- promocja
Elżbieta II. Niezwykła królowa - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
7 grudnia 2022
Ebook
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Elżbieta II. Niezwykła królowa - ebook
Elżbieta II to królowa, która była najdłużej panującą monarchinią w dziejach Anglii, Walii i Szkocji. W 1952 roku została władczynią nie tylko Wielkiej Brytanii, ale całej Wspólnoty Narodów, liczącej wówczas 32 kraje. Elżbieta II spotkała 13 amerykańskich prezydentów, poznała pięciu papieży, w czasie jej panowania upadł mur berliński, rozpadł się Związek Radziecki, powstała Unia Europejska, a Wielka Brytania zdążyła w niej być i z niej wystąpić. Świat przeżył niejedną rewolucję.
Przez te wszystkie lata Elżbieta II z niewzruszoną determinacją i wytrwałością wypełniała swoje królewskie powinności, jednoczyła kraj, była królową i wzorem dla swoich poddanych, budząc szacunek, podziw i zaufanie. Jej osobowość sprawiała, że cieszyła się dużym zainteresowaniem mediów, a świat z zapartym tchem śledził doniesienia na temat życia codziennego budziła zainteresowanie wśród podwładnych i osób niezwiązanych z monarchią na całym świecie. Była symbolem monarchii, która trwała prawie nieprzerwanie od tysiąca lat, a przy tym miała również kryzysy.
Poznajmy historię wielkiej królowej, monarchini oddanej swoim powinnościom, służącą narodowi i krajowi, wraz z blaskami i cieniami jej panowania i życia. Zobaczmy Elżbietę II jako królową i kobietę, matkę, żonę i członka rodziny, a także przełożoną dla swoich pracowników i partnerkę swojego rządu i polityków.
| Kategoria: | Biografie |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-11-16833-6 |
| Rozmiar pliku: | 1,2 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
WSTĘP
Wstęp
Królowa Elżbieta II, zmarła w 2022 roku, to bez wątpienia rekordzistka wśród monarchów: była kobietą najdłużej piastującą urząd głowy państwa, a jej trwające 70 lat i 214 dni panowanie okazało się najdłuższym w historii angielskiej, a potem brytyjskiej monarchii i drugim pod względem długości w historii świata. A przecież przyszła królowa nie urodziła się jako następczyni tronu, a jej ojciec zwieńczył swe skronie koroną po skandalu obyczajowym, który zmusił jego starszego brata, a zarazem prawowitego króla, Edwarda VIII do abdykacji. Był to jeden z wielu kryzysów, który omal nie obalił monarchii w Wielkiej Brytanii, ale w konsekwencji ją wzmocnił, wyniósł bowiem na tron człowieka, który okazał się podziwianym i kochanym władcą. Jego córka zaś z sukcesem zmierzyła się z legendą Jerzego VI, tworząc własną, a jej długie panowanie okazało się godne miana drugiej epoki elżbietańskiej.
Elżbieta II była zapewne zadowolona, słysząc to porównanie, bo od dziecka fascynowała ją osoba wielkiej imienniczki, córki niesławnego króla Henryka VIII z dynastii Tudorów. Władca ten, nie mogąc doczekać się wymarzonego syna i następcy na tronie, pozbywał się ze swego życia kolejnych małżonek, które nie mogły obdarzyć go potomkiem płci męskiej, a dwie z nich wysłał nawet na szafot. Paradoksalnie to właśnie córka jednej z nich, obdarzonej nieposkromioną ambicją Anny Boleyn, okazała się władczynią, której dane było pokonać hiszpańską Armadę, uczynić z Anglii prawdziwe mocarstwo i stworzyć podwaliny pod przyszłe imperium.
