Instrumenty klawiszowe dla bystrzaków. Wydanie II - ebook
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
PDF
czytaj
na laptopie
czytaj
na tablecie
Format e-booków, który możesz odczytywać na tablecie oraz
laptopie. Pliki PDF są odczytywane również przez czytniki i smartfony,
jednakze względu na komfort czytania i brak możliwości skalowania
czcionki, czytanie plików PDF na tych urządzeniach może być męczące dla
oczu. Więcej informacji znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Format
MOBI
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najczęściej wybieranych formatów wśród czytelników
e-booków. Możesz go odczytać na czytniku Kindle oraz na smartfonach i
tabletach po zainstalowaniu specjalnej aplikacji. Więcej informacji
znajdziesz w dziale Pomoc.
Multiformat
E-booki w Virtualo.pl dostępne są w opcji multiformatu.
Oznacza to, że po dokonaniu zakupu, e-book pojawi się na Twoim koncie we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego tytułu.
Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na karcie produktu.
Multiformat
E-booki sprzedawane w księgarni Virtualo.pl dostępne są w opcji
multiformatu - kupujesz treść, nie format. Po dodaniu e-booka do koszyka
i dokonaniu płatności, e-book pojawi się na Twoim koncie w Mojej
Bibliotece we wszystkich formatach dostępnych aktualnie dla danego
tytułu. Informacja o dostępności poszczególnych formatów znajduje się na
karcie produktu przy okładce. Uwaga: audiobooki nie są objęte opcją
multiformatu.
czytaj
na laptopie
Pliki PDF zabezpieczone watermarkiem możesz odczytać na dowolnym
laptopie po zainstalowaniu czytnika dokumentów PDF. Najpowszechniejszym
programem, który umożliwi odczytanie pliku PDF na laptopie, jest Adobe
Reader. W zależności od potrzeb, możesz zainstalować również inny
program - e-booki PDF pod względem sposobu odczytywania nie różnią
niczym od powszechnie stosowanych dokumentów PDF, które odczytujemy
każdego dnia.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Instrumenty klawiszowe dla bystrzaków. Wydanie II - ebook
Świat w pełnej harmonii:
- Wybór odpowiedniego instrumentu
- Czytanie zapisu nutowego
- Optymalne wykorzystanie czasu przeznaczonego na ćwiczenia
- Popisywanie się talentem przed publicznością
- Płyta CD z utworami omawianymi w książce
Spacer po białych i czarnych klawiszach
Instrumenty klawiszowe mają w sobie siłę i delikatność. Są w stanie najsubtelniej przekazywać uniwersalne prawdy za pomocą drewna, metalu i wibracji powietrza. Jeśli na dźwięk fortepianu coś się w Tobie budzi i myślisz: "Ach, gdybym ja też tak potrafił...", koniecznie sięgnij po tę książkę. Dowiesz się z niej, jak ujarzmić bestię i skłonić ją do wydobywania z siebie pięknej muzyki. Zaczniesz zaklinać pianina, fortepiany, organy i keyboardy. Jednak nim podniesiesz klapę instrumentu...
- rozejrzyj się po sklepie - poznaj różnice i podobieństwa między akustycznymi i elektrycznymi instrumentami klawiszowymi;
- sięgnij po zapiski - naucz się interpretować różne symbole, linie i kropki, które składają się na zapis nutowy;
- przygotuj się do rozgrzewki i skorzystaj ze wskazówek dotyczących grania - najpierw tylko prawą ręką, następnie obiema, a w końcu także przy użyciu stóp;
- ciesz się życiem w pełnej harmonii - dowiedz się, co to jest harmonia i jak można za jej pomocą wzbogacić utwór.
Jak z nut:
- Praktyczne podpowiedzi, techniki ćwiczeń i przykłady.
- Gamy, pasaże i wprawki.
- Wskazówki pomagające w utrzymywaniu rytmu.
- Ćwiczenia na palce, prawą i lewą rękę, postawę ciała oraz użycie stóp.
- Sztuczki i ozdobniki stylistyczne, wzbogacające Twoje wykonanie.
- Gamy i akordy durowe oraz molowe.
- Przydatne schematy akompaniamentu, ciekawe wstępy i finały.
