Betonowe konstrukcje sprężone w budownictwie ogólnym - ebook

PODSTAWOWE OZNACZENIA

DUŻE LITERY

_A_ – __ pole przekroju

_A__c_ – pole przekroju betonu

_A__cc_ – pole przekroju strefy ściskanej

_A__cs_ – pole przekroju sprowadzonego

_A__c_,eff – efektywne pole rozciągane

_A__p_ – __ pole przekroju stali sprężającej

_A__s_, _A__s_1, _A__s_2, _A__si_ – __ pole przekroju zgrupowanego zbrojenia, pole przekroju zbrojenia w pierwszej, drugiej, _i_-tej grupie

_A__sl_ – pole przekroju zbrojenia podłużnego dobrze zakotwionego na podporze

_A__s_,min – minimalne pole przekroju zbrojenia

_A__sw_ – __ pole przekroju poprzecznego jednego zestawu zbrojenia na ścinanie (np. dwóch strzemion, gdy zastosowano strzemiona podwójne)

_B_ – sztywność przekroju elementu zginanego

_B_I, _B_II – sztywność przekroju elementu zginanego w fazie I, w „czystej” fazie II

_E__c_ – __ moduł sprężystości betonu, ogólnie (w normach przyjmuje wartości _E__cm_ lub _E__c_,eff)

_E__c_1, _E__c_2 – moduły sprężystości części przekroju zespolonego

_E__c_,eff – __ efektywny (zależny od pełzania) moduł sprężystości betonu

_E__cm_ – średni moduł sprężystości betonu

_E__p_ – __ moduł sprężystości stali sprężającej

_E__s_ – moduł sprężystości stali

_F__s_ – __ siła w zbrojeniu rozciąganym

_F__s_0 – __ siła w zbrojeniu rozciąganym wyznaczona bez uwzględnienia wpływu sił poprzecznych

_F__t_ – siła, która powinno przenosić zbrojenie poprzeczne w styku półki ze środnikiem

_J_ (lub _I_) – moment bezwładności

_J__cs_ – __ moment bezwładności przekroju sprowadzonego względem osi przechodzącej przez jego środek ciężkości

_J_I, _J_II – moment bezwładności przekroju sprowadzonego w fazie I i w „czystej” fazie II

_M_ – __ moment zginający

_M__cr_ _–_ moment rysujący

_M__Ed_ (w _M__Sd_) – moment zginający wywołany obciążeniem obliczeniowym

_M__P_ – __ moment wywołany przez siłę sprężającą _P_ (w elementach statycznie wyznaczalnych _M__P_ = _Pz__cp_)

_M__qp_, _M__fr_, _M__char_ – moment zginający wywołany kombinacją obciążeń quasi stałą, częstą, charakterystyczną

_M__Rd_ – __ obliczeniowy moment graniczny miarodajny do sprawdzania SGN

_N_ – siła podłużna

_N__cr_ – siła rysująca

_N__Ed_ (w _N__Sd_) – siła podłużna wywołana obciążeniem obliczeniowym

_N__Rd_ – graniczna, obliczeniowa siła podłużna

_P_, _P_₀ – siła sprężająca w sensie ogólnym, początkowa wartość siły sprężającej

_P__d_ – __ wartość obliczeniowa siły sprężającej w SGN

_P__m_0 – średnia wartość siły sprężającej uszczuplonej o straty doraźne

_P__m∞_ – średnia wartość siły sprężającej uszczuplonej o straty doraźne i opóźnione

_P__m_,_t_(_x_) – średnia wartość siły sprężającej w punkcie _x_ rozpatrywana jako funkcja czasu

_RH_ – __ wilgotność względna

_S_ – moment statyczny

SGN – stan graniczny nośności (ULS – _ultimate limit state_)

SGU – stan graniczny użytkowalności (SLS – _serviceability limit state_)

_V_ – siła poprzeczna

_V__Ed_ (w _V__Sd_) – siła poprzeczna wywołana obciążeniem, miarodajna do sprawdzania SGN

_V__Ed_,0 – siła poprzeczna przy podporze

_V__Rd_ – graniczna siła poprzeczna miarodajna do sprawdzania SGN

_V__Rd_,_c_ (w _V__Rd_1) – graniczna siła poprzeczna na odcinkach nie wymagających zbrojenia na ścinanie

