Granica (Zofia Nałkowska) - opracowanie - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
25 marca 2013
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Granica (Zofia Nałkowska) - opracowanie - ebook
"W ebooku znalazły się:
- kalendarium życia i twórczości oraz biografia Zofii Nałkowskiej;
- charakterystyka epoki literackiej;
- omówienie-streszczenie treści powieści "Granica";
- geneza i budowa powieści "Granica";
- charakterystyka głównych bohaterów utworu;
- omówienie znaczenia tytułu powieści;
- wybór najważniejszych cytatów z powieści;
- bibliografia – wybrana literatura przedmiotowa."
| Kategoria: | Opracowania i Wypracowania |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7699-153-5 |
| Rozmiar pliku: | 858 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Kalendarium życia i twórczości Zofii Nałkowskiej
Zofia Nałkowska – kalendarium życia i twórczości
1884 r. – 10 listopada w Warszawie urodziła się Zofia Nałkowska, córka Anny z Szafranków i Wacława Nałkowskich;
1891-1901 r. – nauka na prywatnej pensji w Warszawie;
1904 r. – wyszła za mąż za poetę Leona Rygiera;
1907 r. – brała udział w krajowym zjeździe Kobiet Polskich. Wygłosiła referat „Uwagi o etycznych zadaniach ruchu kobiecego”. Wygłosiła odczyt wNałęczowie i była w domu Żeromskich;
1909 r. – przeniosła się do Krakowa;
1911 r. – 29 stycznia umarł Wacław Nałkowski. Pisarka definitywnie rozstała się z Leonem Rygierem;
1918 r. – została kierowniczką działu literackiego w Wydziale Propagandy Zagranicznej Prezydium Rady Ministrów;
1920 r. – została członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich. Pracowała w Biurze Propagandy Zagranicznej przy Prezydium Rządu;
1922 r. – wyszła powtórnie za mąż za Jana Gorzechowskiego i przeniosła się do Warszawy;
1924 r. – wyjechała z mężem do Grodna, gdzie Gorzechowski pełnił obowiązki dowódcy żandarmerii wojskowej. Pracowała w Towarzystwie Opieki nad Więźniami;
1929 r. – otrzymała nagrodę literacką miasta Łodzi. Rozstała się z mężem;
1933 r. – otrzymała nominację na członka Polskiej Akademii Literatury. Została członkiem literackiej grupy „Przedmieście”, oraz Akademii Kobiecej;
1936 r. – otrzymała Nagrodę Państwową za powieść Granica. Została wyróżniona Złotym Wawrzynem PAL;
1937 r. – pisarka uczestniczyła w paryskich obradach kongresu Pen-Club i wygłosiła referat „Pisarz i krytyk”;
1939 r. – 6 września Nałkowska wraz z Bogusławem Kuczyńskim, Polą Gojawiczyńską i jej córką, uciekli z Warszawy w kierunku Lublina. Powróciła sama w pierwszych dniach października. Otworzyła z siostrą sklep z wyrobami tytoniowymi;
1945 r. – została członkiem Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce;
1949 r. – wzięła udział w Światowym Kongresie Pokoju;
1950 r. – Nałkowska przeniosła się do Warszawy;
1954 r. – pisarka zmarła 17 grudnia w Warszawie. Zofia Nałkowska została pochowana w Alei Zasłużonych na warszawskich Powązkach.
Twórczość pisarska
Powieści:
1906 r. – Kobiety
1907 r. – Książę (powieść będąca dalszym ciągiem Kobiet)
1909 r. – Rówieśnice
1911 r. – Narcyza
1914 r. – Węże i róże
1920 r. – Hrabia Emil
1923 r. – Romans Teresy Hennert
1925 r. – Dom nad łąkami
1928 r. – Niedobra miłość
1935 r. – Granica
1938 r. – Niecierpliwi
1948 r. – Węzły życia
1953 r. – Mój ojciec
Dramaty (m. in.):
1930 r. – Dom kobiet
1931 r. – Dzień jego powrotu
Pisała też opowiadania i nowele wydane m.in. w zbiorach:
1922 r. – Charaktery
1946 r. – Medaliony
Dzienniki
Zofia Nałkowska – biografia
Zofia Nałkowska – biografia
Zofia Nałkowska urodziła się 10 listopada 1884 roku w Warszawie. Jej ojciec, Wacław Nałkowski, był wybitnym uczonym geografem, pedagogiem i publicystą o poglądach lewicowych. Matka Nałkowskiej – Anna z Szafranków – była znanym dydaktykiem – opracowywała między innymi podręczniki szkolne z zakresy wiedzy o ziemi ojczystej. Wokół domu Nałkowskich skupiała się duża grupa ludzi stanowiących elitę umysłową ówczesnej Polski. Wśród nich znajdowali się Ignacy Matuszewski, Adolf Dygasiński i Ludwik Krzywicki.
