Farmakoekonomika - ebook
Farmakoekonomika - ebook
Publikacja Farmakoekonomika. Wybrane aspekty powstała pod redakcją naukową dr hab. Pawła Kawalca, prof. UJ. Farmakoekonomika jest nauką interdyscyplinarną, tym samym zaprezentowana publikacja łączy w sobie wartości dotyczące ekonomii zdrowia, oceny ryzyka, aspektów klinicznych, epidemiologii, technologii, badań czy zarządzania.
Autorzy szczegółowo omawiają:
- nowoczesne metody wyszukiwania, oceny wiarygodności oraz interpretacji wyników klinicznych (np. Real World Evidence, Evidence-based Medecine),
- rodzaje oraz ocenę kosztów,
- ocenę jakości życia,
- modelowanie i zastosowanie dyskontowania,
- analizy wrażliwości, decyzyjną, racjonalizacyjną i niepewności wyników.
Całość zaprezentowanej merytoryki dopełniają rozdziały dotyczące polityki lekowej i cenowo-refundacyjnej oraz przedstawienie w aspekcie ekonomicznym i społecznym dostępności do terapii lekowych i nielekowych. Istotnym rozdziałem z punktu widzenia tytułowej dziedziny jest roli oraz działań organizacji AOTMIT. Ponadto w publikacji zaznaczono wpływ farmakoekonomiki w profilaktyce chorób zakaźnych oraz ocenie postępowania w chorobach przewlekłych.
Kategoria: | Medycyna |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-200-6384-4 |
Rozmiar pliku: | 5,4 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Mgr biol. Marta Banaszczyk-Ruś
Doktorant, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Dr n. med., dr n. o zdr. Aleksandra Baran-Kooiker
Dr n. med. Tomasz Bochenek
Zakład Badań nad Żywieniem i Lekami,
Instytut Zdrowia Publicznego, Wydział Nauk o Zdrowiu,
Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum
Prof. n. med. i n. o zdr., dr. hab. n. ekon. Marcin Czech
Zakład Farmakoekonomiki, Instytut Matki i Dziecka;
Szkoła Biznesu Politechniki Warszawskiej
Dr hab. n. farm. Mariola Drozd, prof. UML
Katedra i Zakład Nauk Humanistycznych i Medycyny Społecznej,
Uniwersytet Medyczny w Lublinie
Mgr farm. Dominik Dziurda
Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji,
Wydział Świadczeń Opieki Zdrowotnej w Warszawie
Dr hab. Paweł Kawalec, prof. UJ
Zakład Badań nad Żywieniem i Lekami,
Instytut Zdrowia Publicznego, Wydział Nauk o Zdrowiu,
Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum
Mgr Katarzyna Kędzior
Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji,
Wydział Świadczeń Opieki Zdrowotnej w Warszawie
Dr n. farm. Dorota Kopciuch
Katedra i Zakład Farmakoekonomii i Farmacji Społecznej,
Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego
w Poznaniu
Mgr Anna Kordecka
Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji,
Wydział Świadczeń Opieki Zdrowotnej,
Pion Metodyki Oceny Świadczeń w Krakowie
Dr hab. n. farm. Krzysztof Kus
Katedra i Zakład Farmakoekonomii i Farmacji Społecznej,
Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego
w Poznaniu
Lek. med. Kamila Malinowska
Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji
Mgr Krzysztof Malinowski
II Klinika Kardiologii, Wydział Lekarski
Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum
Dr n. o zdr. Paweł Moćko
Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji,
Wydział Świadczeń Opieki Zdrowotnej,
Zespół Zamiejscowy w Krakowie
Dr n. o zdr. Magdalena Mrożek-Gąsiorowska
Zakład Ekonomiki Zdrowia i Zabezpieczenia Społecznego,
Instytut Zdrowia Publicznego, Wydział Nauk o Zdrowiu,
Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum
Mgr Rafał Nowak
Zakład Badań nad Żywieniem i Lekami,
Instytut Zdrowia Publicznego, Wydział Nauk o Zdrowiu,
Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum
Joanna Parkitna
Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji
Dr n. med., mgr ekon. Paweł Petryszyn
Katedra i Zakład Farmakologii Klinicznej,
Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich
we Wrocławiu
Dr n. farm. Piotr Ratajczak
Katedra i Zakład Farmakoekonomii i Farmacji Społecznej,
Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego
w Poznaniu
Dr n. o zdr. Ewa Stawowczyk
Wydział Nauk o Zdrowiu,
