Instrumentarium i techniki zabiegów w proktologii małoinwazyjnej - ebook
Instrumentarium i techniki zabiegów w proktologii małoinwazyjnej - ebook
Kolejna książka z serii Instrumentarium i techniki zabiegów operacyjnych. Została przygotowana przez zespół wybitnych specjalistów w tej dziedzinie w Polsce. W książce omówiono najważniejsze i najczęściej wykonywane operacje w proktologii małoinwazyjnej. Uwzględniono również opisy poszczególnych procedur operacyjnych, rozpoczynając od przygotowania sprzętu i sali operacyjnej, poprzez wybór rodzaju znieczulenia, a kończąc na szczegółowych opisach etapów operacji. Ogromnym atutem opracowania jest materiał ilustracyjny, w tym opisy instrumentariów stosowanych podczas zabiegów. Mamy nadzieję, że publikacja „Instrumentarium i techniki zabiegów w proktologii małoinwazyjnej” dzięki zwięzłej treści i niewielkiej objętości będzie codziennym towarzyszem w życiu zawodowym pielęgniarek operacyjnych i młodych adeptów chirurgii. Dotychczas w serii ukazały się: 1. Instrumentarium i techniki zabiegów operacyjnych w transplantologii 2. Instrumentarium i techniki zabiegów chirurgii małoinwazyjnej jamy brzusznej 3. Instrumentarium i techniki zabiegów w traumatologii i ortopedii 4. Instrumentarium i techniki zabiegów w ginekologii operacyjnej 5. Instrumentarium i techniki zabiegów w chirurgii robotowej 6. Instrumentarium i techniki zabiegów w chirurgii naczyniowej 7. Instrumentarium i techniki zabiegów w kardiochirurgii 8. Instrumentarium i techniki zabiegów w chirurgii rekonstrukcyjnej i plastycznej 9. Instrumentarium i techniki zabiegów w urologii i andrologii.
Kategoria: | Medycyna |
Zabezpieczenie: |
Watermark
|
ISBN: | 978-83-01-23882-7 |
Rozmiar pliku: | 5,7 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Dr n. med. Maciej Cyran
Prywatna, specjalistyczna praktyka lekarska
Polskie Towarzystwo Medycyny Katastrof
Mazowiecki Urząd Wojewódzki
Lek. Anna Dąchór
Centrum Medyczne MediSpace w Warszawie
Centrum Medyczne VenaMed w Warszawie
Mgr Karolina Deryło
Państwowy Instytut Medyczny MSWiA w Warszawie
Akademia WSEI filia w Warszawie
Dr n. med. Piotr Diuwe
Centrum Medyczne MediSpace
Warszawski Ośrodek Proktologii, LUX MED Szpital św. Elżbiety
Dr n. med. i n. o zdr. Marzena Jaciubek
Zakład Podstaw Pielęgniarstwa, Wydział Nauk o Zdrowiu, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Centrum Medyczne MediSpace w Warszawie
Mgr Marta Kotomska
Uczelnia Łazarskiego – Wydział Medyczny w Warszawie
Szpital Grochowski im. dr med. Rafała Masztaka w Warszawie
Centrum Medyczne MediSpace w Warszawie
Mgr Aldona Michalak
Szpital Specjalistyczny im. Świętej Rodziny w Warszawie
Klinika Promedion w Warszawie
Dr Mariusz Turowski
Centrum Medyczne MediSpace w Warszawie
Prof. dr hab. n. med. Michał Wszoła
Centrum Medyczne MediSpace w Warszawie
Fundacja Badań i Rozwoju Nauki – PolbionicaPRZEDMOWA
W polskiej literaturze medycznej są niedobory wydawnictw poświęconych pracy pielęgniarek na blokach operacyjnych, a tym bardziej salach zabiegowych. Aby zapewnić wysoki poziom usług medycznych świadczonych przez personel na rzecz osób z chorobami proktologicznymi, którym można zaradzić poprzez operacje, należy odpowiednio wyszkolić kadrę oraz stworzyć prawidłowe warunki pracy. Zachowanie reguł aseptyki i antyseptyki jest zadaniem priorytetowym. Zakażenie może zniweczyć pracę całego zespołu i zagrozić życiu pacjenta. Od personelu oczekuje się ścisłego przestrzegania reżimu sanitarnego, bardzo dobrej organizacji pracy, wielkiej odpowiedzialności i samodyscypliny. Pielęgniarki operacyjne muszą nadążać za postępem, sprostać stawianym przed nimi zadaniom, aktualizować swoją wiedzę i rozszerzać zakres działań. Współczesna instrumentariuszka przygotowuje instrumentarium, aktywnie uczestniczy w zabiegach oraz sprawuje opiekę nad chorym w okresie okołooperacyjnym. Pielęgniarka, wraz z lekarzem oraz zespołem anestezjologicznym, jest w pełni odpowiedzialna za zapewnienie bezpieczeństwa choremu.
