Lalka (Bolesław Prus) - opracowanie - ebook
Wydawnictwo:
Data wydania:
25 marca 2013
Format ebooka:
EPUB
Format
EPUB
czytaj
na czytniku
czytaj
na tablecie
czytaj
na smartfonie
Jeden z najpopularniejszych formatów e-booków na świecie.
Niezwykle wygodny i przyjazny czytelnikom - w przeciwieństwie do formatu
PDF umożliwia skalowanie czcionki, dzięki czemu możliwe jest dopasowanie
jej wielkości do kroju i rozmiarów ekranu. Więcej informacji znajdziesz
w dziale Pomoc.
czytaj
na tablecie
Aby odczytywać e-booki na swoim tablecie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. Bluefire
dla EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na czytniku
Czytanie na e-czytniku z ekranem e-ink jest bardzo wygodne i nie męczy
wzroku. Pliki przystosowane do odczytywania na czytnikach to przede
wszystkim EPUB (ten format możesz odczytać m.in. na czytnikach
PocketBook) i MOBI (ten fromat możesz odczytać m.in. na czytnikach Kindle).
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
czytaj
na smartfonie
Aby odczytywać e-booki na swoim smartfonie musisz zainstalować specjalną
aplikację. W zależności od formatu e-booka oraz systemu operacyjnego,
który jest zainstalowany na Twoim urządzeniu może to być np. iBooks dla
EPUBa lub aplikacja Kindle dla formatu MOBI.
Informacje na temat zabezpieczenia e-booka znajdziesz na karcie produktu
w "Szczegółach na temat e-booka". Więcej informacji znajdziesz w dziale
Pomoc.
Czytaj fragment
Pobierz fragment
Pobierz fragment w jednym z dostępnych formatów
Lalka (Bolesław Prus) - opracowanie - ebook
"W ebooku znalazły się:
- kalendarium życia i twórczości oraz biografia Bolesława Prusa;
- omówienie-streszczenie treści powieści "Lalka";
- geneza i budowa powieści "Lalka";
- charakterystyka głównych bohaterów utworu;
- omówienie najważniejszych problemów powieści "Lalka";
- typy narracji, czas i miejsce akcji w powieści;
- wybór najważniejszych cytatów z powieści;
- bibliografia – wybrana literatura przedmiotowa."
| Kategoria: | Opracowania i Wypracowania |
| Zabezpieczenie: |
Watermark
|
| ISBN: | 978-83-7699-250-1 |
| Rozmiar pliku: | 804 KB |
FRAGMENT KSIĄŻKI
Kalendarium życia i twórczości
Kalendarium życia i twórczości
Bolesław Prus (właściwe nazwisko: Aleksander Głowacki)
20 sierpnia 1847 r. – urodził się w Hrubieszowie. Po śmierci rodziców wychowywał się u krewnych w Puławach, a potem w Lublinie.
luty 1861 r. – przeniósł się do Siedlec, a niedługo potem do Kielc, gdzie znalazł się pod opieką brata Leona.
1863 r. – jako 16-latek wziął udział w powstaniu styczniowym. Ranny w potyczce leczył rany w szpitalu, potem zaś został aresztowany i osadzony w więzieniu w Lublinie.
1864 r. – zadebiutował korespondencją w „Kurierze Niedzielnym”.
1866 r. – skończy gimnazjum w Lublinie i zdał egzamin na wydział matematyczno-fizyczny Szkoły Głównej.
1868 r. – opuścił Szkołę Główną. Pracował jako korepetytor, robotnik, a potem studiował w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Puławach.
1872 r. – rozpoczął współpracę z czasopismami warszawskimi pod pseudonimem Bolesław Prus.
1873 r. – Publikacja To i owo.
1874 r. – zaczął prowadzić stały felieton w „Niwie”. Publikacja Kłopotów babuni.
1875 r. – ożenił się ze swą kuzynką – Oktawią Trembińską.
23 marca 1875 r. – rozpoczął w „Kurierze Warszawskim” publikację Kronik, które uczyniły go jednym z najważniejszych polskich publicystów okresu pozytywizmu. Pisywał je z niemal roczną przerwą do roku 1887. Opublikował pierwsze opowiadanie o tematyce społecznej Lokator poddasza.
1879 r. – został członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Literackiego. Druk Przygody Stasia.
1880 r. – Publikacje – Anielka, Powracająca fala, Michałko.
1881 r. – Nawrócony, Katarynka, Antek.