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Dr n. med. Monika Szkultecka-Dębek
Healtcare and Consulting Monika Szkultecka-Dębek
w Warszawie
Dr n. biol. Katarzyna Śladowska
Zakład Hematologii Eksperymentalnej,
Instytut Zoologii i Badań Biomedycznych,
Uniwersytet Jagielloński
Dr n. o zdr. Tomasz Tatara
Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji,
Wydział Oceny Technologii Medycznych,
Dział Programów Polityki Zdrowotnej
Dr n. med. Roman Topór-Mądry
Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji;
Katedra Epidemiologii i Badań Populacyjnych,
Instytut Zdrowia Publicznego, Wydział Nauk o Zdrowiu,
Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum
Mgr Agnieszka Włodarczyk
Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji
Mgr farm. Aleksandra Zachariasz
Katedra i Zakład Farmakologii Klinicznej,
Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu
Dr n. farm. Tomasz Zaprutko
Katedra i Zakład Farmakoekonomiki i Farmacji Społecznej,
Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego
w PoznaniuWYKAZ NAJWAŻNIEJSZYCH SKRÓTÓW
----------- --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ABM ang. agent-base model
model analizy indywidualnych przypadków
AE ang. economic analysis
analiza ekonomiczna
AF ang. atrial fibrillation
migotanie przedsionków
AI ang. artificial intelligence
sztuczna inteligencja
AOTM Agencja Oceny Technologii Medycznych
AOTMiT Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji
ARR ang. absolute risk reduction
bezwzględne zmniejszenie ryzyka
BIA ang. budget impact analysis
analiza wpływu na budżet
CBA ang. cost-benefit analysis
analiza wydajności kosztów; analiza koszty–korzyści; analiza kosztów–korzyści
CCA ang. cost-consequence analysis
analiza konsekwencji kosztów; analiza koszty–konsekwencje; analiza kosztów–konsekwencji
CCT ang. controlled clinical trial
kontrolowane badanie kliniczne
CKD ang. chronic kidney disease
przewlekła choroba nerek
CE fr. Conformité Européenne
oznakowanie CE
CEA ang. cost-effectiveness analysis
analiza efektywności kosztów; analiza koszty–efektywność; analiza kosztów–efektywności
CER ang. cost-effectiveness ratio
współczynnik koszty–efektywność
CI ang. confidence interval
przedział ufności
CMA ang. cost minimization analysis
analiza minimalizacji kosztów
CUA ang. cost-utility analysis
analiza użyteczności kosztów; analiza koszty–użyteczność; analiza kosztów–użyteczności
DALY ang. disability-adjusted life year
lata życia skorygowane o niepełnoprawność
DCE ang. discrete choice experiment
eksperyment wyborów dyskretnych
DDD ang. defined aaily doses
zdefiniowane dawki dobowe
DES ang. discrete event simulation
symulacja zdarzeń dyskretnych
DSA ang. deterministic sensitivity analysis
deterministyczna analiza wrażliwości
DTM ang. dynamic transmission modeling
modelowanie transmisji dynamicznej
DW ang. disability weight
waga niesprawności pojedynczej jednostki
EMA ang. European Medicines Agency
Europejska Agencja Leków
EBM ang. evidence based medicine
medycyna oparta na dowodach naukowych
ECOG ang. Eastern Cooperative Oncology Group
EUnetHTA ang. European network for HTA
EUT ang. expected utility theory
teoria oczekiwanej użyteczności
FCM ang. friction cost method
metoda kosztów frykcyjnych
FCA ang. friction cost approach
metoda kosztów frykcyjnych
FDA ang. Food and Drug Administration
Agencja Żywności i Leków
FV ang. future value
przyszła wartość
GBD ang. Global Burden of Disease
GI ang. gross income
przeciętna płaca
GUS Główny Urząd Statystyczny
H2H ang. head-to-head
porównanie bezpośrednie
HAS fr. Haute Autorité de Santé
HCA ang. human capital approach
metoda kapitału ludzkiego
HR ang. hazard ratio
hazard względny
HRQoL ang. health related quality of life
jakość życia zależna od zdrowia
HUI ang. Health Utility Index
HUI:2 ang. Health Utility Index: 2
HUI:3 ang. Health Utility Index: 3
HTA ang. health technology assessment
ocena technologii medycznych
ICBR ang. incremental cost-benefit ratio
inkrementalny współczynnik kosztów-korzyści