Elżbietę II fascynowały także dzieje jej praprababki, królowej Wiktorii, która panowała rekordowo długo w epoce największej świetności państwa. To właśnie za jej panowania mówiono, że Wielka Brytania to imperium, nad którym słońce nigdy nie zachodzi, co było zgodne z prawdą, bo kiedy londyński Big Ben wybijał godzinę 12.00, na Fidżi, wówczas kolonii brytyjskiej, zegary pokazywały północ. Imperium było największe terytorialnie po I wojnie światowej, kiedy na tronie zasiadał dziadek Elżbiety, Jerzy V – w 1925 roku było to aż 35,8 miliona kilometrów kwadratowych, a zamieszkiwało je 478 milionów ludzi, a więc jedna czwarta ludności całego ówczesnego świata! Bohaterka naszej opowieści urodziła się zatem jako obywatelka największego imperium w dziejach świata, a zarazem wnuczka człowieka, który nad nim panował.
Elżbiecie przypadł w udziale zgoła inny los: bo zapoczątkowany jeszcze za czasów jej ojca Jerzego VI rozpad imperium dokonał się na jej oczach, a ostatnim etapem tego procesu było przekazanie Hongkongu Chinom w 1997 roku. W konsekwencji Elżbieta II przestała być władczynią potężnego imperium, została zaś głową międzynarodowej wspólnoty, której państwa członkowskie nie mają wobec siebie żadnych zobowiązań prawnych, łączy je natomiast historia, kultura, język oraz osoba brytyjskiej monarchini. Odtąd jej naczelnym zadaniem stało się utrzymanie ducha wspólnoty, co udało się jej osiągnąć. Kolejnym problemem, z jakim przyszło jej się zmierzyć, było osłabienie pozycji Kościoła anglikańskiego, którego pozostawała zwierzchnikiem, bo zmiany demograficzne oraz napływ imigrantów z różnych krajów wchodzących w skład niegdysiejszego imperium, i nie tylko, sprawiły, że w Wielkiej Brytanii znacznie wzrosła liczba wyznawców innych religii, w tym islamu, buddyzmu i hinduizmu.
Pomimo że zgodnie z tradycją i prawem brytyjskim monarcha panuje, a nie rządzi, i nie ma żadnego wpływu na politykę wewnętrzną i zagraniczną ani na decyzje parlamentu, to Elżbieta II była bardzo zapracowaną kobietą i z racji swojej pozycji musiała być zorientowana w bieżącej problematyce politycznej, jak również w pracach rządu i obu izb parlamentu. Nie na darmo otrzymywała codziennie dokumenty państwowe dostarczane jej w czerwonych pudełkach i przez wszystkie lata swego długiego panowania co tydzień spotykała się z premierem, który stał na czele rządu.
Jednocześnie stała na czele rodziny, która z biegiem lat przekształciła się w grupę celebrytów, bohaterów skandali opisywanych przez tabloidy i plotkarskie media, a życiem jej krewnych interesowała się opinia publiczna na całym świecie. Królowa z dużym trudem usiłowała zachować godność i powagę przynależną monarchini i głowie państwa. I trzeba przyznać, że się jej to udało – przez lata trwała jak skała, niezniszczalny symbol jedności i trwałości państwa i Korony targanej wichrami historii. To głównie dzięki niej udało się przetrwać monarchii przy wysokim poparciu mieszkańców Wielkiej Brytanii. Członkowie plemienia Saliszów nie bez powodu nazywali ją „matką wszystkich ludzi”, a Maorysi z Nowej Zelandii nadali jej oryginalny, ale sympatyczny przydomek „Biała Czapla”. Premier Indii, należących do Wspólnoty, Narendra Modi po jej odejściu napisał, że zostanie zapamiętana jako niezłomna władczyni, która nie tylko zapewniła inspirujące przywództwo swojemu narodowi, ale jednocześnie uosabiała godność i przyzwoitość w życiu publicznym. Tak jak obiecała przed laty poddanym swojego ojca, jeszcze jako następczyni tronu, w ciągu swego panowania poświęciła się służbie państwu.