W roku 1907 Zofia ukończyła prywatną pensję dla dziewcząt. Nie podjęła jednak studiów wyższych. Powodów była kilka: pierwszy – w zaborze rosyjskim nie prowadzono szkół dla dziewcząt, zaś drugi – wyjazd za granicę nie był również możliwy z powodu braku pieniędzy.
Jednak dojrzewając w atmosferze intelektualnej domu rodzinnego, Nałkowska bardzo wcześnie zdobyła bardzo rozległą wiedzę literacką i filozoficzną. Uczestniczyła wprawdzie w tajnych zajęciach „Uniwersytetu Latającego”, ale wiedzę zdobywała przede wszystkim poprzez pracę samokształceniową, lekturę beletrystyki i domowe studia nad dziełami z zakresu historii, socjologii i filozofii.
Debiutowała niezwykle młodo, najpierw jako poetka – autorka licznych wierszy, dopiero później jako powieściopisarka.
Nałkowska dwukrotnie wychodziła za mąż. Po raz pierwszy – z poetą Leonem Rygierem. Związek ten trwał jednak krótko. Drugie małżeństwo – z piłsudczykiem Janem Gorzechowskim, żołnierzem legionów, człowiekiem o poglądach prawicowych, przetrwało siedem lat.
Pisarka przez całe życie prowadził ożywioną działalność społeczną i organizatorską. Po powstaniu 1905 roku pracowała w Towarzystwie Opieki nad więźniami. Już po odzyskaniu niepodległości wraz ze Stefanem Żeromskim organizowała życie literackie, a w 1920 roku przyczyniła się do powstania Związku Zawodowego Literatów Polskich. Od roku 1928 była wiceprezesem polskiej sekcji PEN-Clubu, międzynarodowej organizacji pisarzy. W roku 1933 jako jedyna kobieta została stałym członkiem Polskiej Akademii Literatury. Opiekowała się młodymi twórcami i starała się pomagać najlepszym z nich w przecieraniu literackich szlaków. Była także działaczką towarzystwa przyjaźni polsko-francuskiej.
Od roku 1933 należała do grupy twórczej „Przedmieście”. Uczestniczyli w działaniach organizacyjnych tej grupy tacy pisarze jak Gustaw Morcinek i Adolf Rudnicki. Nałkowska pomimo związków z ówczesną elitą władzy nie odżegnywała się od swych lewicowych korzeni – współtworzyła również lewicujące środowiska twórcze, do których grupa „Przedmieście” należała.
W czasie drugiej wojny światowej pisarka mieszkała w Warszawie, gdzie pracowała w sklepie tytoniowym i uczestniczyła w konspiracyjnym życiu kulturalnym.
U schyłku okupacji zamieszkała na krótko w Adamowiźnie koło Grodna. Po wyzwoleniu udała się na krótko do Krakowa. W tym czasie brała udział w pracach Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich. W lutym 1945 roku mieszkała też krótko w Łodzi i pracowała w zespole redakcyjnym „Kuźnicy”.
Po wojnie Zofia Nałkowska została laureatką wielu nagród literackich i państwowych za swą działalność literacką i społeczną.
Zmarła 17 grudnia 1954 roku w Warszawie. Jej grób znajduje się w Alei Zasłużonych na Powązkach.