Spis treści
O autorze (13)
Podziękowania od autora (15)
Wprowadzenie (17)
- O książce (17)
- Konwencje zastosowane w książce (18)
- Naiwne założenia (18)
- Czego nie czytać (19)
- Jak podzielona jest książka (19)
- Część I: Rozgrzewka (19)
- Część II: Utrwalić dźwięk na papierze (20)
- Część III: Najpierw jedna ręka, potem druga (20)
- Część IV: Życie w pełnej harmonii (20)
- Część V: Bez techniki się nie da (20)
- Część VI: Dekalogi (20)
- Ikony wykorzystane w książce (21)
- Co dalej (21)
Część I: Rozgrzewka (23)
Rozdział 1: Kocham fortepian (25)
- Co takiego szczególnego ma w sobie fortepian? (25)
- Zalety gry na fortepianie (26)
- Zalety nauki muzyki na fortepianie (26)
- Technika a sztuka (26)
- Dlaczego ludzie uczą się grać na fortepianie (i dlaczego często rezygnują)? (27)
- Poznaj swój instrument (29)
- Zrozumieć język muzyki (30)
- Słuchanie muzyki w ujęciu poziomym i pionowym (31)
- Style i formy muzyczne (31)
- Jak najlepiej grać? (32)
- Co już wiesz na temat gry na fortepianie? (32)
Rozdział 2: Spotkanie z rodziną instrumentów klawiszowych (35)
- Instrumenty akustyczne (35)
- Fortepian i pianino (36)
- Klawesyn (39)
- Organy (41)
- Instrumenty elektryczne (43)
- Szczegóły brzmienia elektrycznego (43)
- Syntezatory (43)
- Cyfrowe instrumenty klawiszowe (44)
Rozdział 3: Poszukiwanie odpowiedniego instrumentu (47)
- Buczeć czy nie buczeć: instrument elektryczny czy akustyczny (a może oba?) (48)
- Zakup instrumentu akustycznego (49)
- Zakup instrumentu cyfrowego (50)
- Zakup instrumentu hybrydowego (51)
- Wybór optymalnego instrumentu akustycznego (52)
- Lokalizacja ma znaczenie (52)
- Nie daj się pozbawić pedałów (53)
- Poszukiwanie dobrej oferty (i unikanie naciągaczy) (53)
- Jeden egzemplarz nie jest miarodajny (54)
- Poszukiwanie fortepianu konkretnej marki (55)
- Wybór cyfrowego instrumentu, który będzie pełnił swoją funkcję przez dłuższy czas (56)
- Cyfrowe pianina, fortepiany i organy (57)
- Aranżery (58)
- Instrumenty typu stage piano (58)
- Stacje robocze (58)
- Syntezatory (58)
- Żeby instrument zbyt szybko się nie starzał... (58)
- Na jakich cechach instrumentu cyfrowego najbardziej Ci zależy? (59)
- Poszukiwanie instrumentu cyfrowego konkretnej marki (61)
- Inne elektryczne instrumenty klawiszowe (62)
- Zanim wyjedziesz z salonu, czyli jak dokonać zakupu (63)
- Jazda próbna (63)
- Pokochaj go i porzuć (64)
- Nigdy nie płać tyle, ile widzisz na metce (64)
- Zakupy w internecie (65)
- Szerokie możliwości MIDI (65)
- Minielementarz MIDI (66)
- Połączenie instrument - komputer (66)
- Połączenie instrument - instrument (67)
- MIDI a zapis nutowy (68)
Rozdział 4: Jak dbać o instrument? (69)
- Odpowiednie miejsce do życia (69)
- Na wysoki połysk (70)
- Kiedy wezwać specjalistę w celu dokonania przeglądu lub poważnej naprawy instrumentu? (71)
- Strojenie fortepianu czy pianina akustycznego (72)
- Szczęśliwy instrument cyfrowy (73)
- Poważne problemy z instrumentem (74)
- Jak transportować akustyczny fortepian bez obaw? (75)
Rozdział 5: Osiemdziesiąt osiem klawiszy, trzy pedały, dziesięć palców i dwie stopy (77)
- Wyszukiwanie klawiszy metodą Blake'a (77)
- Białe klawisze (78)
- Czarne klawisze (79)
- Czego rodzice nigdy nie nauczyli Cię na temat pozycji ciała (81)
- Siedzieć czy nie siedzieć (81)
- Krzesło czy ławka (81)
- Statywy i skrzynki na efekty (84)
- Dłonie to podstawa (84)
- Dłonie i palce w łuku (85)
- Palcowanie (86)
- Kiedy dać dłoniom i palcom odpocząć? (86)
- Moc pedałów - stopy w akcji (87)
- Pedały fortepianowe (88)
- Pedały instrumentów cyfrowych (89)
Część II: Utrwalić dźwięk na papierze (91)
Rozdział 6: Linie i pola (93)
- Twój przewodnik po nutach fortepianowych (93)
- Korzystanie z pięciolinii (95)
- O kluczach słów kilka (95)
- Podwójna pięciolinia, podwójna rozrywka (99)
- Podwójna pięciolinia i linie dodane (99)
- Daleko, daleko poza pięciolinią (101)
- Oktawę wyżej, oktawę niżej (101)
- Muzyczne znaki przestankowe - kreski taktowe (102)
- Nigdy nie przestawaj czytać! (103)
Rozdział 7: Trzymaj rytm (105)
- Nieśmiertelny rytm (105)
- Tempo miarą rytmu (105)
- Odliczanie taktów (107)
- Podstawowe wartości rytmiczne nut, czyli muzyczne ciasto podano! (108)
- Ćwierćnuta, czyli jeden kawałek ciasta (108)
- Półnuty, czyli pół ciasta (109)
- Całe nuty, czyli całe ciasto (110)
- Zliczanie wszystkich kawałków (110)
- Szybszy rytm w tym samym tempie (110)