_V__Rd_,s (w _V__Rd_3) – graniczna siła poprzeczna ze względu na nośność zbrojenia poprzecznego

_V__R__d_max (w _V__Rd_2) – maksymalna, graniczna siła poprzeczna, osiągana przy wyczerpaniu nośności betonu na ściskanie

_W__g_, _W__d_ – wskaźnik wytrzymałości przekroju, górny i dolny

MAŁE LITERY

_a_ – __ odległość od wypadkowej siły w grupie prętów zbrojenia do krawędzi przekroju

_a_₁, _a_₂ – odległości od krawędzi przekroju do wypadkowej siły w prętach _A__s_1 lub _A__s_2

_a__p_ – wślizg szczęk w zakotwieniu

_b_ – szerokość przekroju

_b_eff – __ szerokość części płyty współpracującej z żebrem w przekroju teowym

_b__f_ – szerokość półki przekroju teowego

_b__w_ – __ szerokość przekroju, grubość środnika w przekroju teowym

_c_ – grubość otulenia zbrojenia

_c__c_ – grubość warstwy betonu ściskanego otaczającej cięgna sprężające

_c_min,_b_ – otulenie minimalne ze względu na przyczepność

_c_min,_dur_ – otulenie minimalne ze względu na trwałość

_c_nom – otulenie nominalne

_d_ – __ wysokość użyteczna

_e_₀ – mimośród siły _N_

_f_, _f_I, _f_II – __ ugięcie, ugięcie według teorii fazy I i według teorii fazy II

_f__c_, _f__ck_, _f__cd_, _f__cm_ – wytrzymałość betonu na ściskanie: w sensie ogólnym, wartość charakterystyczna, wartość obliczeniowa, wartość średnia

_f__ct_, _f__ctk_, _f__ctd_, _f__ctm_, _f__ct,sp_ – wytrzymałość betonu na rozciąganie: w sensie ogólnym, wartość charakterystyczna, wartość obliczeniowa, wartość średnia, wytrzymałość na rozciąganie przez rozłupywanie

_f__ct_,eff – __ efektywna wytrzymałość na rozciąganie

_f__bd_ – __ graniczne, obliczeniowe naprężenie przyczepności

_f__cs_ – __ ugięcie wywołane skurczem betonu

_f__M_ – ugięcie wywołane momentem _M_

_f__p_ – ugięcie wywołane sprężeniem

_f__y_ – granica plastyczności stali w sensie ogólnym,

_f__yk_, _f__yd_, _f__ywd_ – wartość charakterystyczna, wartość obliczeniowa granicy plastyczności stali, wartość obliczeniowa granicy plastyczności zbrojenia poprzecznego

_f__p_, _f__pk_, _f__p_0,1_k_, _f__pd_ – cechy stali sprężającej: wytrzymałość, wytrzymałość charakterystyczna, umowna 0,1% granica plastyczności, obliczeniowe naprężenie graniczne w SGN (obliczeniowa granica plastyczności)

_f__t_ – wytrzymałość stali

_h_ – __ wysokość przekroju, grubość płyty

_h_₀ – miarodajny wymiar przekroju

_h__c_,ef – wysokość efektywnego pola rozciąganego

_h__f_ – grubość półki przekroju teowego

_k_ – __ suma kątów niezamierzonych zakrzywień trasy na metr długości kabla

_k_ – graniczne naprężenie w betonie

_k_0_t_, _k_0_c_ – graniczne naprężenia w betonie w sytuacji początkowej, rozciągające (_t_) i ściskające (_c_)

_k__∞t_, _k__∞c_ – __ graniczne naprężenie w betonie w sytuacji trwałej, rozciągające (_t_) i ściskające (_c_)

_k_₁, _k_₂, _k__t_ – __ współczynniki stosowane do obliczania rozstawu i szerokości rys

_k__c_ – bezwymiarowy współczynnik, zależny od rozkładu naprężeń bezpośrednio przed i bezpośrednio po zarysowaniu