ICER ang. incremental cost-effectiveness ratio
inkrementalny współczynnik kosztów efektywności
ICF ang. International Classification of Functioning, Disability and Health
Międzynarodowa Klasyfikacja Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia
ICUR ang. incremental cost-utility ratio
inkrementalny współczynnik kosztów użyteczności
INAHTA ang. International Network of Agencies for Health Technology Assessment
ISPOR ang. International Society for Pharmacoeconomics and Outcomes Research
IT ang. information technology
techologia informacyjna
IQWIG niem. Institut für Qualität und Wirtschaftlichkeit im Gesundheitswesen
ITT ang. intention-to-treat analysis
analiza zgodna z intencją leczenia
JST jednostka samorządu terytorialnego
KOS-zawał kompleksowa opieka nad świadczeniobiorcą z zawałem serca
LYG ang. life years gained
zyskane lata życia
LYs ang. life years
lata życia
LYS ang. life years saved
zaoszczędzone lata życia
MACE ang. major adverse cardiac event
poważne niepożądane zdarzenia sercowo-naczyniowych
MAIC ang. matching-adjusted indirect comparison
porównanie pośrednie z dopasowaniem populacji
MAUF ang. multi-attribute utility functions
funkcje wieloatrybutowej użyteczności
MAUT ang. multi-attribute utility theory
wieloatrybutowa teoria użyteczności
MAVF ang. multi-attribute value functions
funkcje wieloatrybutowej wartości
MBD medyczne bazy danych
MCDA ang. multiple criteria decision analysis
wielokryterialna analiza decyzyjna
MD(s) ang. medical device(s)
wyrób (wyroby) medyczne
MeSH ang. Medical Subject Headings
mITT ang. modified intention-to-treat analysis
zmodyfikowana analiza zgodna z intencją leczenia
MTC ang. mixed treatment comparison
porównanie o mieszanej strukturze dowodów
MZ Ministerstwo Zdrowia
NFZ Narodowy Fundusz Zdrowia
NICE ang. National Institute for Health and Care Excellence
NMA ang. network meta-analysis
metaanaliza sieciowa
NNH ang. number needed to harm
liczba pacjentów, których należy poddać działaniu analizowanej interwencji zamiast komparatora, aby wystąpiło niekorzystne zdarzenie kliniczne u jednego z nich, w określonym czasie
NNT ang. number needed to treat
liczba pacjentów, których poddać działaniu analizowanej interwencji zamiast komparatora, aby zapobiec niekorzystnemu zdarzeniu klinicznemu u jednego z nich, w określonym czasie
OECD ang. Organization for Economic Cooperation and Development
Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju
OPK Ośrodek Powstawania Kosztów
OR ang. odds ratio
iloraz szans
PBM ang. Pharmacy Benefit Management
PICO ang. population – intervention – comparator – outcome
populacja – interwencja – komparator – punkty końcowe
PICOs ang. population – intervention – comparator – outcome – study
populacja – interwencja – komparator – punkty końcowe – badania
PIP fr. Poly Implant Prothèse
silikonowe implanty piersi
PKB produkt krajowy brutto
POChP przewlekła obturacyjna choroba płuc
PP ang. per protocol analysis
analiza zgodna z protokołem badania
PPZ program polityki zdrowotnej
PREMs ang. patient reported experience measures
PRISMA ang. preferred reporting items for systematic reviews and meta-analyses
PROMs ang. patient reported outcome measures
PSA ang. probabilistic sensitivity analysis
probabilistyczna analiza wrażliwości
PV ang. present value
teraźniejsza wartość
QALY(s) ang. quality adjusted life year(s)
rok (lata) życia skorygowane o jakość
QALYG ang. quality adjusted life years gained
zyskane lata życia skorygowane o jakość
QoL ang. quality of life
jakość życia
RCT ang. randomized controlled trial
randomizowane badanie kliniczne
RDTL ratunkowy dostęp do technologii lekowych
RP Rada Przejrzystości
RR ang. relative risk
ryzyko względne
RRMS ang. relapsing-remitting multiple sclerosis
rzutowo-remisyjna postać stwardnienia rozsianego
RRR ang. relative risk reduction
względne zmniejszenie ryzyka
RSS ang. risk sharing schemes
instrumenty dzielenia ryzyka
RWD ang. real world data
dane rzeczywiste, odzwierciedlające codzienną, realną praktykę medyczną
