Dokumentacja projektowa konstrukcji stalowych - ebook

Przedmowa

Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie procesu przygotowania dokumentacji projektowej obiektu o konstrukcji stalowej. Z uwagi na złożoność tego procesu oraz niejednoznaczność obowiązujących i ciągle zmieniających się przepisów autorzy zdecydowali się na opisanie całego procesu budowlanego przedsięwzięcia inwestycyjnego (w skrócie BPI), co umożliwiło pokazanie miejsca i roli kolejnych elementów dokumentacji projektowej w tymże procesie. Poszczególne zagadnienia zostały przedstawione zarówno w świetle obowiązujących aktów prawnych, jak i zapisów normowych. Bardzo duża liczba norm i aktów prawnych wykorzystana w czasie pisania książki świadczy o szerokim zakresie wiedzy wymaganej od współczesnego projektanta. Bez dobrej znajomości poruszonych w książce tematów wykonywanie szeregu różnych opracowań i analiz, których końcowym efektem jest dokumentacja projektowa konstrukcji, może być utrudnione lub wręcz niemożliwe.

Przedstawienie przebiegu powstawania dokumentacji projektowej na tle całego procesu inwestycyjnego umożliwiło autorom wskazanie nieciągłości tego procesu oraz luk prawnych, które zmuszają uczestników BPI do interpretacji przepisów. Niestety, interpretacje mają to do siebie, że nie zawsze są właściwe i często przyczyniają się do powstawania wielu problemów wykonawczych, a w ich następstwie — eksploatacyjnych. Kolejną trudność stwarzają działania na styku przepisów prawa i normalizacji. Pojęcie dobrowolności normalizacji w obliczu pełnej kontroli produkcji materiałów i wyrobów budowlanych jest trudne do zrozumienia i wdrożenia, dlatego autorzy poświęcili temu zagadnieniu cały rozdział. Ponadto, w aktach prawnych i normach często te same zagadnienia są opisywane z wykorzystaniem różnej terminologii, co dodatkowo komplikuje i tak już skomplikowany proces projektowania.

Zamiarem autorów było również zwrócenie uwagi na problem podejścia do projektowania konstrukcji, polemizując z dosyć powszechnym poglądem, że celem projektowania jest opracowanie projektów budowlanego i wykonawczego oraz innych dokumentów wymaganych przepisami prawa. Przedstawiając poszczególne fazy realizacji inwestycji, a na tym tle etapy opracowywania i uwzględniania różnych koncepcji, projektów wstępnych, programów funkcjonalno-użytkowych, analiz obliczeniowych, aspektów technologiczno-materiałowych autorzy starali się zwrócić uwagę na tak zwaną filozofię projektowania. Celem pracy projektanta jest ukształtowanie konstrukcji, a następnie opisanie wszystkich niezbędnych aspektów materiałowo-technologicznych umożliwiających jej wykonanie. Wykonanie projektu budowlanego stanowi tylko jeden z etapów na drodze do realizacji tego celu, a więc nie może być celem samym w sobie. Przepisy prawa nie ograniczają możliwości działania i dobrego projektowania, określają tylko granice działania, w ramach których wszyscy uczestnicy budowlanego procesu inwestycyjnego powinni się poruszać i działać zgodnie z zasadą „dobrej praktyki”.

Treść książki podzielono na dziewięć rozdziałów. Pierwszy z nich, w ramach wprowadzenia do tematu, przedstawia miejsce i rolę procesu projektowania w budowlanym przedsięwzięciu inwestycyjnym oraz słowniczek stosowanych terminów.

W rozdziale drugim opisano proces realizacji budowlanego przedsięwzięcia inwestycyjnego poprzez przedstawienie jego podstaw prawnych oraz wszystkich prawnych jego uczestników. Omówiono również metody realizacji inwestycji oraz poszczególne fazy realizacji BPI.

Rozdział trzeci jest poświęcony normom i zagadnieniom normalizacji, które z uwagi na zmiany gospodarcze w kraju wynikające z wejścia Polski do Unii Europejskiej całkowicie zmieniły swój charakter. W rozdziale tym omówione są również zagadnienia oceny zgodności materiałów i konstrukcji, regulowane przepisami unijnymi.

