoczenie i dekolonizacja kontynentu.
OSOBA ZNIEWOLONA – stosujemy ten termin w miejsce słowa „niewolnik” do opisu ludzi, których zabrano z ich ojczyzny i przez wiele pokoleń zmuszano do pracy. Termin „niewolnik” odbiera człowieczeństwo.
PANAFRYKANIZM – ruch mający na celu zjednoczenie Afrykanów i wyrwanie ich z niewoli.
PAŃSTWA/NARODY ROZWIJAJĄCE SIĘ – terminem tym określaliśmy niegdyś państwa Trzeciego Świata. Zanim zyskał pejoratywne zabarwienie, termin „Trzeci Świat” opisywał państwa, które nie przynależały ani do Układu Warszawskiego, ani do NATO.
REALPOLITIK – forma uprawiania polityki oparta na osiąganiu możliwych celów, a nie na moralnych implikacjach podejmowanych decyzji.
ROK AFRYKI – czyli rok 1960, kiedy to siedemnaście afrykańskich państw na przestrzeni dwunastu miesięcy uzyskało niepodległość.
UNIA AFRYKAŃSKA (UA) – organizacja ta w 2002 r. zastąpiła Organizację Jedności Afrykańskiej (OJA). Jej członkami są wszystkie państwa Afryki i wspólnie podejmują inicjatywy, których kluczowym elementem jest długofalowy wzrost i pomyślność kontynentu.
„WIATR ZMIAN” (ANG. „WINDS OF CHANGE”) – tytuł mowy wygłoszonej przez premiera Wielkiej Brytanii Harolda Macmillana w 1960 r., w której zarysował zwrot w polityce swego kraju, godząc się z nadejściem zmierzchu brytyjskiego imperium. .
WYŚCIG O AFRYKĘ (ANG. SCRAMBLE FOR AFRICA) – okres, w którym państwa europejskie zdecydowały się wykroić sztuczne państwa na kontynencie afrykańskim, aby zagarnąć dla siebie ich bogactwa. Konsekwencje tego obserwujemy do dziś, choćby w postaci nienaturalnych granic, konfliktów etnicznych i zapóźnienia w rozwoju.
WZORZEC DESPOTY, PORADNIK DESPOTY – podobnie jak we wzorcu kolonizatora, mamy tu do czynienia z powtarzającymi się postawami afrykańskich przywódców, którzy po odzyskaniu przez ich kraje niepodległości nadużywali swej władzy.
WZORZEC KOLONIZATORA, PORADNIK KOLONIZATORA – wzór postaw przejawianych przez przedstawicieli europejskich mocarstw roszczących sobie prawa do afrykańskich ziem. Działania wszystkich konkurujących kolonialnych metropolii sprawiały wrażenie, jakby uczono się ich z jednego i tego samego podręcznika. Cechowały je m.in. pogarda dla lokalnej kultury, wprowadzanie kapitalizmu, eksploatacja surowców itd.
.
Nazwy państw i granice są aktualne
w chwili wydania tej książki
------------------------------------------------------------------------
Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki
------------------------------------------------------------------------