1882 r. – Kamizelka, On.
1883 r. – Milknące głosy, Grzechy dzieciństwa.
1884 r. – napisał rozprawę o Ogniem i mieczem Henryka Sienkiewicza.
1885 r. – powieść Placówka.
1890 r. – publikacja polemiki z Aleksandrem Świętochowskim Słówko o krytyce pozytywnej, powieści – Lalka i Cienie.
1893 r. – powstało Towarzystwo Higieny Praktycznej im. Bolesława Prusa.
1894 r. – powieść Emancypantki.
1895 r. – Bolesław Prus odbył jedyną dalszą podróż zagraniczną do Berlina, Drezna, Karlsbadu, Norymbergii i Stuttgartu. Odwiedził w Rapperswilu Stefana Żeromskiego. Był też w Paryżu.
1897 r. – powieść Faraon.
1904 r. – pod Nałęczowem otwarto Kąpiele Tanie im. B. Prusa
1905 r. – Prus został członkiem Komitetu Obywatelskiego pomocy dla robotników pozbawionych środków do życia z powodu strajków. Powieść Dzieci.
1909 r. – zorganizowane zostały „wtorki Bolesława Prusa” czyli wykup za pieniądze społeczne miejsca w łaźniach dla ubogich uczniów warszawskich szkół i ochronek.
19 maja 1912 r. – Bolesław Prus zmarł w Warszawie. Pochowany został na Powązkach. Na grobie wystawiono pomnik dłuta S. Jackowskiego z napisem: „Serce serc”.Bolesław Prus – biografia
Bolesław Prus – biografia
Aleksander Głowacki, polski pisarz i publicysta okresu pozytywizmu (pseudonim literacki Bolesław Prus), urodził się 20 sierpnia 1847 roku w Hrubieszowie na Lubelszczyźnie. Zmarł 19 maja 1912 roku w Warszawie.
Urodził się w rodzinie ekonoma dworskiego ze szlacheckim pochodzeniem (swój pseudonim artystyczny zaczerpnął od nazwy herbu rodowego Prus I). Osierocony najpierw przez matkę, a w wieku dziewięciu lat – przez ojca, dostał się pod opiekę babki Marcjanny Trembińskiej do Puław, a po jej śmierci – ciotki w Lublinie. Tam też rozpoczął naukę w Szkole Realnej. Potem przeprowadził się do Siedlec (w roku 1862), gdzie uczył się w gimnazjum. Następnie znalazł się w Kielcach gdzie opiekę nad nim sprawował brat – Leon Głowacki, nauczyciel historii.
Pod wpływem brata, działacza frakcji „czerwonych”, Głowacki w wieku 16 lat, wziął udział w powstaniu styczniowym. Ranny niedaleko Siedlec dostał się do niewoli rosyjskiej. Z uwagi na młody wiek został uwolniony i zamieszkał z rodzin ą w Lublinie. W roku 1864 został na trzy miesiące aresztowany, a po wyjściu z więzienia uczył się w liceum w Lublinie. Ukończył je w roku 1868. Potem rozpoczął studia w Szkole Głównej w Warszawie na Wydziale Matematyczno-Fizycznym. W Warszawie utrzymywał się sam, zarabiając korepetycjami. Po dwóch latach przeniósł się na krótko do Puław do szkoły rolniczo-leśnej. Postanowił powrócić do Warszawy, gdzie zatrudniał się doraźnie w różnorakim charakterze. Między innymi pracował też fizycznie w fabryce Lilpopa i Rau’a.
Jego pierwsze publikacje przypadły na rok 1872. Publikował pod pseudonimem Bolesław Prus w pismach pozytywistycznych „Opiekun Domowy” i „Niwa”, a także współpracował z humorystycznymi pismami „Mucha” (od roku 1873) i „Kolce” (1874 r.). Od 1874 roku publikował w „Niwie” stały felieton Sprawy bieżące, zaś do całego szeregu innych pism pisał Kroniki, stanowiące dla niego prawdziwą pisarską szkołę. W tym czasie zaczął też pisać opowiadania.
W roku 1876 ożenił się z Oktawią z Trembińskich, kuzynką ze strony matki.
Na lata 1878-1884 przypadł najbardziej dojrzały okres twórczości nowelistycznej Bolesława Prusa.