- Ósemki (111)
- Szesnastki i reszta (112)
- Pauzy, czyli cichosza (113)
- Pauza całonutowa i półnutowa (113)
- Pauzy ćwierćnutowe i krótsze (114)
- Jak wyliczać metrum - typowe przypadki (116)
- Typowe metrum: 4/4 (116)
- Metrum walca: 3/4 (117)
- Metrum marszowe: 2/4 (118)
- Metrum 6/8 (118)
- Gramy utwory o typowym metrum (119)
Rozdział 8: Poza rytmicznym szlakiem (125)
- Małe odstępstwo od reguły na samym początku, czyli przedtakty (125)
- Wydłużanie wartości rytmicznej nut za pomocą łuków i kropek (126)
- Łączenie nut za pomocą łuków (126)
- Wydłużanie dźwięków za pomocą kropek (127)
- Modyfikacje rytmu (129)
- Triole (130)
- Rytm swingowy (131)
- Rytm synkopowy (133)
- Gramy utwory o nietypowym rytmie (134)
Część III: Najpierw jedna ręka, potem druga (143)
Rozdział 9: Gramy melodię (145)
- Palce chodzą po klawiaturze (145)
- Zajmujemy pozycje (146)
- Pozycja C (147)
- Pozycja G (150)
- Zmiana pozycji w trakcie grania (152)
- Sztuczki z palcami (152)
- Przekładanie palców nad kciukiem (153)
- Podkładanie kciuka (154)
- Gramy melodie prawą ręką (155)
Rozdział 10: Przez gamy na nowe terytoria (161)
- Budowa gamy krok po kroku (162)
- Królestwo gam durowych (163)
- Zrozumieć gamy durowe (163)
- Ćwiczenie na gamy durowe (165)
- Świat gam molowych (166)
- Gama molowa naturalna (166)
- Gama molowa harmoniczna (167)
- Gamy molowe melodyczne (168)
- Ćwiczenie na gamy molowe (169)
- Skala bluesowa (170)
- Gramy melodie zbudowane z gam (171)
Rozdział 11: Nie zapomnij o lewej ręce! (175)
- Dziki Zachód klawiatury (175)
- Czas zająć pozycję (176)
- Czas poznać nowych sąsiadów (176)
- Melodie na lewą rękę (178)
- Gamy na lewą rękę (178)
- Gamy C-dur, G-dur i F-dur (179)
- Naturalne gamy a-moll, e-moll, d-moll (179)
- Gamy molowe harmoniczne i melodyczne (180)
- Schematy akompaniamentu (181)
- Schemat z użyciem trzech dźwięków (181)
- Akompaniament z użyciem czterech dźwięków (183)
- Połączenie prawej i lewej ręki (185)
- Wspólna melodia wygrywana przez dwie ręce (186)
- Melodia plus jeden dźwięk (187)
- Melodia z akompaniamentem opartym na trzech dźwiękach (187)
- Oktawowe unisono (187)
- Gramy utwory na dwie ręce (188)
Część IV: Życie w pełnej harmonii (195)
Rozdział 12: Fundamenty harmonii (197)
- Pomiary interwałów (197)
- Interwały w skrócie (198)
- Sekundy (200)
- Tercje (201)
- Kwarta i kwinta (201)
- Seksta i septyma (204)
- Oktawa (204)
- Łączenie dźwięków w interwałach harmonicznych (205)
- Gramy dwa dźwięki jednocześnie (205)
- Wzbogacanie melodii za pomocą interwałów (206)
- Harmonijna praca lewej ręki (207)
- Gramy bardziej harmonicznie (208)
Rozdział 13: Tonacje bez tajemnic (215)
- Tonacja jako klucz do utworu (215)
- Cały wachlarz tonacji (216)
- Zastosowanie tonacji w muzyce (217)
- Interpretacja oznaczenia tonacji (218)
- Mały skok w bok i powrót do "domowej" tonacji (222)
- Gramy utwory w innej tonacji (223)
Rozdział 14: Akordy jako dopełnienie brzmienia (227)
- Potęga akordów (227)
- Anatomia trójdźwięku (228)
- Na pierwszy ogień - akordy durowe (229)
- Na dokładkę - akordy molowe (230)
- Inne rodzaje akordów (230)
- Podrasowana kwinta - akordy zwiększone i zmniejszone (231)
- W oczekiwaniu na rozwiązanie - akordy zawieszone (232)
- Dodatkowa septyma w akordach czterodźwiękowych (233)
- Odczytywanie symboli akordów (234)
- Stosowanie przewrotów (237)
- Przewroty w praktyce (237)
- Odwracamy dźwięki (238)
- Gramy utwory z akordami (239)
Część V: Bez techniki się nie da (247)
Rozdział 15: Jak nadać muzyce piękno? (249)
- Dynamicznie rzecz ujmując... (249)
- Zacznijmy od oznaczeń podstawowych... (250)
- ...i poszerzmy nieco wachlarz możliwości (250)
- Stopniowe zmiany natężenia dźwięku (251)
- Należy akcentować to, co dobre (252)
- Interpretacja oznaczeń artykulacji (252)
- Artykulacja na potęgę (253)
- Kontrola tempa (254)
- Korzystanie z pedałów (255)
- Do czego służy prawy pedał? (255)
- Jakie możliwości daje lewy pedał? (256)
- Pedał środkowy (257)
- Kilka słów o przednutkach (257)
- Urok tryli (258)
- Nie ma jak ślizganie się (260)
- Drżenie tremolando (262)
- Ozdabiamy muzykę (263)
Rozdział 16: Świetne brzmienia (271)
- Świetne schematy akompaniamentu na lewą rękę (271)
- Akordy w całości i w kawałkach (272)
- Dobieranie dźwięków (273)
- Uderzenia oktawowe (275)
- Sprężysty schemat rockandrollowy (276)
- Melodyczna linia basowa (278)
- Świetne wstępy i finały (279)
