Depresja w praktyce lekarza POZ - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
1 stycznia 2017
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Depresja w praktyce lekarza POZ - ebook
Lekarz POZ jest pierwsza osobą, do której zgłasza się pacjent ze swoimi dolegliwościami. Jego zadaniem jest rozpoznać chorobę i zastosować właściwe leczenie. Czasami konieczne jest określenie czy istniejące objawy mają swoje źródło w psychice pacjenta czy odwrotnie – są związane z jego stanem somatycznym.
Zespół autorów pod kierunkiem prof. Marka Jaremy (byłego konsultanta krajowego w dziedzinie psychiatrii) podjął się przygotowania cyklu publikacji, które będą wparciem dla lekarza POZ w jego codziennej praktyce w takich sytuacjach.
Zawarta w książce wiedza pomoże podjąć decyzję czy leczyć samemu, czy skierować pacjenta do lekarza psychiatry.
„Depresja w praktyce lekarza POZ” jest pierwszą w cyklu.
Czytelnik znajdzie w niej m. in.:
- niezbędne informacje z zakresu etiologii i patogenezy schorzenia
- uproszczony opis objawów oraz obrazu klinicznego
- podstawowe wiadomości z zakresu leczenia farmakologicznego
- opis działań pozafarmakologicznych (np. psychoterapia)
A także:
- typy zespołów depresyjnych
- elementy diagnostyki różnicowej
- informacje z zakresu problematyki samobójstw
| Kategoria: | Medycyna |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-200-5413-2 |
| Rozmiar pliku: | 265 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Autorzy
dr n. med., FECSM Justyna Holka-Pokorska
adiunkt III Kliniki Psychiatrycznej Instytutu
Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
prof. dr hab. n. med. Marek Jarema
kierownik III Kliniki Psychiatrycznej Instytutu
Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
lek. Małgorzata Maj
asystent III Kliniki Psychiatrycznej Instytutu
Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
lek. Monika Michalak
lekarz rezydent III Kliniki Psychiatrycznej Instytutu
Psychiatrii i Neurologii w WarszawiePrzedmowa
Depresja, uznawana za najbardziej rozpowszechnione zaburzenie dotyczące zdrowia psychicznego, często nazywana jest chorobą cywilizacyjną. Jest rozpoznawana coraz częściej, a to za sprawą wzrostu w społeczeństwie świadomości na jej temat, a także poprawy dostępności do świadczeń zdrowotnych oraz postępu w zakresie możliwości diagnozowania i leczenia zaburzeń psychicznych.
Problematyka dotycząca diagnozowania depresji i postępowania w jej przypadku już dawno przestała być domeną psychiatrów czy psychologów. Obecnie coraz częściej lekarze innych specjalności, przede wszystkim lekarze rodzinni oraz lekarze podstawowej opieki zdrowotnej, zobowiązują się rozpoznawać i leczyć tę chorobę u swoich pacjentów, nierzadko cierpiących także na inne – głównie somatyczne – schorzenia. Dlatego tak ważne jest, aby pomóc tym specjalistom w usystematyzowaniu wiedzy dotyczącej szeroko rozumianego – nie tylko z punktu widzenia czysto medycznego, ale także społecznego – problemu depresji. Jakże bowiem często spotyka się chorych, którzy cierpiąc na różne postacie zaburzeń depresyjnych, skłonni są dopatrywać się przyczyny swoich trudności w niepowodzeniu życiowym, nieumiejętności przystosowania się do zmieniających się i coraz bardziej wymagających warunków społeczno-ekonomicznych czy wreszcie we własnym nieudacznictwie.
Należy pamiętać, że nawet jeżeli sam chory zgłasza się do lekarza, nazywając swoje problemy zdrowotne „depresją”, nie oznacza to automatycznie rozpoznania depresji i zaordynowania leków przeciwdepresyjnych. Lekarz musi dokładnie ocenić stan pacjenta, a także zebrać dokładny wywiad dotyczący rozwoju obecnych dolegliwości i ich ewentualnych przyczyn lub uwarunkowań. To ostatnie zadanie jest szczególnie trudne, odróżnienie bowiem stanu fizjologicznego smutku czy rezygnacji (związanych np. z niepowodzeniem życiowym) od depresji ma ogromne konsekwencje dla dalszych losów pacjenta, postępowania z nim i perspektyw rokowniczych. Tak więc lekarz czy terapeuta bardzo często muszą znaleźć odpowiedź na dość proste pytanie: „Czy to, co się dzieje z pacjentem, to już depresja?”.
