Dziady cz. III (Adam Mickiewicz) - opracowanie - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
25 marca 2013
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Dziady cz. III (Adam Mickiewicz) - opracowanie - ebook
"W ebooku znalazły się:
- kalendarium życia i twórczości oraz biografia Adama Mickiewicza;
- omówienie-streszczenie treści dramatu "Dziady część III";
- geneza i budowa dramatu "Dziady część III";
- omówienie najważniejszych problemów dramatu "Dziady część III";
- najważniejsze przesłania dramatu;
- omówienie Wielkiej i Małej Improwizacji;
- wybór najważniejszych cytatów z dramatu;
- bibliografia – wybrana literatura przedmiotowa. "
| Kategoria: | Opracowania i Wypracowania |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7699-251-8 |
| Rozmiar pliku: | 650 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Adam Mickiewicz – kalendarium życia i twórczości
Kalendarium życia i twórczości
Adam Mickiewicz
24 XII 1798 r. – Adam Mickiewicz urodził się w Zaosiu koło Nowogródka;
1807 r. – rozpoczął naukę w szkole oo. Dominikanów w Nowogródku;
1815 r. – ukończył naukę w szkole i rozpoczął studia na Uniwersytecie Wileńskim na Wydziale Fizyko-Matematycznym. Otrzymał niebawem stypendium rządowe jako kandydat do zawodu nauczyciela;
1817 r. – odbyło się pierwsze posiedzenie Towarzystwa Filomatów;
1818 r. – w „Tygodniku Wileńskim” ukazał się pierwszy wiersz Mickiewicza Zima miejska, świadczący o jego poetyckim talencie, ale jeszcze pozbawiony romantycznych wzlotów;
1819 r. – Mickiewicz zdał egzamin magisterski. W tym samym roku objął posadę w powiatowej szkole w Kownie;
1820 r. – powstała Oda do młodości, początek prac nad II częścią Dziadów;
1821 r. – Mickiewicz pracuje nad IV częścią Dziadów;
1822 r. – ukazał się I tom Poezji Mickiewicza. Moment ten traktowany jest jako symboliczny początek polskiego romantyzmu;
1823 r. – ukazał się II tom Poezji oraz Grażyna, a także II i IV część Dziadów; aresztowano i uwięziono Mickiewicza i innych Filaretów w klasztorze Bazylianów;
1824 r. – Adam został uwolniony za poręczeniem Joachima Lelewela;
car Aleksander zatwierdził wyrok na Filaretów, którzy zostali skazani na bezterminowe opuszczenie ziem dawnej Polski i wyjechali do Petersburga;
1825 r. – Mickiewicz dostał nakaz pracy w szkole w Odessie;
1826 r. – przyjechał do Moskwy, gdzie dokończył i wydał sonety odeskie i Sonety krymskie;
1827 r. – poznał w Petersburgu Celinę Szymanowską, późniejszą żonę;
1828 r. – ukazał się Konrad Wallenrod;
1829 r. – ukazała się dwutomowa edycja dzieł Mickiewicza ze wstępem Do Czytelnika. O krytykach i recenzentach warszawskich, co było ważnym głosem w sporze polskich klasyków z romantykami;
Adam przybył do Berlina a potem do Weimaru, gdzie został przedstawiony Goethemu;
potem wyjechał do Rzymu;
1830 r. – Mickiewicz odbył podróże do Neapolu, Pompei i na Sycylię; powstała pierwsza wersja wiersza Do matki Polki;
podróżował do Szwajcarii i w Alpy w towarzystwie Zygmunta Krasińskiego;
wrócił do Rzymu, gdzie dotarła do niego wiadomość o wybuchu powstania listopadowego;
1832 r. – Mickiewicz wyjechał do Drezna, gdzie osiadło wielu uchodźców po powstaniu listopadowym; spotkał w Dreźnie przyjaciela z lat dziecinnych, Filomatę – Ignacego Domeykę;
Mickiewicz ukończył III część Dziadów, a potem wraz z Domeyką wyruszył do Francji – do Paryża.
powstały Księgi narodu i Księgi pielgrzymstwa polskiego; ukazała się III część Dziadów;
ukazało się inspirowane i redagowane potem przez Adama pismo „Pielgrzym Polski”.
