-
W empik go
Happy Birthday Woody Allen & Keep Going! - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
25 lutego 2016
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
LUB
24,99 zł za tytuł
Tytuł dostępny w abonamencie Empik Go już od 24,99 zł / 30 dni
Sprawdź
Słuchaj i czytaj w abonamencie Go Standard już za 24,99 zł / 30 dni. Subskrypcja Go Standard daje możliwość dodania do biblioteki 3 dowolne tytuły w danym okresie rozliczeniowym (30 dni). Wybierasz z ponad 200 tys. audiobooków, ebooków i podcastów.
Happy Birthday Woody Allen & Keep Going! - ebook
W komedii tej niezależni filmowcy obnażają mechanizm indywidualnej ekonomii popędów, kontrolowanej przez koncerny medialne i mniej lub bardziej krwiopijcze kancelarie, albowiem realizują uświęcający środki cel, a mianowicie film. Immanentną zaś siłę sprawczą reprezentują „mecenasi” przemysłu kulturowego spersonifikowani jako sprzedawcy prażonej kukurydzy, która jako przekąska do oglądania dzieła staje się asumptem do jego powstania, by jeszcze bardziej spotęgować wpływy ze sprzedaży.
| Kategoria: | Kino i Teatr |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-65236-69-2 |
| Rozmiar pliku: | 1,1 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Wprowadzenie
Ewolucja technologiczna umożliwiła powstanie zapisów życia w formie niemal bezpośredniego jego odbicia. Kuszący imperatyw poruszenia zastygłych na zdjęciu figur ludzkich postaci i zamrożonych pierwotnie w migawce aparatu przedmiotów, w dzisiejszych czasach przybrał wymiar globalnego procesu komunikacji społecznej. Różnego rodzaju portale prześcigają się z informacjami obrazkowymi goniąc za komercjalizacją przekazu. Nastała era tabloidyzacji zmieniająca widzialność obrazu. Nie istotna jest już jego harmonia, nie liczy się jakość wykonania, ale tylko przypadkowy moment utrwalenia samego wydarzenia. Obrazy przekształciły się w filmy a technologia rozwinęła do tego stopnia, iż prawie każdy nosi przy sobie miniaturową kamerkę ukrytą w narzędziach smartfona. Zmiana percepcji spowodowała, że zaakceptowaliśmy bez większego problemu estetykę mobilnego obrazu. Gigantyczne fermy serwerów zbierają w pamięci życie i dorobek cywilizacyjny ludzkości. Zatarła się granica między pamięcią indywidualną a pamięcią zbiorową. Większość naszych działań zostaje upubliczniana, a coraz częściej nawet te najbardziej intymne momenty. Można by zatem zapytać: Co z pamięcią kulturową? Stajemy się ponownie społeczeństwem obrazkowym. To już nie słowa czy zdania. To ruchome obrazy, które implikują wielość różnych interpretacji, odkrywania warstw i tego co w nich żywotne, a z istoty swojej składające się z wzajemnie na siebie nastrajanych elementów. Bo nie tylko obrazów, ale i dźwięków, słów, muzyki, zespolonych w jedno medium — film. Medium, które zastępuje, a co najmniej skraca granicę między światem realnym a jego odbiciem. I choć tylko nieznacznie modyfikuje codzienność — lekko koloryzując, to jednocześnie nie może zbyt od niej odbiegać, by nie wzbudzać wrażenia, rozmijania się z modelowym odbiorcą. I tu wreszcie pojawia się przywołany w tytule Woody Allen stwierdzając: “Uwielbiam być redukowany do stereotypów”. Ale takie właśnie są media, iluzorycznie ukazujące życie, pełne stereotypów. W jednym z najbardziej znanych obrazów Allena “Manhattan” jego bohater krytykuje telewizję, która systematycznie od lat obniża wymagania. Skoro tak, to jak to jest możliwe, że filmy Allen są obecne nie tylko w kinach ale i w telewizji? Otóż sportretował on bohatera silnie niezrównoważonego emocjonalnie, znerwicowanego, skłonnego do popadania w stany lękowe, idealnie