- nowość
-
W empik go
Dwa odcienie rewolucji arabskiej: Egipt i Syria - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
23 stycznia 2025
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Dwa odcienie rewolucji arabskiej: Egipt i Syria - ebook
W niniejszym opracowaniu została przedstawiona analiza sytuacji dwóch państw objętych Arabską Wiosną: Egiptu i Syrii. W obydwu tych krajach ludzie wyszli na ulice protestować przeciwko dotychczasowej władzy. Jednak przebieg wydarzeń jest w nich zupełnie różny. Egipcjanie doprowadzili o upadku rządów Hosniego Mubaraka. Natomiast Syryjczycy wciąż zmagają się z reżimem Bashara Al-Asada, lecz brak w ich szeregach jedności.
| Kategoria: | Historia |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-8362-919-3 |
| Rozmiar pliku: | 1 013 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
PODZIĘKOWANIA
Praca na temat rewolucji arabskiej w Egipcie i wojny domowej w Syrii stanowi studium porównawcze dwóch różnych państw, będących w wyniku swojej własnej polityki wewnętrznej, wpływów zewnętrznych oraz Arabskiej Wiosny w zupełnie innej sytuacji. Tego typu porównanie procesów zachodzących od 2011 roku w tych państwach wymagało oparcia się nie tylko na analizie źródeł i materiałów prasowych oraz płynących z mediów ale też konieczne było przeprowadzenie wielu konsultacji dyskusji i analiz, w których pomagało autorom wiele osób. Ze swej strony chciałbym w pierwszym rzędzie podziękować serdecznie, za pomoc w analizie sytuacji wewnętrznej w Egipcie jak i polityki zewnętrznej tego państwa Pani Profesor Katarzynie Żukrowskiej. Dziękuję też za bardzo ważne dla mnie konsultacje Panu Profesorowi Stasławowi Parzymiesowi oraz profesorowi Erhardowi Cziomerowi. Wiele kwestii poddanych analizie w książce było też konsultowanych z profesorem Tuomo Melasuo z TAPRI w Finlandii oraz doktorem Hermanem Jungiem z Austrii. W pracy pomocne były mi także wnioski z rozmów prowadzonych w Centrum Studiów nad Terroryzmem oraz Instytucie Badań nad Cywilizacjami Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania, które to instytucje pozwalają na zweryfikowanie wielu tez z zupełnie różnych punktów widzenia. Szczególnie chciałbym podziękować następującym osobom z tych dwóch instytucji: dr Annie Siewierskiej-Chmaj, dr inż. Tomaszowi Bąkowi, mgr Ewie Wolskiej oraz oczywiście współautorce Zosi Sawickiej. Chciałbym ogromnie serdecznie podziękować Pani Bożenie Szyperek za wiele cennych uwag i informacji przekazywanych z samego serca wydarzeń – Kairu. Bardzo pomogła mi w korygowaniu błędów dr inż. Izabela Cichocka Na koniec dziękuję mojej żonie za wsparcie bez którego praca nad książką byłaby bardzo trudna, jeśli nie niemożliwa.
Maciej MilczanowskiWSTĘP
Arabska Wiosna¹ to skomplikowany i niejednoznaczny proces, który w widoczny dla świata zachodniego sposób rozpoczął się w grudniu 2010 roku w Tunezji. Tymczasem dla uważnego obserwatora świata arabskiego pierwsze symptomy możliwości zmian były widoczne znacznie wcześniej. Pogarszający się poziom życia, korupcja, wrastające bezrobocie, w szczególności wśród młodych ludzi oraz powiększająca się przepaść pomiędzy bogatymi a biednymi, znacząco przyczyniły się do wzrostu napięcia wśród społeczeństw arabskich. Nie należy również zapominać o zmianach społecznych (w tym dostępie do nowych technologii – m. in. informatyzacji), jakie w ostatnich latach zachodzą w świecie arabskim. Nowe media oraz dostęp do internetu sprawiły, że świadomość zarówno polityczna jak i obywatelska w tym rejonie świata znacznie wzrosły. Technologia nowych mediów pozwoliła na zburzenie dotychczasowej tradycyjnej hierarchii społecznej. W tej rewolucji młodzież ma przewagę, ponieważ dorastała w środowisku zupełnie obcym dla starszej populacji. W świecie arabskim zaczynają dominować młodzi, których potrzeby i aspiracje nie są zaspokajane ze względu na skomplikowaną sytuację (zarówno polityczną jak i gospodarczą) w ich krajach. W przypadku braku znaczących instytucjonalnych możliwości partycypacji politycznej, nowe media powoli stają się mechanizmem mobilizacji młodzieży w internetowe ruchy społeczne, które łączą różne, rozproszone do tej pory tendencje ideologiczne.