Elżbieta II była jednak nie tylko królową, ale także żoną, matką, teściową, babcią, a nawet prababcią, doczekała się dwanaściorga prawnucząt. Jak godziła obowiązki głowy państwa z powinnościami wobec swoich dzieci? Jak odnajdywała się w związku małżeńskim z mężczyzną pokroju Filipa, człowieka o trudnym, wybuchowym charakterze, który nie mógł pogodzić się z rolą tylko męża najważniejszej kobiety w państwie? Jaką była teściową, zwłaszcza w stosunku do Diany, której duch nadal unosi się nad rodem Windsorów i której pamięć jest wciąż żywa, i to nie tylko na Wyspach? Publikacja ta jest próbą odpowiedzi na te pytania, stara się przedstawić Elżbietę II w niełatwej roli głowy państwa, którą odgrywała przez większą część życia, i jako kobietę zmagającą się z takimi samymi problemami jak większość ludzi.Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki
1. Wg niektórych źródeł insygnium jest lżejsze, jego waga wynosi bowiem 1,23 kg, co i tak stanowi spory ciężar. Na oficjalnej stronie brytyjskiego Royal Trust Collection natomiast podana jest waga jw. Z całą pewnością natomiast korona nie waży 9 kg, jak pisze Isabelle Bricard w swojej publikacji Dynastie panujące Europy, Warszawa 2007.
2. Za: C. Mayer, Książę Karol. Serce króla, Warszawa 2015, s. 79.
3. Za: P. Calvetti, Elżbieta II. Portret królowej, Poznań 2020, s. 17.
4. Za: tamże.
5. Za: C. Campbell, Królowa. Nieznana historia Elżbiety Bowes-Lyon, tłum. A. Sokołowska-Ostapko, Kraków 2013, s. 33.
6. C. Campbell, Królowa…, dz. cyt., s. 23.
7. Za: W. Horabik, Elżbieta II, królowa dwóch epok, Warszawa 1997, s. 24.
8. Za: P. Calvetti, Elżbieta II…, dz. cyt., s. 23.
9. Za: D. Spoto, Zmierzch i upadek domu Windsorów, Warszawa 1998, s. 105.
10. Za: tamże, s. 106.
11. Książę Yorku – tytuł w monarchii brytyjskiej tradycyjnie nadawany drugiemu pod względem starszeństwa synowi panującego monarchy.
12. Za: C. Campbell, Królowa…, dz. cyt., s. 190.
13. Za: tamże, s. 193.
14. Za: P. Stachnik, Jerzy V. Czy na tym brytyjskim władcy dokonano eutanazji? CiekawostkiHistoryczne.pl, https://ciekawostkihistoryczne.pl/2017/08/09/czy-na-tym-brytyjskim-wladcy-dokonano-eutanazji/
15. Za: D. Spoto, Zmierzch…, dz. cyt., s. 183.
Wstęp
Królowa Elżbieta II, zmarła w 2022 roku, to bez wątpienia rekordzistka wśród monarchów: była kobietą najdłużej piastującą urząd głowy państwa, a jej trwające 70 lat i 214 dni panowanie okazało się najdłuższym w historii angielskiej, a potem brytyjskiej monarchii i drugim pod względem długości w historii świata. A przecież przyszła królowa nie urodziła się jako następczyni tronu, a jej ojciec zwieńczył swe skronie koroną po skandalu obyczajowym, który zmusił jego starszego brata, a zarazem prawowitego króla, Edwarda VIII do abdykacji. Był to jeden z wielu kryzysów, który omal nie obalił monarchii w Wielkiej Brytanii, ale w konsekwencji ją wzmocnił, wyniósł bowiem na tron człowieka, który okazał się podziwianym i kochanym władcą. Jego córka zaś z sukcesem zmierzyła się z legendą Jerzego VI, tworząc własną, a jej długie panowanie okazało się godne miana drugiej epoki elżbietańskiej.
