-
W empik go
Duchowość zdrowa emocjonalnie - ebook
Wydawnictwo:
Rok wydania:
2020
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
14,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 14,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Single już za 14,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Single daje możliwość dodania do biblioteki 1 dowolnego tytułu w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 190 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Duchowość zdrowa emocjonalnie - ebook
Duchowość emocjonalna nie jest możliwa bez dojrzałości emocjonalnej.
Peter Scazzero doświadczył na własnej skórze, że nie da się być dojrzałym duchowo, pozostając niedojrzałym emocjonalnie. Pomimo że piastował funkcję pastora rosnącego Kościoła, jego życie i wiara pozostawały niezdrowe w zakresie emocji. Podobnie jak wiele osób w Kościele, tak i on rutynowo: unikał zdrowych konfliktów w imię dbania o pokój, ignorował i tłumił emocje, wykorzystywał pracę dla Boga, aby uciekać od Boga, żył bez świadomości swoich ograniczeń. To zaktualizowane wydanie książki jest trzonem kursu Duchowości zdrowej emocjonalnie, ścieżki uczniostwa używanej przez Kościoły na całym świecie, aby w Chrystusie głęboko przemieniać ludzi, którzy będą w stanie działać w świecie. Kurs obejmuje również płytę DVD, codzienną lekturę (Emotionally Healthy Spirituality Day by Day – Duchowość zdrowa emocjonalnie dzień po dniu) oraz bestsellerowy zestaw ćwiczeń. Więcej informacji znajduje się na stronie: www.emotionallyhealthy.org.
PETER SCAZZERO Jest założycielem New Life Fellowship Church w nowojorskiej dzielnicy Queens. Po 26-letniej posłudze jako starszy pastor, Scazzero służy teraz jako wolny pastor nauczający. Jest autorem książek Lider zdrowy emocjonalnie, Kościół zdrowy emocjonalnie oraz opracowań do kursu Duchowość zdrowa emocjonalnie dzień po dniu. Peter wraz ze swoją żoną, Geri, są założycielami przełomowej służby Duchowości Zdrowej Emocjonalnie, która wyposaża Kościoły wdrażając głęboko przemieniające uczniostwo.
Po więcej informacji wejdź na stronę emotionallyhealthy.org albo podążaj za Peterem na Twitterze @petescazzero.
| Kategoria: | Wiara i religia |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-66494-54-1 |
| Rozmiar pliku: | 3,3 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Wstęp
Kiedy Duchowość zdrowa emocjonalnie (DZE) została wydana po raz pierwszy ponad dekadę temu, miałem nadzieję, że pomoże ludziom. Nigdy jednak nie wyobrażałem sobie, że jej przesłanie tak mocno zarezonuje z odbiorcami, osobami wszystkich wyznań, przekonań teologicznych i Kościołów na całym świecie – od Afryki i Azji przez Europę, Południową i Środkową Amerykę, Bliski Wschód aż po Australię i Nową Zelandię oraz Amerykę Północną. Nigdy też nie spodziewałem się, że powstanie na jej podstawie kurs – Kurs duchowości dojrzałej emocjonalnie (ang. Emotionally Healthy Spirituality Course) wraz z zeszytem ćwiczeń, płytą DVD oraz książeczką z przemyśleniami na osiem tygodni. Nie przeszło mi przez myśl, że wytyczne DZE zostaną wpisane w DNA wielu Kościołów oraz w ich kulturę uczniostwa.
Kiedy słyszę pytanie, czemu moim zdaniem treść tej książki tak bardzo się rozpowszechniła i trafiła na tak chłonnych odbiorców, często zaczynam wypowiedź od tego, że DZE była najpierw wdrożona w życie, a dopiero potem spisana. Jako Kościół praktykowaliśmy, udoskonalaliśmy i absorbowaliśmy zasady spisane w tej książce przez ponad dwadzieścia lat. Tysiąc pięciuset dorosłych z siedemdziesięciu trzech krajów co tydzień zalewa kościelny budynek. To wytwarza jedyny w swoim rodzaju kontekst do praktyki zawartego tu materiału dla społeczności, która reprezentuje globalny Kościół.
Inną rzeczą, jaką podkreślam, jest to, że DZE różni się od tradycyjnego podejścia do uczniostwa. Wiele Kościołów zwykle podąża za modelem uczniostwa i wpływu płynącego ze służby, który wygląda mniej więcej tak:
Tradycyjne podejście skupia się zwykle na dostarczeniu odpowiednich rodzajów zajęć, lekcji, zaangażowania w małe grupki i tworzeniu sposobności do służenia, jednak zmiany w życiu ludzi są zwykle minimalne. Podobnie zasięg ich wpływu.
Dla kontrastu książki z cyklu Duchowości zdrowej emocjonalnie zostały zaprojektowane tak, by pomóc ludziom doświadczać przemiany wewnętrznej – duchowej i emocjonalnej. Dlaczego? Ponieważ ludzie głęboko przemienieni mają znacznie potężniejszy i trwalszy wpływ na świat – przemienieni ludzie przemieniają świat.
W rezultacie DZE przemiana, jakiej doświadczyliśmy jako Kościół – członkowie i liderzy – doprowadziła nas do granic życia w Duchu Świętym, o których nawet nie marzyliśmy. Dobrym przykładem może być niedawna zmiana w moim własnym przywództwie w Kościele. Po dwudziestu sześciu latach służby jako starszy pastor w Kościele New Life Fellowship i czteroipółletnim procesie sukcesji1 zmieniłem rolę na wolnego pastora/pastora nauczającego. To był ogromny krok i pogłębienie dla New Life. Innymi przykładami może być ogromny wpływ, jaki nasz Kościół ma na całym świecie, kreatywny zasięg, jaki DZE wyzwoliła w dzieleniu się Jezusem pośród ludzi biznesu, oraz zmiany, jakie DZE wywarła w kulturze i społeczności Kościoła jako ogółu.
Teraz twoja kolej. Wierzę całym sercem, że zasady i praktyki, które odmieniły moje życie oraz życie wielu osób i Kościołów na całym świecie, mogą odmienić także twoje życie.
Ta książka (w połączeniu z podręcznikiem do kursu DZE) jest zaproszeniem do głębszej i szerszej relacji z Jezusem Chrystusem, które będzie od ciebie wymagać podróży w nieznane, podobnie jak to było w przypadku Abrahama, który musiał opuścić swój wygodny dom w Ur. Połączenie zdrowia emocjonalnego oraz kontemplacyjnej duchowości – co stanowi sedno przesłania tych stronic – wywoła rewolucję w najgłębszych sferach twojego życia. Rewolucję, która odmieni wszystkie twoje relacje.
Zapraszam cię zatem do powolnej lektury pełnej modlitwy i rozmyślań. Zatrzymaj się, jeśli poczujesz potrzebę wpatrzenia się w obrazy Boga lub siebie, które pokaże ci Duch Święty. Spisuj to, jak Bóg do ciebie mówi. Kiedy czytam budującą książkę, której Bóg używa, żeby do mnie mówić, zapisuję na okładce kilka zdań na temat tego, co On mi pokazał i na jakiej to było stronie. W ten sposób mogę powrócić i z łatwością przeczytać, co Bóg mi powiedział, gdy szukałem drogi czy zrozumienia. Masz moje pozwolenie, by pisać na marginesach tej książki, choć być może wybierzesz prowadzenie notatek w dzienniku czy zeszycie.
Pomódl się, wykorzystując modlitwy na końcu każdego rozdziału – powoli. Nie spiesz się. Każdy rozdział mógłby z łatwością zostać rozwinięty w oddzielną książkę. Znajdziesz tu dużo materiału do przemyślenia.