Przestrzeganie zasad prowadzenia dokumentacji medycznej może ustrzec przed konsekwencjami prawnymi w razie popełnienia błędu. Pielęgniarka operacyjna jest organizatorem sceny operacyjnej, od jej wiedzy, rzetelności i wnikliwości zależy w ogromnym stopniu powodzenie zabiegu operacyjnego.
W książce, która jest w Państwa rękach, przedstawiliśmy zabiegi proktologiczne, przeprowadzane metodą małoinwazyjną. Jest ona przeznaczona przede wszystkim dla pielęgniarek operacyjnych, jednak umożliwia zarówno studentowi medycyny, jak i młodemu adeptowi sztuki chirurgicznej zapoznanie się z metodami leczenia w obszarze proktologii małoinwazyjnej.
Podręcznik prezentuje zagadnienia dotyczące sprzętu, znieczulenia i podstawowych technik operacyjnych, z dokładnym omówieniem poszczególnych etapów zabiegów, co pozwoli na świadome uczestniczenie w nich.
Ma on cechy przewodnika, który – mamy nadzieję – będzie stanowił pomoc w codziennej pracy instrumentariuszki. Opisano w nim przebieg najczęściej wykonywanych zabiegów i ogólnie stosowane techniki operacyjne z punktu widzenia pielęgniarki operacyjnej i chirurga. Znalazł się tu obszerny rozdział dotyczący znieczulenia pacjenta, a także opieki zarówno przed-, jak i pooperacyjnej.
Książka została napisana przez doświadczone zespoły operacyjne pielęgniarek operacyjnych, pielęgniarek anestezjologicznych, perfuzjonistów, chirurgów proktologów i anestezjologów.
W pierwszej części przedstawiliśmy Państwu informacje ogólne, dotyczące przygotowania sali i pacjenta do zabiegu. Opisany jest sposób ułożenia chorego na stole operacyjnym i techniki znieczulenia. W dalszej części zaprezentowaliśmy operacje z zakresu proktologii małoinwazyjnej.
Do współpracy w napisaniu tej pozycji zaprosiliśmy osoby z pasją oraz z doświadczeniem w wykonywaniu poszczególnych procedur. Naszą ideą było, aby każdy z rozdziałów został napisany wspólnie przez pielęgniarkę i lekarza, co podkreśla oczywisty, zespołowy charakter pracy.
Jesteśmy przekonani, że osoba, która zna teoretyczny przebieg operacji, jest pełnowartościowym członkiem zespołu operacyjnego.
Mamy świadomość, że do poszczególnych operacji można użyć innego rodzaju narzędzi, materiałów i aparatury oraz zastosować modyfikacje technik chirurgicznych.
Staraliśmy się, aby książka miała zwięzłą treść i niewielką objętość. Mamy nadzieję, że już jako kolejna z serii „Instrumentarium” będzie ona codziennym towarzyszem w życiu zawodowym pielęgniarek operacyjnych i młodych adeptów trudnej sztuki chirurgicznej.