Niniejsza lektura ma ułatwić podejmowanie takich decyzji tym z Koleżanek i Kolegów, którzy na co dzień borykają się z tego typu problemami. Należy pamiętać, że naszym celem jest niesienie pomocy potrzebującym i że powinniśmy to czynić, bazując na najnowszej wiedzy medycznej i doświadczeniu, z troską i odpowiedzialnością za losy chorego. Mamy nadzieję, że książka ta będzie pomocna w realizowaniu tego zadania.
Marek Jarema1 Epidemiologia i etiologia depresji Małgorzata Maj
Epidemiologia
Rozpowszechnienie nawracających epizodów depresji wynosi ok. 10%; dwukrotnie częściej występują one u kobiet. Na dystymię, czyli umiarkowanie, ale przewlekle obniżony nastrój, cierpi ok. 5% populacji, a choroba afektywna dwubiegunowa, w której przebiegu zwykle dominują fazy depresyjne, dotyka ok. 1,5%.
Etiologia
Pacjenci skarżący się na zaburzenia nastroju często pytają, co jest przyczyną pogorszenia ich samopoczucia; dlaczego, mimo że depresja rozwinęła się u nich po obiektywnie trudnym wydarzeniu życiowym, często mającym charakter utraty, proponuje im się leki, które na samo wydarzenie wpływu przecież nie mają, a także, dlaczego za ważny element terapii często uważa się psychoterapię, skoro zaburzenia nastroju są wynikiem zaburzonej „chemii” mózgu, o czym można przeczytać w różnych popularnonaukowych artykułach w czasopismach lub w internecie. Na te pytania nie ma prostej odpowiedzi; tak jak w każdej skomplikowanej sprawie „tylko dwa zdania wzajemnie przeciwstawne dają obraz całości”. Przez ostatnie sto lat powstało wiele koncepcji co do tego, jakie jest podłoże zaburzeń nastroju. Koncepcje te można podzielić na akcentujące czynniki biologiczne i na szukające wyjaśnienia w sposób bardziej psychologiczny. Przyjrzyjmy się im pokrótce.
Koncepcje biologiczne
G e n e t y c z n e
Ponieważ wielu pacjentów ma w rodzinie osoby także cierpiące na zaburzenia nastroju, stworzono koncepcję, że są one w jakimś stopniu dziedziczne. Badania genetyczne potwierdzają, że zarówno depresja jednobiegunowa, gdy pacjent doświadcza jedynie epizodów depresyjnych, jak i depresja w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej są w pewnym zakresie uwarunkowane naszym potencjałem genetycznym.
Wpływ genów w przypadku depresji jednobiegunowej jest mniejszy, zależy w większym stopniu od dziedziczenia pewnych cech temperamentu czy poznawczych, które wpływają na odbiór wydarzeń życiowych, wybór określonych zachowań i postaw, co z kolei wpływa na nastrój. Natomiast w chorobie dwubiegunowej genetyczne podłoże depresji jest silniejsze, dziedziczenie ma tu bardziej dosłowny charakter, wpływ ten ma jednak charakter bardziej złożony, jest w niego zaangażowanych wiele genów odpowiedzialnych za syntezę neuroprzekaźników, ich receptorów, enzymów je metabolizujących itp.
dr n. med., FECSM Justyna Holka-Pokorska
adiunkt III Kliniki Psychiatrycznej Instytutu
Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
prof. dr hab. n. med. Marek Jarema
kierownik III Kliniki Psychiatrycznej Instytutu
Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
lek. Małgorzata Maj
asystent III Kliniki Psychiatrycznej Instytutu
Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
lek. Monika Michalak
lekarz rezydent III Kliniki Psychiatrycznej Instytutu
Psychiatrii i Neurologii w WarszawiePrzedmowa
Depresja, uznawana za najbardziej rozpowszechnione zaburzenie dotyczące zdrowia psychicznego, często nazywana jest chorobą cywilizacyjną. Jest rozpoznawana coraz częściej, a to za sprawą wzrostu w społeczeństwie świadomości na jej temat, a także poprawy dostępności do świadczeń zdrowotnych oraz postępu w zakresie możliwości diagnozowania i leczenia zaburzeń psychicznych.
Problematyka dotycząca diagnozowania depresji i postępowania w jej przypadku już dawno przestała być domeną psychiatrów czy psychologów. Obecnie coraz częściej lekarze innych specjalności, przede wszystkim lekarze rodzinni oraz lekarze podstawowej opieki zdrowotnej, zobowiązują się rozpoznawać i leczyć tę chorobę u swoich pacjentów, nierzadko cierpiących także na inne – głównie somatyczne – schorzenia. Dlatego tak ważne jest, aby pomóc tym specjalistom w usystematyzowaniu wiedzy dotyczącej szeroko rozumianego – nie tylko z punktu widzenia czysto medycznego, ale także społecznego – problemu depresji. Jakże bowiem często spotyka się chorych, którzy cierpiąc na różne postacie zaburzeń depresyjnych, skłonni są dopatrywać się przyczyny swoich trudności w niepowodzeniu życiowym, nieumiejętności przystosowania się do zmieniających się i coraz bardziej wymagających warunków społeczno-ekonomicznych czy wreszcie we własnym nieudacznictwie.