Mickiewicz zaczął pracę nad Panem Tadeuszem;
1833 r. – Mickiewicz wyjechał do Szwajcarii do chorego przyjaciela – Stefana Garczyńskiego. Garczyński umiera w Avignionie. Adam wrócił potem do Paryża;
1834 r. – Mickiewicz zakończył prace nad Panem Tadeuszem, który w połowie roku ukazał się drukiem;
22 lipca odbył się ślub Adama i Celiny Szymanowskiej;
1836 r. – ukazał się VIII tom Poezji;
1839 r. – Mickiewiczowie wyjechali do Lozanny, gdzie Adam objął katedrę literatury łacińskiej w Akademii Lozańskiej; powstały liryki lozańskie;
1840 r. – Mickiewicz został profesorem w katedrze literatury słowiańskiej w College de France w Paryżu i postanowił wrócić do Francji;
1841 r. – Mickiewicz poznał Andrzeja Towiańskiego, który uzdrowił Celinę; Towiański zawiązał Koło Sprawy Bożej, którego aktywnymi członkami zostali Celina i Adam Mickiewiczowie;
1844 r. – ukazała się ostatnia za życia Mickiewicza czterotomowa edycja dzieł;
1846 r. – Mickiewicz zerwał z Towiańskim i założył własne Koło Sprawy Bożej;
1848 r. – wyraził pogląd, iż Wiosna Ludów jest szansą dla niepodległości Polski; założył Legion Polski;
1849 r. – Mickiewicz został redaktorem pisma „Trybuna Ludów”;
1852 r. – Mickiewicz został pozbawiony katedry w College de France; Pracował w Bibliotece Arsenału;
1855 r. – umarła żona wieszcza – Celina; Mickiewicz wyjechał do Turcji do Konstantynopola.
26 XI 1855 r. – Adam Mickiewicz zmarł po nagłym ataku choroby.Adam Mickiewicz – biografia
Adam Mickiewicz – biografia
Adam Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798 roku w Zaosiu koło Nowogródka, gdzie upłynęły pierwsze lata jego życia. Jego rodzice wywodzili się z drobnej szlachty, ojciec był pracownikiem sądu w Nowogródku. Początkową edukację mały Adam odbywał w szkole prowadzonej przez dominikanów. W 1812 roku Mickiewiczowi zmarł ojciec. Następnie w 1815 roku Adam wyjechał do Wilna, gdzie rozpoczął studia na uniwersytecie wileńskim.
W latach 1816-1819 studiował w Wilnie, potem zaś, w latach 1819-1823, pracował w Kownie. Okres ten określany jest mianem wileńsko-kowieńskiego w życiu wieszcza. W tym czasie Mickiewicz zbliżył się do grupy filomatów i filaretów, napisał też swoje pierwsze utwory poetyckie, takie jak: Oda do młodości czy Pieśń filaretów. Również w tym czasie poznał Marylę Wereszczakównę, do której miłość miała wpływ na całe jego życie, nie tylko osobiste, ale także na jego twórczość.
Rodzina Maryli uznała, że Mickiewicz jest nieodpowiednim kandydatem na męża, ponieważ nie był zamożny. Maryla wkrótce wyszła za mąż za hrabiego Puttkamera.
W Kownie Mickiewicz pracował w szkole jako nauczyciel, co nie było spełnieniem jego ambicji. W okresie tym napisał m.in. Ballady i romanse, Grażynę oraz II i IV część Dziadów, inspirowany bogactwem ballad i podań litewskich. Poeta należał do organizacji filomatów, która w roku 1823 została zdekonspirowana. W wyniku postępowania sądowego Mickiewicz został skazany na zesłanie do Rosji, a wydarzenie to stało się początkiem kolejnego okresu w jego życiu, tzw. rosyjskiego. Podczas pobytu w Rosji przyjaźnił się z tamtejszymi romantykami (m. in. z Puszkinem) dużo też podróżował – na Krym, do Moskwy, do Petersburga i do Odessy. Właśnie w Rosji napisał słynne Sonety krymskie oraz Konrada Wallenroda.
W 1829 roku rozpoczął się w życiu Mickiewicza okres drezdeński. Po wyjeździe z Rosji znalazł się we Włoszech, gdzie dowiedział się o wybuchu powstania listopadowego. Zdecydował się wrócić do Polski, gdzie dotarł pod koniec 1831 roku, jednak nie udało mu się przedostać do Królestwa.
