MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
Habermas. Wprowadzenie - ebook
Habermas. Wprowadzenie - ebook
Szymon Wróbel "Pożytek z Jürgena Habermasa"
Jürgen Habermas w rozmawie z Michaëlem Foesselem "Powołanie filozofii. Krytyka i komunikacja"
Jürgen Habermas "Nowe perspektywy dla Europy"
Przychody ze sprzedaży nieposiadających ambicji komercyjnych minibooków zostaną przeznaczone na kontynuowanie działalności miesięcznika „Znak”.
| Kategoria: | Filozofia |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-240-4401-6 |
| Rozmiar pliku: | 900 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
HABERMAS. WPROWADZENIE
Jürgen Habermas to jeden z największych filozofów przełomu XX i XXI stulecia. W zestawieniach najbardziej wpływowych myślicieli świata od lat znajduje się na czołowych miejscach. W swojej karierze poruszał wiele tematów. Do wątków stale powracających w jego filozofii należy bez wątpienia zagadnienie racjonalności. To o nie spierał się z największymi XX-wiecznymi umysłami: Heideggerem, Derridą, Foucaultem, Rawlsem, naznaczając ich myśl swoimi interpretacjami.
Ponadto od lat Habermas pozostaje filozofem zaangażowanym, broniącym idei demokracji i europejskości. Przyszłość Starego Kontynentu to przedmiot jego nieustającej troski i refleksji. O tym wszystkim przeczytać można w tekstach zebranych w niniejszym minibooku.
Zapraszamy do lektury
Redakcja miesięcznika „Znak”
PS Wszystkim autorom i spadkobiercom praw autorskich serdecznie dziękujemy za udostępnienie tekstów do minibooków. Jednocześnie informujemy, że dołożyliśmy wszelkich starań, by odnaleźć ich spadkobierców i właścicieli. Przychody ze sprzedaży nieposiadających ambicji komercyjnych minibooków zostaną przeznaczone na kontynuowanie działalności miesięcznika „Znak”.■ Szymon Wróbel
POŻYTEK Z JÜRGENA HABERMASA
Byłbym skłonny mówić o samotności Habermasa we współczesnej filozofii. Ale także o jego niespodziewanej, ponownie odkrytej, oryginalności oraz użyteczności
Być może był to rzeczywiście łut szczęścia, że Habermas został pierwszym asystentem Theodora W. Adorna w 1956 r. w słynnej placówce we Frankfurcie nad Menem. Adorno praktycznie nie znał Habermasa, zapraszając go do Instytutu Badań Społecznych. Poza kilkoma drobnymi tekstami filozof musiał pozostawać dla niego postacią zagadkową. Nie bardzo wiadomo, co ujrzał Adorno w Habermasie. Być może chodziło o radykalne potępienie nazizmu lub orientację historyczną, być może Habermas dawał nadzieję na bardziej analityczne rozwinięcie tematu uspołecznienia, a może zwyczajnie o pragmatyzm przyszłego autora _Teorii i praktyki_ i jego zachwyt nad _Dialektyką oświecenia_ . Ta ostatnia książka Adorno i Horkheimera była dla Habermasa „przedziwną”, „»czarną« teorią”, która musiała wywołać w młodym umyśle niemałe spustoszenie.
Ciąg dalszy dostępny w wersji pełnej.
Jürgen Habermas to jeden z największych filozofów przełomu XX i XXI stulecia. W zestawieniach najbardziej wpływowych myślicieli świata od lat znajduje się na czołowych miejscach. W swojej karierze poruszał wiele tematów. Do wątków stale powracających w jego filozofii należy bez wątpienia zagadnienie racjonalności. To o nie spierał się z największymi XX-wiecznymi umysłami: Heideggerem, Derridą, Foucaultem, Rawlsem, naznaczając ich myśl swoimi interpretacjami.
Ponadto od lat Habermas pozostaje filozofem zaangażowanym, broniącym idei demokracji i europejskości. Przyszłość Starego Kontynentu to przedmiot jego nieustającej troski i refleksji. O tym wszystkim przeczytać można w tekstach zebranych w niniejszym minibooku.
Zapraszamy do lektury
Redakcja miesięcznika „Znak”
PS Wszystkim autorom i spadkobiercom praw autorskich serdecznie dziękujemy za udostępnienie tekstów do minibooków. Jednocześnie informujemy, że dołożyliśmy wszelkich starań, by odnaleźć ich spadkobierców i właścicieli. Przychody ze sprzedaży nieposiadających ambicji komercyjnych minibooków zostaną przeznaczone na kontynuowanie działalności miesięcznika „Znak”.■ Szymon Wróbel
POŻYTEK Z JÜRGENA HABERMASA
Byłbym skłonny mówić o samotności Habermasa we współczesnej filozofii. Ale także o jego niespodziewanej, ponownie odkrytej, oryginalności oraz użyteczności
Być może był to rzeczywiście łut szczęścia, że Habermas został pierwszym asystentem Theodora W. Adorna w 1956 r. w słynnej placówce we Frankfurcie nad Menem. Adorno praktycznie nie znał Habermasa, zapraszając go do Instytutu Badań Społecznych. Poza kilkoma drobnymi tekstami filozof musiał pozostawać dla niego postacią zagadkową. Nie bardzo wiadomo, co ujrzał Adorno w Habermasie. Być może chodziło o radykalne potępienie nazizmu lub orientację historyczną, być może Habermas dawał nadzieję na bardziej analityczne rozwinięcie tematu uspołecznienia, a może zwyczajnie o pragmatyzm przyszłego autora _Teorii i praktyki_ i jego zachwyt nad _Dialektyką oświecenia_ . Ta ostatnia książka Adorno i Horkheimera była dla Habermasa „przedziwną”, „»czarną« teorią”, która musiała wywołać w młodym umyśle niemałe spustoszenie.
Ciąg dalszy dostępny w wersji pełnej.
więcej..