Aby świat zachodni mógł właściwie i w najlepszym momencie reagować na wydarzenia związane z tym procesem, potrzebna jest rzeczowa analiza, która pozwoliłaby na właściwe rozeznanie wielu aspektów sytuacji całego regionu Bliskiego Wschodu i Północnej Afryki, jak i poszczególnych krajów tego regionu². Jest to nie tylko konieczne dla USA, Francji, Niemiec czy Unii Europejskiej jako całości, ale również dla Polski – kraju mającego coraz większe znaczenie w Unii, szybko rozwijającego się gospodarczo oraz posiadającego bogate doświadczenia historyczne, które mogą znacząco ułatwić analizę wydarzeń, a nawet zaangażowanie w rejonie MENA.
W dzisiejszym zglobalizowanym świecie rozeznanie, i co ważne, zabieranie głosu w istotnych sprawach międzynarodowych, jest koniecznością dla państw aspirujących do ról wiodących w Unii Europejskiej (a takim zdecydowanie jest Polska). Tymczasem na Bliskim Wschodzie i w Północnej Afryce dzieją się rzeczy kluczowe nie tylko dla regionu MENA, ale także dla całego świata. W XXI wieku wydarzeń takich jak Arabska Wiosna nie należy traktować lokalnie, jako mających znaczenie jedynie dla społeczeństw państw, w których do nich dochodzi. Echa rewolucji w postaci buntów czy niepokojów społecznych można było obserwować na całym świecie. Wielu analityków doszukiwało się nawet ich oddziaływania lub chociażby podobieństw w protestach europejskich związanych z kryzysem ekonomicznym w 2011 i 2012 roku lub też w ruchu w USA nazywanym Occupy Wall Street.
Brak zrozumienia dla ważnych procesów zachodzących w bezpośrednim sąsiedztwie Unii Europejskiej powoduje wiele problemów dla samej Unii oraz z całą pewnością nie ułatwia kontaktów ze społeczeństwami, w których dochodzi do rewolucji. Powodami, dla których należy reagować na doniesienia z rejonu MENA, są zarówno te związane z humanitarną odpowiedzialnością za los drugiego człowieka, jak i te, które ściśle należą do świata gospodarki i bezpieczeństwa międzynarodowego.
Wydarzenia, które na początku 2011 roku wstrząsnęły światem arabskim przyniosły ogromne zmiany wewnętrzne w Tunezji, Egipcie, Libii czy Syrii. Odbiły się również szerokim echem w Jemenie, Bahrajnie, Maroku, Katarze czy Jordanii oraz pozostałych państwach regionu. Przyczyny protestów w tych państwach były bardzo podobne: niezadowolenie z dotychczasowego poziomu i sposobu życia. Jednak sam przebieg wydarzeń w poszczególnych krajach różnił się od siebie diametralnie.
Sytuacja w krajach ogarniętych Arabską Wiosną zmienia się gwałtownie i radykalnie. Dochodzące do głosu masy młodych, dobrze wykształconych ludzi, których ambicje życiowe nie zostały zaspokojone przez państwo, zderzają się z konserwatywną, przywiązaną do tradycji i religii częścią swych społeczeństw. Te spięcia wyraźnie widać dzisiaj w Egipcie, co w dużej mierze rzutuje na politykę prowadzoną przez ten kraj i postrzeganie go na arenie międzynarodowej, a także w Syrii, gdzie podziały etniczne i religijne powodują radykalizację wojny domowej.
