- W empik go
Francuski, ucz się podróżując – Blois. Gramatyka. - ebook
Francuski, ucz się podróżując – Blois. Gramatyka. - ebook
Ebook „Francuski, ucz się podróżując – Blois. Gramatyka.” zawiera 40 zdań nawiązujących tematycznie do treści broszurki „Wizyta w Blois i Chambord”. Każde zdanie jest dokładnie opisane i zawiera wyjaśnienia dotyczące wymowy oraz konstrukcji gramatycznej.
Szczególny nacisk został położony na czasy przeszłe: imparfait i passé composé.
Czasy
- teraźniejszy, przeszły złożony, przeszły niedokonany, przyszły
- różnice między czasem przyszłym złożonym i przeszłym niedokonanym
- formy: oznajmująca, pytająca, przecząca
- tryb rozkazujący
Czasowniki
- I grupa – arriver, regarder, voyager
- III grupa – aller, avoir, construire, devenir, devoir, naitre, partir, savoir, venir, vouloir,
- tworzenie strony biernej
- czasowniki zwrotne
Pytajniki
- Comment ?, Où ?, Pourquoi ?, Quand ?
Przysłówki czasu (adverbe de temps)
- souvent, rarement
Przeczenia w czasie teraźniejszym i przeszłym złożonym
- ne pas, ne jamais, ne plus, zwrot ne que
Zaimki
- osobowe nieakcentowane (Pronoms sujet): je, tu, il, elle, nous, vous, ils, elles.
- osobowe akcentowane (Pronoms toniques): moi, toi, lui, elle, nous, vous, eux,
- zaimek osobowy w roli dopełnienia bliższego: le, la, les
Mowa zależna i mowa niezależna
Rodzajniki
- ściągnięte
- częściowe
- opuszczanie rodzajnika – attribut du sujet
Przymiotniki
- odmiana przymiotników kończących się na –e
Rzeczowniki złożone
- podstawowe zasady tworzenia liczby mnogiej
Kategoria: | Francuski |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-272-3879-5 |
Rozmiar pliku: | 406 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Wymowa:
Hier – w języku francuskim nie wymawiamy h.
Nous – ou wymawia się jak u, -s nie wymawia się.
Sommes – dwie spółgłoski obok siebie są wymawiane jak jedna, czyli mm = m; w zasadzie nie wymawiamy końcówki -es, ponieważ jednak słowo występujące po sommes zaczyna się od samogłoski (arrivés) wymawówimy s występujące na końcu sommes. Proces ten nazywa się liaison – połączenie. S ulega udźwięcznieniu i jest wymawiane jak -z (sommes_arrivés).
Arrivés – podwójna spółgłoska rr jest wymawiana jak pojedyncze r, v wymawiamy jak w, é akcentowane wymawiamy jak e, -s na końcu wyrazu, oznaczające liczbę mnogą, nie wymawia się.
Blois – oi wymawiamy jak ła, nie wymawiamy s.
Uwaga:
w języku francuskim bardzo często końcowe -s nie jest wymawiane, na przykład gdy oznacza liczbę mnogą. Jednak w wielu przypadkach, mimo że znajduje się na końcu wyrazu, wymawia się je. Oto kilka przykładów kiedy końcowe -s jest wymawiane:
1. w wielu imionach własnych: Stanislas;
2. w słowach zakończonych na -as: un atlas;
3. często w zakończeniach na -is: le tennis;
4. w wyrazach pochodzenia obcego: un autobus.
Hier. – Wczoraj.
Aujourd’hui. – Dzisiaj.
Demain. – Jutro.
Nous – zaimek osobowy, 1 osoba liczby mnogiej, zawsze towarzyszy czasownikowi.
Nous arrivons. – (my) Przybywamy.
Aujourd’hui nous arrivons à Blois. – czas teraźniejszy
Hier, nous sommes arrivés à Blois. – czas przeszły złożony
Czas przeszły złożony w tym zdaniu jest użyty do wyrażenia czynności, która wydarzyła się jednorazowo w określonej przeszłości (hier) i została zakończona (dokonana).