- Wejście w wielkim stylu (281)
- Udane zakończenie (284)
- Gramy utwory z klimatyczną lewą ręką (286)
Rozdział 17: Bogaty wachlarz stylów (289)
- Wykształcenie klasyczne (289)
- Gramy bluesa (291)
- Przepis na bluesa (291)
- W 12 taktach (292)
- Modyfikacje (293)
- Rock na klawiszach (294)
- Przepis na rocka (294)
- Waląc w klawisze (295)
- Odrobina country (296)
- Gotowanie w stylu country (296)
- Warto trochę podrobić (296)
- Fortepian popularny (297)
- Charakterystyka muzyki pop (297)
- Jak trafić na szczyt listy przebojów? (298)
- W poszukiwaniu duszy (298)
- Ocalić duszę (299)
- Brzmienie Motown (299)
- Brzmienie funkowe (299)
- Cały ten jazz... (301)
- Szczypta jazzowości (301)
- Wszystko w Twoich rękach (301)
- Zamiana akordów (302)
- Gramy utwory w ulubionym stylu (304)
Część VI: Dekalogi (311)
Rozdział 18: Dziesięć sposobów na udoskonalenie własnej gry i występów (313)
- Przede wszystkim wygoda (313)
- Eliminacja zbędnych bodźców (314)
- Harmonogram i lista (314)
- Dekonstrukcja (314)
- Korzystanie z metronomu (315)
- Próba generalna (315)
- Występ na cudzym instrumencie (315)
- Wystarczy zapamiętać... (316)
- Jak uniknąć rozczarowania po występie? (316)
- Uśmiech i ukłon (316)
Rozdział 19: Dziesięć sposobów na poszerzanie wiedzy zdobytej dzięki tej książce (317)
- Korzystanie ze szkół gry (317)
- Korzystanie z opracowań (318)
- Gdzie kupić nuty? (319)
- Rodzaje wydawnictw nutowych (319)
- Aranżacje i transkrypcje (319)
- Fakebooki (320)
- Gdzie kupować nuty? (321)
- Wspólne występy z innymi (322)
- Duety fortepianowe (322)
- Grupy kameralne (322)
- Większe zespoły (323)
- Śladami mistrzów (323)
- Jan Sebastian Bach (323)
- Ludwig van Beethoven (323)
- Jan Brahms (324)
- Fryderyk Chopin (324)
- Franciszek Liszt (324)
- Wolfgang Amadeusz Mozart (324)
- Sergiusz Rachmaninow (325)
- Udział w koncertach na żywo (325)
- Słuchanie nagrań (325)
- Buszowanie wśród płyt (326)
- Zakupy w sieci (326)
- Wizyta w bibliotece (327)
- Wymiana ze znajomymi (327)
- Fortepianowe strony w internecie (327)
- Muzyka fortepianowa na srebrnym ekranie (328)
- Pamiętaj, że nie jesteś sam (329)
Rozdział 20: Dziesięć pytań, które zdaniem Blake'a należy zadać potencjalnemu nauczycielowi (331)
- Kogo pan wcześniej uczył? (331)
- Od jak dawna pan uczy i gra? (332)
- Jak dużo powinienem ćwiczyć? (332)
- Czy mógłby pan coś dla mnie zagrać? (333)
- Jakiego rodzaju utworów pan uczy? (333)
- Jaki ma pan stosunek do fałszowania, błędów i ludzi, którzy uczą się powoli? (334)
- Jakimi metodami uczy pan gry? (334)
- Gdzie będą się odbywać lekcje? (335)
- Ile kosztuje lekcja? (335)
- Czy organizuje pan recitale dla swoich uczniów? (336)
Dodatek A: O płycie CD (337)
- Co znajdziesz na płycie (337)
Skorowidz (341)
| Kategoria: | Poradniki |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-246-7689-7 |
| Rozmiar pliku: | 17 MB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Rozdział 18. Dziesięć sposobów na udoskonalenie własnej gry i występów
W tym rozdziale:
- Tworzenie optymalnych warunków do ćwiczeń.
- Planowanie czasu, który można by poświęcić na granie.
- Jak zorganizować próbę?
- Jak się psychicznie przygotować do dobrego występu?
W tym rozdziale zachęcam do spojrzenia na kwestię ćwiczenia z odpowiednim dystansem. Co możesz zrobić, żeby lepiej wykorzystać czas, jaki przeznaczasz na granie? W jaki sposób możesz uczynić doświadczenie zdobywania i doskonalenia umiejętności muzycznych przyjemniejszym? Za chwilę odpowiem na te i kilka innych pytań. Jeżeli odczuwasz potrzebę organizacji występów dla swoich znajomych i najbliższych albo wręcz dla szerokiej publiczności, w tym rozdziale znajdziesz kilka uwag na temat przygotowania się do wystąpienia w blasku fleszy.
Przede wszystkim wygoda
Zanim przystąpisz do ćwiczeń, upewnij się, że wszystko jest tak, jak być powinno. Wyreguluj wysokość krzesła czy ławki — tak, żeby Ci było wygodnie i żebyś siedział w odpowiedniej pozycji. Upewnij się również, że masz wokół siebie dostatecznie dużo miejsca, byś mógł wykonywać swobodne ruchy rękami. Sprawdź, czy oświetlenie jest właściwe, w szczególności zaś czy dobrze widzisz nuty (lub tę książkę). Zadbaj też o różne inne szczegóły, żeby zapewnić sobie wygodę podczas ćwiczeń. Jeżeli grasz na instrumencie cyfrowym, ustaw poziom głośności tak, aby odpowiadał pożądanemu brzmieniu akustycznego fortepianu.
