Magiczna Kabała. Kompletny przewodnik po wiedzy tajemnej - ebook

_Frater Barrabbas opracował kompletny, przejrzysty, przystępny i ekumeniczny zarys kabały. Unika skomplikowanych definicji, długich i męczących wykładów historycznych i papki psychologicznej, a zamiast tego skupia się na informacjach przydatnych i zrozumiałych dla czytelnika._ (...) _Autor_ Magicznej kabały _znakomicie przedstawia najistotniejszy element magii zachodniej z myślą o wszystkich adeptach wiedzy ezoterycznej._

– Chic i Sandra Tabatha Cicero

Mistrzowie Hermetycznego Zakonu Złotego Brzasku i autorzy książki The Essential Golden Dawn

_Chociaż na przestrzeni lat opublikowano wiele książek poświęconych kabale,_ Magiczna kabała _wykracza poza zwykłe opisy Drzewa Życia i opisuje rozwój mistycyzmu kabalistycznego, począwszy od jego tradycyjnych źródeł żydowskich, a skończywszy na znaczącej roli, jaką odgrywa w wielu współczesnych systemach magicznych. Czytelnicy wkraczający na ścieżkę magicznej kabały skorzystają na zgłębianiu tej książki, która umieszcza ten system w odpowiednim kontekście historycznym, a jednocześnie wskazuje jego obecne zastosowania w różnych tradycjach magicznych._

– Scott Stenwick

autor książek Arcana i Mastering the Mystical Heptarchy

Magiczna kabała _uwzględnia gnostyczne, neopitagorejskie i neoplatońskie korzenie kabały, dzięki czemu jest łatwiejsza w odbiorze dla okultystów wywodzących się ze wszystkich tradycji, nie tylko abrahamowej. Język i zamysł tej napisanej przez poganina książki czynią ją przystępną dla adeptów z różnych nurtów pogaństwa. Chociaż jest wyraźnie zakorzeniona w zachodniej tradycji tajemnej oraz w paradygmacie Złotego Brzasku i jego następców, pozostaje jednak innowacyjna, wskazując nowy i świeży kierunek._

– Frater Sincerus Renatus

Starszy Mistrz Różokrzyżowego Zakonu Alfa i Omega

Wyczerpujące i zwięzłe wprowadzenie do tematu będącego fundamentem magii rytualnej i Złotego Brzasku.

– David Griffin

Imperator Złotego Brzasku i autor książki The Ritual Magic Manual

_Czy jesteś poganinem, szamanem, czy magiem, niniejsze studium magicznego systemu organizacyjnego, znanego jako kabała, może przyczynić się do lepszego zrozumienia twojej ścieżki._ Magiczna kabała _stanowi wprowadzenie, którego brakowało, kiedy sama zaczynałam poznawać Sztukę i nie mogłam w pełni zrozumieć tego aspektu nauk tajemnych. Objaśniając historię, strukturę i praktyczne zastosowanie kabały, to dzieło pomaga_ „_złamać kod_”_, wręczając czytelnikowi klucz do systemu wierzeń, który otwiera bramę świata od dawna wpływającego na magię Zachodu._

– Veronica Cummer

autorka książki _Sorgitzak: Old Forest Craft_ i redaktorka _To Fly by Night: The Craft of the Hedgewitch_Rozdział 1

Po co zgłębiać kabałę?

awno temu, kiedy miałem zaledwie szesnaście lat, wybrałem się do miejscowej niesławnej księgarni okultystycznej w Milwaukee, miasta położonego niedaleko miejscowości, w której mieszkałem. Wydawało mi się, że ten sklep o nazwie Sanctum Regnum jest najfajniejszym miejscem na ziemi. Niedawno okrzyknąłem się magiem i zacząłem gustować we wszelkiego rodzaju dziwactwach i głupotach, na przykład ubierałem się na czarno, paradowałem w okultystycznej biżuterii i robiłem różne inne „czarodziejskie rzeczy”. Ponieważ byłem młody i niedoświadczony, moje zainteresowanie było jeszcze dość powierzchowne. Księgarnia okultystyczna Sanctum Regnum miała charakter bardzo gotycki. Była czarno-czerwona zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz, a na półkach znaleźć można było mało znane i trudno dostępne książki, miecze, sztylety, kryształowe kule, karty tarota, biżuterię i zioła. Z tyłu stał nawet ruchomy tron, który pełnił rolę drzwi do piwnicy, gdzie odbywały się sesje tarota i zajmowano się innymi parapsychicznymi sprawami. Jednym słowem: była to skarbnica wszystkiego, co miało jakiś związek z okultyzmem, magią i czarami. Nie muszę dodawać, że byłem tym głęboko zafascynowany!