Elżbieta II była zapewne zadowolona, słysząc to porównanie, bo od dziecka fascynowała ją osoba wielkiej imienniczki, córki niesławnego króla Henryka VIII z dynastii Tudorów. Władca ten, nie mogąc doczekać się wymarzonego syna i następcy na tronie, pozbywał się ze swego życia kolejnych małżonek, które nie mogły obdarzyć go potomkiem płci męskiej, a dwie z nich wysłał nawet na szafot. Paradoksalnie to właśnie córka jednej z nich, obdarzonej nieposkromioną ambicją Anny Boleyn, okazała się władczynią, której dane było pokonać hiszpańską Armadę, uczynić z Anglii prawdziwe mocarstwo i stworzyć podwaliny pod przyszłe imperium.
Elżbietę II fascynowały także dzieje jej praprababki, królowej Wiktorii, która panowała rekordowo długo w epoce największej świetności państwa. To właśnie za jej panowania mówiono, że Wielka Brytania to imperium, nad którym słońce nigdy nie zachodzi, co było zgodne z prawdą, bo kiedy londyński Big Ben wybijał godzinę 12.00, na Fidżi, wówczas kolonii brytyjskiej, zegary pokazywały północ. Imperium było największe terytorialnie po I wojnie światowej, kiedy na tronie zasiadał dziadek Elżbiety, Jerzy V – w 1925 roku było to aż 35,8 miliona kilometrów kwadratowych, a zamieszkiwało je 478 milionów ludzi, a więc jedna czwarta ludności całego ówczesnego świata! Bohaterka naszej opowieści urodziła się zatem jako obywatelka największego imperium w dziejach świata, a zarazem wnuczka człowieka, który nad nim panował.
Elżbiecie przypadł w udziale zgoła inny los: bo zapoczątkowany jeszcze za czasów jej ojca Jerzego VI rozpad imperium dokonał się na jej oczach, a ostatnim etapem tego procesu było przekazanie Hongkongu Chinom w 1997 roku. W konsekwencji Elżbieta II przestała być władczynią potężnego imperium, została zaś głową międzynarodowej wspólnoty, której państwa członkowskie nie mają wobec siebie żadnych zobowiązań prawnych, łączy je natomiast historia, kultura, język oraz osoba brytyjskiej monarchini. Odtąd jej naczelnym zadaniem stało się utrzymanie ducha wspólnoty, co udało się jej osiągnąć. Kolejnym problemem, z jakim przyszło jej się zmierzyć, było osłabienie pozycji Kościoła anglikańskiego, którego pozostawała zwierzchnikiem, bo zmiany demograficzne oraz napływ imigrantów z różnych krajów wchodzących w skład niegdysiejszego imperium, i nie tylko, sprawiły, że w Wielkiej Brytanii znacznie wzrosła liczba wyznawców innych religii, w tym islamu, buddyzmu i hinduizmu.
Pomimo że zgodnie z tradycją i prawem brytyjskim monarcha panuje, a nie rządzi, i nie ma żadnego wpływu na politykę wewnętrzną i zagraniczną ani na decyzje parlamentu, to Elżbieta II była bardzo zapracowaną kobietą i z racji swojej pozycji musiała być zorientowana w bieżącej problematyce politycznej, jak również w pracach rządu i obu izb parlamentu. Nie na darmo otrzymywała codziennie dokumenty państwowe dostarczane jej w czerwonych pudełkach i przez wszystkie lata swego długiego panowania co tydzień spotykała się z premierem, który stał na czele rządu.