RWE ang. real world evidence
dowody naukowe uzyskane na podstawie analizy danych rzeczywistych
SD ang. standard deviation
odchylenie standardowe
SF-36 ang. short form health survey
SG ang. standard gamble
metoda loterii
SRK standard rachunku kosztów
śsspż środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego
STM ang. state transition modeling
modelowanie stanów przejściowych
TLV szw. Tandvårds- och läkemedelsförmånsverket
TTO ang. time trade-off
metoda handlowania czasem
UE Unia Europejska
URPL Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
VAS ang. visual analogue scale
wizualna skala analogowa
VTS wł. Valutazione delle Tecnologie Sanitarie
WAD wielokryterialna analiza decyzyjna
WDB wartość dodana brutto
WHO ang. World Health Organization
Światowa Organizacja Zdrowia
WTP ang. willingness to pay
próg opłacalności kosztowej
YLD ang. years of life with disability
lata życia z niepełnosprawnością
YLL ang. years of life lost
utracone lata życia
ZIN niderl. Zorginstituut Nederland
ZUS Zakład Ubezpieczeń Społecznych
ZZSK zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
----------- --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------PAWEŁ KAWALEC
KATARZYNA ŚLADOWSKA
2
PORÓWNANIA BEZPOŚREDNIE I POŚREDNIE W RAMACH OCENY KLINICZNEJ
PORÓWNANIA BEZPOŚREDNIE
Dzięki postępowi w medycynie mamy coraz większą różnorodność opcji terapeutycznych w wielu schorzeniach, dlatego też rośnie potrzeba rzetelnej oceny i wiarygodnego wyboru najefektywniejszych opcji spośród dostępnych . Za najbardziej wiarygodne porównanie względnej skuteczności klinicznej i bezpieczeństwa stosowania dwóch interwencji (lub badanej interwencji oraz placebo) uważa się porównanie bezpośrednie (ang. direct comparison; head-to-head, H2H) w ramach prawidłowo zaprojektowanego i przeprowadzonego randomizowanego badania klinicznego (ryc. 2.1).
Rycina 2.1.
Schematyczne przedstawienie porównania bezpośredniego.
Często zdarza się, że wyniki badań kontrolowanych placebo są wystarczające do uzyskania pozwolenia na dopuszczenie leku do obrotu, stąd potencjalnie mniejsze w niektórych przypadkach zainteresowane przeprowadzaniem badań bezpośrednich (H2H) porównujących analizowaną interwencję względem aktywnych komparatorów. Ponadto badania bezpośrednio porównujące aktywne interwencje są kosztowne, ponieważ wymagają zazwyczaj rekrutacji dużej liczby chorych w celu uzyskania odpowiedniej mocy testu . Porównanie danej technologii lekowej z placebo, a więc pozbawienie pacjentów w grupie kontrolnej aktywnej terapii, nie zawsze jest jednak możliwe ze względów etycznych, szczególnie gdy aktualnie stosowane leczenie uważane jest za skuteczne (np. w przypadku chorób nowotworowych); wówczas analizowaną interwencję porównuje się ze standardowo stosowaną w praktyce klinicznej terapią zamiast z placebo .
Przykładem schorzenia, w przypadku którego zaistniała potrzeba porównania efektywności różnych leków, pomimo braku badań H2H, była postać rzutowo-remisyjna stwardnienia rozsianego (ang. relapsing-remitting multiple sclerosis, RRMS). Początkowo, z uwagi na brak możliwości leczenia innego niż objawowe, nowe leki modyfikujące przebieg choroby – interferon beta-1a, interferon beta-1b i octan glatirameru – porównywano z zastosowaniem placebo. Pozytywne wyniki badań spowodowały, że interferon beta-1a i octan glatirameru stały się standardem leczenia RRMS, dlatego leki te oprócz placebo stanowiły komparatory w kolejnych badaniach klinicznych dla innych interwencji (np. fingolimodu, alemtuzumabu, fumaranu dimetylu). Nie prowadzono natomiast badań randomizowanych bezpośrednio porównujących poszczególne leki modyfikujące przebieg choroby, takie jak natalizumab, teryflunomid, alemtuzumab, peginterferon, mitoksantron, daklizumab . Z uwagi na dostępność wielu opcji terapeutycznych w stwardnieniu rozsianym pojawiła się więc potrzeba wiarygodnego porównania ich efektywności w przypadku braku badań klinicznych umożliwiających bezpośrednie porównanie.