Należy pamiętać, że nawet jeżeli sam chory zgłasza się do lekarza, nazywając swoje problemy zdrowotne „depresją”, nie oznacza to automatycznie rozpoznania depresji i zaordynowania leków przeciwdepresyjnych. Lekarz musi dokładnie ocenić stan pacjenta, a także zebrać dokładny wywiad dotyczący rozwoju obecnych dolegliwości i ich ewentualnych przyczyn lub uwarunkowań. To ostatnie zadanie jest szczególnie trudne, odróżnienie bowiem stanu fizjologicznego smutku czy rezygnacji (związanych np. z niepowodzeniem życiowym) od depresji ma ogromne konsekwencje dla dalszych losów pacjenta, postępowania z nim i perspektyw rokowniczych. Tak więc lekarz czy terapeuta bardzo często muszą znaleźć odpowiedź na dość proste pytanie: „Czy to, co się dzieje z pacjentem, to już depresja?”.
Niniejsza lektura ma ułatwić podejmowanie takich decyzji tym z Koleżanek i Kolegów, którzy na co dzień borykają się z tego typu problemami. Należy pamiętać, że naszym celem jest niesienie pomocy potrzebującym i że powinniśmy to czynić, bazując na najnowszej wiedzy medycznej i doświadczeniu, z troską i odpowiedzialnością za losy chorego. Mamy nadzieję, że książka ta będzie pomocna w realizowaniu tego zadania.
Marek Jarema1 Epidemiologia i etiologia depresji Małgorzata Maj
Epidemiologia
Rozpowszechnienie nawracających epizodów depresji wynosi ok. 10%; dwukrotnie częściej występują one u kobiet. Na dystymię, czyli umiarkowanie, ale przewlekle obniżony nastrój, cierpi ok. 5% populacji, a choroba afektywna dwubiegunowa, w której przebiegu zwykle dominują fazy depresyjne, dotyka ok. 1,5%.
Etiologia
Pacjenci skarżący się na zaburzenia nastroju często pytają, co jest przyczyną pogorszenia ich samopoczucia; dlaczego, mimo że depresja rozwinęła się u nich po obiektywnie trudnym wydarzeniu życiowym, często mającym charakter utraty, proponuje im się leki, które na samo wydarzenie wpływu przecież nie mają, a także, dlaczego za ważny element terapii często uważa się psychoterapię, skoro zaburzenia nastroju są wynikiem zaburzonej „chemii” mózgu, o czym można przeczytać w różnych popularnonaukowych artykułach w czasopismach lub w internecie. Na te pytania nie ma prostej odpowiedzi; tak jak w każdej skomplikowanej sprawie „tylko dwa zdania wzajemnie przeciwstawne dają obraz całości”. Przez ostatnie sto lat powstało wiele koncepcji co do tego, jakie jest podłoże zaburzeń nastroju. Koncepcje te można podzielić na akcentujące czynniki biologiczne i na szukające wyjaśnienia w sposób bardziej psychologiczny. Przyjrzyjmy się im pokrótce.
Koncepcje biologiczne
G e n e t y c z n e
Ponieważ wielu pacjentów ma w rodzinie osoby także cierpiące na zaburzenia nastroju, stworzono koncepcję, że są one w jakimś stopniu dziedziczne. Badania genetyczne potwierdzają, że zarówno depresja jednobiegunowa, gdy pacjent doświadcza jedynie epizodów depresyjnych, jak i depresja w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej są w pewnym zakresie uwarunkowane naszym potencjałem genetycznym.
Wpływ genów w przypadku depresji jednobiegunowej jest mniejszy, zależy w większym stopniu od dziedziczenia pewnych cech temperamentu czy poznawczych, które wpływają na odbiór wydarzeń życiowych, wybór określonych zachowań i postaw, co z kolei wpływa na nastrój. Natomiast w chorobie dwubiegunowej genetyczne podłoże depresji jest silniejsze, dziedziczenie ma tu bardziej dosłowny charakter, wpływ ten ma jednak charakter bardziej złożony, jest w niego zaangażowanych wiele genów odpowiedzialnych za syntezę neuroprzekaźników, ich receptorów, enzymów je metabolizujących itp.
więcej..