Spis treści
Strona tytułowa
Strona redakcyjna
Kalendarium życia i twórczości Zofii Nałkowskiej
Zofia Nałkowska – biografia
Zofia Nałkowska – o twórczości pisarki
Omówienie powieści „Granica”
O epoce, w której powstała powieść „Granica”
Geneza powieści „Granica”
O głównych bohaterach powieści „Granica”
Kariera Zenona Ziembiewicza w powieści „Granica”
„Granica” – znaczenie tytułu
Struktura formalna powieści „Granica”
Wybór cytatów z powieści „Granica”
Wybrana literatura przedmiotowa
Zofia Nałkowska – kalendarium życia i twórczości
1884 r. – 10 listopada w Warszawie urodziła się Zofia Nałkowska, córka Anny z Szafranków i Wacława Nałkowskich;
1891-1901 r. – nauka na prywatnej pensji w Warszawie;
1904 r. – wyszła za mąż za poetę Leona Rygiera;
1907 r. – brała udział w krajowym zjeździe Kobiet Polskich. Wygłosiła referat „Uwagi o etycznych zadaniach ruchu kobiecego”. Wygłosiła odczyt wNałęczowie i była w domu Żeromskich;
1909 r. – przeniosła się do Krakowa;
1911 r. – 29 stycznia umarł Wacław Nałkowski. Pisarka definitywnie rozstała się z Leonem Rygierem;
1918 r. – została kierowniczką działu literackiego w Wydziale Propagandy Zagranicznej Prezydium Rady Ministrów;
1920 r. – została członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich. Pracowała w Biurze Propagandy Zagranicznej przy Prezydium Rządu;
1922 r. – wyszła powtórnie za mąż za Jana Gorzechowskiego i przeniosła się do Warszawy;
1924 r. – wyjechała z mężem do Grodna, gdzie Gorzechowski pełnił obowiązki dowódcy żandarmerii wojskowej. Pracowała w Towarzystwie Opieki nad Więźniami;
1929 r. – otrzymała nagrodę literacką miasta Łodzi. Rozstała się z mężem;
1933 r. – otrzymała nominację na członka Polskiej Akademii Literatury. Została członkiem literackiej grupy „Przedmieście”, oraz Akademii Kobiecej;
1936 r. – otrzymała Nagrodę Państwową za powieść Granica. Została wyróżniona Złotym Wawrzynem PAL;
1937 r. – pisarka uczestniczyła w paryskich obradach kongresu Pen-Club i wygłosiła referat „Pisarz i krytyk”;
1939 r. – 6 września Nałkowska wraz z Bogusławem Kuczyńskim, Polą Gojawiczyńską i jej córką, uciekli z Warszawy w kierunku Lublina. Powróciła sama w pierwszych dniach października. Otworzyła z siostrą sklep z wyrobami tytoniowymi;
1945 r. – została członkiem Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce;
1949 r. – wzięła udział w Światowym Kongresie Pokoju;
1950 r. – Nałkowska przeniosła się do Warszawy;
1954 r. – pisarka zmarła 17 grudnia w Warszawie. Zofia Nałkowska została pochowana w Alei Zasłużonych na warszawskich Powązkach.
Twórczość pisarska
Powieści:
1906 r. – Kobiety
1907 r. – Książę (powieść będąca dalszym ciągiem Kobiet)
1909 r. – Rówieśnice
1911 r. – Narcyza
1914 r. – Węże i róże
1920 r. – Hrabia Emil
1923 r. – Romans Teresy Hennert
1925 r. – Dom nad łąkami
1928 r. – Niedobra miłość
1935 r. – Granica
1938 r. – Niecierpliwi
1948 r. – Węzły życia
1953 r. – Mój ojciec
Dramaty (m. in.):
1930 r. – Dom kobiet
1931 r. – Dzień jego powrotu
Pisała też opowiadania i nowele wydane m.in. w zbiorach:
1922 r. – Charaktery
1946 r. – Medaliony
Dzienniki
Zofia Nałkowska – biografia
Zofia Nałkowska – biografia
Zofia Nałkowska urodziła się 10 listopada 1884 roku w Warszawie. Jej ojciec, Wacław Nałkowski, był wybitnym uczonym geografem, pedagogiem i publicystą o poglądach lewicowych. Matka Nałkowskiej – Anna z Szafranków – była znanym dydaktykiem – opracowywała między innymi podręczniki szkolne z zakresy wiedzy o ziemi ojczystej. Wokół domu Nałkowskich skupiała się duża grupa ludzi stanowiących elitę umysłową ówczesnej Polski. Wśród nich znajdowali się Ignacy Matuszewski, Adolf Dygasiński i Ludwik Krzywicki.
