Cukrzyca na obcasach - ebook

Podziękowania

Powstanie tej książki nie miałoby miejsca, gdyby nie Ci, którzy na co dzień udzielają mi wsparcia. Jestem niezwykle wdzięczna, że otaczają mnie ludzie życzliwi, szczerzy i dobrzy.

W pierwszej kolejności pragnę podziękować mojej rodzinie. Rodzicom i babci Karolinie, którzy poświęcili mi wiele uwagi i wysiłku, jestem Wam za wszystko bardzo wdzięczna. Rodzeństwu (mojemu i męża z partnerami) za niezawodny krytycyzm, poczucie humoru i dystans do siebie. Teściowej, za niezwykle pozytywną energię. Wiedzcie, że macie olbrzymi udział w tym, jaka jestem, a moja książka w dużej mierze powstała dzięki Wam.

Szczególne podziękowania należą się mojemu mężowi Tomkowi, który jest najbliższą mi osobą. Dziękuję Ci Kochanie, że zawsze we mnie wierzysz, wspierasz we wszystkim i rozwiewasz moje liczne wątpliwości, bez Ciebie nie dałabym rady. To prawdziwe szczęście, że mam Ciebie i dzieci. Mileno i Tymonie, jesteście moją wielką radością i największym sukcesem życiowym. Nie wyobrażam sobie życia bez Was. Pamiętajcie, że zawsze możecie na mnie liczyć. Bardzo Was kocham!

Dziękuję mojej ulubionej Pani Doktor Katarzynie Cyganek. Już w dniu, gdy Panią zobaczyłam po raz pierwszy, miałam przeczucie, że będzie nas łączyć coś więcej niż tylko relacja lekarz–pacjent. Od zawsze jestem zafascynowana Pani wiedzą i sposobem, w jaki ją Pani potrafi przekazać. Jest Pani moim autorytetem w dziedzinie diabetologii i cieszę się, że zgodziła się Pani wesprzeć tę publikację swoją wiedzą merytoryczną. Może ta pozycja nieco odbiega od tradycyjnych poradników cukrzycowych, ale cieszę się, że się Pani zgodziła.

Dziękuję wyjątkowym kobietom, które na moją prośbę podzieliły się swoimi osobistymi doświadczeniami związanymi z cukrzycą. Maugo, za jak zwykle perfekcyjne ujęcie tematu i potraktowanie poważnie mojej prośby – wiem, że nie masz na nic czasu, jednak dla mnie go znalazłaś. Bardzo to doceniam. Iwona, dziękuję, że zawsze mogę na Ciebie liczyć. Krysiu, Twoje doświadczenia są bezcenne, a energia, którą roztaczasz, jest bardzo pozytywna. Ewa, dziękuję Ci za Twój niekończący się zapał i entuzjazm, mam nadzieję na wiele wspólnych projektów. Pani Zosiu, dziękuję za miłe słowa i historię, która dopełniła książkę o odcień cukrzycy typu 2. Dziękuję też Monice, która, chociaż nie znamy się osobiście, opisała dla mnie swoje odczucia i doświadczenia związane z cukrzycą ciążową.

Dziękuję Indze Markiewicz, mojej wydawczyni, która dostrzegła we mnie potencjał i zaproponowała wydanie tej książki. Dziękuję Ci, że dałaś mi wolną rękę w doborze tematu i osób, z którymi współpracowałam, a także za to, że miałam sporo czasu na stworzenie treści. Mam nadzieję, że jesteś zadowolona z naszego wspólnego dziecka, jakim jest ta książka.

Dziękuję mądrym lekarzom, których spotykam na swojej drodze, otwartych, życzliwych i wrażliwych na potrzeby pacjenta, a także personelowi medycznemu, który towarzyszy mi w moich osobistych zmaganiach z cukrzycą.

Dziękuję wszystkim Kobietom, które mnie otaczają! Za to, że jesteście dla mnie inspiracją. Kiedyś myślałam, że źle pracuje mi się z kobietami. Wydawało mi się, że lepiej dogaduję się mężczyznami, zarówno zawodowo, jak i prywatnie. Jednak w moim życiu nastał taki czas, że moją rzeczywistość tworzą wspaniałe, mądre i wrażliwe kobiety. Bez Was byłoby mi bardzo źle. Wymienię tutaj te obecnie mi najbliższe: psycholożkę Karolinę prowadzącą warsztaty rozwojowe z końmi, sąsiadkę Małgosię z całą jej pozytywną energią do wszystkiego (i do biegania też), Kingę, z którą mamy wiele tematów do rozmów (i nigdy nie możemy się nagadać), Agatę – pozytywną diabetyczkę, mamę dwójki dzieci, moją doradczynię suplementacyjną, trenerkę Anię z jej superkillerseriami, Magdę i Helę tworzące z nami matczyno-córkowy tandem przyjaźni i wiele innych pięknych postaci, które w większym lub mniejszym stopniu mają wpływ na moje życie.