W niniejszym opracowaniu została przedstawiona analiza sytuacji dwóch państw objętych Arabską Wiosną: Egiptu i Syrii. W obydwu tych krajach ludzie wyszli na ulice protestować przeciwko dotychczasowej władzy. Jednak przebieg wydarzeń jest w nich zupełnie różny. Egipcjanie doprowadzili do upadku rządów Hosniego Mubaraka. Natomiast Syryjczycy wciąż zmagają się z reżimem Bashara al-Asada, lecz brak w ich szeregach jedności.
Książka ta ma na celu pokazać jak bardzo mylne jest schematyczne traktowanie wszystkich państw MENA jako jednolitej całości oraz przedstawianie arabskiej rewolucji jedynie jako walki dobra ze złem – a więc uciemiężonego ludu ze złymi władcami. I tak np., o ile w Egipcie zmiany były inspirowane przez młodych ludzi, którzy chcieli dokonać przewrotu w sposób pokojowy, o tyle w Syrii doszło do wojny domowej, w której obok samych Syryjczyków walczyli i nadal walczą ludzie powiązani blisko z grupami terrorystycznymi, próbującymi wykorzystać sytuację tego państwa do swoich celów. Tocząca się w tym państwie wojna spycha je w otchłań chaosu, co sprawia, że coraz bardziej radykalne siły zyskują tam przewagę.
Zamiarem autorów było jak najbardziej obiektywne i rzeczowe przedstawienie przyczyn rewolucji, co jest oparte na szczegółowej analizie sytuacji w obu krajach. W tym aspekcie bardzo istotne jest uwzględnienie społecznego charakteru rewolucji w Egipcie i Syrii, jak również zbadanie wpływu ugrupowań ekstremistycznych oraz państw pragnących rozszerzyć swoje strefy wpływów, wykorzystując do tego niepokoje w państwach ogarniętych Arabską Wiosną. Wobec tego konieczna jest również analiza zaangażowania w rewolucję służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo państwa, ze szczególnym uwzględnieniem roli wojska jako siły, która w Egipcie zadecydowała o stosunkowo łagodnym obaleniu reżimu, natomiast w Syrii, jako siły, która w swej zasadniczej części wspiera reżim, choć zanotowano przypadki przejścia wojskowych na stronę rebelii. Trudniejsza do analizy jest rola służb specjalnych mających ogromny wpływ na sytuację w obu państwach.
Jednym z zasadniczych zagadnień podjętych w książce jest również analiza roli jaką Egipt oraz Syria odgrywają w procesie kształtowania bezpieczeństwa międzynarodowego, w aspekcie następstw Arabskiej Wiosny. Bunt społeczny doprowadził do radykalnej zmiany politycznej w Egipcie, ale jednak w sposób pokojowy. Z kolei wojna domowa w Syrii zagraża bezpieczeństwu całego regionu. Nie mniej jednak rozwój sytuacji w obu przypadkach może przynieść konsekwencje trudne do przewidzenia dla regionu i świata.
Sytuacja w obydwu krajach rodzi szereg pytań o nowy kształt tych państw, możliwość tworzenia instytucji demokratycznych, kwestii swobód obywatelskich czy równouprawnienia kobiet. Na żadne z tych pytań nie ma jak dotąd ostatecznej odpowiedzi, jednak rzeczowa analiza jakiej podjęli się autorzy, ma na celu przybliżyć Czytelnikowi zaistniałą sytuację oraz przedstawić wnioski na temat powyższych zagadnień, które będą ważnymi wyznacznikami dotyczącymi przyszłości obu krajów. Co bardzo istotne, analiza została przeprowadzona nie tylko w oparciu o literaturę fachową, ale również ze względu na charakterystykę i aktualność procesów zachodzących w Egipcie i Syrii, o materiały prasowe oraz najczęściej wykorzystywane obecnie forum wymiany poglądów, jakim są serwisy, portale informacyjne i społecznościowe w internecie.
Autorzy zdają sobie sprawę, że analizę wydarzeń w Egipcie i Syrii utrudnia brak stosownej perspektywy czasowej potrzebnej do pełnego wyjaśnienia złożoności procesów, do których tam dochodzi, jednakże w związku z ich doniosłością podsumowanie dotychczasowych wydarzeń oraz wnioski na temat sytuacji w tych dwóch państwach, wydają się być bardzo potrzebne i uzasadnione. Książka może stanowić także punkt wyjścia do dalszych badań nad skutkami Arabskiej Wiosny.