_k__h_ – __ współczynnik zależny od miarodajnego wymiaru przekroju

_k__t_ – __ współczynnik, stosunek średniego naprężenia w betonie do _f__ct_,eff

_l_, _l_eff – rozpiętość, rozpiętość efektywna

_l__b_,rqd – __ podstawowa, wymagana długość zakotwienia

_l__bd_ – __ obliczeniowa długość zakotwienia

_l_₀ – obliczeniowa długość zakładu

_l__bpd_ – długość zakotwienia w strunobetonie

_l__pt_ – podstawowa długość transmisji siły sprężającej w strunobetonie

_l_disp – __ długość dyspersji siły sprężającej w strunobetonie

_n_ – wykładnik potęgi we wzorach przedstawiających zależność _σ__c__-ε__c_

_n__Ed_ – __ względna wartość siły _N__Ed_ równa _N__E__d_/_bdf__cd_

_p_, _p_₁, _p_₂ – poprzeczny nacisk wywołany wypadkową siłą sprężającą na trasie zakrzywionej

_r_ – promień bezwładności przekroju, promień krzywizny

_r__g_, _r__d_ – promienie rdzenia przekroju, górny i dolny

_x_ – __ zasięg strefy, w której beton ulega skróceniu

_x_lim – graniczny zasięg strefy, w której beton ulega skróceniu

_x_₀ – odległość od bardziej ściskanej krawędzi przekroju do środka ciężkości przekroju sprowadzonego

_s_ – rozstaw prętów zbrojenia, rozstaw strzemion

_s_₀ – odstęp między prętami zbrojenia (mierzony w świetle)

_s__r_0 – długość strefy odprężenia wytworzonej przez pierwszą rysę

_s__r_,max – maksymalny rozstaw rys

_t_ – wiek betonu, czas

_t_0,_T_ – wiek betonu skorygowany ze względu na temperaturę

_t_₀ – zmodyfikowany wiek betonu wyznaczany w zależności od rodzaju cementu na podstawie _t_0,_T_

_v__Ed_ – obliczeniowe naprężenie styczne w przekroju kontrolnym przy sprawdzaniu na przebicie

_v__Rd,c_ – obliczeniowe, graniczne naprężenie styczne w przekroju kontrolnym w płycie bez zbrojenia na przebicie,

_v__Rd,cs_ – obliczeniowe, graniczne naprężeniem styczne w przekroju kontrolnym w płycie mającej zbrojenie na przebicie

_w__k_ – szerokość rys

_w_max – graniczna, maksymalna szerokość rys

_z_ – __ ramię sił wewnętrznych

_z__cp_ – mimośród siły sprężającej

DUŻE LITERY GRECKIE

Δ_P__Θ_ – strata siły sprężającej wywołana temperaturą w procesie produkcji strunobetonu

Δ_P__el_ – strata siły sprężającej wywołana sprężystym odkształceniem betonu

Δ_P__μ_ – strata siły sprężającej wywołana tarciem kabli o brzegi kanałów

Δ_P__r_ – strata siły sprężającej wywołana relaksacją stali sprężającej przed zespoleniem cięgien z betonem

Δ_P__sl_ – strata siły sprężającej wywołana odkształceniem w zakotwieniu

Δ_P__p_,_c+s+r_ – strata siły sprężającej wywołana pełzaniem (_creep_) i skurczem (_shrinkage_) betonu oraz relaksacją (_relaxation_) stali zachodzącą po przekazaniu siły sprężającej na beton

Δ_σ__p_ – przyrost naprężeń w cięgnach sprężających wywołany obciążeniem

MAŁE LITERY GRECKIE

_α_ – kąt pomiędzy wypadkową siłą sprężającą a osią sprężonego elementu, kąt nachylenia zbrojenia poprzecznego na ścinanie, współczynnik we wzorze dotyczącym ugięcia

_α__c_ – współczynnik liniowej, termicznej rozszerzalności betonu.