Jednocześnie stała na czele rodziny, która z biegiem lat przekształciła się w grupę celebrytów, bohaterów skandali opisywanych przez tabloidy i plotkarskie media, a życiem jej krewnych interesowała się opinia publiczna na całym świecie. Królowa z dużym trudem usiłowała zachować godność i powagę przynależną monarchini i głowie państwa. I trzeba przyznać, że się jej to udało – przez lata trwała jak skała, niezniszczalny symbol jedności i trwałości państwa i Korony targanej wichrami historii. To głównie dzięki niej udało się przetrwać monarchii przy wysokim poparciu mieszkańców Wielkiej Brytanii. Członkowie plemienia Saliszów nie bez powodu nazywali ją „matką wszystkich ludzi”, a Maorysi z Nowej Zelandii nadali jej oryginalny, ale sympatyczny przydomek „Biała Czapla”. Premier Indii, należących do Wspólnoty, Narendra Modi po jej odejściu napisał, że zostanie zapamiętana jako niezłomna władczyni, która nie tylko zapewniła inspirujące przywództwo swojemu narodowi, ale jednocześnie uosabiała godność i przyzwoitość w życiu publicznym. Tak jak obiecała przed laty poddanym swojego ojca, jeszcze jako następczyni tronu, w ciągu swego panowania poświęciła się służbie państwu.
Elżbieta II była jednak nie tylko królową, ale także żoną, matką, teściową, babcią, a nawet prababcią, doczekała się dwanaściorga prawnucząt. Jak godziła obowiązki głowy państwa z powinnościami wobec swoich dzieci? Jak odnajdywała się w związku małżeńskim z mężczyzną pokroju Filipa, człowieka o trudnym, wybuchowym charakterze, który nie mógł pogodzić się z rolą tylko męża najważniejszej kobiety w państwie? Jaką była teściową, zwłaszcza w stosunku do Diany, której duch nadal unosi się nad rodem Windsorów i której pamięć jest wciąż żywa, i to nie tylko na Wyspach? Publikacja ta jest próbą odpowiedzi na te pytania, stara się przedstawić Elżbietę II w niełatwej roli głowy państwa, którą odgrywała przez większą część życia, i jako kobietę zmagającą się z takimi samymi problemami jak większość ludzi.Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki
1. Wg niektórych źródeł insygnium jest lżejsze, jego waga wynosi bowiem 1,23 kg, co i tak stanowi spory ciężar. Na oficjalnej stronie brytyjskiego Royal Trust Collection natomiast podana jest waga jw. Z całą pewnością natomiast korona nie waży 9 kg, jak pisze Isabelle Bricard w swojej publikacji Dynastie panujące Europy, Warszawa 2007.
2. Za: C. Mayer, Książę Karol. Serce króla, Warszawa 2015, s. 79.
3. Za: P. Calvetti, Elżbieta II. Portret królowej, Poznań 2020, s. 17.
4. Za: tamże.
5. Za: C. Campbell, Królowa. Nieznana historia Elżbiety Bowes-Lyon, tłum. A. Sokołowska-Ostapko, Kraków 2013, s. 33.
6. C. Campbell, Królowa…, dz. cyt., s. 23.
7. Za: W. Horabik, Elżbieta II, królowa dwóch epok, Warszawa 1997, s. 24.
8. Za: P. Calvetti, Elżbieta II…, dz. cyt., s. 23.
9. Za: D. Spoto, Zmierzch i upadek domu Windsorów, Warszawa 1998, s. 105.
10. Za: tamże, s. 106.
11. Książę Yorku – tytuł w monarchii brytyjskiej tradycyjnie nadawany drugiemu pod względem starszeństwa synowi panującego monarchy.
12. Za: C. Campbell, Królowa…, dz. cyt., s. 190.
13. Za: tamże, s. 193.
14. Za: P. Stachnik, Jerzy V. Czy na tym brytyjskim władcy dokonano eutanazji? CiekawostkiHistoryczne.pl, https://ciekawostkihistoryczne.pl/2017/08/09/czy-na-tym-brytyjskim-wladcy-dokonano-eutanazji/
15. Za: D. Spoto, Zmierzch…, dz. cyt., s. 183.
więcej..