Czytanie nut, podobnie zresztą jak pilnowanie palców i ruchów dłoni, wymaga sporej koncentracji. Jest to na tyle wymagające zadanie, że z czasem możesz zaobserwować u siebie narastające napięcie. W trakcie ćwiczeń zwracaj uwagę na to, jak się czujesz. Czy nic Cię nie boli? Nie czujesz żadnego napięcia? Często rób sobie przerwy — wstawaj od klawiatury i rób kilka kroków. Porozciągaj się trochę i daj swojemu ciału odpocząć od pozycji, jaką zajmujesz przy klawiaturze fortepianu.
Eliminacja zbędnych bodźców
Żyjemy w czasach, w których człowiek nieustannie styka się z wieloma różnymi bodźcami. To oznacza, że prawdopodobnie nauczyłeś się doskonale radzić sobie z wieloma zadaniami jednocześnie. Zrób sobie jednak przysługę i znajdź czas i miejsce, w których mógłbyś się skupić wyłącznie na muzyce — i na niczym innym. W grę na fortepianie angażuj swój mózg, oczy, uszy, dłonie i stopy… a oprócz tego oczywiście również serce i duszę.
Jeżeli źródłem rozpraszających Cię bodźców są pewne zjawiska zewnętrzne (na przykład współlokatorzy, sąsiedzi, niedaleka linia tramwajowa czy irytujące owady), poszukaj sposobu na minimalizację ich wpływu na Twoje ćwiczenie. Być może mógłbyś grać o takiej porze dnia, gdy Twoich współlokatorów nie ma i gdy sąsiedzi są poza domem. Być może na rynku pojawił się jakiś nowy preparat owadobójczy.
Harmonogram i lista
Gdy już uda Ci się znaleźć najlepszy czas na ćwiczenia, uwzględnij go w swoim planie tygodnia — tak żebyś nie przeznaczył go ostatecznie na wykonywanie różnych nieprzewidzianych prac i obowiązków. Bądź samolubny: ten czas jest dla Ciebie.
Zrób listę uwzględniającą wszystko to, nad czym pracujesz podczas grania i co chciałbyś osiągnąć. Podziel czas w taki sposób, żebyś zdołał zająć się poszczególnymi elementami zamieszczonymi na liście. Zadbaj przy tym o wyznaczenie pewnych rezerw czasowych, żebyś nie musiał się zbyt ściśle trzymać przyjętych założeń. Będziesz zapewne zaskoczony, jak wiele pianista może osiągnąć w krótkim czasie, jeśli tylko koncentruje się na konkretnych umiejętnościach i utworach.
Ćwiczenie tej samej rzeczy w kółko to nie zawsze najlepsze rozwiązanie. Wielokrotne powtarzanie tego samego błędu prowadzi do jego utrwalenia — do jego silniejszego zakorzenienia w mózgu i w mięśniach. Dlatego też powinieneś ćwiczyć różne rzeczy i zmieniać charakter ćwiczenia, gdy się znudzisz lub gdy zaczniesz popełniać błędy wynikające z nieuwagi. Przecież jutro też jest dzień.
Dekonstrukcja
Jeżeli w pewnym momencie stwierdzisz, że przestałeś robić postępy w pracy nad danym utworem, zrób sobie chwilę przerwy i przejrzyj go uważnie. Spróbuj wydzielić poszczególne fragmenty utworu; rozpoczęcie nowego fragmentu sygnalizuje często podwójna kreska taktowa, znak repetycji albo zmiana tonacji. Wskaż powtarzające się fragmenty i zastanów się nad tym, jakie modyfikacje mógłbyś w nich wprowadzić, żeby nadać utworowi bardziej osobisty charakter. Zwróć uwagę na ważniejsze zmiany tempa i dynamiki, które mógłbyś podkreślić lub uwydatnić.
Dobrą zabawą może być identyfikacja formy utworu. W tym celu możesz oznaczyć poszczególne fragmenty literami, cyframi lub w dowolny inny sposób, aby móc potem zdefiniować strukturę kompozycji muzycznej. Po tego typu zabiegach postaraj się odegrać utwór w głowie, żeby w tym czasie Twoje dłonie mogły odpocząć i żebyś mógł na nowo nabrać ochoty do grania.
Korzystanie z metronomu
To dość oczywista wskazówka, której udzieli Ci każdy nauczyciel. Okazuje się bowiem, że niemal wszyscy ludzie mają skłonność bądź to do przyspieszania, bądź do zwalniania tempa podczas nauki gry szczególnie trudnych fragmentów utworu. Korzystanie z metronomu pomaga zachować odpowiedni rytm. Podczas wykonywania utworu w takt uderzeń metronomu postaraj się zaobserwować, w których momentach pojawia się problem z utrzymaniem tempa — tym fragmentom musisz poświęcić nieco więcej uwagi.
Korzystaj z metronomu w sposób kreatywny. Niech nie będzie włączony przez cały czas; nie graj wyłącznie z metronomem. Na początku ustaw metronom w taki sposób, aby wyznaczał tempo odpowiednie dla całego utworu lub danego fragmentu. Potem zmień ustawienia na nieco szybsze lub wolniejsze, w ten sposób rzucając sobie wyzwanie. Graj na zmianę z metronomem i bez. Metronom to naprawdę fajne narzędzie.