Ukazały się zbiory nowel i opowiadań:
Pisma. Tom 1 (w 1881 roku);
Szkice i obrazki (w roku 1886);
Drobiazgi (w 1892 roku) i
Opowiadania wieczorne (w roku 1895)
zawierające wiele znanych do dnia dzisiejszego utworów:
Przygoda Stasia, Powracająca fala, Michałko, Antek, Katarynka, Kamizelka i inne. W tym okresie powstały także powieści: Pałac i rudera, Dusze w niewoli i Anielka.
W latach 80. XIX wieku Bolesław Prus w swojej twórczości położył główny nacisk na powieści. W tym okresie powstała epicka panorama ówczesnej Warszawy z lat 1878-1879 – powieść Lalka (lata 1887-1889, a potem 1890 r.). Napisał także powieść społeczno-obyczajową Emancypantki (1894 r.). Zaś w swojej jedynej powieści historycznej Faraon (z 1897 roku) przedstawił, na tle fragmentu historii starożytnego Egiptu, najważniejsze mechanizmy władzy, państwa i społeczeństwa. Następnie w roku 1909 wydał jeszcze jedną powieść Dzieci, w której poddał krytyce rewolucję 1905 roku. Śmierć pisarza przerwała prace nad ostatnią, niedokończoną powieścią Przemiany (z lat 1911-1912).
Bolesław Prus został pochowany na cmentarzu na Powązkach, a na jego grobie-pomniku znajduje się napis „Serce serc”.
Kalendarium życia i twórczości
Bolesław Prus (właściwe nazwisko: Aleksander Głowacki)
20 sierpnia 1847 r. – urodził się w Hrubieszowie. Po śmierci rodziców wychowywał się u krewnych w Puławach, a potem w Lublinie.
luty 1861 r. – przeniósł się do Siedlec, a niedługo potem do Kielc, gdzie znalazł się pod opieką brata Leona.
1863 r. – jako 16-latek wziął udział w powstaniu styczniowym. Ranny w potyczce leczył rany w szpitalu, potem zaś został aresztowany i osadzony w więzieniu w Lublinie.
1864 r. – zadebiutował korespondencją w „Kurierze Niedzielnym”.
1866 r. – skończy gimnazjum w Lublinie i zdał egzamin na wydział matematyczno-fizyczny Szkoły Głównej.
1868 r. – opuścił Szkołę Główną. Pracował jako korepetytor, robotnik, a potem studiował w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Puławach.
1872 r. – rozpoczął współpracę z czasopismami warszawskimi pod pseudonimem Bolesław Prus.
1873 r. – Publikacja To i owo.
1874 r. – zaczął prowadzić stały felieton w „Niwie”. Publikacja Kłopotów babuni.
1875 r. – ożenił się ze swą kuzynką – Oktawią Trembińską.
23 marca 1875 r. – rozpoczął w „Kurierze Warszawskim” publikację Kronik, które uczyniły go jednym z najważniejszych polskich publicystów okresu pozytywizmu. Pisywał je z niemal roczną przerwą do roku 1887. Opublikował pierwsze opowiadanie o tematyce społecznej Lokator poddasza.
1879 r. – został członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Literackiego. Druk Przygody Stasia.
1880 r. – Publikacje – Anielka, Powracająca fala, Michałko.
1881 r. – Nawrócony, Katarynka, Antek.
1882 r. – Kamizelka, On.
1883 r. – Milknące głosy, Grzechy dzieciństwa.
1884 r. – napisał rozprawę o Ogniem i mieczem Henryka Sienkiewicza.
1885 r. – powieść Placówka.
1890 r. – publikacja polemiki z Aleksandrem Świętochowskim Słówko o krytyce pozytywnej, powieści – Lalka i Cienie.
1893 r. – powstało Towarzystwo Higieny Praktycznej im. Bolesława Prusa.
1894 r. – powieść Emancypantki.
1895 r. – Bolesław Prus odbył jedyną dalszą podróż zagraniczną do Berlina, Drezna, Karlsbadu, Norymbergii i Stuttgartu. Odwiedził w Rapperswilu Stefana Żeromskiego. Był też w Paryżu.
1897 r. – powieść Faraon.
1904 r. – pod Nałęczowem otwarto Kąpiele Tanie im. B. Prusa
1905 r. – Prus został członkiem Komitetu Obywatelskiego pomocy dla robotników pozbawionych środków do życia z powodu strajków. Powieść Dzieci.
1909 r. – zorganizowane zostały „wtorki Bolesława Prusa” czyli wykup za pieniądze społeczne miejsca w łaźniach dla ubogich uczniów warszawskich szkół i ochronek.