Treść następnego rozdziału dotyczy problematyki zapewnienia niezawodności projektowanej konstrukcji na kolejnych etapach realizacji inwestycji ze wskazaniem roli i odpowiedzialności poszczególnych uczestników procesu inwestycyjnego.

Rozdział piąty zawiera szczegółowe informacje na temat poszczególnych części dokumentacji projektowej, określone na podstawie obowiązujących przepisów prawnych. Do istotnych elementów tego rozdziału należą autorskie schematy przedstawiające strukturę procesu budowlanego w zależności od rodzaju inwestora (prywatny/publiczny) oraz od sposobu zamawiania usług projektowych i robót budowlanych (tradycyjna / zaprojektuj i wybuduj), a także schematy pozwalające prześledzić etapy opracowywania poszczególnych części dokumentacji projektowej.

Procesowi kształtowania konstrukcji stalowej poświęcono rozdział szósty. Przedstawiając ten proces, poczynając od koncepcji obiektu przez szereg uzgodnień i analiz, a kończąc na przyjęciu określonych rozwiązań konstrukcyjnych, autorzy podjęli próbę pokazania, jak trudne i złożone jest projektowanie konstrukcji stalowych.

Rozdział siódmy dotyczy zasad opracowywania poszczególnych części dokumentacji projektowej konstrukcji stalowych, w tym budowlanego projektu konstrukcji, projektu wykonawczego i innych. W rozdziale tym zwrócono uwagę na rozbieżności we wskazaniach przepisów prawa i zaleceń normowych.

W kolejnym rozdziale pokrótce opisano zastosowanie technologii informatycznych w procesie projektowania z uwzględnieniem najnowszych trendów w tym zakresie.

Ostatni rozdział poświęcono roli i znaczeniu uwzględniania tolerancji wymiarowych w projektowaniu elementów konstrukcji stalowych. Nieuwzględnianie tolerancji na etapie opracowywania projektu wykonawczego często powoduje kłopoty z montażem konstrukcji, zwiększając koszty inwestycji oraz wydłużając czas jej realizacji.

Książka adresowana jest do studentów wydziałów budownictwa jako przewodnik po całym procesie projektowania ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień projektowych dotyczących konstrukcji stalowych. Może być również przydatna dla osób zajmujących się zarówno samym projektowaniem w zakresie konstrukcji stalowych, jak i zarządzaniem projektami związanymi z budowlanym procesem inwestycyjnym. Skorzystają z niej też inwestorzy, poznając poszczególne etapy przygotowania inwestycji, począwszy od pomysłu i określenia potrzeb a skończywszy na dokumentacji projektowej, która będzie stanowić początek realizacji ich planów inwestycyjnych.

Inspiracją do napisania niniejszej książki było duże zainteresowanie prezentacją autorów na temat przygotowania dokumentacji projektowej oraz wykonawczej konstrukcji stalowych w czasie Warsztatów Pracy Projektanta Konstrukcji w 2012 roku. Okazało się, że poruszona problematyka jest ważna, a często dyskusyjna. Autorzy zdają sobie sprawę, że nie wszystkie zagadnienia i problemy zostały poruszone i będą wdzięczni za wszelkie uwagi i komentarze dotyczące treści niniejszej książki, prosząc jednocześnie o ich przesyłanie na adres poczty internetowej: [email protected] .

Uwagi dotyczące zmian oraz sugestie nowych tematów przyczynią się do poprawy zarówno treści, jak i zakresu następnego wydania książki.

W związku z częstymi zmianami treści przepisów oraz norm prosimy o sprawdzanie ich aktualności przed zastosowaniem.

Gdańsk, styczeń 2015r.

