MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
W empik go
Do przyjaciela - ebook
Klasyka na e-czytnik to kolekcja lektur szkolnych, klasyki literatury polskiej, europejskiej i amerykańskiej w formatach ePub i Mobi. Również miłośnicy filozofii, historii i literatury staropolskiej znajdą w niej wiele ciekawych tytułów.
Seria zawiera utwory najbardziej znanych pisarzy literatury polskiej i światowej, począwszy od Horacego, Balzaca, Dostojewskiego i Kafki, po Kiplinga, Jeffersona czy Prousta. Nie zabraknie w niej też pozycji mniej znanych, pióra pisarzy średniowiecznych oraz twórców z epoki renesansu i baroku.
| Kategoria: | Klasyka |
| Zabezpieczenie: | brak |
| Rozmiar pliku: | 140 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
DO PRZYJACIELA
Pytasz mię, przyjacielu, czemu tak usilnie
Pragnę siedzieć w Warszawie, a nie lubię wioski,
Gdzie to przecie, rządząc się w gospodarstwie pilnie,
Można by dukatami ponabijać trzoski.
Ludzie wielcy (powiadasz) bardziej zawsze wiejskie
Szacować zwykli życie aniżeli miejskie.
Prawda, i ja to słyszę, gdy siedzę w Warszawie,
Jak tam niejeden wzdycha do wiejskiego domu.
Wzdychałbym i ja z nimi, gdybym w miejskiej wrzawie
Przegrał, przeszumiał albo winien był co komu.
Wołałbym też: «Ach, lepiej do wioski uciekać!
Zaprzęgajcie! nie ma tu czego w mieście czekać!»
Albo gdybym miał na wsi mieszkanie wygodne,
Stodoły pełne snopów, niepróżne obory,
Intraty niepoślednie, a sąsiady zgodne,
Przy tym antał w piwnicy albo okseft spory –
Nie wywlókłbyś mię ze wsi, chyba raz do roku
Do Warszawy na zapust, i to podczas zmroku.
Pytasz mię, przyjacielu, czemu tak usilnie
Pragnę siedzieć w Warszawie, a nie lubię wioski,
Gdzie to przecie, rządząc się w gospodarstwie pilnie,
Można by dukatami ponabijać trzoski.
Ludzie wielcy (powiadasz) bardziej zawsze wiejskie
Szacować zwykli życie aniżeli miejskie.
Prawda, i ja to słyszę, gdy siedzę w Warszawie,
Jak tam niejeden wzdycha do wiejskiego domu.
Wzdychałbym i ja z nimi, gdybym w miejskiej wrzawie
Przegrał, przeszumiał albo winien był co komu.
Wołałbym też: «Ach, lepiej do wioski uciekać!
Zaprzęgajcie! nie ma tu czego w mieście czekać!»
Albo gdybym miał na wsi mieszkanie wygodne,
Stodoły pełne snopów, niepróżne obory,
Intraty niepoślednie, a sąsiady zgodne,
Przy tym antał w piwnicy albo okseft spory –
Nie wywlókłbyś mię ze wsi, chyba raz do roku
Do Warszawy na zapust, i to podczas zmroku.
więcej..