wpasowującego się w stereotyp artysty. Allen naświetlał nasz umysł tworząc rozbudowane metafizyczne sceny konwergujące z symbolicznymi, których iluzoryczna prostota nie predysponuje do uzyskania głębi wyrazu i dlatego właśnie sens ten zdobywa. Woody Allen stał się jednocześnie twórcą i tworzywem. Balsamując sam siebie w swoich filmach, podał nam prosty przekaz, jak nie ulec atomizacji. Egzystujemy w świecie immanentnej iluzji ogarniającej wymiar optyczny, towarzyszącej wszechobecnemu konsumpcjonizmowi, wynikającemu z niezaspokojonych popędów tkwiących w aporii społecznej komunikacji. Na szczęście jednak w porę udało się mi uniknąć atrofii. Mogłem świadomie nawiązywać do kulturowych źródeł dzieł sztuki jako postmodernistyczny absorbent zmysłowej rzeczywistości. W 2011r. rozpocząłem dekonstrukcję, której podstawą było zapoznanie się nie tylko z twórczością Woody’ego Allena ale i jego życiem osobistym, przenikającym do realizowanych filmów oraz metodologią pracy nad ich powstaniem. Po to by w świetle osobistej refleksji powstał ten tekst — właśnie dla Woody’ego z okazji jego urodzin. W komedii tej niezależni filmowcy obnażają mechanizm indywidualnej ekonomii popędów, kontrolowanej przez koncerny medialne i ich departamenty prawne czy mniej lub bardziej krwiopijcze kancelarie, albowiem realizują uświęcający środki cel, a mianowicie film. Immanentną zaś siłę sprawczą reprezentują “mecenasi” przemysłu kulturowego spersonifikowani jako sprzedawcy prażonej kukurydzy, która jako przekąska do oglądanego dzieła staje się asumptem do jego powstania. Następuje kolejna zamiana sytuacji. To dzięki opłacalności produkcji tego dodatku powstaje film, by jeszcze bardziej spotęgować wpływy ze sprzedaży. Jednak na drodze producentom staną pseudo-heteroseksualni porywacze z twarzami zakrytymi tkaniną barwną niczym tęcza i na dodatek paradujący w złotych obcisłych spodenkach. To oni zamierzają uprowadzić Allena by napisał specjalnie dla nich scenariusz musicalu. Nie zabrakło również charakterystycznych agentów Mossadu wyruszających z misją ochrony ikony kultury jaką jest niewątpliwie Woody Allen. Mógłbym zagłębiać się dalej w analizie semiotycznej komedii ale będzie to tylko jedna z możliwych wersji. Zaprzestanę więc w tym momencie, i zaproszę do lektury tekstu dramatu, gdyż każde kolejne odtworzenie będzie inną interpretacją i wykonaniem. Ożywającym na nowo na oczach odbiorców.
Darmowy fragment
Ewolucja technologiczna umożliwiła powstanie zapisów życia w formie niemal bezpośredniego jego odbicia. Kuszący imperatyw poruszenia zastygłych na zdjęciu figur ludzkich postaci i zamrożonych pierwotnie w migawce aparatu przedmiotów, w dzisiejszych czasach przybrał wymiar globalnego procesu komunikacji społecznej. Różnego rodzaju portale prześcigają się z informacjami obrazkowymi goniąc za komercjalizacją przekazu. Nastała era tabloidyzacji zmieniająca widzialność obrazu. Nie istotna jest już jego harmonia, nie liczy się jakość wykonania, ale tylko przypadkowy moment utrwalenia samego wydarzenia. Obrazy przekształciły się w filmy a technologia rozwinęła do tego stopnia, iż prawie każdy nosi przy sobie miniaturową kamerkę ukrytą w narzędziach smartfona. Zmiana percepcji spowodowała, że zaakceptowaliśmy bez większego problemu estetykę mobilnego obrazu. Gigantyczne fermy serwerów zbierają w pamięci życie i dorobek cywilizacyjny ludzkości. Zatarła się granica między pamięcią indywidualną a pamięcią zbiorową. Większość naszych działań zostaje upubliczniana, a coraz częściej nawet te najbardziej intymne momenty. Można by zatem zapytać: Co z pamięcią kulturową? Stajemy się