Elżbieta Urbańska-Galewska

Dariusz Kowalski1 Wprowadzenie

Uprzemysłowienie ośrodków produkcji przyczyniło się do znacznego postępu również w dziedzinie budownictwa konstrukcji stalowych. Szczególnie widoczne jest to na przykładzie przedsiębiorstw o wąskich specjalizacjach, przygotowanych do realizacji wybranych typów konstrukcji i określonych rodzajów robót. Od wielu lat obserwujemy ciągłe przeobrażenie sposobu budowania. Proces wytwarzania elementów konstrukcyjnych przesunął się z placu budowy do wysoko uprzemysłowionych, specjalistycznych wytwórni. Na placu budowy odbywa się głównie proces scalania gotowych elementów konstrukcyjnych w przestrzenny układ tworzący stalową konstrukcję obiektu. Przesunięcie części procesu budowania z placu budowy do wytwórni, jak również znaczna mechanizacja procesu produkcji, przyczyniły się do zmian zarówno liczby, jak i sposobu przygotowywania odpowiednich części dokumentacji projektowej. Projekt konstrukcji stalowej powstaje dwuetapowo. W pierwszej kolejności, na potrzeby administracyjne, wykonywana jest standardowa dokumentacja ogólnobudowlana – projekt budowlany, a następnie dokumentacja wykonawcza, na którą składa się szereg specjalistycznych opracowań projektowych. Bardzo często poprawne wykonanie budowlanej konstrukcji stalowej wymaga wykonania tzw. dokumentacji warsztatowej, która ma umożliwić wykonanie konstrukcji w warunkach zmechanizowanej produkcji przemysłowej. Projekty budowlane, wykonawcze i dokumentacja warsztatowa wykonywane są często przez różne osoby i podmioty gospodarcze oraz służą różnym celom. Brak komunikacji pomiędzy kolejnymi etapami opracowywania dokumentacji projektowej jest niejednokrotnie powodem niepotrzebnego wzrostu stopnia skomplikowania konstrukcji elementów i źródłem błędów, a tym samym również kosztów całej inwestycji.

Powszechnie stosowana praktyka projektowania konstrukcji stalowych z uwagi na minimalną masę obiektu jako wskaźnika kosztów staje się bezużyteczna, ponieważ nie uwzględnia dodatkowych kosztów związanych z produkcją skomplikowanych elementów konstrukcyjnych, z zastosowaniem wielu detali, które niweczą efekt uprzemysłowienia. W różnych publikacjach , wielokrotnie podkreślano, że forma zaprojektowanej konstrukcji ma ogromny wpływ na koszt produkowanych w wytwórni elementów. Bardzo często nieświadomi sztuki wytwarzania i montażu projektanci przyjmują skomplikowane i nieekonomiczne rozwiązania, automatycznie zwiększając koszty wytwarzania konstrukcji, a tym samym i całej budowy. Zjawisku temu można zapobiec tylko poprzez wymianę informacji pomiędzy projektantami a producentami. Służą temu realizowane w Europie w ostatnich latach projekty dotyczące projektowania konstrukcji stalowych, a w szczególności połączeń elementów. Mają one na celu zwiększenie wśród projektantów wiedzy z zakresu projektowania i technologii procesów produkcyjnych , . W Polsce zagadnieniem tzw. technologicznego projektowania konstrukcji stalowych dotychczas zajmowali się między innymi J. Augustyn , J. Ziółko , oraz autorzy niniejszej publikacji , , , , , .

Nowoczesne techniki wytwarzania i montażu konstrukcji stalowych, a także wzrost oczekiwań ze strony inwestorów i przyszłych użytkowników nowo budowanych obiektów, stawiają nowe wyzwania przed przemysłem budowlanych konstrukcji stalowych. Zadaniem podstawowym jest poprawa jakości bez wzrostu kosztów wytwarzania. Takiemu wyzwaniu można sprostać na przykład poprzez wprowadzenie rozwiązań systemowych do procesu projektowania konstrukcji stalowych. Proces projektowania oznacza tutaj cały ciąg czynności projektowych zaczynający się od określenia potrzeb zamawiającego, przez koncepcje architektoniczne, technologiczne, a kończący się szczegółowymi rysunkami wykonawczymi i warsztatowymi.