PORÓWNANIA POŚREDNIE
W opisanym powyżej przypadku z RRMS lub podobnej sytuacji braku badań klinicznych (lub niedostatecznych danych) bezpośrednio porównujących dwie interwencje, tj. analizowaną technologię (A) i komparator (C), istnieje możliwość przeprowadzenia porównania pośredniego (ang. indirect comparison). Niezbędnym wymogiem do wykonania porównania pośredniego jest dostępność osobnych, wiarygodnych badań pierwotnych bądź metaanaliz, w których zestawiane interwencje badano w odniesieniu do tej samej trzeciej interwencji (B), określanej mianem wspólnego komparatora, stanowiącego rodzaj pomostu umożliwiającego odniesienie do siebie wyników badań klinicznych dotyczących pośrednio porównywanych interwencji alternatywnych. Pierwotne badania uwzględnione w porównaniu pośrednim powinny być zidentyfikowane na podstawie przeglądu systematycznego. Wspólnym komparatorem może być zarówno placebo, jak i substancja aktywna. Przeprowadzenie porównania pośredniego rozpatrywane jest, gdy:
■ nie ma badań porównujących bezpośrednio interwencję A vs C i jednocześnie
■ dostępne są badania bezpośrednio porównujące interwencję A vs B oraz B vs C.
W sytuacji gdy powyższe warunki zostaną spełnione, należy ocenić homogeniczność (jednorodność) pierwotnych badań klinicznych, na których ma być oparte porównanie pośrednie . W tym celu, podobnie jak przed wykonaniem metaanalizy, bierze się pod uwagę następujące aspekty:
■ typ badania – porównanie pośrednie można przeprowadzić jedynie z uwzględnieniem badań tego samego typu, np. randomizowane vs randomizowane, nierandomizowane vs nierandomizowane, obserwacyjne vs obserwacyjne; niedozwolone jest porównanie badań różnego typu, np. randomizowanego vs obserwacyjnego;
■ poziom wiarygodności badań klinicznych – badania powinny cechować się podobną jakością metodologiczną ocenianą np. za pomocą narzędzia Cochrane Collaboration czy skali JADAD dla badań randomizowanych bądź w skali NOS (ang. Newcastle Ottawa scale) dla badań nierandomizowanych z grupą kontrolną;
■ charakterystykę analizowanych populacji włączonych do badania – powinna być podobna zarówno w grupach w obrębie tego samego badania, jak i pomiędzy rozpatrywanymi badaniami pod względem cech demograficznych i klinicznych (przebiegu choroby, stanu zdrowia pacjentów);
■ zastosowane procedury medyczne – powinny to być te same substancje w grupie kontrolnej (wspólnego komparatora), podawane w ten sam sposób i według takiego samego schematu dawkowania;
■ długość okresu leczenia/obserwacji – powinien być taki sam pomiędzy badaniami lub możliwie zbliżony;
■ punkty końcowe i sposób ich raportowania – powinny być identycznie zdefiniowane, raportowane w takim samym (lub bardzo zbliżonym) okresie obserwacji oraz przedstawione w taki sam sposób, np. jako średnie wraz z odchyleniem standardowym (niedozwolone jest porównywanie średniej z medianą) .
Dokładną analizę metodyki i różnic pomiędzy badaniami należy przedstawić w formie tabelarycznego zestawienia. Porównanie pośrednie jest tym bardziej wiarygodne (i uprawnione), im większa jest homogeniczność (jednorodność) pierwotnych badań klinicznych, na których zostało oparte, pod względem metodycznym, klinicznym i statystycznym. Jeżeli różnice pomiędzy badaniami zostaną uznane za zbyt duże (badania są heterogeniczne), należy odstąpić od przeprowadzenia obliczeń, gdyż takie porównanie byłoby mało wiarygodne .
Interpretacja wyników jakichkolwiek porównań pośrednich powinna być bardzo ostrożna i uwzględniać zidentyfikowane ograniczenia oraz ocenę ich ewentualnego wpływu na wyniki końcowe porównania.
Wyróżniane są następujące rodzaje i metody porównań pośrednich:
■ pośrednie nieskorygowane lub proste (ang. unadjusted or naive indirect comparison);
■ porównanie z dostosowaniem/skorygowane porównanie pośrednie (ang. adjusted indirect comparison);
■ metaanaliza sieciowa/porównanie o mieszanej strukturze dowodów (ang. network metaanalysis/mixed treatment comparison).