W roku 1907 Zofia ukończyła prywatną pensję dla dziewcząt. Nie podjęła jednak studiów wyższych. Powodów była kilka: pierwszy – w zaborze rosyjskim nie prowadzono szkół dla dziewcząt, zaś drugi – wyjazd za granicę nie był również możliwy z powodu braku pieniędzy.
Jednak dojrzewając w atmosferze intelektualnej domu rodzinnego, Nałkowska bardzo wcześnie zdobyła bardzo rozległą wiedzę literacką i filozoficzną. Uczestniczyła wprawdzie w tajnych zajęciach „Uniwersytetu Latającego”, ale wiedzę zdobywała przede wszystkim poprzez pracę samokształceniową, lekturę beletrystyki i domowe studia nad dziełami z zakresu historii, socjologii i filozofii.
Debiutowała niezwykle młodo, najpierw jako poetka – autorka licznych wierszy, dopiero później jako powieściopisarka.
Nałkowska dwukrotnie wychodziła za mąż. Po raz pierwszy – z poetą Leonem Rygierem. Związek ten trwał jednak krótko. Drugie małżeństwo – z piłsudczykiem Janem Gorzechowskim, żołnierzem legionów, człowiekiem o poglądach prawicowych, przetrwało siedem lat.
Pisarka przez całe życie prowadził ożywioną działalność społeczną i organizatorską. Po powstaniu 1905 roku pracowała w Towarzystwie Opieki nad więźniami. Już po odzyskaniu niepodległości wraz ze Stefanem Żeromskim organizowała życie literackie, a w 1920 roku przyczyniła się do powstania Związku Zawodowego Literatów Polskich. Od roku 1928 była wiceprezesem polskiej sekcji PEN-Clubu, międzynarodowej organizacji pisarzy. W roku 1933 jako jedyna kobieta została stałym członkiem Polskiej Akademii Literatury. Opiekowała się młodymi twórcami i starała się pomagać najlepszym z nich w przecieraniu literackich szlaków. Była także działaczką towarzystwa przyjaźni polsko-francuskiej.
Od roku 1933 należała do grupy twórczej „Przedmieście”. Uczestniczyli w działaniach organizacyjnych tej grupy tacy pisarze jak Gustaw Morcinek i Adolf Rudnicki. Nałkowska pomimo związków z ówczesną elitą władzy nie odżegnywała się od swych lewicowych korzeni – współtworzyła również lewicujące środowiska twórcze, do których grupa „Przedmieście” należała.
W czasie drugiej wojny światowej pisarka mieszkała w Warszawie, gdzie pracowała w sklepie tytoniowym i uczestniczyła w konspiracyjnym życiu kulturalnym.
U schyłku okupacji zamieszkała na krótko w Adamowiźnie koło Grodna. Po wyzwoleniu udała się na krótko do Krakowa. W tym czasie brała udział w pracach Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich. W lutym 1945 roku mieszkała też krótko w Łodzi i pracowała w zespole redakcyjnym „Kuźnicy”.
Po wojnie Zofia Nałkowska została laureatką wielu nagród literackich i państwowych za swą działalność literacką i społeczną.
Zmarła 17 grudnia 1954 roku w Warszawie. Jej grób znajduje się w Alei Zasłużonych na Powązkach.
Spis treści
Strona tytułowa
Strona redakcyjna
Kalendarium życia i twórczości Zofii Nałkowskiej
Zofia Nałkowska – biografia
Zofia Nałkowska – o twórczości pisarki
Omówienie powieści „Granica”
O epoce, w której powstała powieść „Granica”
Geneza powieści „Granica”
O głównych bohaterach powieści „Granica”
Kariera Zenona Ziembiewicza w powieści „Granica”
„Granica” – znaczenie tytułu
Struktura formalna powieści „Granica”
Wybór cytatów z powieści „Granica”
Wybrana literatura przedmiotowa
więcej..