Celem niniejszej książki jest uporządkowanie i usystematyzowanie wiedzy na temat przygotowania dokumentacji projektowej dotyczącej obiektów o stalowej konstrukcji nośnej. Obowiązujące akty prawne, regulujące wymagania co do formy i zakresu dokumentacji projektowej , , , odnoszące się jedynie do fazy projektu budowlanego, czy też przygotowania zamówienia publicznego, w przypadku obiektów o konstrukcji stalowej nie są całkowicie jednoznaczne, co pozwala na w miarę swobodną interpretację zapisów dotyczących rodzajów projektów i ich zakresu. W rezultacie na placach budów wciąż mamy do czynienia z problemami dotyczącymi poprawnego montażu konstrukcji stalowych wynikającymi z niekompletnej lub niedopracowanej dokumentacji projektowej. Problemy powstają również na skutek źle opracowanych projektów wykonawczych. Autorzy następujących opracowań , , , , podejmowali próby uporządkowania poruszanej tematyki. Problem ten stanowił również jedną z przyczyn podjęcia prac nad ostatnio opublikowaną normą dotyczącą dokumentacji technicznej w przedsięwzięciach budowlanych PN-B-03007:2013 .

Na wstępie należy wspomnieć, iż już od początku XX wieku ustawodawca starał się poprzez wydawane akty prawne ujednolicać formę edycyjną, zakres i zawartość dokumentacji projektowej stanowiącej podstawę wydania pozwolenia na budowę oraz prowadzenia robót. Takim dokumentem było Rozporządzenie Ministra Robót Publicznych wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych z dnia 2 lipca 1929 r. dotyczące sporządzania i zatwierdzania projektów (planów) robót budowlanych i o trybie postępowania przy wydawaniu pozwoleń na budowę i na użytkowanie budynków , które wydane zostało na podstawie ówcześnie obowiązującego prawa w formie Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanem i zabudowaniu osiedli .

Rys. 1.1. Fragment dokumentacji projektowej opracowanej i zatwierdzonej w 1949 r. . a) przekroje pionowe

Rys. 1.1. cd. b) fragment rzutu poziomego obiektu

W rozporządzeniu odkreślono wymagania zarówno co do przedstawienia planu realizacji obiektu w formie między innymi: rzutów wszystkich kondygnacji, przekrojów w ilości dostatecznej do wyjaśnienia układu pionowego budynku oraz wysokości poszczególnych jego kondygnacji, widoków elewacji, jak i obliczenia wszystkich ważniejszych konstrukcji. Cechą charakterystyczną ówczesnych projektów był wymóg kolorowego oznaczania poszczególnych rodzajów materiałów budowlanych stosowanych w obiekcie (rys. 1.1.).

Opracowywanie dokumentacji projektowej każdego obiektu budowlanego, podobnie jak i pozostałe etapy przygotowania inwestycji, stanowi niskocenną część całego procesu inwestycyjnego, jednakże bardzo znaczącą zarówno z punktu widzenia jakości obiektu, jak i całkowitych kosztów realizacji inwestycji. Na wykresie przedstawionym na rys. 1.2 widoczna jest zależność wpływu etapów przygotowania procesu inwestycyjnego na koszty realizacji inwestycji. Projekty wykonane tanio i szybko, projekty niekompletne i niedopracowane z uwagi na dążenie do minimalizacji wszystkich możliwych kosztów, w rezultacie dają inwestorowi stosunkowo małe oszczędności, natomiast skutki finansowe takiego podejścia do projektowania odczuwalne są najczęściej na etapie realizacji inwestycji, a czasami także w okresie eksploatacji obiektu.

Rys. 1.2. Wpływ faz przygotowania procesu inwestycyjnego na koszty realizacji inwestycji

Nieznaczne, z punktu widzenia całkowitych kosztów, zwiększenie nakładów finansowych na zadania realizowane w fazie przygotowania inwestycji zawsze znacząco zmniejszy ryzyko nieplanowanego wzrostu kosztów w czasie realizacji inwestycji oraz z tytułu umów gwarancyjnych w czasie jej eksploatacji. Dodatkowe koszty ponoszone przez inwestorów z uwagi na problemy ujawniające się najczęściej w fazie wytwarzania lub montażu konstrukcji, a nawet w czasie eksploatacji obiektu, są wielokrotnie wyższe od kwot przeznaczonych na etap procesu przygotowania inwestycji i właściwą ocenę projektowanych rozwiązań pod względem ekonomicznym i technicznym.