Zachęcam cię też do używania listy, którą znajdziesz na końcu książki. To pomoże ci wprowadzić w życie prawdy zawarte na jej stronach. Wypełniaj ją, przechodząc przez kurs, a gdy skończysz, odwiedź emotionallyhealthy.org , by uzyskać dyplom ukończenia.
Co najważniejsze – zachęcam cię, byś rozkoszował się i cieszył Panem Jezusem Chrystusem, gdy będziesz Go spotykać podczas lektury. Celem jest wzrost w tym, jak doświadczasz Jezusa, a nie jedynie w tym, ile na Jego temat wiesz.
Jan od Krzyża we wstępie do swojej książki Żywy płomień miłości zauważa, że wszystko, co napisał o swoim życiu z Bogiem, było „tak odległe od rzeczywistości, jak różny jest obraz od przedmiotu, jaki przedstawia”2. A jednak postanowił spisać to, co wiedział. W podobny sposób i ja zapraszam cię do odczytywania tego, co tu zapisane, jakby był to obraz, który odwołuje się do bogatszego i autentycznego spotkania z żywym Bogiem w Jezusie. Prawdziwy owoc tej książki wyrazi się w zmianach, których doświadczysz w swoich relacjach – z Jezusem, innymi i ze sobą samym.
Brak zdrowia emocjonalnego we wczesnych latach mojej służby omal nie kosztował mnie wszystkiego – małżeństwa, rodziny, pracy i ogólnego dobrostanu. Jestem wdzięczny Bogu za Jego miłosierdzie. To właśnie ono uzdolniło mnie nie tylko do przetrwania, ale też do czerpania radości z chrześcijańskiego życia, w które prawie już nie wierzyłem. Jeśli więc jesteś głodny tego, aby Bóg przemienił cię w twoim otoczeniu, nie przerywaj czytania.------------------------------------------------------------------------
1 Proces sukcesji opisany jest w pełni w książce The Emotionally Healthy Leader, rozdział 9, „Endings and Beginnings” (Zakończenia i początki).
2 Święty Jan od Krzyża, cytat zaczerpnięty z: Kieran Kavanaugh, ed., John of the Cross: Selected Writings, Classics of Western Spirituality, (Mahwah, NJ: Paulist Press, 1987), 292.
3 Bill Bright, The Four Spiritual Laws (New Life Publications, 1995), 12.
4 Thomas Merton, Thoughts in Solitude, (Boston: Shambhala Publications, 1956), 13, (tłum. własne).
5 Quoted in Ron Sider, The Scandal of the Evangelical Conscience: Why Are Christians Living Just Like the Rest of the World?, (Grand Rapids: Baker Books, 2005), 13.
6 Ibid., 17–27.
7 Ibid., 28–29.
8 Parker Palmer, Let Your Life Speak: Listening for the Voice of Vocation, (San Francisco: Jossey-Bass, 2000), 30–31.
9 Quoted in Rowan Williams, Where God Happens: Discovering Christ in One Another, (Boston: Shambhala Publications, 2005), 14.
10 W języku angielskim, zobacz: http://www.soul-guidance.com/houseofthesun/eckhart.htm.
11 Jan Kalwin, Institutes of the Christian Religion, Volume 1, (Grand Rapids:Eerdmans Publishing Company, 1957), 37, (tłum. własne).
12 Daniel Goleman, Emotional Intelligence: Why It Can Matter More than IQ, (New York: Bantam Books, 1995), 199–200.
13 Dla bardziej obszernego wprowadzenia do nauczania Ignacego na temat rozwagi i naszych emocji, zobacz: Thomas H. Green, Weeds Among the Wheat: Discernment: Where Prayer and Action Meet, (Notre Dame, IN: Ave Maria Press, 1984). Zobacz też serię kazań w języku angielskim: „Discovering the Will of God” dostępnych na www.emotionallyhealthychurch.com.
14 Dan Allender and Tremper Longman III, The Cry of the Soul, (Dallas: Word, 1994), 24–25, (tłum. własne).
15 Cytat za: James Finley, Merton’s Palace of Nowhere: A Search for God Through Awareness of the True Self, (Notre Dame, IN: Ave Maria Press, 1978), 54, (tłum. własne)
16 M. Scott Peck, A World Waiting to Be Born: Civility Rediscovered, (New York: Bantam Books, 1993), 112–113, (tłum. własne).
17 Richard Ben Cramer, Joe DiMaggio: The Hero’s Life, (New York: Simon and Schuster, 2000), 519, (tłum. własne).
18 Leadership (Summer 2002), 52–53, (tłum. własne).
19 M. Robert Mulholland Jr., The Deeper Journey: The Spirituality of Discovering Your True Self, (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 2006). Patrz rozdziały 2 i 3 dla szczegółowej analizy tych konsekwencji.
20 Używam słów „prawdziwe ja” w tym samym sensie, co M. Robert Mulholland Jr. (patrz wcześniejszy przypis) W 1 komentarzu w stopce w 2 rozdziale książki The Deeper Journey, Mulholland stwierdza: „Self is used here not in the contemporary sense of the psychological ‘self’, an implicitly reductionistic term, but in the larger biblical sense of personhood framed within the context of a life lived in relationship with God, in community with others and as part of creation”.
21 Michael Kerr and Murray Bowen, Family Evaluation: The Role of the Family as an Emotional Unit That Governs Individual Behavior and Development, (New York: Norton Press, 1988), 97–109.
22 Merton, New Seeds of Contemplation, 35.
23 Parker Palmer, A Hidden Wholeness: The Journey Toward an Undivided Life, (San Francisco: Jossey-Bass, 2004), 80–84.
24 Ibid., 114–115.
25 Benedicta Ward, tłum., The Sayings of the Desert Fathers, (Kalamazoo, MI: Cistercian Study Series, 1975), 139, (tłum. własne).
26 Dietrich Bonhoeffer, Life Together, (New York: HarperCollins, 1954), 78, (tłum. własne).
27 Palmer, A Hidden Wholeness, 57, (tłum. własne).
28 John Cassian, The Conferences, tłum. Boniface Ramsey (Mahwah, NJ: Paulist Press, 1997), 87–89, (tłum. własne).
29 Coleman Barks, tłum., The Illuminated Rumi, (New York: Doubleday, 1997), 80, (tłum. własne).
30 Materiał Bowena podsumowany został w: Harriet Lerner, The Dance of Anger: A Woman’s Guide to Changing the Pattern of Intimate Relationships, (New York: Harper and Row, 1985), 34, (tłum. własne).
31 Chuck Yeager and Leo Janos, Yeager: An Autobiography, (New York: Bantam Books, 1985), 154, (tłum. własne).
32 Ibid., 165.
33 Thomas Merton, The Ascent to Truth, (New York: Harcourt Brace and Co., 1951), 238, (tłum. własne).
34 Patrz Judith Rich Harris, The Nurture Assumption: Why Children Turn Out the Way They Do, (New York: Touchstone, 1998). Zwolennicy „wychowania” twierdzą, że to, czego dzieci nauczą się na temat związków i zasad życia we wczesnych latach, ustanawia schematy zachowań na całe życie. Zwolennicy „natury” patrzą na czynniki biologiczne i genetyczne. Judith Harris twierdzi, że żadne podejście nie jest właściwe. Uważa ona, że to grupy rówieśnicze z dzieciństwa i okresu dorastania kształtują nasze zachowanie i nastawienie do życia.