Autorzy pragną zaznaczyć, iż obecna analiza obejmuje ciąg wydarzeń do początku grudnia 2012 roku, tj. do momentu powstania tej książki.
Praca na temat rewolucji arabskiej w Egipcie i wojny domowej w Syrii stanowi studium porównawcze dwóch różnych państw, będących w wyniku swojej własnej polityki wewnętrznej, wpływów zewnętrznych oraz Arabskiej Wiosny w zupełnie innej sytuacji. Tego typu porównanie procesów zachodzących od 2011 roku w tych państwach wymagało oparcia się nie tylko na analizie źródeł i materiałów prasowych oraz płynących z mediów ale też konieczne było przeprowadzenie wielu konsultacji dyskusji i analiz, w których pomagało autorom wiele osób. Ze swej strony chciałbym w pierwszym rzędzie podziękować serdecznie, za pomoc w analizie sytuacji wewnętrznej w Egipcie jak i polityki zewnętrznej tego państwa Pani Profesor Katarzynie Żukrowskiej. Dziękuję też za bardzo ważne dla mnie konsultacje Panu Profesorowi Stasławowi Parzymiesowi oraz profesorowi Erhardowi Cziomerowi. Wiele kwestii poddanych analizie w książce było też konsultowanych z profesorem Tuomo Melasuo z TAPRI w Finlandii oraz doktorem Hermanem Jungiem z Austrii. W pracy pomocne były mi także wnioski z rozmów prowadzonych w Centrum Studiów nad Terroryzmem oraz Instytucie Badań nad Cywilizacjami Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania, które to instytucje pozwalają na zweryfikowanie wielu tez z zupełnie różnych punktów widzenia. Szczególnie chciałbym podziękować następującym osobom z tych dwóch instytucji: dr Annie Siewierskiej-Chmaj, dr inż. Tomaszowi Bąkowi, mgr Ewie Wolskiej oraz oczywiście współautorce Zosi Sawickiej. Chciałbym ogromnie serdecznie podziękować Pani Bożenie Szyperek za wiele cennych uwag i informacji przekazywanych z samego serca wydarzeń – Kairu. Bardzo pomogła mi w korygowaniu błędów dr inż. Izabela Cichocka Na koniec dziękuję mojej żonie za wsparcie bez którego praca nad książką byłaby bardzo trudna, jeśli nie niemożliwa.
Maciej MilczanowskiWSTĘP
Arabska Wiosna¹ to skomplikowany i niejednoznaczny proces, który w widoczny dla świata zachodniego sposób rozpoczął się w grudniu 2010 roku w Tunezji. Tymczasem dla uważnego obserwatora świata arabskiego pierwsze symptomy możliwości zmian były widoczne znacznie wcześniej. Pogarszający się poziom życia, korupcja, wrastające bezrobocie, w szczególności wśród młodych ludzi oraz powiększająca się przepaść pomiędzy bogatymi a biednymi, znacząco przyczyniły się do wzrostu napięcia wśród społeczeństw arabskich. Nie należy również zapominać o zmianach społecznych (w tym dostępie do nowych technologii – m. in. informatyzacji), jakie w ostatnich latach zachodzą w świecie arabskim. Nowe media oraz dostęp do internetu sprawiły, że świadomość zarówno polityczna jak i obywatelska w tym rejonie świata znacznie wzrosły. Technologia nowych mediów pozwoliła na zburzenie dotychczasowej tradycyjnej hierarchii społecznej. W tej rewolucji młodzież ma przewagę, ponieważ dorastała w środowisku zupełnie obcym dla starszej populacji. W świecie arabskim zaczynają dominować młodzi, których potrzeby i aspiracje nie są zaspokajane ze względu na skomplikowaną sytuację (zarówno polityczną jak i gospodarczą) w ich krajach. W przypadku braku znaczących instytucjonalnych możliwości partycypacji politycznej, nowe media powoli stają się mechanizmem mobilizacji młodzieży w internetowe ruchy społeczne, które łączą różne, rozproszone do tej pory tendencje ideologiczne.