Czas przeszły złożony czasownika arriver
=
czasownik être w czasie teraźniejszym + imiesłów czasu przeszłego czasownika arriver
Odmiana czasownika arriver, czas przeszły złożony (passé composé)
Czasowniki w czasie przeszłym złożonym (passé composé) składają się z czasownika posiłkowego avoir (mieć) lub être (być), odmienianego w czasie teraźniejszym oraz z imiesłowu czasu przeszłego (participe passé) odmienianego czasownika. Czasownika posiłkowego nie tłumaczymy na język polski, wskazuje on tylko, że chodzi o czas przeszły.
*
Arriver należy do I grupy czasowników regularnych kończących się w bezokoliczniku na
-er. Imiesłów czasu przeszłego (participe passé), czasowników I grupy, tworzy się przez odrzucenie końcówki -er występującej w bezokoliczniku (arriv__) i dodanie końcówki -é.
W większości przypadków czasownikiem posiłkowym jest avoir. W przypadku czasownika arriver czasownikiem posiłkowym jest être.
Uwaga:
Jeśli czasownikem posiłkowym jest être, imiesłów czasu przeszłego zgadza się liczbą i rodzajem z podmiotem. W rodzaju żeńskim dodajemy -e, w liczbie mnogiej rodzaju męskiego -s, w liczbie mnogiej i jednocześnie rodzaju żeńskim -es. Jeżeli używając liczby mnogiej mówimy o osobach rodzaju żeńskiego i męskiego czasownik przybierze taką samą końcówkę jak w przypadku gdy podmiot jest rodzaju męskiego.
Ils sont arrivés. (on i ona) Przyjechali.
Jeśli czasownikem posiłkowym jest avoir, imiesłów czasu przeszłego nie zmienia się ani w liczbie mnogiej ani w rodzaju żeńskim.
Podmiot rodzaju męskiego – le sujet masculin
Je suis arrivé – przyjechałem
Tu es arrivé – przyjechałeś
Il est arrivé – przyjechał
Nous sommes arrivés – przyjechaliśmy
Vous êtes arrivés – przyjechaliście, Pan przyjechał (bez s), Panowie przyjechali, Państwo przyjechaliście
Ils sont arrivés – przyjechali
Podmiot rodzaju żeńskiego – le sujet féminin
Je suis arrivée – przyjechałam
Tu es arrivée – przyjechałaś
Elle est arrivée – przyjechała
Nous sommes arrivées – przyjechałyśmy
Vous êtes arrivées – przyjechałyście, Pani przyjechała (bez –s), Panie przyjechały
Elles sont arrivées – przyjechały
Odmiana czasownika arriver, czas teraźniejszy (présent)
Czasownik arriver – przybyć, przyjechać, dotrzeć, zbliżać się należy do I grupy czasowników regularnych kończących się w bezokoliczniku na -er. Czas teraźniejszy czasowników z grupy I tworzy się przez odrzucenie końcówki -er, występującej w bezokoliczniku, i dodanie następujących końcówek:
+----------+-----------------------+----------------+
| | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga |
+----------+-----------------------+----------------+
| 1 osoba | -e | -ons |
| | | |
| 2 osoba | -es | -ez |
| | | |
| 3 osoba | -e | -ent |
+----------+-----------------------+----------------+
Czas teraźniejszy
J’arrive – przybywam
Tu arrives – przybywasz
Il/elle arrive – przybywa
Nous arrivons – przybywamy
Vous arrivez – przybywacie, Pan/Pani przybywa, Państwo przybywają
Ils/elles arrivent – przybywają
Uwaga:
J’arrive – ponieważ je kończy się na samogłoskę, a arrive zaczyna od niej, pierwsza z nich wypada i zostaje zastąpiona przez apostrof. Proces ten nazywa się elizją.