35 Zobacz: Rodney Clapp, Families at the Crossroads: Beyond Traditional and Modern Options, (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 1993) oraz Ray Anderson i Dennis Guernsey, On Being Family: A Social Theology of the Family, (Grand Rapids: Eerdmans, 1985), 158, (tłum. własne).
36 Wyjaśnienie i opis pięciu poziomów Modelu Systemów Beaversa znajdziesz w: Maggie Scarf, Intimate Worlds: Life Inside the Family, (New York: Random House, 1995).
37 Janet O. Hagberg and Robert A. Guelich, The Critical Journey: Stages in the Life of Faith, (Salem, WI: Sheffield Publishing Company, 2005), (tłum. własne).
38 Ibid., 9.
39 Merton, The Ascent to Truth, 188–189, (tłum. własne).
40 Krótkie streszczenie Bożego celu odbywania podróży znajdziesz w: David G. Benner, Sacred Companions: The Gift of Spiritual Friendship and Direction, (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 2002). Aby wysłuchać serii kazań, które wygłosiłem na temat podejmowania podróży przez „ścianę”, odwiedź stronę www.emotionallyhealthychurch.com.
41 St. John of the Cross, Dark Night of the Soul, tłum. E. Allison Peers, (New York: Image, Doubleday Publishing), 1959.
42 Ibid., 36–90.
43 Gerald G. May, The Dark Night of the Soul: A Psychiatrist Explores the Connection Between Darkness and Spiritual Growth, (New York: HarperCollins, 2004), 90, (tłum. własne).
44 St. John of the Cross, The Dark Night of the Soul, 106, 115, (tłum. własne).
45 To kluczowa lekcja z Listu Jakuba 1,3–4, gdzie pisze on o radowaniu się z prób: „Wiedzcie, że takie doświadczanie waszej wiary kształtuje wytrwałość. Wytrwałość natomiast niech was prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali, nienaganni i bez jakichkolwiek braków”. Grecka fraza przetłumaczona jako „bez jakichkolwiek braków” niesie w sobie taki sens, że Bóg dodaje coś ze swojej natury do naszego charakteru na drodze trudności i ciężkich prób.
46 St. John of the Cross, The Dark Night of the Soul, 113, 117, (tłum. własne).
47 Karl Barth, Church Dogmatics, vol. 3, The Doctrine of Reconciliation: Part One, (Edinburgh: T. & T. Clark, 1956), 231–234, (tłum. własne).
48 G. K. Chesterton, St. Francis of Assisi, (New York: Image Books, Doubleday, 1957), 67.
49 Helen Bacovcin, tłum., The Way of a Pilgrim and The Pilgrim Continues His Way, (New York: Doubleday, 1978).
50 Merton, The Ascent of Truth.
51 Zaadaptowane z: Robert Barron, And Now I See: A Theology of Transformation, (New York: Crossroad Publishing, 1998), 148.
52 Wayne Muller, Sabbath: Finding Rest, Renewal, and Delight in Our Busy Lives, (New York: Bantam, 1999), 187–188.
53 Everett Ferguson and Abraham J. Malherbe, tłum., wstęp i komentarz do: Gregory of Nyssa: The Life of Moses, (New York: Paulist Press, 1978), 94–97.
54 Zobacz: G. K. Chesterton, Saint Thomas Aquinas: „The Dumb Ox”, (New York: Image Books, Doubleday, 1956), 116 oraz http://en.wikipedia.org/wiki/Thomas_Aquinas.
55 Basil Pennington, Thomas Merton, Brother Monk: The Quest for True Freedom, (New York: Continuum Publishing, 1997), 15–16.
56 Richard Rohr, Adam’s Return: The Five Promises of Male Initiation, (New York: Crossroad Publishing, 2004).
57 Ibid., 152–166.
58 Merton, New Seeds, 203, (tłum. własne).
59 John E. Hartley, The Book of Job: The New International Commentary on the Old Testament, (Grand Rapids: Eerdmans, 1988), 82–83.
60 Froma Walsh and Monica McGoldrick, red., Living Beyond Loss: Death in the Family, (New York: W. W. Norton & Company, 1991), 105–106.
61 Gerald L. Sittser, A Grace Disguised: How the Soul Grows Through Loss, (Grand Rapids: Zondervan, 1995), 33–34.
62 Dla częściowej listy zobacz: James E. Loder, The Logic of the Spirit: Human Development in Theological Perspective, (San Francisco: Jossey-Bass Publishers, 1998), 183–184.
63 Sheila Carney, God Damn God: A Reflection on Expressing Anger in Prayer, Biblical „Theology Bulletin”, 13, no. 4, (October 1983), 116, (tłum. własne).
64 Zobacz: Lori Gordon with Jon Frandsen, Passage to Intimacy, (self-published, revised version, 2000), 40. I am grateful to PAIRS for this insight.
65 Robert Moore and Douglas Gillette, King, Warrior, Magician, Lover: Rediscovering the Archetypes of the Mature Masculine, (San Francisco: HarperCollins, 1990), 23–47.
66 Zobacz: Timothy Fry, red., RB 1980: The Rule of St. Benedict in English, (Collegeville, MN: 1981), 32–38.
67 Obszerniejsze wyjaśnienie różnicy między modlitwą, którą charakteryzuje chęć otrzymywania, i modlitwą opartą na relacji znajdziesz w: Larry Crabb, The Papa Prayer: The Prayer You’ve Never Prayed, (Nashville: Integrity, 2006), 34–35.
68 Zobacz na przykład: http://www.lambtononline.com/winter_storms.
69 Zobacz dosknałą książkę Richarda Swensona: Margin: How to Create the Emotional, Physical, Financial, and Time Reserves You Need, (Colorado Springs: NavPress, 1992).
70 W internecie znajdziesz mnóstwo dobrych materiałów na temat uczniostwa. Zobacz: Adele Ahlberg Calhoun, Spiritual Disciplines Handbook: Practices That Transform Us, (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 2005); Tony Jones, The Sacred Way: Spiritual Practices for Everyday Life, (Grand Rapids: Zondervan, 2005);
i oczywiście klasyk: Richard Foster, Celebration of Discipline, (New York: Harper and Row, 1986).
71 Robert Barron, And Now I See, 37. Jestem wdzięczny Barronowi za jego wyjaśnienie, że główny grzech w Ogrodzie polegał na wzięciu spraw w swojej ręce.
72 Ibid., 38.
73 James Loder, The Logic of the Spirit: Human Development in Theological Perspective, (San Francisco: Jossey-Bass Publishers, 1998).
74 Phyllis Tickle, The Divine Hours: Prayers for Autumn and Wintertime, (New York: Doubleday, 2000), xii.
75 Timothy Fry, RB 1980, 65.
76 Łatwa do przeczytania i dostępna trzywoluminowa seria na temat codziennej służby Bożej to: Phyllis Tickle, The Divine Hours: Prayers for Autumn and Wintertime: A Manual for Prayer, (New York: Doubleday, 2001), The Divine Hours: Prayers for Springtime: A Manual for Prayer, (New York: Doubleday, 2001) oraz The Divine Hours: Prayers for Summertime: A Manual for Prayer, (New York: Doubleday, 2000). Znam także wiele osób, które używają tej publikacji: Norman Shawchuck and Rueben P. Job, A Guide to Prayer for All Who Seek God, (Nashville: Upper Room Publishing, 2003) and The Northumbria Community, Celtic Daily Prayer, (San Francisco: HarperCollins, 2002). Lubię także podążać za czytaniami z liturgii Modlitewnika Powszechnego.
77 James Finley, Christian Meditation: Experiencing the Presence of God, (London: Society for Promoting Christian Knowledge, 2004), rozdziały 8–12.