Aby świat zachodni mógł właściwie i w najlepszym momencie reagować na wydarzenia związane z tym procesem, potrzebna jest rzeczowa analiza, która pozwoliłaby na właściwe rozeznanie wielu aspektów sytuacji całego regionu Bliskiego Wschodu i Północnej Afryki, jak i poszczególnych krajów tego regionu². Jest to nie tylko konieczne dla USA, Francji, Niemiec czy Unii Europejskiej jako całości, ale również dla Polski – kraju mającego coraz większe znaczenie w Unii, szybko rozwijającego się gospodarczo oraz posiadającego bogate doświadczenia historyczne, które mogą znacząco ułatwić analizę wydarzeń, a nawet zaangażowanie w rejonie MENA.
W dzisiejszym zglobalizowanym świecie rozeznanie, i co ważne, zabieranie głosu w istotnych sprawach międzynarodowych, jest koniecznością dla państw aspirujących do ról wiodących w Unii Europejskiej (a takim zdecydowanie jest Polska). Tymczasem na Bliskim Wschodzie i w Północnej Afryce dzieją się rzeczy kluczowe nie tylko dla regionu MENA, ale także dla całego świata. W XXI wieku wydarzeń takich jak Arabska Wiosna nie należy traktować lokalnie, jako mających znaczenie jedynie dla społeczeństw państw, w których do nich dochodzi. Echa rewolucji w postaci buntów czy niepokojów społecznych można było obserwować na całym świecie. Wielu analityków doszukiwało się nawet ich oddziaływania lub chociażby podobieństw w protestach europejskich związanych z kryzysem ekonomicznym w 2011 i 2012 roku lub też w ruchu w USA nazywanym Occupy Wall Street.
Brak zrozumienia dla ważnych procesów zachodzących w bezpośrednim sąsiedztwie Unii Europejskiej powoduje wiele problemów dla samej Unii oraz z całą pewnością nie ułatwia kontaktów ze społeczeństwami, w których dochodzi do rewolucji. Powodami, dla których należy reagować na doniesienia z rejonu MENA, są zarówno te związane z humanitarną odpowiedzialnością za los drugiego człowieka, jak i te, które ściśle należą do świata gospodarki i bezpieczeństwa międzynarodowego.
Wydarzenia, które na początku 2011 roku wstrząsnęły światem arabskim przyniosły ogromne zmiany wewnętrzne w Tunezji, Egipcie, Libii czy Syrii. Odbiły się również szerokim echem w Jemenie, Bahrajnie, Maroku, Katarze czy Jordanii oraz pozostałych państwach regionu. Przyczyny protestów w tych państwach były bardzo podobne: niezadowolenie z dotychczasowego poziomu i sposobu życia. Jednak sam przebieg wydarzeń w poszczególnych krajach różnił się od siebie diametralnie.
Sytuacja w krajach ogarniętych Arabską Wiosną zmienia się gwałtownie i radykalnie. Dochodzące do głosu masy młodych, dobrze wykształconych ludzi, których ambicje życiowe nie zostały zaspokojone przez państwo, zderzają się z konserwatywną, przywiązaną do tradycji i religii częścią swych społeczeństw. Te spięcia wyraźnie widać dzisiaj w Egipcie, co w dużej mierze rzutuje na politykę prowadzoną przez ten kraj i postrzeganie go na arenie międzynarodowej, a także w Syrii, gdzie podziały etniczne i religijne powodują radykalizację wojny domowej.
W niniejszym opracowaniu została przedstawiona analiza sytuacji dwóch państw objętych Arabską Wiosną: Egiptu i Syrii. W obydwu tych krajach ludzie wyszli na ulice protestować przeciwko dotychczasowej władzy. Jednak przebieg wydarzeń jest w nich zupełnie różny. Egipcjanie doprowadzili do upadku rządów Hosniego Mubaraka. Natomiast Syryjczycy wciąż zmagają się z reżimem Bashara al-Asada, lecz brak w ich szeregach jedności.