W 1832 roku razem z falą popowstańczej emigracji znalazł się w Dreźnie, gdzie powstała najsłynniejsza, III część Dziadów. Również w 1832 roku wybrał się do Paryża, gdzie postanowił pozostać dłużej.
W Paryżu rozpoczął się kolejny, ostatni okres życia Mickiewicza. Właśnie w Paryżu, w 1834 roku, ożenił się z Cecylią Szymanowską. W Paryżu też napisał Pana Tadeusza. Od 1839 do 1840 roku przebywał w Lozannie, gdzie pracował jako profesor literatury łacińskiej. Tam napisał cykl liryków nazywanych lozańskimi. W 1840 roku powierzono mu katedrę literatury słowiańskiej w College de France. Następnie rozpoczął działalność jako publicysta na łamach „Trybuny Ludów”. W tym czasie jego życie skomplikowała choroba żony i utrata pracy. Nowe zatrudnienie znalazł na stanowisku bibliotekarza w Paryżu. Umarł 26 listopada 1855 roku. Jego dzieła do dziś są nieustannie wznawiane, komentowane i stały się trwałą częścią naszej literatury narodowej.
Twórczość – wybór
Zima miejska – wiersz, debiut – 1818 r.
Oda do młodości – 1820 r.
Ballady i romanse – 1822 r.
Grażyna – 1823 r.
Dziady – część II i IV – 1823 r.
Sonety krymskie – 1826 r.
Konrad Wallenrod – 1828 r.
Reduta Ordona -1831 r.
Dziady – część III – 1832 r.
Księgi narodu polskiego; Księgi pielgrzymstwa polskiego – 1832 r.
Pan Tadeusz – 1834 r.
Liryki lozańskie – 1839-1840 r.
Publicystyka – 1849 r.Spis treści
Strona tytułowa
Strona redakcyjna
Adam Mickiewicz – kalendarium życia i twórczości
Adam Mickiewicz – biografia
„Dziady” część III – geneza i najważniejsze zagadnienia dramatu
„Dziady” cz. III – omówienie treści dramatu
„Dziady” – dramat romantyczny
Mała Improwizacja w III części „Dziadów”
Wielka Improwizacja w III części „Dziadów”
Widzenie księdza Piotra w III części „Dziadów”
Polacy w III części „Dziadów”
Rosjanie w III części „Dziadów”
„Dziady” część III – cierpienie Polski
„Dziady“ część III – najważniejsze przesłania dramatu
Wybór cytatów z III części „Dziadów”
Wybrana literatura przedmiotu
Kalendarium życia i twórczości
Adam Mickiewicz
24 XII 1798 r. – Adam Mickiewicz urodził się w Zaosiu koło Nowogródka;
1807 r. – rozpoczął naukę w szkole oo. Dominikanów w Nowogródku;
1815 r. – ukończył naukę w szkole i rozpoczął studia na Uniwersytecie Wileńskim na Wydziale Fizyko-Matematycznym. Otrzymał niebawem stypendium rządowe jako kandydat do zawodu nauczyciela;
1817 r. – odbyło się pierwsze posiedzenie Towarzystwa Filomatów;
1818 r. – w „Tygodniku Wileńskim” ukazał się pierwszy wiersz Mickiewicza Zima miejska, świadczący o jego poetyckim talencie, ale jeszcze pozbawiony romantycznych wzlotów;
1819 r. – Mickiewicz zdał egzamin magisterski. W tym samym roku objął posadę w powiatowej szkole w Kownie;
1820 r. – powstała Oda do młodości, początek prac nad II częścią Dziadów;
1821 r. – Mickiewicz pracuje nad IV częścią Dziadów;
1822 r. – ukazał się I tom Poezji Mickiewicza. Moment ten traktowany jest jako symboliczny początek polskiego romantyzmu;
1823 r. – ukazał się II tom Poezji oraz Grażyna, a także II i IV część Dziadów; aresztowano i uwięziono Mickiewicza i innych Filaretów w klasztorze Bazylianów;
1824 r. – Adam został uwolniony za poręczeniem Joachima Lelewela;
car Aleksander zatwierdził wyrok na Filaretów, którzy zostali skazani na bezterminowe opuszczenie ziem dawnej Polski i wyjechali do Petersburga;