Próba generalna
Jeżeli planujesz występ, koniecznie zorganizuj sobie próbę generalną — nawet jeśli Twój koncert ma mieć zupełnie nieformalny charakter. Przegranie całego programu pozwala przemyśleć całość występu od początku do końca i uświadomić sobie pewne rzeczy, z których podczas prób nie zdawałeś sobie sprawy. Na etapie przygotowań zastanów się nad tym, w czym zamierzasz wystąpić — weź przy tym pod uwagę temperaturę, w jakiej przyjdzie Ci grać, charakter miejsca oraz własną wygodę. Upewnij się, że nie zabraknie Ci energii, i przygotuj sobie trochę wody na wypadek, gdyby zachciało Ci się pić. Przećwicz wejście na scenę i odejście od fortepianu, przećwicz kłanianie się publiczności.
Przegraj kolejne utwory w takiej kolejności, w jakiej zamierzasz je wykonywać podczas występu. Możesz stwierdzić, że niektóre utwory pasują obok siebie lepiej, a inne gorzej. Nie żałuj czasu na reorganizację swojego programu. Jeżeli to możliwe, znajdź kogoś, kto mógłby przysłuchać się Twojej próbie i przedstawić Ci swoje uwagi.
Występ na cudzym instrumencie
Jeżeli podczas występu będziesz grać na cudzym instrumencie, postaraj się o możliwość przegrania swojego programu na tym egzemplarzu, przy którym zasiądziesz podczas koncertu. Odmienne brzmienie, odmienna praca klawiszy, inna ławka i inne otoczenie — to wszystko może okazać się problemem, gdy będziesz się starał za wszelką cenę skoncentrować i zaprezentować z jak najlepszej strony.
Jeżeli grasz na instrumencie cyfrowym, przetestuj dźwięk. Zadbaj o odpowiednie ustawienie całego sprzętu. Upewnij się, że wszystkie przewody, wzmacniacze i głośniki pracują poprawnie. Poproś też kogoś, by usiadł na widowni, żebyś mógł odpowiednio wyregulować poziom głośności i brzmienie instrumentu. Zadbaj o wszystkie szczegóły techniczne, jeszcze zanim występ się rozpocznie, żeby mieć pewność, że podczas samego koncertu sprzęt będzie się sprawował należycie.
Wystarczy zapamiętać…
Nie ma sensu uczyć się utworów na pamięć, jeśli się nie ma na to ochoty. Większość słuchaczy i tak będzie Cię podziwiać za to, że potrafisz czytać nuty i z nich grać. Jeżeli jednak zdecydujesz się grać bez nut, wystawiaj swoją pamięć na częste próby. Większość wykonawców twierdzi, że nagłe zaćmienia pamięci to jedna z najgorszych rzeczy, jakie mogą się im przydarzyć. Dlatego też korzystaj z każdej nadarzającej się okazji, żeby zagrać zapamiętany utwór — graj go w różnych miejscach, na różnych instrumentach. Graj nieco wolniej i nieco szybciej, niż robiłbyś to podczas występu. Jeżeli zaobserwujesz jakieś wady swojego wykonania, przed kolejnym koncertem znajdź trochę czasu na przećwiczenie odpowiednich fragmentów.
Jak uniknąć rozczarowania po występie?
Zasługujesz na to, by po występie być z siebie dumnym i zadowolonym. Żeby zapewnić sobie to poczucie, musisz się odpowiednio nastawić. Wyznacz granice poziomu występu (wskazując najniższy i najwyższy poziom) i uwierz w to, że uda Ci się w nich utrzymać. Najprawdopodobniej trafisz gdzieś w okolice środka tego przedziału — i to powinno stanowić dla Ciebie powód do zadowolenia. Ćwicząc i organizując próby generalne, unikniesz najgorszych możliwych scenariuszy, ponieważ już z wyprzedzeniem wyeliminujesz potencjalne problemy.
Niewykluczone, że podczas ćwiczenia zdarza Ci się pomyśleć, iż utwór w Twoim wykonaniu brzmi naprawdę świetnie. Pogódź się z myślą, że po koncercie możesz wcale nie czuć się tak wspaniale. Przygotuj się na realistyczny scenariusz, żebyś po zakończeniu występu mógł być dumny z siebie i spokojnie wrócić do doskonalenia swoich umiejętności pianistycznych.
Uśmiech i ukłon
Gratulacje! Udało Ci się coś, o czym większość ludzi może tylko pomarzyć. Podarowałeś swoim słuchaczom dar w postaci muzyki. Uśmiechnij się sam do siebie i do swojej publiczności. Ukłoń się, a następnie energicznie się wyprostuj i triumfalnie unieś rękę w górę. Przedstaw resztę zespołu, rzuć publiczności szalik lub zniknij ze sceny w kłębach dymu, zjeżdżając na ruchomej platformie. Jesteś przecież wielką gwiazdą fortepianu!
W tym rozdziale:
- Tworzenie optymalnych warunków do ćwiczeń.
- Planowanie czasu, który można by poświęcić na granie.
- Jak zorganizować próbę?
- Jak się psychicznie przygotować do dobrego występu?
W tym rozdziale zachęcam do spojrzenia na kwestię ćwiczenia z odpowiednim dystansem. Co możesz zrobić, żeby lepiej wykorzystać czas, jaki przeznaczasz na granie? W jaki sposób możesz uczynić doświadczenie zdobywania i doskonalenia umiejętności muzycznych przyjemniejszym? Za chwilę odpowiem na te i kilka innych pytań. Jeżeli odczuwasz potrzebę organizacji występów dla swoich znajomych i najbliższych albo wręcz dla szerokiej publiczności, w tym rozdziale znajdziesz kilka uwag na temat przygotowania się do wystąpienia w blasku fleszy.