Dziękuję też Tobie, Droga Czytelniczko, za to, że sięgnęłaś po tę książkę. Mam nadzieję, że spełni ona Twoje oczekiwania i będziesz zadowolona z lektury. Jeśli chcesz mi powiedzieć coś na jej temat, albo na jakiś inny, nie krępuj się. Odpal mojego bloga i napisz do mnie wiadomość. Chętnie Cię poznam i dowiem się, co sądzisz o tej książce. Odpowiem na wszystkie wiadomości. Zawsze odpowiadam.Przedmowa

Drogie Panie!

Serdecznie zachęcam do przeczytania książki Angeliny. Jestem diabetologiem i na co dzień pracuję w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie. Moim największym wyzwaniem w codziennej pracy jest pomaganie kobietom z cukrzycą. Dlaczego? Cóż, jako lekarz zajmujący się chorobą przewlekłą często słyszałam od chorych mężczyzn: „nie pamiętam, jakie stosuję tabelki, żona wie…”, „nie znam swojej diety, bo żona gotuje…” albo często też: „nie mam glukometru/dzienniczka samokontroli, mama ma…”. Zawsze w takich chwilach myślałam sobie, że mężczyznom to dobrze, wszystkie swoje problemy powierzają partnerkom/żonom/matkom. A co z chorymi kobietami? Kto im pomoże? Stąd moje szczególne zainteresowania i pomoc kobietom z cukrzycą. Cukrzyca to choroba przewlekła i nigdy się nie kończy, nigdy nie ma od niej odpoczynku. Dotyka całego organizmu i ma wpływ na jego funkcjonowanie. Jednocześnie ma wiele aspektów. Ich wspólnym mianownikiem jest podniesione stężenie glukozy we krwi, natomiast przyczyny hiperglikemii mogą być bardzo różne i różny może być też obraz kliniczny choroby. Nie można cukrzycy wyleczyć, ale można zahamować postęp powikłań ostrych i przewlekłych oraz zapewnić pacjentowi tak długie życie jak u jego zdrowych rówieśników. Aby to osiągnąć, konieczne jest właściwe zarządzanie chorobą i odpowiednia kontrola glikemii we krwi. Ta książka w sposób przystępny i zrozumiały przedstawia fakty związane z cukrzycą oraz cytuje zalecania towarzystw lekarskich, w tym Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, jak postępować z tą chorobą. Rzetelna wiedza jest poparta osobistymi przykładami autorki, która jest chora na cukrzycę, także jej własnymi refleksjami i przemyśleniami oraz opisami doświadczeń innych chorych na cukrzycę kobiet. Myślę, że to zaangażowanie autorki i jej emocje zostaną pozytywnie odebrane przez każdą czytelniczkę. Książka pomoże kobietom z cukrzycą przyswoić niezbędną do życia z cukrzycą wiedzę i jednocześnie zobaczyć, w jaki sposób inne kobiety radzą sobie z chorobą. W życiu kobiety jest bardzo dużo trudnych bądź niezwykłych etapów. Jeśli dołączyć do nich cukrzycę, to zawsze jest to wyzwanie, aby opanować wahania glikemii i dopasować się z leczeniem do danego etapu życia: miesiączki, miłości, planowania rodziny i ciąży, przekwitania czy aktywnej starości. Zapewne myślicie Panie o lekarzu jak o osobie z drugiej strony bariery, ale proszę zaufajcie i zadawajcie pytania. Ja wypróbowałam na sobie wszystko to, co polecam pacjentkom. Jestem zdrowa, ale też jestem pracującą matką trójki dzieci. Doświadczyłam na sobie, jak to jest nosić pompę insulinową (z wodą), oczywiście utopiłam ją w ubikacji i zagięłam wkłucie we śnie… Nosiłam ciągłe monitorowanie glikemii – samo i zintegrowane z pompą. Prowadziłam samokontrolę glikemii jak chora z cukrzycą i wiem, że to bardzo trudne i uciążliwe – niestety przyznaję, że szybko robiłam to, co pacjenci, czyli pomiar rano, a potem po pracy wieczorem i po kolacji. W każdej ciąży „czekałam” na cukrzycę, bo mam obciążający wywiad rodzinny. Aby nie dopuścić do cukrzycy ciążowej, od razu stosowałam taką dietę, jakiej uczę inne ciężarne, i badałam glikemie zgodnie ze zwyczajowym zaleceniem lekarskim, czyli 6, czasem 8 razy dziennie, mimo że byłam zdrowa i cukrzycy nie miałam! Wiem, jakie to są emocje i obciążenie, zwłaszcza dla zdrowej ciężarnej, która nagle dowiaduje się o chorobie. Zawsze staram się rozmawiać z moimi pacjentkami o ich planach życiowych. Chcę, aby wspólnie ze mną podejmowały decyzje, jak leczyć i zarządzać cukrzycą. Ta książka to taki naładowany pozytywną energią poradnik dla chorych z cukrzycą i każda z Pań zobaczy w nim samą siebie. Ja ze swoje strony mogę potwierdzić rzetelność zamieszczonej w książce wiedzy.

Życzę miłego czytania!

Dr hab. n. med. Katarzyna Cyganek

Starszy asystent i adiunkt w Katedrze i Klinice Chorób Metabolicznych

Szpital Uniwersytecki w Krakowie

Uniwersytet Jagielloński – Collegium Medicum w Krakowie