ponownie społeczeństwem obrazkowym. To już nie słowa czy zdania. To ruchome obrazy, które implikują wielość różnych interpretacji, odkrywania warstw i tego co w nich żywotne, a z istoty swojej składające się z wzajemnie na siebie nastrajanych elementów. Bo nie tylko obrazów, ale i dźwięków, słów, muzyki, zespolonych w jedno medium — film. Medium, które zastępuje, a co najmniej skraca granicę między światem realnym a jego odbiciem. I choć tylko nieznacznie modyfikuje codzienność — lekko koloryzując, to jednocześnie nie może zbyt od niej odbiegać, by nie wzbudzać wrażenia, rozmijania się z modelowym odbiorcą. I tu wreszcie pojawia się przywołany w tytule Woody Allen stwierdzając: “Uwielbiam być redukowany do stereotypów”. Ale takie właśnie są media, iluzorycznie ukazujące życie, pełne stereotypów. W jednym z najbardziej znanych obrazów Allena “Manhattan” jego bohater krytykuje telewizję, która systematycznie od lat obniża wymagania. Skoro tak, to jak to jest możliwe, że filmy Allen są obecne nie tylko w kinach ale i w telewizji? Otóż sportretował on bohatera silnie niezrównoważonego emocjonalnie, znerwicowanego, skłonnego do popadania w stany lękowe, idealnie wpasowującego się w stereotyp artysty. Allen naświetlał nasz umysł tworząc rozbudowane metafizyczne sceny konwergujące z symbolicznymi, których iluzoryczna prostota nie predysponuje do uzyskania głębi wyrazu i dlatego właśnie sens ten zdobywa. Woody Allen stał się jednocześnie twórcą i tworzywem. Balsamując sam siebie w swoich filmach, podał nam prosty przekaz, jak nie ulec atomizacji. Egzystujemy w świecie immanentnej iluzji ogarniającej wymiar optyczny, towarzyszącej wszechobecnemu konsumpcjonizmowi, wynikającemu z niezaspokojonych popędów tkwiących w aporii społecznej komunikacji. Na szczęście jednak w porę udało się mi uniknąć atrofii. Mogłem świadomie nawiązywać do kulturowych źródeł dzieł sztuki jako postmodernistyczny absorbent zmysłowej rzeczywistości. W 2011r. rozpocząłem dekonstrukcję, której podstawą było zapoznanie się nie tylko z twórczością Woody’ego Allena ale i jego życiem osobistym, przenikającym do realizowanych filmów oraz metodologią pracy nad ich powstaniem. Po to by w świetle osobistej refleksji powstał ten tekst — właśnie dla Woody’ego z okazji jego urodzin. W komedii tej niezależni filmowcy obnażają mechanizm indywidualnej ekonomii popędów, kontrolowanej przez koncerny medialne i ich departamenty prawne czy mniej lub bardziej krwiopijcze kancelarie, albowiem realizują uświęcający środki cel, a mianowicie film. Immanentną zaś siłę sprawczą reprezentują “mecenasi” przemysłu kulturowego spersonifikowani jako sprzedawcy prażonej kukurydzy, która jako przekąska do oglądanego dzieła staje się asumptem do jego powstania. Następuje kolejna zamiana sytuacji. To dzięki opłacalności produkcji tego dodatku powstaje film, by jeszcze bardziej spotęgować wpływy ze sprzedaży. Jednak na drodze producentom staną pseudo-heteroseksualni porywacze z twarzami zakrytymi tkaniną barwną niczym tęcza i na dodatek paradujący w złotych obcisłych spodenkach. To oni zamierzają uprowadzić Allena by napisał specjalnie dla nich scenariusz musicalu. Nie zabrakło również charakterystycznych agentów Mossadu wyruszających z misją ochrony ikony kultury jaką jest niewątpliwie Woody Allen. Mógłbym zagłębiać się dalej w analizie semiotycznej komedii ale będzie to tylko jedna z możliwych wersji. Zaprzestanę więc w tym momencie, i zaproszę do lektury tekstu dramatu, gdyż każde kolejne odtworzenie będzie inną interpretacją i wykonaniem. Ożywającym na nowo na oczach odbiorców.
Darmowy fragment
więcej..