Zaimek osobowy (je, tu, il, elle, nous, vous, ils, elles – ja, ty, on, ona, my, wy, Pan, Pani, oni, one) jest obowiązkowy przed czasownikiem w języku francuskim.
À – do, w
Je suis arrivée à Blois ce matin. – Dotarłam do Blois dzisiaj rano.
Il est arrivé à Blois hier matin. – On dotarł do Blois wczoraj rano.
Il est à Blois depuis hier. – On jest w Blois od wczoraj.
Je suis à Blois depuis ce matin. – Ja jestem w Blois od dzisiejszego ranka.
Elle arrive à Blois demain. – Ona przyjeżdża do Blois jutro.
Où es-tu ? – Gdzie jesteś ?
J’arrive à Blois. – Dojeżdżam do Blois.2. Była piękna pogoda. Świeciło słońce. – Il faisait beau. Le soleil brillait.
Wymowa:
Il – wymawiamy jak piszemy.
Faisait – ai wymawiamy jak e, s pomiędzy samogłoskami jak z, nie wymawiamy -t.
Beau – eau wymawiamy jak o.
Le – e na końcu takich wyrazów jak je, le, me, te, se, ce wymawia się. Układamy usta jak do o i mówimy krótkie e.
Soleil – eil jak ej.
Brillait – ill jak ij, ai jak e, nie wymawiamy końcowego -t.
Faire – robić
Czasownik należący do III grupy czasowników nieregularnych. Czasowniki tej grupy kończą się na – ir, – oir, – re.
Czas teraźniejszy (présent)
Je fais – robię
Tu fais – robisz
Il/elle fait – robi
Nous faisons – robimy
Vous faites – robicie, Pan/Pani robi, Panowie/Panie/Państwo robią
Ils/elles font – robią
Czas przeszły prosty (imparfait)
Czas ten tworzy się zastępując końcówkę -ons, występującą w 1 osobie liczby mnogiej czasu teraźniejszego, następującymi końcówkami:
+----------+-----------------------+----------------+
| | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga |
+----------+-----------------------+----------------+
| 1 osoba | -ais | -ions |
| | | |
| 2 osoba | -ais | -iez |
| | | |
| 3 osoba | -ait | -aient |
+----------+-----------------------+----------------+
Faisons
Je faisais – robiłem/robiłam
Tu faisais – robiłeś/robiłaś
Il/elle faisait – on robił/ona robiła
Nous faisions – robiliśmy/robiłyśmy
Vous faisiez – robiliście/robiłyście, Pan robił, Pani robiła, Panowie/Państwo robili, Panie robiły
Ils/elles faisaient – oni robili/one robiły
Czas przeszły złożony (passé composé)
Czas przeszły złożony czasownika faire składa się z czasownika posiłkowgo avoir, odmienianego w czasie teraźniejszym i z participe passé → fait.
J’ai fait – zrobiłem/zrobiłam
Tu as fait – zrobiłeś/zrobiłaś
Il/elle a fait – on zrobił/ona zrobiła
Nous avons fait – zrobiliśmy/zrobiłyśmy
Vous avez fait – zrobiliście/zrobiłyście, Pan zrobił, Pani zrobiła, Panowie/Państwo zrobili, Panie zrobiły
Ils/elles ont fait – oni zrobili/one zrobiły
Czasownik faire ma bardzo duże zastosowanie w języku francuski, jest częścią wielu zwrotów:
Il fait beau. – Jest ładna pogoda.
Il fait froid. – Jest zimno.
Il fait du vent. – Wieje wiatr.
Il fait nuit. – Jest ciemno.
Je fais la cuisine. – Gotuję.
Elle fait de l’anglais. – Studiuje angielski.
Różnice w zastosowaniu imparfait i passé composé:
a) Je fasais des photos comme elle est arrivée. – Robiłem zdjęcia gdy ona przybyła.
b) J’ai fait trois photos. – Zrobiłem trzy zdjęcia.