Czy można przypuszczać, że inwestorzy nie zdają sobie sprawy z roli, jaką w procesie inwestycyjnym odgrywa dobry i solidny projekt? Czy może też świadomie ryzykują, oszczędzając na fazie przygotowania inwestycji? Przykłady z placów budów wyraźnie pokazują, że jest to gra bardzo ryzykowna. Brak należytej uwagi i finansowania na etapie opracowywania dokumentacji zawsze skutkują zmniejszeniem zysku, czasami wręcz znacznymi stratami lub nawet bankructwem firm. Przykłady takich sytuacji są znane nie tylko z prezentacji na konferencji Awarie budowlane odbywającej się co dwa lata w Międzyzdrojach, ale również z coraz większej liczby procesów sądowych, które niejednokrotnie obnażają słabe strony obecnego systemu prawnego w budownictwie. W najgorszej sytuacji znajdują się firmy wykonawcze, które często ponoszą największe straty w sytuacji, gdy projekt jest opracowany niewystarczająco dokładnie i wymaga korekt lub uzupełnień w czasie realizacji inwestycji.

Inwestorom, użytkownikom, a w szczególności wykonawcom, właśnie z powodów finansowych powinno zależeć na dobrych, dopracowanych i przemyślanych projektach.

1.1. Terminy i definicje

Poniżej podano niektóre terminy i ich definicje stosowane w książce.

akceptacja – stwierdzenie braku istotnych zastrzeżeń, np. do treści dokumentu (po jego przeglądzie), wg ;

akredytacja – poświadczenie przez krajową jednostkę akredytującą kompetencji technicznych jednostki ocenianej, tzn., że jednostka oceniająca zgodność spełnia wymagania określone w normach zharmonizowanych, wg ;

budowa – wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowa, rozbudowa, nadbudowa obiektu budowlanego, wg ;

budowlane przedsięwzięcie inwestycyjne (BPI) – złożone działanie koncepcyjne, projektowe i organizacyjne, o określonym czasie rozpoczęcia i zakończenia, polegające na zaprojektowaniu i wykonania inwestycji budowlanej w celu zaspokojenia potrzeb użytkowników, wg , ;

deklaracja zgodności:

• pisemne zapewnienie, że wyrób, proces lub usługa (projekt) jest zgodny z określoną normą lub innym dokumentem normatywnym, wg PN-EN ISO/IEC 17050-1 ;

• oświadczenie producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela stwierdzające na jego wyłączną odpowiedzialność, że wyrób jest zgodny z zasadniczymi wymaganiami, wg ;

deklaracja właściwości użytkowych – dokument przedstawiający właściwości użytkowe wyrobów budowlanych w odniesieniu do zasadniczych charakterystyk tych wyrobów zgodnie z odpowiednimi zharmonizowanymi specyfikacjami technicznymi lub europejską oceną techniczną EOT, wg ;

dokument – zapis informacji na papierze lub innym nośniku (datowany i autoryzowany), wg ;

dokumentacja – zbiór dokumentów określonej kategorii lub podporządkowanych określonemu celowi, wg ;

dokumentacja budowy – zbiór dokumentów obejmujący pozwolenia na budowę wraz z załączonym projektem budowlanym, dziennik budowy, protokoły odbiorów częściowych i końcowych, w miarę potrzeb: rysunki i opisy służące realizacji obiektu, operaty geodezyjne i książkę obmiarów, a w przypadku realizacji obiektów metodą montażu także dziennik montażu konstrukcji, wg ;

dokumentacja powykonawcza – dokumentacja budowy z naniesionymi zmianami dokonanymi w toku wykonywania robót oraz geodezyjnymi pomiarami powykonawczymi, wg ;

dokumentacja projektowa:

• wg PN-B-03007 – obejmuje projekty konstrukcji: budowlany i wykonawczy, specyfikacje wykonawcze oraz związane z projektem opracowania dodatkowe (np. informacje BIOZ) oraz materiały archiwalne (robocze);

• wg ustawy – służy do opisu przedmiotu zamówienia na wykonanie robót budowlanych i zależnie od sytuacji projektowej ma różny zakres:

• dla obiektów wymagających decyzji pozwolenia na budowę (projekt budowlany, projekty wykonawcze, przedmiar robót, informacja BIOZ),

• dla obiektów niewymagających decyzji pozwolenia na budowę (plany, rysunki, przedmiar robót, projekty, pozwolenia, uzgodnienia i opinie);

dokumentacja techniczna – dokumentacja projektowa oraz dokumentacja wykonawcy, wg ;

dokumentacja wykonawcy – dokumentacja związana bezpośrednio z realizacją konstrukcji, z jej wytwarzaniem, montażem/wznoszeniem i odbiorem; zawiera dokumenty: jakości, produkcji, budowy i powykonawcze, wg ;

dyrektywa – akt prawny Unii Europejskiej, który obliguje prawodawców państw członkowskich Unii do wprowadzenia (implementacji) określonych regulacji prawnych; jest przyjmowana wspólnie przez Parlament Europejski oraz Radę Unii Europejskiej i ogłaszana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Dyrektywa europejska wyznacza cele jakie mają osiągnąć państwa członkowskie, jednakże pozostawia swobodny wybór środków służących do ich osiągnięcia; dyrektywa jest instrumentem harmonizacji prawa państw na terenie Unii;

element konstrukcyjny:

• element składowy konstrukcji budowlanej stanowiący konstrukcję nośną obiektu budowlanego (słup, rygiel, strop, płyta fundamentowa), również element wytwarzany z wyrobów konstrukcyjnych, wg ;

• element stosowany jako część nośna obiektu, zaprojektowany z uwagi na wymaganą wytrzymałość mechaniczną, stateczność i/lub odporność ogniową, a także użytkowalność i trwałość, który można stosować bezpośrednio w stanie dostawy lub jako element wbudowany w konstrukcję obiektu ;

element wysyłkowy – wyprodukowany w wytwórni konstrukcji stalowych element konstrukcyjny, który z uwagi na swoje gabaryty może być przewieziony na plac budowy środkami transportu drogowego, kolejowego lub wodnego;

europejska ocena techniczna (EOT) – udokumentowana ocena właściwości użytkowych wyrobu budowlanego w odniesieniu do jego zasadniczych charakterystyk, zgodnie z odpowiednim europejskim dokumentem oceny, wg ;

Europejska Specyfikacja Techniczna – Normy Europejskie i Europejskie Aprobaty Techniczne dotyczące wyrobów konstrukcyjnych, wg ,

europejski dokument oceny (EDO) – dokument przyjęty przez organizację JOT do celów wydawania europejskich ocen technicznych, wg ;

fazy i etapy budowlanego przedsięwzięcia inwestycyjnego – odpowiednio pogrupowane sekwencje działań, których wykonanie zapewnia uzyskanie zakładanych celów i rezultatów przedsięwzięcia;

inwestor – osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podejmująca realizację budowlanego przedsięwzięcia inwestycyjnego z zastosowaniem dowolnych środków finansowych;

jednostka notyfikowana – instytucja, niezależna zarówno od producenta, jak i konsumenta, działająca w sposób obiektywny, spełniająca określone w dyrektywach wymagania, wg ;

jednostka oceny technicznej (JOT) – instytucja powołana do opracowywania europejskich dokumentów oceny (EDO) oraz do wydawania europejskich ocen technicznych EOT, wg ;

klasa wykonania – kategoria wymagań jakościowych i kontrolnych, która może odnosić się do całej konstrukcji, określonego elementu (typu) lub szczegółu konstrukcyjnego; standard wykonania, wg ;

konstrukcja budowlana – konstrukcja nośna obiektu budowlanego klasyfikowana w zależności od zastosowanego materiału (stalowa, żelbetowa, murowana, drewniana) lub schematu statycznego (szkieletowa, tarczowa, powłokowa, modułowa);

norma – dokument będący wynikiem normalizacji, standaryzujący jak najszerzej pojętą działalność badawczą, technologiczną, produkcyjną, usługową;

normy zharmonizowane – tylko te Europejskie Normy, opracowane przez Europejskie Organizacje Normalizacyjne, które uwzględniają zasadnicze wymagania poszczególnych dyrektyw i które powstały w odpowiedzi na mandat wydany przez Komisję Europejską po konsultacjach z państwami członkowskimi; lista Europejskich Norm zharmonizowanych jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Normy są ogłaszane wyłącznie w celach informacyjnych, nie są elementem prawa europejskiego;

obiekt budowlany:

• według ustawy Prawo budowlane (PB) :

• budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

• budowla stanowiąca całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

• obiekt małej architektury;

• według ustawy Prawo zamówień publicznych (PZP) – wynik całości robót budowlanych w zakresie budownictwa lub inżynierii lądowej i wodnej, który może samoistnie spełniać funkcję gospodarczą lub techniczną;

plan jakości – dokument określający procedury i zasoby niezbędne do realizacji konkretnego przedsięwzięcia, procesu lub wyrobu, wg PN-EN ISO 9000:2006, pkt 3.7.5 ;

pozwolenie na budowę – decyzja administracyjna zezwalająca na rozpoczęcie i prowadzenie budowy lub wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego, wg ;

procedura – ustalony sposób działania lub dokument opisujący ten sposób, wg PN-EN ISO 9000:2006, pkt 3.4.5 ;

proces projektowania – cały ciąg czynności projektowych zaczynający się od koncepcji, a kończący szczegółowymi rysunkami warsztatowymi i technologicznymi;

producent:

• wytwórca/dostawca elementów konstrukcyjnych, wg PZP ;

• osoba fizyczna lub prawna, która produkuje wyrób budowlany lub która zleca zaprojektowanie lub też wyprodukowanie wyrobu budowlanego i wprowadza ten wyrób do obrotu pod własną nazwą lub znakiem firmowym, wg ;

program funkcjonalno-użytkowy (PFU) – opracowanie służące do ustalenia planowych kosztów prac projektowych i robót budowlanych, przygotowania oferty szczególnie w zakresie obliczenia ceny oferty oraz wykonania prac projektowych, wg ;

projekt budowlany – projekt architektoniczno-budowlany stanowiący podstawę wydania decyzji pozwolenia na budowę jednocześnie nie ograniczając zakresu wykonywanych w tym samym czasie opracowań projektowych w stadiach poprzedzających opracowanie projektu budowalnego, a w szczególności projektu technologicznego oraz innych opracowań sporządzanych na potrzeby zawiązane z wykonywaniem robót budowlanych, wg , ;

projekt budowlany konstrukcji – projekt konstrukcji wchodzący w skład projektu budowlanego, wg ;

projekt konstrukcji – wynik procesu projektowania w formie opisu technicznego, obliczeń i rysunków konstrukcji budowlanej lub jej części, wg ;

projekt wykonawczy konstrukcji – projekt konstrukcji w wersji rozwiniętej na potrzeby realizacji, zawierający specyfikację wykonawczą; wg ;

projektant konstrukcji – podmiot ponoszący merytoryczną odpowiedzialność za projekt konstrukcji, wg ;

rozporządzenie UE – najważniejszy akt prawny w Unii Europejskiej, o najszerszym zasięgu; rozporządzenie jest instrumentem unifikacji prawa na całym terytorium Unii; do wydawania rozporządzeń upoważnione są dwa organy: Rada Unii Europejskiej i Komisja Europejska; rozporządzenie ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich;

roboty budowlane – wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, także prace polegające na przebudowie (rozbudowie, nadbudowie, odbudowie), montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego, wg ;

rysunki projektowe – zamieszczone w projekcie rysunki konstrukcyjne, komplementarne względem opisu technicznego i obliczeń konstrukcji budowlanej, wg ;

rysunki warsztatowe – rysunki wykonawcze i specyfikacje elementów konstrukcyjnych oraz inne związane z nimi rysunki i wykazy, wg ;

specyfikacja elementu – dokument stanowiący uszczegółowienie specyfikacji wykonawczej, zawierający niezbędne informacje i wymagania techniczne dla potrzeb produkcji warsztatowej i określonej technologii wytwarzania, wg , ;

specyfikacja techniczna:

• opracowanie zawierające zbiór wymagań, które są niezbędne do określenia standardu i jakości wykonania robót, w zakresie sposobu wykonania robót budowlanych, właściwości wyrobów budowlanych oraz oceny prawidłowości wykonania poszczególnych robót, wg ;

• zbiór wymagań technicznych; dokument lub zbiór dokumentów, w którym ustalono warunki techniczne dotyczące przedmiotu zamówienia (warunki wykonania i odbioru), wg ;

specyfikacja wykonawcza – specyfikacja techniczna dotycząca wykonana konstrukcji zgodnie z odpowiednimi normami wykonania, wg ;

teren budowy – przestrzeń, w której prowadzone są roboty budowlane wraz z przestrzenią zajmowaną przez urządzenia zaplecza budowy, wg ;

weryfikacja – potwierdzenie i wykazanie, że przedmiot weryfikacji (np. dokument) spełnia wyspecyfikowane wymagania, wg PN-EN ISO 9000:2006 , pkt 3.8.4;

właściwości użytkowe wyrobu budowlanego – właściwości użytkowe odnoszące się do odpowiednich zasadniczych charakterystyk, wyrażone jako wartość liczbowa, poziom, klasa lub kryterium opisowe, wg ;

wspólny słownik zamówień (ang. Common Procurement Vocabulary – CPV) – jednolity system klasyfikacji mający zastosowanie do zamówień publicznych w celu ujednolicenia odniesień stosowanych przez instytucje oraz podmioty zamawiające w celu dokonania opisu przedmiotu zamówienia, wg , ;

wykonawca – podmiot realizujący konstrukcję budowlaną w pełnym lub częściowym zakresie, wg ;

wyroby konstrukcyjne:

• wyroby budowlane przewidziane (dopuszczone) do stosowania w konstrukcjach budowlanych, wg ;

• materiały lub wyroby stosowane do wytwarzania, których właściwości uwzględnia się w obliczeniach konstrukcji lub jej części przy określaniu jej nośności, stateczności i/lub odporności ogniowej, a także trwałości i użytkowalności, wg ;

wyrób – rzecz, bez względu na stopień przetworzenia, przeznaczona do wprowadzenia do obrotu lub oddania do użytku, wg ;

wyrób budowlany – każdy wyrób lub zestaw wyprodukowany i wprowadzony do obrotu w celu trwałego wbudowania w obiektach budowlanych lub ich częściach, którego właściwości wpływają na właściwości użytkowe obiektów budowlanych w stosunku do podstawowych wymagań dotyczących obiektów budowlanych, wg ;

założenia projektowe – udokumentowany zbiór danych dotyczących projektu konstrukcji, wg ;

zamawiający:

• osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, wg ;

• podmiot zamawiający dowolne usługi, dostawy itp., np.: usługi projektowe, wykonanie konstrukcji budowlanej lub dostawę elementów konstrukcyjnych wg ;

zasadnicze charakterystyki – cechy wyrobu budowlanego, które odnoszą się do podstawowych wymagań dotyczących obiektów budowlanych, wg ;

zharmonizowane specyfikacje techniczne – normy zharmonizowane hEN i europejskie dokumenty oceny EDO, wg .

1.2. Skróty używane zgodnie z normą PN-EN 1090-1

Skróty używane w normie PN-EN 1090-1 :

FPC zakładowa kontrola produkcji ZKP (ang. Factory Production Control);

ITC obliczenia wyjściowe typu (ang. Initial Type Calculation);

ITT wstępne badanie typu (ang. Initial Type Testing);

MPCS specyfikacja elementu konstrukcyjnego sporządzana przez producenta (ang. Manufacturer Provided Component Specification);

NDP parametr określony na poziomie krajowym (ang. Nationally Determined Parameter); termin stosowany w Eurokodach, gdy dopuszcza się postanowienia krajowe;

NPD właściwości nieoznaczone (ang. No Performance Determined); termin stosowany, gdy dana właściwość nie została potwierdzona doświadczalnie;

PPCS specyfikacja elementu konstrukcyjnego sporządzana przez zamawiającego (ang. Purchaser Provided Component Specification).