Przede wszystkim wygoda
Zanim przystąpisz do ćwiczeń, upewnij się, że wszystko jest tak, jak być powinno. Wyreguluj wysokość krzesła czy ławki — tak, żeby Ci było wygodnie i żebyś siedział w odpowiedniej pozycji. Upewnij się również, że masz wokół siebie dostatecznie dużo miejsca, byś mógł wykonywać swobodne ruchy rękami. Sprawdź, czy oświetlenie jest właściwe, w szczególności zaś czy dobrze widzisz nuty (lub tę książkę). Zadbaj też o różne inne szczegóły, żeby zapewnić sobie wygodę podczas ćwiczeń. Jeżeli grasz na instrumencie cyfrowym, ustaw poziom głośności tak, aby odpowiadał pożądanemu brzmieniu akustycznego fortepianu.
Czytanie nut, podobnie zresztą jak pilnowanie palców i ruchów dłoni, wymaga sporej koncentracji. Jest to na tyle wymagające zadanie, że z czasem możesz zaobserwować u siebie narastające napięcie. W trakcie ćwiczeń zwracaj uwagę na to, jak się czujesz. Czy nic Cię nie boli? Nie czujesz żadnego napięcia? Często rób sobie przerwy — wstawaj od klawiatury i rób kilka kroków. Porozciągaj się trochę i daj swojemu ciału odpocząć od pozycji, jaką zajmujesz przy klawiaturze fortepianu.
Eliminacja zbędnych bodźców
Żyjemy w czasach, w których człowiek nieustannie styka się z wieloma różnymi bodźcami. To oznacza, że prawdopodobnie nauczyłeś się doskonale radzić sobie z wieloma zadaniami jednocześnie. Zrób sobie jednak przysługę i znajdź czas i miejsce, w których mógłbyś się skupić wyłącznie na muzyce — i na niczym innym. W grę na fortepianie angażuj swój mózg, oczy, uszy, dłonie i stopy… a oprócz tego oczywiście również serce i duszę.
Jeżeli źródłem rozpraszających Cię bodźców są pewne zjawiska zewnętrzne (na przykład współlokatorzy, sąsiedzi, niedaleka linia tramwajowa czy irytujące owady), poszukaj sposobu na minimalizację ich wpływu na Twoje ćwiczenie. Być może mógłbyś grać o takiej porze dnia, gdy Twoich współlokatorów nie ma i gdy sąsiedzi są poza domem. Być może na rynku pojawił się jakiś nowy preparat owadobójczy.
Harmonogram i lista
Gdy już uda Ci się znaleźć najlepszy czas na ćwiczenia, uwzględnij go w swoim planie tygodnia — tak żebyś nie przeznaczył go ostatecznie na wykonywanie różnych nieprzewidzianych prac i obowiązków. Bądź samolubny: ten czas jest dla Ciebie.
Zrób listę uwzględniającą wszystko to, nad czym pracujesz podczas grania i co chciałbyś osiągnąć. Podziel czas w taki sposób, żebyś zdołał zająć się poszczególnymi elementami zamieszczonymi na liście. Zadbaj przy tym o wyznaczenie pewnych rezerw czasowych, żebyś nie musiał się zbyt ściśle trzymać przyjętych założeń. Będziesz zapewne zaskoczony, jak wiele pianista może osiągnąć w krótkim czasie, jeśli tylko koncentruje się na konkretnych umiejętnościach i utworach.
Ćwiczenie tej samej rzeczy w kółko to nie zawsze najlepsze rozwiązanie. Wielokrotne powtarzanie tego samego błędu prowadzi do jego utrwalenia — do jego silniejszego zakorzenienia w mózgu i w mięśniach. Dlatego też powinieneś ćwiczyć różne rzeczy i zmieniać charakter ćwiczenia, gdy się znudzisz lub gdy zaczniesz popełniać błędy wynikające z nieuwagi. Przecież jutro też jest dzień.
Dekonstrukcja
Jeżeli w pewnym momencie stwierdzisz, że przestałeś robić postępy w pracy nad danym utworem, zrób sobie chwilę przerwy i przejrzyj go uważnie. Spróbuj wydzielić poszczególne fragmenty utworu; rozpoczęcie nowego fragmentu sygnalizuje często podwójna kreska taktowa, znak repetycji albo zmiana tonacji. Wskaż powtarzające się fragmenty i zastanów się nad tym, jakie modyfikacje mógłbyś w nich wprowadzić, żeby nadać utworowi bardziej osobisty charakter. Zwróć uwagę na ważniejsze zmiany tempa i dynamiki, które mógłbyś podkreślić lub uwydatnić.
Dobrą zabawą może być identyfikacja formy utworu. W tym celu możesz oznaczyć poszczególne fragmenty literami, cyframi lub w dowolny inny sposób, aby móc potem zdefiniować strukturę kompozycji muzycznej. Po tego typu zabiegach postaraj się odegrać utwór w głowie, żeby w tym czasie Twoje dłonie mogły odpocząć i żebyś mógł na nowo nabrać ochoty do grania.
Korzystanie z metronomu
To dość oczywista wskazówka, której udzieli Ci każdy nauczyciel. Okazuje się bowiem, że niemal wszyscy ludzie mają skłonność bądź to do przyspieszania, bądź do zwalniania tempa podczas nauki gry szczególnie trudnych fragmentów utworu. Korzystanie z metronomu pomaga zachować odpowiedni rytm. Podczas wykonywania utworu w takt uderzeń metronomu postaraj się zaobserwować, w których momentach pojawia się problem z utrzymaniem tempa — tym fragmentom musisz poświęcić nieco więcej uwagi.