Porównanie pośrednie nieskorygowane
Najprostszym typem porównania pośredniego jest porównanie pośrednie nieskorygowane (naiwne, bez dostosowania). Polega ono na porównaniu/zestawieniu wyników raportowanych w indywidualnych ramionach (grupach) z różnych badań tak, jakby pochodziły z tego samego randomizowanego badania pierwotnego , tj. oszacowane są bezwzględne efekty zastosowania interwencji w poszczególnych ramionach badawczych (ryc. 2.2). Przykładem może być sytuacja, gdy mamy dwa badania randomizowane uwzględniające porównanie interwencji A vs B oraz B vs C. Jeżeli ryzyko zgonu dla interwencji A wynosi 48%, a dla interwencji C 65%, to nieskorygowane porównanie może sugerować, że terapia A jest bardziej skuteczna niż C, ponieważ wiąże się z niższym ryzykiem zgonu. Wnioskowanie takie byłoby jednak obarczone dużym błędem ze względu na różnice w metodach prowadzenia poszczególnych badań klinicznych czy różne charakterystyki włączonych do tych badań pacjentów, które mają wpływ na uzyskane po zastosowaniu poszczególnych interwencji wyniki. Wykazana w przypadku porównania pośredniego nieskorygowanego relacja efektów klinicznych obu interwencji może być przeszacowana lub niedoszacowana, co może skutkować nieprawidłowymi wnioskami. Ze względu na powyższe ograniczenia unika się wykorzystywania wyników nieskorygowanych porównań pośrednich do formułowania wniosków odnośnie do relacji skuteczności i bezpieczeństwa porównywanych interwencji.
Rycina 2.2.
Schematyczne przedstawienie porównania pośredniego nieskorygowanego.
Porównanie pośrednie skorygowane
Porównanie pośrednie skorygowane (z dostosowaniem) polega na porównaniu interwencji badanej oraz alternatywnej, dostosowanych zgodnie z wynikami ich porównania z trzecią wspólną interwencją (wspólnym komparatorem) stosowaną w grupach kontrolnych odrębnych badań klinicznych, tak aby siła prób randomizowanych była zachowana. W tym przypadku oprócz identyfikacji pierwotnych badań klinicznych ze wspólnym komparatorem niezbędne jest także założenie, że względna efektywność poszczególnych interwencji nie różni się między badaniami (ryc. 2.3) .
Rycina 2.3.
Schematyczne przedstawienie porównania pośredniego skorygowanego.
Modelem porównania pośredniego skorygowanego najczęściej stosowanym jest metoda zaproponowana po raz pierwszy w 1997 r. przez Buchera, która może być stosowana jedynie do badań dwuramiennych. W metodzie Buchera analizowane są różnice pomiędzy interwencją badaną a interwencją alternatywną w dwóch (lub więcej) badaniach klinicznych, przy czym randomizacja do oryginalnie przydzielonych grup pacjentów zostaje zachowana, a pośrednie porównanie interwencji A i C jest skorygowane przez wyniki ich bezpośredniego porównania ze wspólnym komparatorem B .
Przy dostępności badań zawierających bezpośrednie porównanie A vs B oraz B vs C wynik takiego porównania można opisać wzorem:
ΕA/C = ΕA/B – ΕC/B
war (ΕA/C) = war (ΕA/B) + war(ΕC/B)
w którym:
ΕA/C – wypadkowy efekt kliniczny zastosowania interwencji A w odniesieniu interwencji C;
ΕA/B – wypadkowy efekt kliniczny zastosowania interwencji A w odniesieniu wspólnego komparatora (B);
ΕC/B – wypadkowy efekt kliniczny zastosowania interwencji C w odniesieniu wspólnego komparatora (B);
war (Εi/j) – wariancja wypadkowego efektu klinicznego porównywanych interwencji i oraz j.
Przy określeniu wyników porównania pośredniego dla zmiennych dychotomicznych (OR, RR) lub zmiennych typu czas do zdarzenia (HR) przy określeniu wypadkowych efektów klinicznych uwzględnia się transformację logarytmiczną, tj. uwzględniono zlogarytmowane wartości parametrów efektywności (Εi/j) z powyższego wzoru .
Przykładowy sposób przedstawienia porównania interwencji A z interwencją C z wykorzystaniem wspólnego komparatora B, na podstawie danych dychotomicznych wyekstrahowanych z dwóch różnych badań klinicznych, zamieszczono w tabeli 2.1 oraz na rycinie 2.4.
Tabela 2.1.