78 Henri Nouwen, Making All Things New, (San Francisco: Harper and Row, 1981), 69.
79 Wprowadzenie do innych praktych, jakie możesz włączyć w swoją codzienną służbę Bożą, znajdziesz w: Tony Jones, The Sacred Way: Spiritual Practices for Everyday Life, (Grand Rapids: Zondervan, 2005).
80 Ta codzienna służba Boża jest oparta na kazaniu dotyczącym Dziesięciorga przykazań oraz Ośmiu błogosławieństw, które wygłosiłem w kościele New Life Fellowship. Jest ono dostępne pod adresem: www.emotionallyhealthychurch.org.
81 Doskonałe studium poświęcone słowu „święty” znajdziesz w: R. C. Sproul, The Holiness of God, (Wheaton, IL: Tyndale House Publishers, 1985), 53–65.
82 Cytat pochodzi od katolickiego teologa Leonarda Doohana, znajdziesz go w doskonałej książce na temat szabatu: Lynne M. Baab, Sabbath Keeping: Finding Freedom in the Rhythms of Rest, (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 2005), 20.
83 Eugene Peterson, Christ Plays in Ten Thousand Places: A Conversation in Spiritual Theology, (Grand Rapids: Eerdmans, 2005), 116–118.
84 Eugene Peterson, Working the Angles: The Shape of Pastoral Integrity, (Grand Rapids: Eerdmans, 1987), 46.
85 Marva Dawn, Keeping the Sabbath Wholly: Ceasing, Resting, Embracing, Feasting, (Grand Rapids: Eerdmans, 1989), 65–66.
86 Cytat za: Wendell Berry, Life Is a Miracle: An Essay Against Modern Superstition, (Washington, DC: Counterpoint, 2000), 115, (tłum. Zbigniew Kubiak, dostęp: WikiCytaty –
licencja Creative Commons).
87 Tilden Edwards, Sabbath Time, (Nashville: Upper Room Books, 1992), 66.
88 Dr. Siang-Yang Tan, Rest: Experiencing God’s Peace in a Restless World, (Ann Arbor, MI: Servant Publications, 2000), 101–104.
89 Wygłosiłem serię czterech kazań na temat każdego z tych komponentów biblijnego szabatu. Są one dostępne pod adresem: www.emotionallyhealthychurch.com
90 Co 49 lat mieli oni także świętować podwójny rok szabatowy, zwany rokiem jubileuszowym (Kpł 25,8–55). Bóg zdawał sobie sprawę, że i w tym przypadku będzie to wymagało wiary. Dlatego obiecał, że zaopatrzy ich w niezbędne plony w okresie tych 49 lat tak obficie, że wystarczą im one nie na rok, lecz na trzy lata. Czy możesz to sobie wyobrazić?
91 Thomas Merton, Conjectures of a Guilty Bystander, (New York: Doubleday 1968), 86, (tłum. własne).
92 Sojourners (July 2004), http:www.sojo.net/index.cfmaction-magazine .article&issue=sojo4070&article=040723.
93 Zobacz: Robert Coleman, The Master Plan of Evangelism, (Grand Rapids: Revell, 1963).
94 Merton, Conjectures of a Guilty Bystander, 156–158.
95 Jeśli znasz język angielski, odwiedź naszą stronę (www.emotionallyhealthy.org), aby wziąć udział w teście, który pomoże ci określić, czy jesteś duchowym niemowlęciem, dzieckiem, nastolatkiem czy dorosłym. Zobacz też 4. rozdział w: Scazzero, The Emotionally Healthy Church.
96 Na wyrażenie „praktykowanie obecności ludzi” pierwszy raz natknąłem się w książce: Mike Mason, Practicing the Presence of People: How We Learn to Love, (Colorado Springs: WaterBrook Press, 1999).
97 Jean Vanier, Becoming Human, (Mahwah, NJ: Paulist Press, 1998), 22.
98 M. Scott Peck, A World Waiting to Be Born: Civility Rediscovered, (New York: Bantam Books, 1993), 108, 112.
99 Martin Buber, I and Thou, tłum. Walter Kaufmann, (New York: Charles Scribner’s Sons, 1970).
100 Dante Alighieri, The Divine Comedy, vol. 1, tłum. Mark Musa, (New York: Penguin Books, 1984), 381.
101 C. S. Lewis, The Great Divorce, (New York: Macmillan Company, 1946), 16–25.
102 Kenneth Paul Kramer, Mechthild Gawlick, Martin Buber’s I and Thou: Practicing Living Dialogue, (Mahwah, NJ: Paulist Press, 2003), 24.
103 Prowadzono badania na temat tego, jak – odwracając się od negatywnych ku pozytywnym zachowaniom – ludzie byli w stanie dokonać trwałych zmian w sieciach neuronowych swoich mózgów, zobacz: Jeffrey M. Schwartz i Sharon Begley, The Mind and the Brain: Neuroplasticity and the Power of Mental Force, (New York: Regan Books, HarperCollins, 2002).
104 Pat Ennis, The Third Option: Ministry to Hurting Marriages, Topic #1, “Respect,” 1–17.
105 Spotkałem się z tym narzędziem w: Lori Gordon, PAIRS: Semester Course Handbook, (Weston, FL: PAIRS Foundation, 2003)
106 Pat Ennis, The Third Option: Ministry to Hurting Marriages, Teachers Manual, Topic #3, „Expectations,” 1–9.
107 Lori Gordon with Jon Frandsen, Passage to Intimacy, 245, 246.
108 Jane Tomaine, St. Benedict’s Toolbox: The Nuts and Bolts of Everyday Benedictine Living, (Harrisburg, PA: Morehouse Publishing, 2005), 5.
109 Catherine Doherty, Poustinia: Encountering God in Silence, Solitude and Prayer, (Combermere, Ontario, Canada: Madonna House Publications, 1993), 70
110 Fry, Rule of St. Benedict (wstęp), 45, 48–49.
111 Dallas Willard, The Spirit of the Disciplines: Understanding How God Changes Lives, (San Francisco: HarperCollins, 1988), 63.
112 Zobacz: Daniel Wolpert, Creating a Life with God: The Call of Ancient Prayer Practices, (Nashville: Upper Room Books, 2003), 138–147.
113 Carlo Caretto, Letters from the Desert, anniversary edition, (Maryknoll, NY: Orbis Books, 1972, 2002), 108, 100, 23.
114 Cytat za: Esther De Waal, Lost in Wonder: Rediscovering the Spiritual Art of Attentiveness, (Collegeville, MN: Liturgical Press, 2003), 19, (tłum. własne).
115 Matka Teresa, A Simple Path, (New York: Ballantine Books, 1995), 7–8, (tłum. własne).
116 Definiowanie i mierzenie zdrowia emocjonalnego lub inteligencji emocjonalnej jest obszerną dziedziną z szerokim zakresem opinii na temat tego, co stanowi dojrzałość emocjonalną. Wraz z moimi własnymi refleksjami czerpałem z takich źródeł jak: Lori Gordon, PAIRS Semester Course, PAIRS International, curriculum guide for trainers, 437; Joseph Ciarrochi, Joseph P. Forgas, i John Mayer, red., Emotional Intelligence in Everyday Life: A Scientific Inquiry, (New York: Psychology Press, 2001): oraz Cary Cherniss and Daniel Goleman, red., The Emotionally Intelligent Workplace: How to Select for, Measure, and Improve Emotional Intelligence in Individuals, Groups and Organizations, (San Francisco:Jossey-Bass, 2001). Bardzo dobrym i dostępnym źródłem jest też: Cary Cherniss and Mitchel Adler, Promoting Emotional Intelligence in Organizations: Make Training in Emotional Intelligence Effective, (Alexandria, VA: The American Society for Training and Development, 2000).