_α__cw_ – współczynnik do obliczania maksymalnej siły granicznej w krzyżulcach ściskanych, zależny od poziomu średnich naprężeń ściskających

_α__e_ lub _α__p_ – stosunek modułów sprężystości stali _E__s_ (lub stali sprężającej _E__p_) i betonu (_E__c_ albo _E__cm_)

_γ__C_ – współczynnik bezpieczeństwa stosowany do betonu

_γ__S_ – współczynnik bezpieczeństwa stosowany do stali

_ε_ – odkształcenie

_ε_₀ – odkształcenie wywołane skurczem betonu na poziomie środka ciężkości przekroju zespolonego

_ε__c_ – odkształcenie betonu

_ε__cm_ – średnie odkształcenie betonu

_ε__c_1, _ε__c_2, _ε__c_3 – najmniejsze odkształcenie (pierwsze odkształcenie graniczne), przy którym osiąga się wytrzymałość betonu

_ε__cu_1, _ε__cu_2_,_ _ε__cu_3 – ostateczne, graniczne odkształcenie betonu

_ε__cs_ – odkształcenie skurczowe (ogólnie)

_ε__cs_(_t_, _t__s_) – odkształcenie skurczowe w przedziale czasu od _t__s_ do _t_

_ε__cs,∞_ – końcowe, swobodne odkształcenie skurczowe niezbrojonego betonu

_ε__ca_(_t_) – skurcz autogeniczny

_ε__cd_(_t_) – skurcz spowodowany wysychaniem

_ε__cc_(_t_, _t_₀_)_ – odkształcenie pełzania betonu w wieku _t_ wywołane obciążeniem przyłożonym w wieku _t_₀

_ε__pd_ – najmniejsze odkształcenie, przy którym stal sprężająca osiąga obliczeniową granicę plastyczności (_ε__pd_ _= f__pd_ /_E__s_)

_ε__s_, _ε__si_ – odkształcenie zbrojenia, odkształcenie w _i-_tej warstwie zbrojenia

_ε__sm_ – średnie odkształcenie zbrojenia

_ε__yd_ – najmniejsze odkształcenie, przy którym stal osiąga obliczeniową granicę plastyczności (_ε__yd_ _= f__yd_ /_E__s_)

_ε__uk_, _ε__ud_ – graniczne odkształcenie stali – wartość charakterystyczna i wartość obliczeniowa

_ζ_ – względne ramię sił wewnętrznych (_ζ_ _= z_/_d_)

_η_ – współczynnik korygujący wytrzymałość obliczeniową betonu stosowany przy aproksymacji prostokątem wykresu naprężeń w betonie

_η__fi_ – współczynnik redukcji efektów oddziaływań stosowany do analizy sytuacji pożarowej

_θ_ – suma kątów od których zależy strata wywołana tarciem kabli o brzegi kanałów

_θ_ – kąt nachylenia wyimaginowanych krzyżulców ściskanych w punktach dotyczących ścinania

_θ__f_ – kąt nachylenia wyimaginowanych krzyżulców ściskanych przy sprawdzaniu ze względu na naprężenia styczne styku półki ze środnikiem

_κ_ – krzywizna (odwrotność promienia krzywizny _r_)

_κ_I, _κ_II – krzywizna w fazie I, w „czystej” fazie II

_λ_ – stosunek zasięgu strefy naprężeń ściskających do zasięgu strefy skróceń, stosowany przy aproksymacji prostokątem wykresu naprężeń w betonie

_μ_ – współczynnik tarcia

_μ__Ed_, _μ__Rd_ – względne momenty _M__Ed_ /(_bd_ __ ²_f__cd_) i _M__Rd_ /(_bd_ __ ²_f__cd_)

_ν_ – współczynnik redukcji wytrzymałości na ściskanie (współczynnik efektywności) w ukośnych krzyżulcach

_ν__Ed_ – średnie naprężenie styczne między półką i środnikiem na wybranym odcinku

_ν__Rd,s_ – graniczne naprężenie styczne między półką i środnikiem

_ξ_ – względny zasięg strefy, w której beton ulega skróceniu (_x_/_d_)