1825 r. – Mickiewicz dostał nakaz pracy w szkole w Odessie;
1826 r. – przyjechał do Moskwy, gdzie dokończył i wydał sonety odeskie i Sonety krymskie;
1827 r. – poznał w Petersburgu Celinę Szymanowską, późniejszą żonę;
1828 r. – ukazał się Konrad Wallenrod;
1829 r. – ukazała się dwutomowa edycja dzieł Mickiewicza ze wstępem Do Czytelnika. O krytykach i recenzentach warszawskich, co było ważnym głosem w sporze polskich klasyków z romantykami;
Adam przybył do Berlina a potem do Weimaru, gdzie został przedstawiony Goethemu;
potem wyjechał do Rzymu;
1830 r. – Mickiewicz odbył podróże do Neapolu, Pompei i na Sycylię; powstała pierwsza wersja wiersza Do matki Polki;
podróżował do Szwajcarii i w Alpy w towarzystwie Zygmunta Krasińskiego;
wrócił do Rzymu, gdzie dotarła do niego wiadomość o wybuchu powstania listopadowego;
1832 r. – Mickiewicz wyjechał do Drezna, gdzie osiadło wielu uchodźców po powstaniu listopadowym; spotkał w Dreźnie przyjaciela z lat dziecinnych, Filomatę – Ignacego Domeykę;
Mickiewicz ukończył III część Dziadów, a potem wraz z Domeyką wyruszył do Francji – do Paryża.
powstały Księgi narodu i Księgi pielgrzymstwa polskiego; ukazała się III część Dziadów;
ukazało się inspirowane i redagowane potem przez Adama pismo „Pielgrzym Polski”.
Mickiewicz zaczął pracę nad Panem Tadeuszem;
1833 r. – Mickiewicz wyjechał do Szwajcarii do chorego przyjaciela – Stefana Garczyńskiego. Garczyński umiera w Avignionie. Adam wrócił potem do Paryża;
1834 r. – Mickiewicz zakończył prace nad Panem Tadeuszem, który w połowie roku ukazał się drukiem;
22 lipca odbył się ślub Adama i Celiny Szymanowskiej;
1836 r. – ukazał się VIII tom Poezji;
1839 r. – Mickiewiczowie wyjechali do Lozanny, gdzie Adam objął katedrę literatury łacińskiej w Akademii Lozańskiej; powstały liryki lozańskie;
1840 r. – Mickiewicz został profesorem w katedrze literatury słowiańskiej w College de France w Paryżu i postanowił wrócić do Francji;
1841 r. – Mickiewicz poznał Andrzeja Towiańskiego, który uzdrowił Celinę; Towiański zawiązał Koło Sprawy Bożej, którego aktywnymi członkami zostali Celina i Adam Mickiewiczowie;
1844 r. – ukazała się ostatnia za życia Mickiewicza czterotomowa edycja dzieł;
1846 r. – Mickiewicz zerwał z Towiańskim i założył własne Koło Sprawy Bożej;
1848 r. – wyraził pogląd, iż Wiosna Ludów jest szansą dla niepodległości Polski; założył Legion Polski;
1849 r. – Mickiewicz został redaktorem pisma „Trybuna Ludów”;
1852 r. – Mickiewicz został pozbawiony katedry w College de France; Pracował w Bibliotece Arsenału;
1855 r. – umarła żona wieszcza – Celina; Mickiewicz wyjechał do Turcji do Konstantynopola.
26 XI 1855 r. – Adam Mickiewicz zmarł po nagłym ataku choroby.Adam Mickiewicz – biografia
Adam Mickiewicz – biografia
Adam Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798 roku w Zaosiu koło Nowogródka, gdzie upłynęły pierwsze lata jego życia. Jego rodzice wywodzili się z drobnej szlachty, ojciec był pracownikiem sądu w Nowogródku. Początkową edukację mały Adam odbywał w szkole prowadzonej przez dominikanów. W 1812 roku Mickiewiczowi zmarł ojciec. Następnie w 1815 roku Adam wyjechał do Wilna, gdzie rozpoczął studia na uniwersytecie wileńskim.