Marta Kotomska
Anna Dąchór
Michał Wszoła
Piotr Diuwe1
SPECYFIKA PRACY NA BLOKU OPERACYJNYM PRZY ZABIEGACH PROKTOLOGICZNYCH
MARTA KOTOMSKA, ANNA DĄCHÓR, MICHAŁ WSZOŁA
Pacjenci zakwalifikowani do zabiegów medycznych wymagają dużej atencji ze strony całego zespołu medycznego. Związane jest to z silnym stresem, jaki przeżywają, obawami co do bólu czy ewentualnych powikłań. Podstawą zapewnienia względnego spokoju jest rzetelność wykonywanych procedur oraz informowanie pacjenta o czekających go kolejnych etapach okołozabiegowych.
We współczesnych czasach zabiegi małoinwazyjne są standardem postępowania. Rozwój technik i nowoczesne technologie umożliwiają poprawę wyników leczenia po operacji, a tym samym szybszy powrót do zdrowia pacjentom. W zabiegach biorą udział: lekarz anestezjolog, pielęgniarka anestezjologiczna, pielęgniarka instrumentująca, pielęgniarka „pomagająca” oraz chirurg proktolog. Każdy członek zespołu powinien posiadać wiedzę na temat przeprowadzanego zabiegu, przygotowania pacjenta oraz postępowania po zakończonej operacji.
Procedury zabiegowe w zakresie krocza i odbytu są dla pacjentów szczególnie nieprzyjemne, niechciane, obarczone wieloma wątpliwościami, a do tego bardzo wstydliwe. Należy zatem dołożyć wszelkich starań, aby czuli się oni komfortowo i bezpiecznie w danej sytuacji. Przygotowanie przedoperacyjne obejmuje szczegółowy wywiad, badanie przedmiotowe, badania dodatkowe z omówieniem i dalszymi zaleceniami.
1.1. Protokół ERAS
ERAS to protokół kompleksowej opieki okołooperacyjnej w celu poprawy wyników leczenia chirurgicznego (ryc. 1.1).
Rycina 1.1.
Protokół ERAS.
FAST TRACK SURGERY to zespół działań anestezjologicznych, chirurgicznych, pielęgniarskich i psychologicznych mających na celu skrócenie pobytu pacjenta w placówce medycznej z takim samym skutkiem terapeutycznym jak w postępowaniu uznanym dotąd za klasyczne w danej jednostce chorobowej.
Przygotowanie przed zabiegiem według protokołu ERAS – wybrane aspekty:
• Oceń poziom wiedzy pacjenta na temat przygotowania do zabiegu operacyjnego.
• Określ postawę wobec zabiegu operacyjnego oraz stopień motywacji do współpracy.
• Określ samodzielność pacjenta.
• Wyjaśnij pacjentowi, na czym będzie polegał zabieg metodą małoinwazyjną.
• Wykonaj pomiar masy ciała i wzrostu.
• Oznacz BMI.
• Zapytaj, czy pacjent nie miał utraty masy ciała > 10% w ciągu ostatnich 3–6 miesięcy (u osób > 65. roku życia > 5%).
• Jeżeli tak, rozważ odroczenie operacji i wdrożenie interwencji żywieniowej na co najmniej 10–14 dni.
• Poinformuj pacjenta o konieczności niespożywania pokarmów stałych minimum 6 godz. i napojów 2 godz. przed operacją.
• Rozważ doustną podaż, 2–3 godz. przed operacją, napoju bogatowęglowodanowego w objętości 200–400 ml (jeżeli zabieg się opóźnia, chory powinien otrzymywać co godzinę 200 ml napoju aż do 2 godz. przed zabiegiem).
Towarzystwo anestezjologiczne w swoich zaleceniach podaje, że bezpieczne jest zakończenie podaży pokarmów na 6 godz., a płynów klarownych na 2 godz. przed operacją. Wykazano także korzyści płynące z wprowadzenia specjalnych wysokowęglowodanowych napojów podawanych chorym na kilka godzin przed zabiegiem. Postępowanie to minimalizuje uczucie pragnienia i obniża poziom lęku, odpowiada za redukcję insulinooporności w okresie pooperacyjnym oraz wpływa korzystnie na bilans azotowy, zmniejszając liczbę powikłań okołooperacyjnych.