_ξ_lim – graniczna wartość _ξ_

_ρ_, _ρ_₁, _ρ_₂ – stopień zbrojenia

_ρ_min – minimalny stopień zbrojenia

_ρ__p_ – stopień zbrojenia sprężającego

_ρ__p_,eff – efektywny stopień zbrojenia

_ρ__w_,min – minimalny stopień zbrojenia poprzecznego

_ρ__l_ – stopień zbrojenia podłużnego

_σ_ – naprężenie normalne

_σ__c_ – naprężenie normalne w betonie

_σ__cp_ – średnie naprężenie normalne w betonie

_σ__cp_ – naprężenie ściskające wywołane sprężeniem

_σ__c_,_QP_ – naprężenie (dodatnie przy ściskaniu) w betonie (na poziomie wypadkowej siły sprężającej) wywołane sprężeniem początkowym oraz obciążeniami quasi-stałymi, które będą stale działać na element

_σ__s_, _σ__si_ – naprężenie w zbrojeniu, naprężenie w _i-_tej warstwie zbrojenia

_σ__sr_ – naprężenie w zbrojeniu, w przekroju zarysowanym, wywołane momentem rysującym lub siłą rysującą

_τ_, _τ__xy_ – naprężenie styczne

_ϕ_ __ (_t_, _t_₀) – współczynnik pełzania w wieku _t_ wywołany obciążeniem przyłożonym w wieku _t_₀

_ϕ_ __ (∞, _t_₀) – końcowy współczynnik pełzania (przy _t_ → ∞) wywołany obciążeniem przyłożonym w wieku _t_₀

_ϕ_₀ – symbol stosowany jako krótsze oznaczenie _ϕ_ __ (∞, _t_₀)

_φ_ – średnica pręta zbrojenia1.
WSTĘP

Książka jest monografią dotyczącą konstrukcji sprężonych, przeznaczoną dla inżynierów projektujących i realizujących te konstrukcje, nauczycieli akademickich i studentów wydziałów budowlanych wyższych uczelni. W tytule ograniczyliśmy zakres książki do konstrukcji w budownictwie ogólnym, które dziś projektuje się, stosując przede wszystkim część 1–1 Eurokodu 2. Do mostów oprócz tego stosuje się specyficzne dla nich zasady ujęte w odnośnych normach. Te zasady nie są w książce omawiane, a przykłady konstrukcji nie obejmują mostów. Niemniej jednak ze względu na wspólne podstawy norm europejskich również konstruktorzy mostów znajdą w książce wiele pożytecznych informacji.

_Konstrukcje sprężone w_ _budownictwie ogólnym_ są częścią serii książek dotyczących obliczania konstrukcji żelbetowych, opracowanych pod kierownictwem prof. Michała Knauffa, wydawanych przez PWN od roku 2012. W ostatnim wydaniu podstawowej w tej serii książki (M. Knauff, _Obliczanie konstrukcji żelbetowych według Eurokodu 2_, WN PWN, Warszawa 2018) znajduje się 90 stronicowy rozdział dotyczący obliczania konstrukcji sprężonych. Rozdział ten jest bardzo zwięzły i z tego powodu może być trudny do zrozumienia. Dlatego niniejszą książkę, znacznie obszerniejszą, uznaliśmy za potrzebną.

Część tekstu jest mocno oparta na książce z 2018 roku (liczne fragmenty są identyczne), ale i w tej części wprowadziliśmy niemało zmian rozszerzających, uściślających i udoskonalających sformułowania. Pozostała część (ponad 70% tekstu) jest nowa. W książce są stosowane zasady współczesnych norm europejskich. Liczne wzmianki dotyczą także norm używanych dawniej, a zwłaszcza polskiej normy z 2002 roku (wycofanej 31 grudnia 2020 r.).

Uważamy, że każdy, kto chce dziś przedstawić czytelnikom w kraju książkę dotyczącą konstrukcji sprężonych powinien mieć na uwadze bardzo obszerne dzieło A. Ajdukiewicza i J. Mamesa , . Przez wiele lat (a trzeba tu do lat, które upłynęły od roku 2004, w którym ukazało się pierwsze wydanie, dodać lata wcześniejsze, w których istniały poprzednie wersje książki) opracowanie to było podstawowym źródłem wiedzy polskich inżynierów i studentów i pozostaje nim obecnie. Pisząc naszą książkę, wiele czerpaliśmy z tego dzieła i im głębiej je studiowaliśmy, tym większy stawał się nasz szacunek dla jego autorów.