Tak czy owak, znalazłem się w tym bardzo szczególnym miejscu pełnym dziwnie wyglądających rzeczy, łapczywie chłonąc panującą tam atmosferę. Próbowałem nawiązać kontakt z innymi klientami i z pewnością wydałem im się dość irytujący i okropny, jak to zbyt podekscytowany nastolatek. Podszedłem do dwóch ubranych w hipisowskim stylu tajemniczych osobników o długich włosach i brodach, cicho dyskutujących o książce, którą przed chwilą otworzyli i wspólnie przeglądali. Zbliżyłem się i powiedziałem:

– Znacie może tutaj kogoś, kto praktykuje czary?

Odwrócili się do mnie i chłodno zmierzyli wzrokiem, pod wpływem którego mój entuzjazm szybko zmarniał. Jeden z nich zapytał:

– Znasz się na kabale?

Była to dla mnie krępująca chwila i chciałem skłamać, mówiąc: „Jasne, wiem mnóstwo rzeczy”, ale nie zrobiłem tego. Powiedziałem za to:

– No, właściwie to nie.

Ledwo wykrztusiłem z siebie to wyznanie, obaj odwrócili się do mnie plecami i wrócili do przerwanej cichej rozmowy, całkowicie mnie ignorując.

Nie muszę mówić, że poczułem się jak kompletny palant. Poczułem się urażony i zdruzgotany. Takie było moje pierwsze zetknięcie z kabałą. Postawiłem sobie wówczas za cel naukę i opanowanie tego tematu, aby udowodnić im i wszystkim innym ludziom, że potrafię tego dokonać, ale zajęło mi to wiele lat. Obecnie, prawie czterdzieści lat później, mogę powiedzieć: „Tak, znam się na kabale!”.

Z powodu tego traumatycznego doświadczenia z łatwością mogę zrozumieć, że słowo kabała wywołuje różnego rodzaju nieprawdopodobne i urojone skojarzenia. Słowem tym często określa się rzeczy tajemnicze, niejasne, zbyt skomplikowane, wyjątkowo modne i niezrozumiałe dla zwykłego człowieka. Wielu odstręcza już samo to słowo, ponieważ jest wyrazem obcego pochodzenia, którego znaczenie jest mało znane użytkownikom języka angielskiego. Co więcej, istnieje kilka różnych wersji pisowni tego słowa: _qabalah, qabala, cabala_ i _kabbalah_. Już sam ten fakt, który wydaje się wskazywać, że dla różnych osób to słowo oznacza różne rzeczy, potęguje mętlik związany z tym tematem.

Zachodni okultyści używają zwykle wersji _qabalah_, natomiast _cabala_ to pisownia wyraźnie chrześcijańska albo archaiczna, zaś wersja _kabbalah_ preferowana jest przez uczonych i wyznawców judaizmu. Dlatego sama pisownia wskazuje na różne perspektywy, z których ten temat jest przedstawiany. Ponieważ ja sam używam pisowni _qabalah_, możesz uznać, że hołduję podejściu niesekciarskiemu i typowemu dla współczesnego okultyzmu. Taki punkt widzenia przyjmiemy na potrzeby tej książki.

Definicja kabały

Czym zatem jest kabała i dlaczego jest tak ważna? Po co się jej uczyć i jakie korzyści może przynieść ci jej znajomość? Są to niezwykle poważne pytania, a jeśli mam pobudzić twój umysł i wyobraźnię, lepiej odpowiedzieć na nie na pierwszych stronach tej książki, bo w przeciwnym razie w ogóle stracę twoje zainteresowanie. Nie zamierzam ogłupiać cię skomplikowanymi definicjami, rozwlekłymi wykładami historycznymi ani próbować raczyć cię mistycznym hokus-pokus. Kabała jest właściwie dość prosta i zwięzła – wierzcie lub nie! Ma kilka bardzo konkretnych zastosowań – rewolucyjnych i niezwykłych – pozwalających przeciętnemu okultyście pojąć i opanować wszelkiego typu duchowe idee, systemy i aspekty teologiczne. Właściwie może uporządkować niemal wszystko, co dotyczy mistycyzmu, okultyzmu, religii i magii, a także nadać temu znaczenie. Jeśli sądzisz, że takie zadanie jest trudne do wykonania, to masz rację, ale kabała potrafi mu sprostać, a nawet zrobić znacznie więcej.