Wyniki porównania pośredniego interwencji A i C metodą Buchera poprzez wspólny komparator B
Punkt końcowy
Interwencja A
n/N (%)
Wspólny komparator
Interwencja C
n/N (%)
Interwencja B
n/N (%)
Interwencja B
n/N (%)
Wystąpienie efektu klinicznego
42/219 (19,2%)
22/110 (20,0%)
7/84 (8,3%)
3/80 (3,8%)
Wyniki porównań bezpośrednich
RR = 0,96
RR = 0,45
Wynik porównania pośredniego
RR = 2,13 ; p > 0,05
n – liczba pacjentów, u których wystąpił oceniany punkt końcowy; N – liczba wszystkich pacjentów w grupie; RR – ryzyko względne, 95% CI – 95% przedział ufności
Rycina 2.4.
Zapis graficzny przeprowadzonego porównania pośredniego między interwencjami A i C przez wspólny komparator B.
Inną metodę porównania pośredniego stanowi porównanie pośrednie z dopasowaniem populacji (ang. matching-adjusted indirect comparison, MAIC), które ma na celu bardziej wiarygodne porównanie dwóch interwencji, z uwzględnieniem różnic pomiędzy badaniami w rozkładzie zmiennych wpływających na wynik (tj. pod względem kluczowych czynników rokowniczych dla danego schorzenia, np. wieku, stadium choroby, liczby stosowanych wcześniej terapii). Dzięki zastosowaniu tej metody możliwe jest zmniejszenie niejednorodności (heterogeniczności) klinicznej, będącej następstwem odmiennych charakterystyk wyjściowych pacjentów uczestniczących w badaniach wykorzystanych do porównania. Do przeprowadzenia MAIC niezbędny jest dostęp do wyników indywidualnych pacjentów, w przeciwieństwie do klasycznego porównania pośredniego uwzględniającego zagregowane wyniki dla wszystkich chorych. W ramach MAIC, na podstawie indywidualnych danych chorych, przeprowadza się ważenie efektu interwencji, aby oszacować, jaki wynik zdrowotny powinien być osiągnięty w populacji badania z ramienia stosującego komparator .
Metaanaliza sieciowa/porównania o mieszanej strukturze dowodów
Metaanaliza sieciowa (ang. network metaanalysis, NMA) lub porównanie o mieszanej strukturze dowodów (ang. mixed treatment comparison, MTC) są terminami często stosowanymi zamiennie, odnoszącymi się do sytuacji wymagających jednoczesnego porównania trzech lub więcej interwencji .
W NMA/MTC przed przystąpieniem do analizy danych należy z dostępnych badań randomizowanych, dotyczących stosowania interesujących nas interwencji w określonym wskazaniu klinicznym, stworzyć sieć pokazującą, dla których interwencji dostępne są porównania bezpośrednie, a dla których jedynie pośrednie (ryc. 2.5). W sieci takiej każdy „węzeł” oznacza analizowaną interwencję, a każda linia pomiędzy „węzłami” reprezentuje bezpośrednie porównanie między interwencjami. Grubsza linia wskazuje na większą liczbę bezpośrednich porównań – cyfra przy każdej linii oznacza liczbę badań, w których porównywano dane interwencje . Wiarygodność wnioskowania na podstawie metaanalizy sieciowej jest tym większa, im więcej porównań bezpośrednich znajduje się w sieci .
W porównaniu mieszanym (MTC) znajduje się co najmniej jedna para interwencji porównywanych zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio – w takim przypadku co najmniej jedna pętla w sieci jest zamknięta (ryc. 2.5 b, c). Rozpatrując przykład b) z ryciny 2.5 – dla interwencji A i B istnieje porównanie bezpośrednie AB, a także porównanie pośrednie przez badania AD, DC, BC . Łączenie danych uzyskanych z porównań bezpośrednich i pośrednich pozwala na wzmocnienie mocy statystycznej wyników analizy .
NMA/MTC przeprowadza się w sytuacji, gdy dostępnych jest relatywnie dużo badań klinicznych dla poszczególnych interwencji, a ich charakterystyki są zbliżone. Pozwalają one także na ilościową ocenę prawdopodobieństwa, czy dana interwencja jest skuteczniejsza od pozostałych, a także uszeregowanie interwencji od najbardziej do najmniej skutecznej w kontekście ocenianych punktów końcowych. Niemniej jednak wyniki NMA/MTC należy traktować z ostrożnością, ponieważ podlegają tym samym błędom systematycznym, co porównania pośrednie, a na wynik ma wpływ niejednorodność kliniczna i metodologiczna pomiędzy badaniami .
Rycina 2.5.
