MENU
Nasze ceny
Przeczytaj fragment on-line
-
W empik go
Hirszfeldowie. Zrozumieć krew - ebook
Hirszfeldowie. Zrozumieć krew - ebook
Hirszfeldowie mieli kilka wspólnych cech – byli nadzwyczajnie zdolni, pracowici i stabilni. Ale ich życie wciąż ulegało dewastacji. Przetoczyły się przez nie dwie wojny, Holokaust i stalinizm, dobrobyt i getto, kariera i dyskryminacja.
Wierzyli w medycynę. Odkrywanie szczepień i antybiotyków, grup krwi i procesów dziedziczenia to wszystko przypadło na lata ich aktywnej działalności naukowej i lekarskiej.
Mieli w tym swój udział.
Każdy człowiek ma grupę krwi. Jej nazwę zaproponował ponad wiek temu Ludwik Hirszfeld.
Spis treści
1884...
1914...
1918...
1939...
1944...
Dziękuję
Przypisy
Bibliografia
Źródła fotografii
Indeks nazwisk
| Kategoria: | Biografie |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-242-2980-2 |
| Rozmiar pliku: | 22 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
LUDWIK HIRSZFELD ma szesnaście lat, kiedy zaczyna się XX wiek.
Pierwsza połowa stulecia okaże się burzliwa. Przyniesie wojny, gaz bojowy i technicznie zorganizowane ludobójstwo. Przyniesie też rewolucję w medycynie – uda się określić grupy krwi, pacjenci dostaną antybiotyki, po raz pierwszy zaobserwowane zostanie zapłodnienie in vitro, poza ludzkim organizmem. Zobaczy je w roku 1944 na szklanej płytce Miriam Menkin.
Szalone, dziewiętnastowieczne eksperymenty szpitalne zaczną podlegać weryfikacji. Próby ratowania chorych poprzedzone zostaną badaniami laboratoryjnymi. Brawurowi lekarze wizjonerzy zyskają nowych sojuszników, którzy usiądą przy mikroskopach. Zacznie się oglądanie i zapisywanie, łączenie i kalkulowanie. W medycynie czas intuicji zostanie zastąpiony czasem nauki. Bakteriologia i immunologia staną się podstawą w walce z chorobami zakaźnymi. Będą to główne dziedziny badań i fascynacji naukowych Ludwika Hirszfelda.
HANNA KASMAN HIRSZFELDOWA w roku 1900 zaczyna studia lekarskie we Francji. Niewiele kobiet podejmuje wówczas takie wyzwanie. Kilka lat później obroni dwa doktoraty z medycyny – w Berlinie i w Neapolu. Zajmie się pediatrią.
Ma intrygującą osobowość. Zachowuje dystans do dorosłych i obdarza wylewną troskliwością dzieci. Czasem używa swojego ironicznego poczucia humoru. Pierwszą połowę XX wieku zobaczy z perspektywy klinik pediatrycznych w Heidelbergu i Zurychu oraz szpitala w getcie warszawskim, gdzie podejmie opiekę nad dziećmi umierającymi z głodu. Będzie musiała mierzyć się z chorobą córki i rozpadem wszystkich światów, tak mozolnie przez siebie budowanych. Nigdy nie mówi o swoich przeżyciach. Uśmiecha się tylko na tych zdjęciach, na których przygląda się dzieciom.
Pierwsza połowa stulecia okaże się burzliwa. Przyniesie wojny, gaz bojowy i technicznie zorganizowane ludobójstwo. Przyniesie też rewolucję w medycynie – uda się określić grupy krwi, pacjenci dostaną antybiotyki, po raz pierwszy zaobserwowane zostanie zapłodnienie in vitro, poza ludzkim organizmem. Zobaczy je w roku 1944 na szklanej płytce Miriam Menkin.
Szalone, dziewiętnastowieczne eksperymenty szpitalne zaczną podlegać weryfikacji. Próby ratowania chorych poprzedzone zostaną badaniami laboratoryjnymi. Brawurowi lekarze wizjonerzy zyskają nowych sojuszników, którzy usiądą przy mikroskopach. Zacznie się oglądanie i zapisywanie, łączenie i kalkulowanie. W medycynie czas intuicji zostanie zastąpiony czasem nauki. Bakteriologia i immunologia staną się podstawą w walce z chorobami zakaźnymi. Będą to główne dziedziny badań i fascynacji naukowych Ludwika Hirszfelda.
HANNA KASMAN HIRSZFELDOWA w roku 1900 zaczyna studia lekarskie we Francji. Niewiele kobiet podejmuje wówczas takie wyzwanie. Kilka lat później obroni dwa doktoraty z medycyny – w Berlinie i w Neapolu. Zajmie się pediatrią.
Ma intrygującą osobowość. Zachowuje dystans do dorosłych i obdarza wylewną troskliwością dzieci. Czasem używa swojego ironicznego poczucia humoru. Pierwszą połowę XX wieku zobaczy z perspektywy klinik pediatrycznych w Heidelbergu i Zurychu oraz szpitala w getcie warszawskim, gdzie podejmie opiekę nad dziećmi umierającymi z głodu. Będzie musiała mierzyć się z chorobą córki i rozpadem wszystkich światów, tak mozolnie przez siebie budowanych. Nigdy nie mówi o swoich przeżyciach. Uśmiecha się tylko na tych zdjęciach, na których przygląda się dzieciom.
więcej..