Słowo „kabała” pochodzi od hebrajskiej rdzennej formy QBL o znaczeniu „otrzymywać lub przyjmować wskazówki, podejmować się”. Oznacza to, że kabała jest swego rodzaju mistyczną wiedzą bezpośrednio otrzymywaną lub pojmowaną u źródła, którym jest Bóstwo. Jak na ironię, słowo _qabalah_ we współczesnym hebrajskim jest terminem bardzo powszechnym, ponieważ służy do określania pewnego rodzaju handlowego potwierdzenia lub transakcji (czegoś otrzymanego lub zawierającego informacje). Żeby jednak naprawdę zrozumieć znaczenie tego słowa, musimy wniknąć głębiej w jego sens ezoteryczny. Otóż ezoteryczna definicja słowa _quabalah_ wskazuje na pewnego rodzaju ustną tradycję lub wiedzę przekazywaną uczniowi przez mistrza. Właśnie to znaczenie przyjmiemy w niniejszej książce.

Często książki o tej tematyce dzielą kabałę na mistyczną albo duchową – przyjmującą postać okultystycznej spekulacji – oraz praktyczną, która jest formą magii lub okultyzmu. Od samego początku do celów i funkcji kabały należały spekulacje okultystyczne, praktyczne zastosowania magiczne i ekstatyczne praktyki duchowe. My będziemy koncentrować się wyłącznie na spekulacjach okultystycznych i praktycznych zastosowaniach magicznych.

We współczesnym okultyzmie kabała posiada następujące podstawowe funkcje i zastosowania. Pamiętaj, że są to jedynie funkcje podstawowe, a zatem istnieje ich znacznie więcej i są one o wiele bardziej złożone. Poprzestaniemy na podstawach, ponieważ niniejsza książka przeznaczona jest dla początkujących.

Kabała jest modelem różnych światów duchowych oraz ich symbolicznej struktury.

Ten model jest uwidoczniony na diagramie zwanym Drzewem Życia. Pomaga ono rozwinąć wyobraźnię i zrozumieć, że świat duchowy niezupełnie pokrywa się ze światem materialnym, z którym mamy kontakt na co dzień.

Kabała jest metasystemem oraz zbiorem metawiedzy. Pomaga uporządkować inne systemy religijne, duchowe i okultystyczne, a także ukazuje relacje istniejące między tymi różnymi systemami. Metawiedza jest pewną formą abstrakcyjnego poznania, które nadaje znaczenie i definiuje inne atrybuty wiedzy; innymi słowy, jest swego rodzaju wiedzą o wiedzy.

„Jakiego rodzaju wiedzy”, chciałbyś zapytać? Wiedzy o rzeczywistości, o własnym Ja i o świecie, w którym ono istnieje – nazywa się to ontologią (nauką o rzeczywistości). Ten metasystem i metawiedza przedstawiane są w postaci czegoś, co określa się jako „tabele korespondencji”, w których atrybuty kabały zestawiane są z atrybutami każdej możliwej kategorii wszelkich systemów duchowych, okultystycznych bądź religijnych. To stwierdzenie może wydawać się trochę niejasne albo przesadzone, ale gdy zaczniemy coraz bardziej zagłębiać się w szczegóły na temat tego, czym jest kabała, dostrzeżesz jego sens. Z pewnością będę musiał to wszystko wyjaśnić znacznie bardziej szczegółowo w dalszej części książki, ponieważ jest to zarazem koncept kluczowy.

Kabała jest systemem kosmologicznym i kosmogonicznym.

Kosmologia to ewolucja, struktura i składniki wszechświata. Kosmologia kabały wynika z bardziej duchowego spojrzenia na wszechświat, zajmuje się więc zjawiskami ze sfery ducha, a także interakcjami zachodzącymi między duchem a światami umysłu i materii.