W latach 1816-1819 studiował w Wilnie, potem zaś, w latach 1819-1823, pracował w Kownie. Okres ten określany jest mianem wileńsko-kowieńskiego w życiu wieszcza. W tym czasie Mickiewicz zbliżył się do grupy filomatów i filaretów, napisał też swoje pierwsze utwory poetyckie, takie jak: Oda do młodości czy Pieśń filaretów. Również w tym czasie poznał Marylę Wereszczakównę, do której miłość miała wpływ na całe jego życie, nie tylko osobiste, ale także na jego twórczość.
Rodzina Maryli uznała, że Mickiewicz jest nieodpowiednim kandydatem na męża, ponieważ nie był zamożny. Maryla wkrótce wyszła za mąż za hrabiego Puttkamera.
W Kownie Mickiewicz pracował w szkole jako nauczyciel, co nie było spełnieniem jego ambicji. W okresie tym napisał m.in. Ballady i romanse, Grażynę oraz II i IV część Dziadów, inspirowany bogactwem ballad i podań litewskich. Poeta należał do organizacji filomatów, która w roku 1823 została zdekonspirowana. W wyniku postępowania sądowego Mickiewicz został skazany na zesłanie do Rosji, a wydarzenie to stało się początkiem kolejnego okresu w jego życiu, tzw. rosyjskiego. Podczas pobytu w Rosji przyjaźnił się z tamtejszymi romantykami (m. in. z Puszkinem) dużo też podróżował – na Krym, do Moskwy, do Petersburga i do Odessy. Właśnie w Rosji napisał słynne Sonety krymskie oraz Konrada Wallenroda.
W 1829 roku rozpoczął się w życiu Mickiewicza okres drezdeński. Po wyjeździe z Rosji znalazł się we Włoszech, gdzie dowiedział się o wybuchu powstania listopadowego. Zdecydował się wrócić do Polski, gdzie dotarł pod koniec 1831 roku, jednak nie udało mu się przedostać do Królestwa.
W 1832 roku razem z falą popowstańczej emigracji znalazł się w Dreźnie, gdzie powstała najsłynniejsza, III część Dziadów. Również w 1832 roku wybrał się do Paryża, gdzie postanowił pozostać dłużej.
W Paryżu rozpoczął się kolejny, ostatni okres życia Mickiewicza. Właśnie w Paryżu, w 1834 roku, ożenił się z Cecylią Szymanowską. W Paryżu też napisał Pana Tadeusza. Od 1839 do 1840 roku przebywał w Lozannie, gdzie pracował jako profesor literatury łacińskiej. Tam napisał cykl liryków nazywanych lozańskimi. W 1840 roku powierzono mu katedrę literatury słowiańskiej w College de France. Następnie rozpoczął działalność jako publicysta na łamach „Trybuny Ludów”. W tym czasie jego życie skomplikowała choroba żony i utrata pracy. Nowe zatrudnienie znalazł na stanowisku bibliotekarza w Paryżu. Umarł 26 listopada 1855 roku. Jego dzieła do dziś są nieustannie wznawiane, komentowane i stały się trwałą częścią naszej literatury narodowej.
Twórczość – wybór
Zima miejska – wiersz, debiut – 1818 r.
Oda do młodości – 1820 r.
Ballady i romanse – 1822 r.
Grażyna – 1823 r.
Dziady – część II i IV – 1823 r.
Sonety krymskie – 1826 r.
Konrad Wallenrod – 1828 r.
Reduta Ordona -1831 r.
Dziady – część III – 1832 r.
Księgi narodu polskiego; Księgi pielgrzymstwa polskiego – 1832 r.
Pan Tadeusz – 1834 r.
Liryki lozańskie – 1839-1840 r.
Publicystyka – 1849 r.Spis treści
Strona tytułowa
Strona redakcyjna
Adam Mickiewicz – kalendarium życia i twórczości
Adam Mickiewicz – biografia
„Dziady” część III – geneza i najważniejsze zagadnienia dramatu
„Dziady” cz. III – omówienie treści dramatu
„Dziady” – dramat romantyczny
Mała Improwizacja w III części „Dziadów”
Wielka Improwizacja w III części „Dziadów”
Widzenie księdza Piotra w III części „Dziadów”
Polacy w III części „Dziadów”
Rosjanie w III części „Dziadów”
„Dziady” część III – cierpienie Polski
„Dziady“ część III – najważniejsze przesłania dramatu
Wybór cytatów z III części „Dziadów”
Wybrana literatura przedmiotu
więcej..