117 Krótki lecz pomocny opis nurtu kontemplacyjnego w historii Kościoła znajdziesz w: Richard Foster, Streams of Living Water: Celebrating the Great Traditions of Christian Faith, (San Francisco: HarperSanFrancisco, 1998),
23–58. Zobacz też: Tony Jones, The Sacred Way: Spiritual Practices for Everyday Life, (Grand Rapids: Zondervan, 2005); Joan Chittister, Wisdom Distilled from the Daily: Living the Rule of St. Benedict Today, (San Francisco: HarperSanFrancisco, 1990); Daniel Wolpert, Creating a Life with God: The Call of Ancient Prayer Practices, (Nashville: Upper Room Books, 2003); oraz: Robert E. Webber, Ancient-Future Time: Forming Spirituality Through the Christian Year, (Grand Rapids: Baker Books, 2004).
118 Jestem wdzięczny Jayowi Feldowi za początkowy diagram, który urósł do dzisiejszej formy.
Kiedy Duchowość zdrowa emocjonalnie (DZE) została wydana po raz pierwszy ponad dekadę temu, miałem nadzieję, że pomoże ludziom. Nigdy jednak nie wyobrażałem sobie, że jej przesłanie tak mocno zarezonuje z odbiorcami, osobami wszystkich wyznań, przekonań teologicznych i Kościołów na całym świecie – od Afryki i Azji przez Europę, Południową i Środkową Amerykę, Bliski Wschód aż po Australię i Nową Zelandię oraz Amerykę Północną. Nigdy też nie spodziewałem się, że powstanie na jej podstawie kurs – Kurs duchowości dojrzałej emocjonalnie (ang. Emotionally Healthy Spirituality Course) wraz z zeszytem ćwiczeń, płytą DVD oraz książeczką z przemyśleniami na osiem tygodni. Nie przeszło mi przez myśl, że wytyczne DZE zostaną wpisane w DNA wielu Kościołów oraz w ich kulturę uczniostwa.
Kiedy słyszę pytanie, czemu moim zdaniem treść tej książki tak bardzo się rozpowszechniła i trafiła na tak chłonnych odbiorców, często zaczynam wypowiedź od tego, że DZE była najpierw wdrożona w życie, a dopiero potem spisana. Jako Kościół praktykowaliśmy, udoskonalaliśmy i absorbowaliśmy zasady spisane w tej książce przez ponad dwadzieścia lat. Tysiąc pięciuset dorosłych z siedemdziesięciu trzech krajów co tydzień zalewa kościelny budynek. To wytwarza jedyny w swoim rodzaju kontekst do praktyki zawartego tu materiału dla społeczności, która reprezentuje globalny Kościół.
Inną rzeczą, jaką podkreślam, jest to, że DZE różni się od tradycyjnego podejścia do uczniostwa. Wiele Kościołów zwykle podąża za modelem uczniostwa i wpływu płynącego ze służby, który wygląda mniej więcej tak:
Tradycyjne podejście skupia się zwykle na dostarczeniu odpowiednich rodzajów zajęć, lekcji, zaangażowania w małe grupki i tworzeniu sposobności do służenia, jednak zmiany w życiu ludzi są zwykle minimalne. Podobnie zasięg ich wpływu.
Dla kontrastu książki z cyklu Duchowości zdrowej emocjonalnie zostały zaprojektowane tak, by pomóc ludziom doświadczać przemiany wewnętrznej – duchowej i emocjonalnej. Dlaczego? Ponieważ ludzie głęboko przemienieni mają znacznie potężniejszy i trwalszy wpływ na świat – przemienieni ludzie przemieniają świat.
W rezultacie DZE przemiana, jakiej doświadczyliśmy jako Kościół – członkowie i liderzy – doprowadziła nas do granic życia w Duchu Świętym, o których nawet nie marzyliśmy. Dobrym przykładem może być niedawna zmiana w moim własnym przywództwie w Kościele. Po dwudziestu sześciu latach służby jako starszy pastor w Kościele New Life Fellowship i czteroipółletnim procesie sukcesji1 zmieniłem rolę na wolnego pastora/pastora nauczającego. To był ogromny krok i pogłębienie dla New Life. Innymi przykładami może być ogromny wpływ, jaki nasz Kościół ma na całym świecie, kreatywny zasięg, jaki DZE wyzwoliła w dzieleniu się Jezusem pośród ludzi biznesu, oraz zmiany, jakie DZE wywarła w kulturze i społeczności Kościoła jako ogółu.
Teraz twoja kolej. Wierzę całym sercem, że zasady i praktyki, które odmieniły moje życie oraz życie wielu osób i Kościołów na całym świecie, mogą odmienić także twoje życie.
Ta książka (w połączeniu z podręcznikiem do kursu DZE) jest zaproszeniem do głębszej i szerszej relacji z Jezusem Chrystusem, które będzie od ciebie wymagać podróży w nieznane, podobnie jak to było w przypadku Abrahama, który musiał opuścić swój wygodny dom w Ur. Połączenie zdrowia emocjonalnego oraz kontemplacyjnej duchowości – co stanowi sedno przesłania tych stronic – wywoła rewolucję w najgłębszych sferach twojego życia. Rewolucję, która odmieni wszystkie twoje relacje.
Zapraszam cię zatem do powolnej lektury pełnej modlitwy i rozmyślań. Zatrzymaj się, jeśli poczujesz potrzebę wpatrzenia się w obrazy Boga lub siebie, które pokaże ci Duch Święty. Spisuj to, jak Bóg do ciebie mówi. Kiedy czytam budującą książkę, której Bóg używa, żeby do mnie mówić, zapisuję na okładce kilka zdań na temat tego, co On mi pokazał i na jakiej to było stronie. W ten sposób mogę powrócić i z łatwością przeczytać, co Bóg mi powiedział, gdy szukałem drogi czy zrozumienia. Masz moje pozwolenie, by pisać na marginesach tej książki, choć być może wybierzesz prowadzenie notatek w dzienniku czy zeszycie.
Pomódl się, wykorzystując modlitwy na końcu każdego rozdziału – powoli. Nie spiesz się. Każdy rozdział mógłby z łatwością zostać rozwinięty w oddzielną książkę. Znajdziesz tu dużo materiału do przemyślenia.
Zachęcam cię też do używania listy, którą znajdziesz na końcu książki. To pomoże ci wprowadzić w życie prawdy zawarte na jej stronach. Wypełniaj ją, przechodząc przez kurs, a gdy skończysz, odwiedź emotionallyhealthy.org , by uzyskać dyplom ukończenia.
Co najważniejsze – zachęcam cię, byś rozkoszował się i cieszył Panem Jezusem Chrystusem, gdy będziesz Go spotykać podczas lektury. Celem jest wzrost w tym, jak doświadczasz Jezusa, a nie jedynie w tym, ile na Jego temat wiesz.
Jan od Krzyża we wstępie do swojej książki Żywy płomień miłości zauważa, że wszystko, co napisał o swoim życiu z Bogiem, było „tak odległe od rzeczywistości, jak różny jest obraz od przedmiotu, jaki przedstawia”2. A jednak postanowił spisać to, co wiedział. W podobny sposób i ja zapraszam cię do odczytywania tego, co tu zapisane, jakby był to obraz, który odwołuje się do bogatszego i autentycznego spotkania z żywym Bogiem w Jezusie. Prawdziwy owoc tej książki wyrazi się w zmianach, których doświadczysz w swoich relacjach – z Jezusem, innymi i ze sobą samym.