Przykładowe schematy sieci w metaanalizie sieciowej: a) przykład sieci bez zamkniętej pętli; b) przykład sieci z zamkniętą pętlą; c) przykład sieci z dwoma zamkniętymi pętlami. A, B, C, D, E – porównywane interwencje („węzły” sieci). Cyfry na każdej linii oznaczają liczbę badań, w których porównywano bezpośrednio interwencje.
Zgodnie z wytycznymi oceny technologii medycznych zaleca się przeprowadzenie porównania mieszanego/sieciowego metodą Bayesa lub metaanalizy sieciowej metodą Lumleya (ang. Lumley network meta-analysis). W ramach przeglądów systematycznych lub analiz klinicznych, w przypadku porównań mieszanych, obejmujących zarówno porównania bezpośrednie, jak i pośrednie, wyniki samych porównań bezpośrednich należy przedstawić osobno i niezależnie od wyników porównania mieszanego. W każdym przypadku wyniki porównania pośredniego powinny być poddane wszechstronnej interpretacji z uwzględnieniem zidentyfikowanych ograniczeń. Ponadto zalecane jest przeprowadzenie analizy wrażliwości, polegającej na przedstawieniu wyników i wniosków, z uwzględnieniem i bez uwzględnienia badań, które znacząco odbiegały od pozostałych włączonych do analizy .
Piśmiennictwo
1. Song F, Altman DG, Glenny AM i wsp. Validity of indirect comparison for estimating efficacy of competing interventions: empirical evidence from published meta-analyses. BMJ 2003; 326(7387): 472.
2. Szwarc N, Kaczorek-Juszkiewicz A, Kalbarczyk A. Porównania pośrednie w analizach klinicznych ocenianych przez AOTMiT – przegląd i opis zastosowanych metod. Agencja Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji, Warszawa, sierpień 2019.
3. Niżankowski R, Bała M i wsp. Analiza efektywności. Priorytety zdrowotne – narzędzia oceny i analizy. Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne Vesalius, Kraków 2002.
4. Gajewski P, Jaeschke R Brożek J. Podstawy EBM czyli medycyny opartej na danych naukowych dla lekarzy i studentów medycyny. Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2008.
5. Tramacere I, Del Giovane C, Salanti G i wsp. Immunomodulators and immunosuppressants for relapsing-remitting multiple sclerosis: a network meta-analysis. Cochrane Database of Systematic Reviews. 2015; Issue 9. Art. No.: CD011381.
6. Collaboration Cochrane. Cochrane Handbook for Systematic Review of Interventions. 2011.03. Wersja 5.1.0.
7. AOTMIT. Wytyczne Oceny Technologii medycznych (HTA). Wersja 3.0. Warszawa, sierpień 2016.
8. Wells GA, Sultan SA, Chen L i wsp. Indirect Evidence: Indirect Treatment Comparisons in Meta-Analysis. Ottawa: Canadian Agency for Drugs and Technologies in Health. 2009.
9. Bucher HC, Guyatt GH, Griffith LE i wsp. The results of direct and indirect treatment comparisons in meta-analysis of randomized controlled trials. J Clin Epidemiol. 1997; 50: 683–691.
10. Edwards SJ, Clarke MJ, Wordsworth S i wsp. Indirect comparisons of treatments based on systematic reviews of randomised controlled trials. Int J Clin Pract. 2009; 63(6): 841–854.
11. Vandermeer BW, Buscemi N, Liang Y i wsp. Comparison of meta-analytic results of indirect, direct, and combined comparisons of drugs for chronic insomnia in adults: a case study. Medical Care. 2007; 45(10 Supl 2): 166–172.
12. Signorovitch JE, Skirica V, Erder MH i wsp. Matching-Adjusted Indirect Comparisons: A New Tool for Timely Comparative Effectiveness Research. Value In Health 2012; 15: 940–947.
13. Tonin FS, Rotta I, Mendes AM i wsp. Network meta-analysis: a technique to gather evidence from direct and indirect comparisons. Pharm Pract (Granada). 2017; 15(1): 943.
14. Lu G, Ades AE. Combination of direct and indirect evidence in mixed treatment comparisons. Statistics in Medicine. 2004; 23(20): 3104–3124.
15. Rouse B, Chaimani A, Li T. Network Meta-Analysis: An Introduction for Clinicians. Intern Emerg Med. 2017; 12(1): 103–111.
16. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK107325/ .
17. European network for Health Technology Assessment (EunetHTA). COMPARATORS & COMPARISONS: Direct and indirect comparison. Guideline. February 2013.