Kosmogonia jest teorią albo modelem opisującym źródło wszechświata, czyli sposób jego stworzenia. Pamiętaj, że w związku z kosmogonią kabała propaguje model „umysł przed materią”, w przeciwieństwie do modelu „materia przed umysłem”, propagowanego przez naukę. Oznacza to, że – tak jak głoszą też biblijne i inne mity o stworzeniu – zanim powstał wszechświat, istniała już pewna świadomość jako jednolite pole, która miała bezpośredni udział w jego stworzeniu. To jednolite pole świadomości istniejące przed powstaniem jakiejkolwiek materialnej rzeczy nazywane jest Uniwersalnym Umysłem albo Monadą (pierwszym bytem lub Jednią). W tym Umyśle powstał zamysł i kształt wszechświata duchowego i materialnego, w który później została tchnięta dusza.

Oba modele, okultystyczny/religijny (umysł przed materią) i naukowy (materia przed umysłem), są słuszne. Po prostu reprezentują dwie odmienne perspektywy. Model okultystyczny jest systemem metafizycznym, który propaguje ideę, że materia jest przepojona świadomością, a w rezultacie wrażliwość i duch są nieodłącznymi atrybutami materii fizycznej. Model okultystyczny nie próbuje określać sposobu, w jaki wszechświat materialny faktycznie został stworzony, ponieważ nauka dobrze wyjaśniła jego powstanie wraz ze wszystkim, co w nim istnieje. Problemy pojawiają się wówczas, gdy mityczna koncepcja stworzenia zawarta w modelu okultystycznym mylona jest z faktyczną ewolucją i pochodzeniem wszechświata materialnego. Jako okultyści musimy mieć pojęcie zarówno o wersji naukowej, jak i religijnej, a także zdawać sobie sprawę, że perspektywa zmienia nasz sposób definiowania świata, ale nie to, czym on w istocie jest. Musimy także zrozumieć, że coś, co jest mitem, nie jest ani fałszem, ani owocem ignorancji. Mity to potężne symbole alegoryczne, które wyjaśniają naszą rzeczywistość w głębszy i bardziej duchowy sposób.

Są to niezmiernie istotne kwestie, ponieważ stanowią fundament umożliwiający zrozumienie i nadanie sensu wierzeniom i praktykom okultystycznym, a także sposobowi, w jaki zjawiska duchowe i paranormalne wydają się funkcjonować w świecie materialnym. Z tej perspektywy możliwe jest zdefiniowanie ożywionego, świadomego wszechświata, obdarzonego znaczącym przeznaczeniem i kierowanego przez jednolitą superinteligencję. Ta wizja stoi w całkowitej sprzeczności z propagowaną przez naukę ideą przypadkowego, pozbawionego duszy i znaczenia, zmaterializowanego i autonomicznego wszechświata. W dalszej części tej książki zapoznamy się bliżej z tymi koncepcjami.

Kabała to praktyczna metoda, bardzo przydatna w uprawianiu magii oraz czegoś, co nosi nazwę „teurgicznego wzniesienia”.

Choć termin ten może się wydawać skomplikowany, oznacza po prostu system praktyk magicznych pozwalających praktykującemu wznosić się poprzez plany świata duchowego i zjednoczyć się z Jednią. Omówimy te koncepcje bardziej szczegółowo nieco później, ale warto, abyś pamiętał, że kabała ma wiele ważnych, praktycznych zastosowań. Nie jest to tylko rozbudowana filozofia czy mistyczna spekulacja.

Magowie wykorzystują kabałę do tworzenia sigili, talizmanów, formuł słownych, akronimów i szyfrów, a także do określania numerologicznego związku między słowami a frazami. Jest to zarazem okultystyczna mapa wewnętrznych planów oraz system korespondencji. Praktykujący kabalista często, choć nie zawsze, odprawia również magię rytualną albo ceremonialną, medytuje, kontempluje i wykorzystuje teurgię, aby w ostatecznym rezultacie osiągnąć pełne i całkowite oświecenie, czyli zjednanie z Bóstwem. Taki jest cel kabały i cel większości form wyższej magii.

Podsumowując, można wymienić pięć następujących funkcjonalnych zastosowań kabały:

- mapa lub model świata ducha,
- metasystem i system metawiedzy,
- kosmologia i kosmogonia,
- praktyczny system korespondencji, formuł, akronimów, szyfrów, sigili i numerologii,
- system magii, medytacji i kontemplacji.