Brak zdrowia emocjonalnego we wczesnych latach mojej służby omal nie kosztował mnie wszystkiego – małżeństwa, rodziny, pracy i ogólnego dobrostanu. Jestem wdzięczny Bogu za Jego miłosierdzie. To właśnie ono uzdolniło mnie nie tylko do przetrwania, ale też do czerpania radości z chrześcijańskiego życia, w które prawie już nie wierzyłem. Jeśli więc jesteś głodny tego, aby Bóg przemienił cię w twoim otoczeniu, nie przerywaj czytania.------------------------------------------------------------------------
1 Proces sukcesji opisany jest w pełni w książce The Emotionally Healthy Leader, rozdział 9, „Endings and Beginnings” (Zakończenia i początki).
2 Święty Jan od Krzyża, cytat zaczerpnięty z: Kieran Kavanaugh, ed., John of the Cross: Selected Writings, Classics of Western Spirituality, (Mahwah, NJ: Paulist Press, 1987), 292.
3 Bill Bright, The Four Spiritual Laws (New Life Publications, 1995), 12.
4 Thomas Merton, Thoughts in Solitude, (Boston: Shambhala Publications, 1956), 13, (tłum. własne).
5 Quoted in Ron Sider, The Scandal of the Evangelical Conscience: Why Are Christians Living Just Like the Rest of the World?, (Grand Rapids: Baker Books, 2005), 13.
6 Ibid., 17–27.
7 Ibid., 28–29.
8 Parker Palmer, Let Your Life Speak: Listening for the Voice of Vocation, (San Francisco: Jossey-Bass, 2000), 30–31.
9 Quoted in Rowan Williams, Where God Happens: Discovering Christ in One Another, (Boston: Shambhala Publications, 2005), 14.
10 W języku angielskim, zobacz: http://www.soul-guidance.com/houseofthesun/eckhart.htm.
11 Jan Kalwin, Institutes of the Christian Religion, Volume 1, (Grand Rapids:Eerdmans Publishing Company, 1957), 37, (tłum. własne).
12 Daniel Goleman, Emotional Intelligence: Why It Can Matter More than IQ, (New York: Bantam Books, 1995), 199–200.
13 Dla bardziej obszernego wprowadzenia do nauczania Ignacego na temat rozwagi i naszych emocji, zobacz: Thomas H. Green, Weeds Among the Wheat: Discernment: Where Prayer and Action Meet, (Notre Dame, IN: Ave Maria Press, 1984). Zobacz też serię kazań w języku angielskim: „Discovering the Will of God” dostępnych na www.emotionallyhealthychurch.com.
14 Dan Allender and Tremper Longman III, The Cry of the Soul, (Dallas: Word, 1994), 24–25, (tłum. własne).
15 Cytat za: James Finley, Merton’s Palace of Nowhere: A Search for God Through Awareness of the True Self, (Notre Dame, IN: Ave Maria Press, 1978), 54, (tłum. własne)
16 M. Scott Peck, A World Waiting to Be Born: Civility Rediscovered, (New York: Bantam Books, 1993), 112–113, (tłum. własne).
17 Richard Ben Cramer, Joe DiMaggio: The Hero’s Life, (New York: Simon and Schuster, 2000), 519, (tłum. własne).
18 Leadership (Summer 2002), 52–53, (tłum. własne).
19 M. Robert Mulholland Jr., The Deeper Journey: The Spirituality of Discovering Your True Self, (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 2006). Patrz rozdziały 2 i 3 dla szczegółowej analizy tych konsekwencji.
20 Używam słów „prawdziwe ja” w tym samym sensie, co M. Robert Mulholland Jr. (patrz wcześniejszy przypis) W 1 komentarzu w stopce w 2 rozdziale książki The Deeper Journey, Mulholland stwierdza: „Self is used here not in the contemporary sense of the psychological ‘self’, an implicitly reductionistic term, but in the larger biblical sense of personhood framed within the context of a life lived in relationship with God, in community with others and as part of creation”.
21 Michael Kerr and Murray Bowen, Family Evaluation: The Role of the Family as an Emotional Unit That Governs Individual Behavior and Development, (New York: Norton Press, 1988), 97–109.
22 Merton, New Seeds of Contemplation, 35.
23 Parker Palmer, A Hidden Wholeness: The Journey Toward an Undivided Life, (San Francisco: Jossey-Bass, 2004), 80–84.
24 Ibid., 114–115.
25 Benedicta Ward, tłum., The Sayings of the Desert Fathers, (Kalamazoo, MI: Cistercian Study Series, 1975), 139, (tłum. własne).
26 Dietrich Bonhoeffer, Life Together, (New York: HarperCollins, 1954), 78, (tłum. własne).
27 Palmer, A Hidden Wholeness, 57, (tłum. własne).
28 John Cassian, The Conferences, tłum. Boniface Ramsey (Mahwah, NJ: Paulist Press, 1997), 87–89, (tłum. własne).
29 Coleman Barks, tłum., The Illuminated Rumi, (New York: Doubleday, 1997), 80, (tłum. własne).
30 Materiał Bowena podsumowany został w: Harriet Lerner, The Dance of Anger: A Woman’s Guide to Changing the Pattern of Intimate Relationships, (New York: Harper and Row, 1985), 34, (tłum. własne).
31 Chuck Yeager and Leo Janos, Yeager: An Autobiography, (New York: Bantam Books, 1985), 154, (tłum. własne).
32 Ibid., 165.
33 Thomas Merton, The Ascent to Truth, (New York: Harcourt Brace and Co., 1951), 238, (tłum. własne).
34 Patrz Judith Rich Harris, The Nurture Assumption: Why Children Turn Out the Way They Do, (New York: Touchstone, 1998). Zwolennicy „wychowania” twierdzą, że to, czego dzieci nauczą się na temat związków i zasad życia we wczesnych latach, ustanawia schematy zachowań na całe życie. Zwolennicy „natury” patrzą na czynniki biologiczne i genetyczne. Judith Harris twierdzi, że żadne podejście nie jest właściwe. Uważa ona, że to grupy rówieśnicze z dzieciństwa i okresu dorastania kształtują nasze zachowanie i nastawienie do życia.
35 Zobacz: Rodney Clapp, Families at the Crossroads: Beyond Traditional and Modern Options, (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 1993) oraz Ray Anderson i Dennis Guernsey, On Being Family: A Social Theology of the Family, (Grand Rapids: Eerdmans, 1985), 158, (tłum. własne).
36 Wyjaśnienie i opis pięciu poziomów Modelu Systemów Beaversa znajdziesz w: Maggie Scarf, Intimate Worlds: Life Inside the Family, (New York: Random House, 1995).
37 Janet O. Hagberg and Robert A. Guelich, The Critical Journey: Stages in the Life of Faith, (Salem, WI: Sheffield Publishing Company, 2005), (tłum. własne).
38 Ibid., 9.
39 Merton, The Ascent to Truth, 188–189, (tłum. własne).
40 Krótkie streszczenie Bożego celu odbywania podróży znajdziesz w: David G. Benner, Sacred Companions: The Gift of Spiritual Friendship and Direction, (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 2002). Aby wysłuchać serii kazań, które wygłosiłem na temat podejmowania podróży przez „ścianę”, odwiedź stronę www.emotionallyhealthychurch.com.