19 maja 1912 r. – Bolesław Prus zmarł w Warszawie. Pochowany został na Powązkach. Na grobie wystawiono pomnik dłuta S. Jackowskiego z napisem: „Serce serc”.Bolesław Prus – biografia
Bolesław Prus – biografia
Aleksander Głowacki, polski pisarz i publicysta okresu pozytywizmu (pseudonim literacki Bolesław Prus), urodził się 20 sierpnia 1847 roku w Hrubieszowie na Lubelszczyźnie. Zmarł 19 maja 1912 roku w Warszawie.
Urodził się w rodzinie ekonoma dworskiego ze szlacheckim pochodzeniem (swój pseudonim artystyczny zaczerpnął od nazwy herbu rodowego Prus I). Osierocony najpierw przez matkę, a w wieku dziewięciu lat – przez ojca, dostał się pod opiekę babki Marcjanny Trembińskiej do Puław, a po jej śmierci – ciotki w Lublinie. Tam też rozpoczął naukę w Szkole Realnej. Potem przeprowadził się do Siedlec (w roku 1862), gdzie uczył się w gimnazjum. Następnie znalazł się w Kielcach gdzie opiekę nad nim sprawował brat – Leon Głowacki, nauczyciel historii.
Pod wpływem brata, działacza frakcji „czerwonych”, Głowacki w wieku 16 lat, wziął udział w powstaniu styczniowym. Ranny niedaleko Siedlec dostał się do niewoli rosyjskiej. Z uwagi na młody wiek został uwolniony i zamieszkał z rodzin ą w Lublinie. W roku 1864 został na trzy miesiące aresztowany, a po wyjściu z więzienia uczył się w liceum w Lublinie. Ukończył je w roku 1868. Potem rozpoczął studia w Szkole Głównej w Warszawie na Wydziale Matematyczno-Fizycznym. W Warszawie utrzymywał się sam, zarabiając korepetycjami. Po dwóch latach przeniósł się na krótko do Puław do szkoły rolniczo-leśnej. Postanowił powrócić do Warszawy, gdzie zatrudniał się doraźnie w różnorakim charakterze. Między innymi pracował też fizycznie w fabryce Lilpopa i Rau’a.
Jego pierwsze publikacje przypadły na rok 1872. Publikował pod pseudonimem Bolesław Prus w pismach pozytywistycznych „Opiekun Domowy” i „Niwa”, a także współpracował z humorystycznymi pismami „Mucha” (od roku 1873) i „Kolce” (1874 r.). Od 1874 roku publikował w „Niwie” stały felieton Sprawy bieżące, zaś do całego szeregu innych pism pisał Kroniki, stanowiące dla niego prawdziwą pisarską szkołę. W tym czasie zaczął też pisać opowiadania.
W roku 1876 ożenił się z Oktawią z Trembińskich, kuzynką ze strony matki.
Na lata 1878-1884 przypadł najbardziej dojrzały okres twórczości nowelistycznej Bolesława Prusa.
Ukazały się zbiory nowel i opowiadań:
Pisma. Tom 1 (w 1881 roku);
Szkice i obrazki (w roku 1886);
Drobiazgi (w 1892 roku) i
Opowiadania wieczorne (w roku 1895)
zawierające wiele znanych do dnia dzisiejszego utworów:
Przygoda Stasia, Powracająca fala, Michałko, Antek, Katarynka, Kamizelka i inne. W tym okresie powstały także powieści: Pałac i rudera, Dusze w niewoli i Anielka.
W latach 80. XIX wieku Bolesław Prus w swojej twórczości położył główny nacisk na powieści. W tym okresie powstała epicka panorama ówczesnej Warszawy z lat 1878-1879 – powieść Lalka (lata 1887-1889, a potem 1890 r.). Napisał także powieść społeczno-obyczajową Emancypantki (1894 r.). Zaś w swojej jedynej powieści historycznej Faraon (z 1897 roku) przedstawił, na tle fragmentu historii starożytnego Egiptu, najważniejsze mechanizmy władzy, państwa i społeczeństwa. Następnie w roku 1909 wydał jeszcze jedną powieść Dzieci, w której poddał krytyce rewolucję 1905 roku. Śmierć pisarza przerwała prace nad ostatnią, niedokończoną powieścią Przemiany (z lat 1911-1912).
Bolesław Prus został pochowany na cmentarzu na Powązkach, a na jego grobie-pomniku znajduje się napis „Serce serc”.
więcej..