Skoro już wiesz, do czego może służyć kabała, wyjaśnię teraz, dlaczego jest tak ważna i dlaczego okultysta nie tylko powinien ją poznać i zrozumieć, lecz także z czasem opanować jej tajniki.

Znaczenie kabały

Oczywiście, możesz obyć się bez studiowania czy stosowania kabały, a mimo to medytować, kontemplować, a nawet stosować magię. Jednak ponieważ kabała jest potężnym metasystemem, może pomóc ci poskładać wszystkie te elementy w jedną całość. Dzięki niej będziesz mógł uporządkować różne systemy okultystyczne i religijne, które przyjąłeś wraz z mistycznymi doświadczeniami, jakie mogły stać się twoim udziałem. Może nawet ułatwi ci zrozumienie innych systemów religijnych, które być może chciałbyś poznać, nie stając się ich wyznawcą. Właściwie kabała jest jednym z nielicznych metasystemów dostępnych dla praktykującego okultysty. Nie jest to metasystem jedyny, ale obecnie należy do najpowszechniej stosowanych. Napisano wiele książek na temat kabały, i to pod każdym kątem – wyobrażalnym, a nawet przekraczającym granice wyobraźni. Wszystkie te książki staną się dla ciebie przystępne, jeśli tylko nauczysz się podstaw. Innymi słowy, podstawowa znajomość kabały otwiera drzwi, które dla osób niezaznajomionych z tą wiedzą pozostają zamknięte.

Dodatkowo z kabałą powiązane są też inne systemy okultystyczne, takie jak: tarot, astrologia, alchemia, hermetyka, magia – ich lista jest niemal nieskończenie długa. Krótko mówiąc, kabała wywarła wpływ na prawie każdy system okultystyczny zachodniej tradycji tajemnej. Chociaż do zgłębiania kabały zostałem sprowokowany, i to wiele lat temu, znalazłem do niej odniesienia – bezpośrednie albo zawoalowane – również we wszystkich innych książkach i materiałach okultystycznych, które czytałem i studiowałem.

Niektóre osoby od kabały może odstręczać przypuszczenie, że wiąże się ona głęboko z wiarą abrahamową, a co za tym idzie – jest nieodpowiednia dla kogoś, kto jest poganinem albo magiem. Raz jeszcze powtórzę, że nie jest to prawdą, czego dowodzi fakt, iż kabała jest metasystemem mającym różne znaczenie dla różnych ludzi; nie przynależy na wyłączność do żadnej religii. Jako system okultystyczny należy do tradycji duchowej Zachodu, a zatem jest tak samo częścią naszego dziedzictwa kulturowego, jak rock and roll i _Blue Suede Shoes_. Możemy zajmować się kabałą na swoich warunkach, bo nie ma jakiegoś absolutnego, poprawnego czy właściwego sposobu interpretacji ani zastosowania tego systemu. Należy do nas wszystkich! Wystarczy, że znajdziemy jakiś rozsądny sposób jego interpretacji, a potem go zastosujemy.

Kilka uwag historycznych

Historia kabały wskazuje też, że nie stanowiła jedynie wytworu żydowskich spekulacji mistycznych, chociaż z pewnością były one jej najwcześniejszym wyrazem. Korzenie kabały sięgają pewnego rodzaju okultystycznych i magicznych spekulacji, które rozpoczęły się od prorockiej Księgi Ezechiela. W jej pierwszym rozdziale prorok opisuje wizję „Chwały Bożej”, która przejawia się w postaci ognistego rydwanu niebiańskiego z tronem znajdującym się w samym środku. Nazwa tego rydwanu Boga z tronem pośrodku brzmiała _merkaba_, a wokół jego natury powstały liczne spekulacje.

Z kolei inne rozważania skupiały się na wielorakich pałacach Bożych, takich jak te przedstawione w wizjonerskiej części apokryficznej pierwszej Księgi Henocha (znanej jako 1 Księga Henocha). Pałace te zwane były po hebrajsku _hechalot_ (pałace). Ich wielokondygnacyjność wydawała się analogiczna względem poziomów niebios, a być może także piekieł. Przywodzi to na myśl liczne nieba i kręgi piekła, które później opisał Dante w swoim epickim poemacie _Boska komedia_. Spekulowano także na temat pierwszego słowa hebrajskiego w Księdze Rodzaju, _Bereszit_ („Na początku”), które dało początek całej kosmogonii.