• Ustal zbilansowaną płynoterapię w okresie okołooperacyjnym.
• Pożądaną drogą podaży płynów jest droga doustna i powinna być ona stosowana także w okresie okołooperacyjnym. W razie konieczności szybkiego uzupełnienia objętości naczyniowej płyny podaje się drogą dożylną.
• Sprawdź wyniki badań laboratoryjnych.
• Zwróć uwagę na morfologię krwi.
• Jeżeli pacjent ma znaczną niedokrwistość, rozważ odroczenie operacji do czasu jej wyrównania.
• Pamiętaj o ewentualnym skorygowaniu dawki insuliny.
• Poinformuj chorego o postępowaniu w przeddzień zabiegu operacyjnego.
• Przygotowanie przewodu pokarmowego – oczyszczenie jelita grubego.
• Na dzień przed operacją zaleca się ubogobłonnikową dietę zamiast diety płynnej. Spośród dostępnych środków oczyszczających jelito grube sugeruje się wykorzystanie w pierwszym rzędzie pochodnych glikolu polietylenowego. Dopuszczalne jest stosowanie soli sodowych kwasu fosforowego; jak wykazują wyniki licznych metaanaliz – przygotowanie przy użyciu tego preparatu wiąże się z większym ryzykiem rozwoju zaburzeń wodno-elektrolitowych. Zaleca się także stosowanie preparatów stanowiących mieszankę pikosiarczanu sodu, tlenku magnezu oraz kwasu cytrynowego. Jest to środek bezpieczny, smaczny i znacznie lepiej tolerowany przez pacjentów. Stosowanie preparatów opartych na pikosiarczanie sodu i tlenku magnezu wiąże się z koniecznością przyjęcia znacznie mniejszej objętości płynu, w której preparat jest rozpuszczany (w sumie około 500 ml).
• Poinformuj pacjenta o zakazie golenia w miejscu planowanego nacięcia przed zabiegiem operacyjnym.
• Poinformuj pacjenta o celu i sposobie wykonania kąpieli z użyciem środka antyseptycznego zawierającego 4% glukonian chloroheksydyny oraz o konieczności użycia czystego ręcznika i czystej bielizny osobistej/piżamy po kąpieli.
• Poinformuj chorego o konieczności wykonania toalety jamy ustnej z użyciem środka do pielęgnacji jamy ustnej.
• Poinformuj o konieczności zmycia lakieru z płytki paznokciowej.
• Poinformuj chorego o zdjęciu biżuterii, metalowych zapinek, zabezpieczeniu protez stomatologicznych, związaniu długich włosów.
• Rozważ (konsultacja z anestezjologiem) stosowanie premedykacji przed zabiegiem.
• Przeprowadź badanie, stosując skalę Apfel do oceny ryzyka nudności i wymiotów pooperacyjnych (PONV – postoperative nausea and vomiting).
• Osoby narażone na PONV to: kobiety, osoby cierpiące na chorobę lokomocyjną lub z PONV w wywiadzie, osoby niepalące oraz chorzy wymagający podawania leków opioidowych po zabiegu.
• Dodatkowymi czynnikami wpływającymi na częstość PONV są: rodzaj zabiegu, rodzaj znieczulenia (PONV jest częstsze w przypadku znieczulenia ogólnego niż regionalnego oraz po zastosowaniu anestetyków wziewnych w porównaniu z technikami znieczulenia całkowicie dożylnego z użyciem propofolu), czas trwania zabiegu.
• Zastosuj profilaktykę przeciwzakrzepową.
• Poinformuj chorego o postępowaniu w dniu zabiegu operacyjnego.
• Sprawdź kompletność dokumentacji medycznej.
• Odrocz termin zabiegu na czas terapii rozpoznanych zakażeń (zawsze, gdy jest to możliwe).
• Ustal antybiotykoterapię przedoperacyjną.