41 St. John of the Cross, Dark Night of the Soul, tłum. E. Allison Peers, (New York: Image, Doubleday Publishing), 1959.
42 Ibid., 36–90.
43 Gerald G. May, The Dark Night of the Soul: A Psychiatrist Explores the Connection Between Darkness and Spiritual Growth, (New York: HarperCollins, 2004), 90, (tłum. własne).
44 St. John of the Cross, The Dark Night of the Soul, 106, 115, (tłum. własne).
45 To kluczowa lekcja z Listu Jakuba 1,3–4, gdzie pisze on o radowaniu się z prób: „Wiedzcie, że takie doświadczanie waszej wiary kształtuje wytrwałość. Wytrwałość natomiast niech was prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali, nienaganni i bez jakichkolwiek braków”. Grecka fraza przetłumaczona jako „bez jakichkolwiek braków” niesie w sobie taki sens, że Bóg dodaje coś ze swojej natury do naszego charakteru na drodze trudności i ciężkich prób.
46 St. John of the Cross, The Dark Night of the Soul, 113, 117, (tłum. własne).
47 Karl Barth, Church Dogmatics, vol. 3, The Doctrine of Reconciliation: Part One, (Edinburgh: T. & T. Clark, 1956), 231–234, (tłum. własne).
48 G. K. Chesterton, St. Francis of Assisi, (New York: Image Books, Doubleday, 1957), 67.
49 Helen Bacovcin, tłum., The Way of a Pilgrim and The Pilgrim Continues His Way, (New York: Doubleday, 1978).
50 Merton, The Ascent of Truth.
51 Zaadaptowane z: Robert Barron, And Now I See: A Theology of Transformation, (New York: Crossroad Publishing, 1998), 148.
52 Wayne Muller, Sabbath: Finding Rest, Renewal, and Delight in Our Busy Lives, (New York: Bantam, 1999), 187–188.
53 Everett Ferguson and Abraham J. Malherbe, tłum., wstęp i komentarz do: Gregory of Nyssa: The Life of Moses, (New York: Paulist Press, 1978), 94–97.
54 Zobacz: G. K. Chesterton, Saint Thomas Aquinas: „The Dumb Ox”, (New York: Image Books, Doubleday, 1956), 116 oraz http://en.wikipedia.org/wiki/Thomas_Aquinas.
55 Basil Pennington, Thomas Merton, Brother Monk: The Quest for True Freedom, (New York: Continuum Publishing, 1997), 15–16.
56 Richard Rohr, Adam’s Return: The Five Promises of Male Initiation, (New York: Crossroad Publishing, 2004).
57 Ibid., 152–166.
58 Merton, New Seeds, 203, (tłum. własne).
59 John E. Hartley, The Book of Job: The New International Commentary on the Old Testament, (Grand Rapids: Eerdmans, 1988), 82–83.
60 Froma Walsh and Monica McGoldrick, red., Living Beyond Loss: Death in the Family, (New York: W. W. Norton & Company, 1991), 105–106.
61 Gerald L. Sittser, A Grace Disguised: How the Soul Grows Through Loss, (Grand Rapids: Zondervan, 1995), 33–34.
62 Dla częściowej listy zobacz: James E. Loder, The Logic of the Spirit: Human Development in Theological Perspective, (San Francisco: Jossey-Bass Publishers, 1998), 183–184.
63 Sheila Carney, God Damn God: A Reflection on Expressing Anger in Prayer, Biblical „Theology Bulletin”, 13, no. 4, (October 1983), 116, (tłum. własne).
64 Zobacz: Lori Gordon with Jon Frandsen, Passage to Intimacy, (self-published, revised version, 2000), 40. I am grateful to PAIRS for this insight.
65 Robert Moore and Douglas Gillette, King, Warrior, Magician, Lover: Rediscovering the Archetypes of the Mature Masculine, (San Francisco: HarperCollins, 1990), 23–47.
66 Zobacz: Timothy Fry, red., RB 1980: The Rule of St. Benedict in English, (Collegeville, MN: 1981), 32–38.
67 Obszerniejsze wyjaśnienie różnicy między modlitwą, którą charakteryzuje chęć otrzymywania, i modlitwą opartą na relacji znajdziesz w: Larry Crabb, The Papa Prayer: The Prayer You’ve Never Prayed, (Nashville: Integrity, 2006), 34–35.
68 Zobacz na przykład: http://www.lambtononline.com/winter_storms.
69 Zobacz dosknałą książkę Richarda Swensona: Margin: How to Create the Emotional, Physical, Financial, and Time Reserves You Need, (Colorado Springs: NavPress, 1992).
70 W internecie znajdziesz mnóstwo dobrych materiałów na temat uczniostwa. Zobacz: Adele Ahlberg Calhoun, Spiritual Disciplines Handbook: Practices That Transform Us, (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 2005); Tony Jones, The Sacred Way: Spiritual Practices for Everyday Life, (Grand Rapids: Zondervan, 2005);
i oczywiście klasyk: Richard Foster, Celebration of Discipline, (New York: Harper and Row, 1986).
71 Robert Barron, And Now I See, 37. Jestem wdzięczny Barronowi za jego wyjaśnienie, że główny grzech w Ogrodzie polegał na wzięciu spraw w swojej ręce.
72 Ibid., 38.
73 James Loder, The Logic of the Spirit: Human Development in Theological Perspective, (San Francisco: Jossey-Bass Publishers, 1998).
74 Phyllis Tickle, The Divine Hours: Prayers for Autumn and Wintertime, (New York: Doubleday, 2000), xii.
75 Timothy Fry, RB 1980, 65.
76 Łatwa do przeczytania i dostępna trzywoluminowa seria na temat codziennej służby Bożej to: Phyllis Tickle, The Divine Hours: Prayers for Autumn and Wintertime: A Manual for Prayer, (New York: Doubleday, 2001), The Divine Hours: Prayers for Springtime: A Manual for Prayer, (New York: Doubleday, 2001) oraz The Divine Hours: Prayers for Summertime: A Manual for Prayer, (New York: Doubleday, 2000). Znam także wiele osób, które używają tej publikacji: Norman Shawchuck and Rueben P. Job, A Guide to Prayer for All Who Seek God, (Nashville: Upper Room Publishing, 2003) and The Northumbria Community, Celtic Daily Prayer, (San Francisco: HarperCollins, 2002). Lubię także podążać za czytaniami z liturgii Modlitewnika Powszechnego.
77 James Finley, Christian Meditation: Experiencing the Presence of God, (London: Society for Promoting Christian Knowledge, 2004), rozdziały 8–12.
78 Henri Nouwen, Making All Things New, (San Francisco: Harper and Row, 1981), 69.
79 Wprowadzenie do innych praktych, jakie możesz włączyć w swoją codzienną służbę Bożą, znajdziesz w: Tony Jones, The Sacred Way: Spiritual Practices for Everyday Life, (Grand Rapids: Zondervan, 2005).
80 Ta codzienna służba Boża jest oparta na kazaniu dotyczącym Dziesięciorga przykazań oraz Ośmiu błogosławieństw, które wygłosiłem w kościele New Life Fellowship. Jest ono dostępne pod adresem: www.emotionallyhealthychurch.org.
81 Doskonałe studium poświęcone słowu „święty” znajdziesz w: R. C. Sproul, The Holiness of God, (Wheaton, IL: Tyndale House Publishers, 1985), 53–65.
82 Cytat pochodzi od katolickiego teologa Leonarda Doohana, znajdziesz go w doskonałej książce na temat szabatu: Lynne M. Baab, Sabbath Keeping: Finding Freedom in the Rhythms of Rest, (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 2005), 20.