Książka ta ma na celu pokazać jak bardzo mylne jest schematyczne traktowanie wszystkich państw MENA jako jednolitej całości oraz przedstawianie arabskiej rewolucji jedynie jako walki dobra ze złem – a więc uciemiężonego ludu ze złymi władcami. I tak np., o ile w Egipcie zmiany były inspirowane przez młodych ludzi, którzy chcieli dokonać przewrotu w sposób pokojowy, o tyle w Syrii doszło do wojny domowej, w której obok samych Syryjczyków walczyli i nadal walczą ludzie powiązani blisko z grupami terrorystycznymi, próbującymi wykorzystać sytuację tego państwa do swoich celów. Tocząca się w tym państwie wojna spycha je w otchłań chaosu, co sprawia, że coraz bardziej radykalne siły zyskują tam przewagę.
Zamiarem autorów było jak najbardziej obiektywne i rzeczowe przedstawienie przyczyn rewolucji, co jest oparte na szczegółowej analizie sytuacji w obu krajach. W tym aspekcie bardzo istotne jest uwzględnienie społecznego charakteru rewolucji w Egipcie i Syrii, jak również zbadanie wpływu ugrupowań ekstremistycznych oraz państw pragnących rozszerzyć swoje strefy wpływów, wykorzystując do tego niepokoje w państwach ogarniętych Arabską Wiosną. Wobec tego konieczna jest również analiza zaangażowania w rewolucję służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo państwa, ze szczególnym uwzględnieniem roli wojska jako siły, która w Egipcie zadecydowała o stosunkowo łagodnym obaleniu reżimu, natomiast w Syrii, jako siły, która w swej zasadniczej części wspiera reżim, choć zanotowano przypadki przejścia wojskowych na stronę rebelii. Trudniejsza do analizy jest rola służb specjalnych mających ogromny wpływ na sytuację w obu państwach.
Jednym z zasadniczych zagadnień podjętych w książce jest również analiza roli jaką Egipt oraz Syria odgrywają w procesie kształtowania bezpieczeństwa międzynarodowego, w aspekcie następstw Arabskiej Wiosny. Bunt społeczny doprowadził do radykalnej zmiany politycznej w Egipcie, ale jednak w sposób pokojowy. Z kolei wojna domowa w Syrii zagraża bezpieczeństwu całego regionu. Nie mniej jednak rozwój sytuacji w obu przypadkach może przynieść konsekwencje trudne do przewidzenia dla regionu i świata.
Sytuacja w obydwu krajach rodzi szereg pytań o nowy kształt tych państw, możliwość tworzenia instytucji demokratycznych, kwestii swobód obywatelskich czy równouprawnienia kobiet. Na żadne z tych pytań nie ma jak dotąd ostatecznej odpowiedzi, jednak rzeczowa analiza jakiej podjęli się autorzy, ma na celu przybliżyć Czytelnikowi zaistniałą sytuację oraz przedstawić wnioski na temat powyższych zagadnień, które będą ważnymi wyznacznikami dotyczącymi przyszłości obu krajów. Co bardzo istotne, analiza została przeprowadzona nie tylko w oparciu o literaturę fachową, ale również ze względu na charakterystykę i aktualność procesów zachodzących w Egipcie i Syrii, o materiały prasowe oraz najczęściej wykorzystywane obecnie forum wymiany poglądów, jakim są serwisy, portale informacyjne i społecznościowe w internecie.
Autorzy zdają sobie sprawę, że analizę wydarzeń w Egipcie i Syrii utrudnia brak stosownej perspektywy czasowej potrzebnej do pełnego wyjaśnienia złożoności procesów, do których tam dochodzi, jednakże w związku z ich doniosłością podsumowanie dotychczasowych wydarzeń oraz wnioski na temat sytuacji w tych dwóch państwach, wydają się być bardzo potrzebne i uzasadnione. Książka może stanowić także punkt wyjścia do dalszych badań nad skutkami Arabskiej Wiosny.
Autorzy pragną zaznaczyć, iż obecna analiza obejmuje ciąg wydarzeń do początku grudnia 2012 roku, tj. do momentu powstania tej książki.
więcej..
