- W empik go
Dziennik - ebook
Dziennik - ebook
Niezwykłe spojrzenie na życie angielskiej prowincji u schyłku XIX wieku
Pastor Robert Francis Kilvert zaczął prowadzić swój sławny Dziennik 1 stycznia 1870 roku. Pierwszy zapis w udostępnionej czytelnikom wersji nosi datę 18 stycznia - nie wiemy więc, czy i jak uzasadniał rozpoczęcie prowadzenia dziennika akurat z początkiem owego roku. Na szczęście 3 listopada 1874 pisze: „Po co prowadzić taki obszerny dziennik? Nie umiem na to odpowiedzieć. Po pierwsze życie wydaje mi się czymś tak ciekawym i cudownym, że byłoby chyba żal nawet tak skromnego i monotonnego żywota, jak mój, gdyby przeszedł bez śladu czy zapisu, choćby takiego jak ten. Sądzę także, iż zapis ten może rozbawić i zainteresować część potomnych”. Kilvert miał prawdopodobnie na myśli rodzinę, a nie krąg czytelników, który w końcu objął cały świat.
Dziennik Kilverta, po ukazaniu się w latach 1937-1940, uznano za równie istotny z socjologicznego punktu widzenia dokument zanikającego życia XIX-wiecznej wsi angielskiej, jak powieści Thomasa Hardy'ego, rówieśnika Kilverta. Z drugiej strony pod pewnymi względami zapiski Kilverta obalają powszechnie funkcjonujące stereotypy o czasach wiktoriańskich. Jak tu bowiem po lekturze tych pamiętników nadal powtarzać opinie o pruderyjności epoki, skoro wiejski pastor może bez widocznego skrępowania kąpać się nago na ogólnie dostępnej plaży…
Kategoria: | Historia |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-7785-940-7 |
Rozmiar pliku: | 2,3 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Robert Francis Kilvert urodził się w Hardenhuish (lub Harnish) koło Chippenham w hrabstwie Wiltshire 3 grudnia 1840 ro ku. Był drugim dzieckiem tamtejszego pastora, wielebnego Roberta Kilverta, i Thermuthis, córki Waltera Colemana z Langley Fitzurse i Thermuthis Ashe z Langley Burrell. Kilvertowie, wywodzący się ze Shropshire, przywędrowali w osiemnastym stuleciu do Bath; Colemanowie i Ashe’owie z dawien dawna zamieszkiwali w Wiltshire. Francis Kilvert spędził dzieciństwo w Hardenhuish, miał prywatnych nauczycieli, a następnie wstąpił do Wadham College na Oksfordzie i przyjął święcenia kapłańskie.
Jego krótka kariera przedstawia się następująco. Najpierw został wikarym w Langley Burrell (1863-1864), gdzie jego ojciec był pastorem. W 1865 roku przeniósł się do Clyro w Radnorshire i tam przez siedem lat sprawował funkcję wikarego. W latach 1872-1876 ponownie był wikarym w parafii ojca w Langley Burrell. W ostatnim roku tego okresu zaproponowano mu objęcie parafii St. Harmon w Radnorshire, a w listopadzie 1877 został pastorem w Bredwardine nad Wye w hrabstwie Herefordshire. Dwudziestego sierpnia 1879 roku ożenił się z Elizabeth Anne (1846-1911), córką Johna Rowlanda z Holly Bank w Wootton koło Woodstock Rowland, którą poznał w czasie wyjazdu do Paryża. Miesiąc miodowy spędzili w Szkocji, a 23 września Kilvert zmarł nagle na zapalenie otrzewnej. Pochowano go w Bredwardine. Małżonkowie nie zdążyli mieć dzieci, a pani Kilvert, która wróciła do Wootton i poświęciła się działalności dobroczynnej, nie wyszła ponownie za mąż.
Dziennik, w niepowtarzalnych barwach malujący życie wiejskie w epoce wiktoriańskiej, uważa się za klasykę swojego gatunku, autora porównywano zaś do Dorothy Wordsworth, którą Kilvert podziwiał, a nawet do Pepysa. Zapiski prowadzone były, z całą pewnością bez przerw, od stycznia 1870 do marca 1879, jednak dwóch partii brakuje — jednej obejmującej okres od września 1875 do marca 1876, drugiej pomiędzy czerwcem 1876 a grudniem 1877 roku. Pisany maczkiem tekst zajmuje 22 zeszyty, z których trzytomowy wybór, pod redakcją niżej podpisanego, ukazał się w wydawnictwie Jonathan Cape w latach 1938, 1939 i 1940. Całość Dziennika pomieściłaby się w dziewięciu tomach. Niniejszy wybór, stanowiący niewielką cząstkę całości, nie może pretendować do przedstawiania całego życia, osoby i środowiska Kilverta. Nie ukazuje na przykład jego starań w wypełnianiu obowiązków kapłańskich, choć z drugiej strony zawiera wiele spośród najciekawszych fragmentów i sporo miejsca poświęca Clyro i Langley Burrell, dwóm miejscom najczęściej kojarzonym dziś z jego nazwiskiem.
Czytelnikowi może przydać się garść uwag na temat pewnych osób występujących w Dzienniku. Francis Kilvert (zwany przez bliskich Frankiem) miał jednego brata, Edwarda Newtona (Teddy’ego lub Percha) i cztery siostry — Thermuthis (Thersie), która wyszła za wielebnego W.R. Smitha z Monnington-on-Wye; Emily (Emmie), która wyszła za Samuela Wyndowe’a i wyjechała do Indii; Frances (Fanny), siostrę miłosierdzia; i Sarah Dorotheę Anne (Dorę), która wyszła za Jamesa Pitcairna. Pan Venables to Richard Lister Venables, pastor Clyro. Henry Dew (1819-1901) był pastorem Whitney od roku 1843 aż do śmierci. Ożenił się z Mary Monkhouse, siostrzenicą Wordswortha. Jego siostra Louisa wyszła za Williama Lathama Bevana (1821-1908), pastora Hay, kanonika św. Dawida i arcydiakona Brecon: mieszkali w zamku Hay, gdzie Kilvert bywał częstym gościem. Daisy (albo Fanny) Thomas z Llanthomas zmarła w stanie panieńskim.
Obecny wybór ukazuje się za zgodą bratanka Kilverta, pana T. Percevala Smitha, któremu jeszcze raz należą się podziękowania. Od chwili ukazania się wydania trzytomowego dane mi było wejść w posiadanie cennych informacji, za które jestem wdzięczny pannie M.A. Rowland, bratanicy żony Francisa Kilverta, i brygadierowi E. Feltonowi Falknerowi, C.M.G., D.S.O., krewnemu zarówno Kilverta, jak i powieściopisarza, Johna Meade Falknera.
W.P.