83 Eugene Peterson, Christ Plays in Ten Thousand Places: A Conversation in Spiritual Theology, (Grand Rapids: Eerdmans, 2005), 116–118.
84 Eugene Peterson, Working the Angles: The Shape of Pastoral Integrity, (Grand Rapids: Eerdmans, 1987), 46.
85 Marva Dawn, Keeping the Sabbath Wholly: Ceasing, Resting, Embracing, Feasting, (Grand Rapids: Eerdmans, 1989), 65–66.
86 Cytat za: Wendell Berry, Life Is a Miracle: An Essay Against Modern Superstition, (Washington, DC: Counterpoint, 2000), 115, (tłum. Zbigniew Kubiak, dostęp: WikiCytaty –
licencja Creative Commons).
87 Tilden Edwards, Sabbath Time, (Nashville: Upper Room Books, 1992), 66.
88 Dr. Siang-Yang Tan, Rest: Experiencing God’s Peace in a Restless World, (Ann Arbor, MI: Servant Publications, 2000), 101–104.
89 Wygłosiłem serię czterech kazań na temat każdego z tych komponentów biblijnego szabatu. Są one dostępne pod adresem: www.emotionallyhealthychurch.com
90 Co 49 lat mieli oni także świętować podwójny rok szabatowy, zwany rokiem jubileuszowym (Kpł 25,8–55). Bóg zdawał sobie sprawę, że i w tym przypadku będzie to wymagało wiary. Dlatego obiecał, że zaopatrzy ich w niezbędne plony w okresie tych 49 lat tak obficie, że wystarczą im one nie na rok, lecz na trzy lata. Czy możesz to sobie wyobrazić?
91 Thomas Merton, Conjectures of a Guilty Bystander, (New York: Doubleday 1968), 86, (tłum. własne).
92 Sojourners (July 2004), http:www.sojo.net/index.cfmaction-magazine .article&issue=sojo4070&article=040723.
93 Zobacz: Robert Coleman, The Master Plan of Evangelism, (Grand Rapids: Revell, 1963).
94 Merton, Conjectures of a Guilty Bystander, 156–158.
95 Jeśli znasz język angielski, odwiedź naszą stronę (www.emotionallyhealthy.org), aby wziąć udział w teście, który pomoże ci określić, czy jesteś duchowym niemowlęciem, dzieckiem, nastolatkiem czy dorosłym. Zobacz też 4. rozdział w: Scazzero, The Emotionally Healthy Church.
96 Na wyrażenie „praktykowanie obecności ludzi” pierwszy raz natknąłem się w książce: Mike Mason, Practicing the Presence of People: How We Learn to Love, (Colorado Springs: WaterBrook Press, 1999).
97 Jean Vanier, Becoming Human, (Mahwah, NJ: Paulist Press, 1998), 22.
98 M. Scott Peck, A World Waiting to Be Born: Civility Rediscovered, (New York: Bantam Books, 1993), 108, 112.
99 Martin Buber, I and Thou, tłum. Walter Kaufmann, (New York: Charles Scribner’s Sons, 1970).
100 Dante Alighieri, The Divine Comedy, vol. 1, tłum. Mark Musa, (New York: Penguin Books, 1984), 381.
101 C. S. Lewis, The Great Divorce, (New York: Macmillan Company, 1946), 16–25.
102 Kenneth Paul Kramer, Mechthild Gawlick, Martin Buber’s I and Thou: Practicing Living Dialogue, (Mahwah, NJ: Paulist Press, 2003), 24.
103 Prowadzono badania na temat tego, jak – odwracając się od negatywnych ku pozytywnym zachowaniom – ludzie byli w stanie dokonać trwałych zmian w sieciach neuronowych swoich mózgów, zobacz: Jeffrey M. Schwartz i Sharon Begley, The Mind and the Brain: Neuroplasticity and the Power of Mental Force, (New York: Regan Books, HarperCollins, 2002).
104 Pat Ennis, The Third Option: Ministry to Hurting Marriages, Topic #1, “Respect,” 1–17.
105 Spotkałem się z tym narzędziem w: Lori Gordon, PAIRS: Semester Course Handbook, (Weston, FL: PAIRS Foundation, 2003)
106 Pat Ennis, The Third Option: Ministry to Hurting Marriages, Teachers Manual, Topic #3, „Expectations,” 1–9.
107 Lori Gordon with Jon Frandsen, Passage to Intimacy, 245, 246.
108 Jane Tomaine, St. Benedict’s Toolbox: The Nuts and Bolts of Everyday Benedictine Living, (Harrisburg, PA: Morehouse Publishing, 2005), 5.
109 Catherine Doherty, Poustinia: Encountering God in Silence, Solitude and Prayer, (Combermere, Ontario, Canada: Madonna House Publications, 1993), 70
110 Fry, Rule of St. Benedict (wstęp), 45, 48–49.
111 Dallas Willard, The Spirit of the Disciplines: Understanding How God Changes Lives, (San Francisco: HarperCollins, 1988), 63.
112 Zobacz: Daniel Wolpert, Creating a Life with God: The Call of Ancient Prayer Practices, (Nashville: Upper Room Books, 2003), 138–147.
113 Carlo Caretto, Letters from the Desert, anniversary edition, (Maryknoll, NY: Orbis Books, 1972, 2002), 108, 100, 23.
114 Cytat za: Esther De Waal, Lost in Wonder: Rediscovering the Spiritual Art of Attentiveness, (Collegeville, MN: Liturgical Press, 2003), 19, (tłum. własne).
115 Matka Teresa, A Simple Path, (New York: Ballantine Books, 1995), 7–8, (tłum. własne).
116 Definiowanie i mierzenie zdrowia emocjonalnego lub inteligencji emocjonalnej jest obszerną dziedziną z szerokim zakresem opinii na temat tego, co stanowi dojrzałość emocjonalną. Wraz z moimi własnymi refleksjami czerpałem z takich źródeł jak: Lori Gordon, PAIRS Semester Course, PAIRS International, curriculum guide for trainers, 437; Joseph Ciarrochi, Joseph P. Forgas, i John Mayer, red., Emotional Intelligence in Everyday Life: A Scientific Inquiry, (New York: Psychology Press, 2001): oraz Cary Cherniss and Daniel Goleman, red., The Emotionally Intelligent Workplace: How to Select for, Measure, and Improve Emotional Intelligence in Individuals, Groups and Organizations, (San Francisco:Jossey-Bass, 2001). Bardzo dobrym i dostępnym źródłem jest też: Cary Cherniss and Mitchel Adler, Promoting Emotional Intelligence in Organizations: Make Training in Emotional Intelligence Effective, (Alexandria, VA: The American Society for Training and Development, 2000).
117 Krótki lecz pomocny opis nurtu kontemplacyjnego w historii Kościoła znajdziesz w: Richard Foster, Streams of Living Water: Celebrating the Great Traditions of Christian Faith, (San Francisco: HarperSanFrancisco, 1998),
23–58. Zobacz też: Tony Jones, The Sacred Way: Spiritual Practices for Everyday Life, (Grand Rapids: Zondervan, 2005); Joan Chittister, Wisdom Distilled from the Daily: Living the Rule of St. Benedict Today, (San Francisco: HarperSanFrancisco, 1990); Daniel Wolpert, Creating a Life with God: The Call of Ancient Prayer Practices, (Nashville: Upper Room Books, 2003); oraz: Robert E. Webber, Ancient-Future Time: Forming Spirituality Through the Christian Year, (Grand Rapids: Baker Books, 2004).
118 Jestem wdzięczny Jayowi Feldowi za początkowy diagram, który urósł do dzisiejszej formy.
więcej..