Nasza książka powstaje około 12 lat po ostatnim wydaniu dzieła Ajdukiewicza i Mamesa. Różnice co do metod obliczeń, które powstały w tym okresie, nie mają zasadniczego znaczenia, gdyż przez cały czas w użyciu pozostaje ta sama norma projektowania. Oczywiście pojawiły się nowe przepisy, jak na przykład szczegółowa norma dotycząca płyt kanałowych, która w nie mogła być uwzględniona. Niemniej jednak, stosując w projektowaniu algorytmy zawarte w obu książkach, o których tu mowa, powinno się na ogół otrzymywać takie same lub bardzo zbliżone wyniki.

_Konstrukcje sprężone w_ _budownictwie ogólnym_ to książka znacznie krótsza, a jej głównym tematem są obliczenia konstrukcji. Opisy metod realizacji i różnych rodzajów konstrukcji sprężonych w są znacznie bogatsze – w tej dziedzinie nie możemy tego dzieła zastąpić. Uważamy, że _Konstrukcje sprężone w_ _budownictwie ogólnym_ będą wyróżniać się jasnym i kompletnym sformułowaniem podstawowych zasad wyznaczania wpływu sprężenia na konstrukcje z betonu. Formułując te zasady, kierowaliśmy się ideami wyrażonymi w dwóch mottach na początku książki.

Kompletną teorię dotyczącą wyznaczania wpływu sprężenia cięgnami na naprężenia w betonie, obejmującą również elementy statycznie niewyznaczalne, przedstawiliśmy w rozdziale 6. Ulepszyliśmy i uściśliliśmy zasady, które mogłyby się wydawać powszechnie znane, a przecież nie zostały jasno i ściśle ujęte w stosowanych dziś w Polsce normach. Uważamy, że przedstawione we wspomnianym rozdziale ujęcie teorii przyczynia się do lepszego zrozumienia istotnych cech konstrukcji sprężonych. Za podstawową zasadę uznaliśmy rozpatrywanie sprężenia jako sumy oddziaływań zakotwień (lub sił przyczepności przy końcach cięgien w strunobetonie) i poprzecznych nacisków cięgien sprężających. Dzięki temu udało się sformułować jednolitą teorię dotyczącą sprężonych elementów statycznie wyznaczalnych i hiperstatycznych. Wzory i zasady zawarte w normach okazują się szczególnymi przypadkami tej teorii. Jasno przedstawiliśmy także rolę momentów i reakcji „wzbudzonych” w elementach statycznie niewyznaczalnych. Treść tego rozdziału powinna usatysfakcjonować tych konstruktorów, którzy pragną opierać swoją pracę nie tylko na dokładnym stosowaniu przepisów, ale także na jak najpełniejszym zrozumieniu istoty zagadnień.

W wielu opracowaniach naukowych i w nieaktualnych dziś normach znaczną wagę przywiązuje się do klasyfikacji konstrukcji sprężonych ze względu na poziom sprężenia. Tak na przykład w podstawowej w Polsce książce A. Ajdukiewicza i J. Mamesa , rozróżnia się cztery poziomy (kategorie) sprężenia: sprężenie super-pełne, pełne, ograniczone i częściowe. Kategorie rysoodporności występowały także w polskich normach po roku 1976 ( i ) do czasu wprowadzenia norm opartych na normach europejskich. W rozdziale 8 książki omówiliśmy ewolucję polskich norm projektowania konstrukcji sprężonych, biorąc pod uwagę przede wszystkim zmiany przepisów dotyczących poziomu granicznych naprężeń rozciągających w betonie.