W zdaniu a czynność jest niedokonana, w trakcie trwania – w tym czasie kiedy ona przybyła ja robiłem zdjęcia. Skupiamy się na czynności, która jest tłem do innego wydarzenia. Używamy imparfait i tłumaczymy go czasownikiem w formie niedokonanej.
W zdaniu b czynność robienia zdjęć jest dokonana w przeszłości, skupiamy się na rezultacie, stwierdzamy fakt, że zrobiliśmy trzy zdjęcia. Używamy passé composé, który tłumaczymy czasownikem dokonanym. Pamiętajmy jednak, że rolą passé composé nie jest wskaznie nam czy czynność została zakończona w momencie gdy o niej mówimy tylko wskazanie, że interesujemy się jakimś konkretnym wydarzeniem w przeszłości.
J’ai fait trois photos. – może znaczyć, że zrobiłem trzy zdjęcia i już zdjęć nie robię, ale może też znaczyć, że zrobiłem do tej pory trzy zdjęcia i dalej robię zdjęcia.
Zdarza się, że tłumacząc czas passé composé użyjemy czasownika niedokonanego, dzieje się tak wówczas gdy czynność, o której mówimy nie była punktowa tylko trwała przez jakiś czas.
Qu’est-ce que t’as fait hier ? – Co robiłeś wczoraj? (a nie zrobiłeś)
Hier, j’ai lu un livre. – Czytałem książkę. (a nie przeczytałem)
Użycie czasu passé composé w zdaniu Hier, j’ai lu un livre nie wskazuje, że książka została przeczytana, tylko wskazuje na konkretne wydarzenie (j’ai lu un livre), które trwało przez pewien okres czasu w konkretnej przeszłości (hier). Czynność ta jednak nie stanowi tła do innego wydarzenia, jest stwierdzeniem faktu, że wczoraj czytałem książkę stąd passé composé.
a) Hier, nous sommes arrivées à Blois. Il faisait beau. Le soleil brillait. – Wczoraj dotarliśmy do Blois. Była ładna pogoda. Świeciło słońce.
b) Il a fait beau ce matin. – Dzisiaj rano była ładna pogoda.
W przykładzie a il faisait beau, le soleil brillait jest opisem, który wskazuje w jakich warunkach odbyło się wydarzenie główne nous sommes arrivées. Ładna pogoda jest tłem do tego wydarzenia. Możemy zamknąć oczy i wyobrazić sobie, że gdy dotarliśmy do Blois, tam świeciło słońce. Osoba opisująca znajduje się jak gdyby wewnątrz tego wydarzenia.
W zdaniu b mamy inną perspektywę, osoba wypowiadająca się znajduje się na zewnątrz wydarzenia. Il a fait beau ce matin to po prostu stwierdzenie faktu. Nie wiemy czy to zdarzenie się zakończyło czy nie. Interesuje nas konkretny moment w przeszłości ce matin (dziś rano – od 6 do 12). Osoba mówiąca widzi to zdarzenie w całości od początku do końca i oczekujemy, że może nas poinformować jaka była pogoda gdy skończył się ranek.
Czyli: zdanie a (imparfait) – opis, tło do innych wydarzeń, zdanie b (passé composé) – stwierdzenie faktu dotyczącego konkretnej przeszłości lub czynność punktowa w przeszłości.
briller, czas teraźniejszy (présent)
Je brille – świecę
Tu brilles – świecisz
Il/elle brille – świeci
Nous brillons – świecimy
Vous brillez – świecicie, Pan/Pani świeci, Panowie/Panie/Państwo świecą
Ils/elles brillent – świecą
briller, czas przeszły niedokonany (imparfait)
Je brillais – świeciłem/świeciłam
Tu brillais – świeciłeś/świeciłaś
Il/elle brillait – on świecił/ona świeciła
Nous brillions – świeciliśmy/świeciłyśmy
Vous brilliez – świeciliście/świeciłyście, Pan świecił, Pani świeciła etc.
Ils/elles brillaient – oni świecili/one świeciły