Korzystaj z metronomu w sposób kreatywny. Niech nie będzie włączony przez cały czas; nie graj wyłącznie z metronomem. Na początku ustaw metronom w taki sposób, aby wyznaczał tempo odpowiednie dla całego utworu lub danego fragmentu. Potem zmień ustawienia na nieco szybsze lub wolniejsze, w ten sposób rzucając sobie wyzwanie. Graj na zmianę z metronomem i bez. Metronom to naprawdę fajne narzędzie.
Próba generalna
Jeżeli planujesz występ, koniecznie zorganizuj sobie próbę generalną — nawet jeśli Twój koncert ma mieć zupełnie nieformalny charakter. Przegranie całego programu pozwala przemyśleć całość występu od początku do końca i uświadomić sobie pewne rzeczy, z których podczas prób nie zdawałeś sobie sprawy. Na etapie przygotowań zastanów się nad tym, w czym zamierzasz wystąpić — weź przy tym pod uwagę temperaturę, w jakiej przyjdzie Ci grać, charakter miejsca oraz własną wygodę. Upewnij się, że nie zabraknie Ci energii, i przygotuj sobie trochę wody na wypadek, gdyby zachciało Ci się pić. Przećwicz wejście na scenę i odejście od fortepianu, przećwicz kłanianie się publiczności.
Przegraj kolejne utwory w takiej kolejności, w jakiej zamierzasz je wykonywać podczas występu. Możesz stwierdzić, że niektóre utwory pasują obok siebie lepiej, a inne gorzej. Nie żałuj czasu na reorganizację swojego programu. Jeżeli to możliwe, znajdź kogoś, kto mógłby przysłuchać się Twojej próbie i przedstawić Ci swoje uwagi.
Występ na cudzym instrumencie
Jeżeli podczas występu będziesz grać na cudzym instrumencie, postaraj się o możliwość przegrania swojego programu na tym egzemplarzu, przy którym zasiądziesz podczas koncertu. Odmienne brzmienie, odmienna praca klawiszy, inna ławka i inne otoczenie — to wszystko może okazać się problemem, gdy będziesz się starał za wszelką cenę skoncentrować i zaprezentować z jak najlepszej strony.
Jeżeli grasz na instrumencie cyfrowym, przetestuj dźwięk. Zadbaj o odpowiednie ustawienie całego sprzętu. Upewnij się, że wszystkie przewody, wzmacniacze i głośniki pracują poprawnie. Poproś też kogoś, by usiadł na widowni, żebyś mógł odpowiednio wyregulować poziom głośności i brzmienie instrumentu. Zadbaj o wszystkie szczegóły techniczne, jeszcze zanim występ się rozpocznie, żeby mieć pewność, że podczas samego koncertu sprzęt będzie się sprawował należycie.
Wystarczy zapamiętać…
Nie ma sensu uczyć się utworów na pamięć, jeśli się nie ma na to ochoty. Większość słuchaczy i tak będzie Cię podziwiać za to, że potrafisz czytać nuty i z nich grać. Jeżeli jednak zdecydujesz się grać bez nut, wystawiaj swoją pamięć na częste próby. Większość wykonawców twierdzi, że nagłe zaćmienia pamięci to jedna z najgorszych rzeczy, jakie mogą się im przydarzyć. Dlatego też korzystaj z każdej nadarzającej się okazji, żeby zagrać zapamiętany utwór — graj go w różnych miejscach, na różnych instrumentach. Graj nieco wolniej i nieco szybciej, niż robiłbyś to podczas występu. Jeżeli zaobserwujesz jakieś wady swojego wykonania, przed kolejnym koncertem znajdź trochę czasu na przećwiczenie odpowiednich fragmentów.
Jak uniknąć rozczarowania po występie?
Zasługujesz na to, by po występie być z siebie dumnym i zadowolonym. Żeby zapewnić sobie to poczucie, musisz się odpowiednio nastawić. Wyznacz granice poziomu występu (wskazując najniższy i najwyższy poziom) i uwierz w to, że uda Ci się w nich utrzymać. Najprawdopodobniej trafisz gdzieś w okolice środka tego przedziału — i to powinno stanowić dla Ciebie powód do zadowolenia. Ćwicząc i organizując próby generalne, unikniesz najgorszych możliwych scenariuszy, ponieważ już z wyprzedzeniem wyeliminujesz potencjalne problemy.
Niewykluczone, że podczas ćwiczenia zdarza Ci się pomyśleć, iż utwór w Twoim wykonaniu brzmi naprawdę świetnie. Pogódź się z myślą, że po koncercie możesz wcale nie czuć się tak wspaniale. Przygotuj się na realistyczny scenariusz, żebyś po zakończeniu występu mógł być dumny z siebie i spokojnie wrócić do doskonalenia swoich umiejętności pianistycznych.
Uśmiech i ukłon
Gratulacje! Udało Ci się coś, o czym większość ludzi może tylko pomarzyć. Podarowałeś swoim słuchaczom dar w postaci muzyki. Uśmiechnij się sam do siebie i do swojej publiczności. Ukłoń się, a następnie energicznie się wyprostuj i triumfalnie unieś rękę w górę. Przedstaw resztę zespołu, rzuć publiczności szalik lub zniknij ze sceny w kłębach dymu, zjeżdżając na ruchomej platformie. Jesteś przecież wielką gwiazdą fortepianu!
więcej..