W aktualnej normie europejskiej (także w polskiej normie z 2002 r.) nie występują kategorie rysoodporności ani żadna inna klasyfikacja związana z wymaganiami dotyczącymi poziomu sprężenia. Nie występuje również popularna w publikacjach nazwa „konstrukcje częściowo sprężone”. Według normy siła sprężająca, która ma zapewnić spełnienie wymagań związanych z użytecznością konstrukcji, zależy od granicznej szerokości rys, granicznych naprężeń w betonie i ewentualnie od wymagania dekompresji. Poziom tych wymagań zależy od klasy ekspozycji ze względu na oddziaływanie środowiska. Taki system wymagań jest bardziej złożony od systemów stosowanych dawniej (opartych na naprężeniach dopuszczalnych i (lub) kategoriach rysoodporności), ale jest jawnie związany z potrzebą uniknięcia niepożądanych zjawisk (np. nadmiernej szerokości rys). Oczywiście, różnym kombinacjom powyższych wymagań można by nadać nazwy i oprzeć na tych nazwach jakąś klasyfikację, ale tego w normie nie zrobiono. Naszym zdaniem taka klasyfikacja wprowadziłaby dalsze komplikacje w opis zagadnienia, które i tak jest objęte złożonymi przepisami. Aktualny system wymagań jest mniej przejrzysty niż dawniej, ale lepiej powiązany z realnymi zjawiskami.

W książce stosujemy takie zasady jak w normie – nie rozróżniamy zatem żadnych klas ani kategorii ze względu na intensywność sprężenia, chociaż niekiedy stosujemy określenie „konstrukcje częściowo sprężone”. Zasady dotyczące SGU, chociaż już nie nowe, z pewnym trudem docierają do świadomości projektantów. Zresztą daleko tym zasadom do pełnej jasności. Dlatego poświęciliśmy im wiele uwagi: w rozdziale 8 omówiliśmy je na tle metod stosowanych w Polsce od 1957 roku do dzisiaj i zilustrowaliśmy przykładami w rozdziale 9.

W rozdziałach 8 i 9 stwierdziliśmy, że znormalizowany system wymagań nie jest całkiem doskonały. W rozdziale 8 omówiliśmy zwięźle niedoskonałości polskiej normy z 2002 roku.

Teoria konstrukcji sprężonych związana ze stosowaniem wycofanej dziś metody naprężeń dopuszczalnych osiągnęła niegdyś wysoki poziom doskonałości. Wprowadzenie norm opartych na koncepcji stanów granicznych i dopuszczenie do stosowania konstrukcji sprężonych, które pod wpływem obciążeń eksploatacyjnych mogą być zarysowane, spowodowało, że opracowane dawniej metody nie mogą być dziś stosowane bez zmian. Niemniej jednak istotna część nagromadzonej dawniej wiedzy po aktualizacji nadal może znaleźć zastosowanie. Mamy nadzieję, że w książce udało się nam połączyć tę wiedzę z wiedzą nowszą w jeden spójny system.

Podobnie jak w innych książkach autorstwa M. Knauffa i jego współpracowników bardzo dużą wagę nadaliśmy przykładom obliczeń. W książce zamieściliśmy dwa rodzaje przykładów. W tekście rozdziałów 7–18 występują krótkie przykłady ilustrujące poszczególne punkty teorii. Rozdziały 20 i 21 zawierają STUDIA PROJEKTOWE dotyczące wybranych, współcześnie stosowanych konstrukcji sprężonych. W rozdziale 20 przedstawiliśmy analizę kilku wariantów, na przykład zastosowanie zasady pełnego sprężenia lub sprężenia częściowego. W rozdziale 21 zamieściliśmy obliczenia sprężonego stropu bezbelkowego. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom tych czytelników, którzy starają się zrozumieć mechanizm działania konstrukcji, nie stosowaliśmy specjalistycznego oprogramowania służącego do projektowania takich stropów, lecz całe obliczenia przedstawiliśmy w jawnej formie. Książka zawiera wykaz najważniejszych oznaczeń i spis tablic. Stosowaliśmy w niej, jeżeli było to możliwe, oznaczenia takie jak w normach PN-EN. Spis tablic może ułatwić znalezienie potrzebnych czytelnikowi algorytmów lub przepisów.

Podziękowania

Te wstępne uwagi pragniemy zakończyć podziękowaniami dla firm i osób, które udostępniły nam niektóre fotografie zamieszczone w książce (kolejność alfabetyczna): Freyssinet Polska, Pekabex, Strunobet-Migacz. Odrębne podziękowania należą się dr inż. Agnieszce Golubińskiej, która, opierając się na bogatej praktyce w projektowaniu wież, opracowała część rozdziału 18 i konsultowała jego całość.