Tematy te uważano za mistyczne i okultystyczne rozważania, choć od samego początku miały też praktyczną i magiczną stronę. Właściwie rozwój kabały dał także początek tradycjom magicznym, a nawet grymuarom (księgom wiedzy magicznej). Niemniej, pierwszym prawdziwym zwiastunem tego, co później – w XII wieku – nazwano kabałą, było to, co znalazło się w niepozornej książeczce zatytułowanej _Sefer Jecira_ (Księga Stworzenia), napisanej w Palestynie między II a VI wiekiem n.e. W tej księdze zebrano wszystkie spekulacje mistyczne na temat _merkaby_, _hechalot_, _bereszit_, dodając jeszcze idee zapożyczone z filozofii greckiej, takie jak neoplatonizm i neopitagoreizm. W tej założycielskiej księdze kabały znalazły się nawet elementy gnozy żydowskiej, więc już wtedy stanowiła skarbnicę myśli klasycznej i mistycznej, a rozwinęła się w coś znacznie większego, niż wskazywały jej początki.

Na marginesie: terminy, którymi się tutaj posługuję, na przykład neoplatonizm, neopitagoreizm, gnostycyzm itd., można znaleźć w słowniczku na końcu książki. Każde pojęcie, którym się posługuję, a które mogłoby być niejasne albo pochodzić z języka obcego, zostanie zwięźle wyjaśnione w tym słowniczku. Kabała, niestety, odwołuje się do rozbudowanej nomenklatury, więc słowniczek jest poręcznym narzędziem, dzięki któremu wszystko zostało właściwie zdefiniowane.

Jeśli zastanowić się nad historią kabały, sposobem, w jaki ewoluowała, i tymi, którzy się nią posługiwali, okaże się, że przeszła przez liczne etapy, a różni ludzie w różnych czasach dostrzegali jej wielką wartość. W okresie od III do XIII wieku kabała była rozwijana przez ludzi, których można określić żydowskimi okultystami, ponieważ ten system wiedzy wciąż gromadził i łączył w sobie idee oraz rozważania pochodzące spoza głównego nurtu judaizmu rabinicznego. Szczyt popularności kabała osiągnęła w XVI wieku, po czym rozpoczął się jej okres schyłkowy, ponieważ uczeni rabini zaczęli kwestionować i odrzucać niektóre co bardziej nieortodoksyjne pojęcia.

W okresie od XVI do XVIII wieku kabała znalazła się w centrum zainteresowania europejskich chrześcijan, którzy wprowadzili ją do dyskursu świeckiego, choć chrześcijańskiego, wskutek czego połączyła się z astrologią, medycyną, kosmologią, alchemią, niemal każdą dziedziną ezoteryczną i, oczywiście, magią ceremonialną. Przed początkiem XIX wieku kręgi naukowe zarzuciły studiowanie kabały, lecz okultyści nie zaprzestali jej rozwijania. Pod koniec XIX wieku dwadzieścia dwie ścieżki zostały powiązane z tarotem, a Drzewo Życia doczekało się swojej ostatecznej interpretacji, tej samej, którą znamy dzisiaj. W XX wieku kabała stała się modna i zainteresowali się nią wyznawcy głównego nurtu judaizmu, którzy zaczęli kontynuować dokonania dziewiętnastowiecznych okultystów.

Można by wręcz porównać kabałę do kawałka ciągutki. Rozpoczęła się w jednej tradycji religijnej (judaizm), następnie została przeciągnięta do innej (chrześcijaństwo), potem do jeszcze innej (chrześcijański okultyzm), a obecnie jest przeciągana z powrotem przez niektórych wyznawców judaizmu, podczas gdy niektórzy ciągną ją w kierunku pogaństwa i czarostwa. W trakcie tego przeciągania tam i z powrotem pierwotny kawałek ciągutki stał się dość długi i szeroki, nie mówiąc już o tym, że każda z tych grup odcisnęła na nim swój ślad. W naszym współczesnym, postmodernistycznym świecie kabała wciąż pozostaje aktualna i jest szeroko stosowana przez wielu różnych ludzi o wielu różnych poglądach duchowych i religijnych.

Kabała oznacza coś innego dla różnych ludzi; może być użyteczna nawet dla pogan i magów. Możliwość wykorzystywania tego metasystemu w osobistych dociekaniach religijnych i w praktyce magicznej czyni z niego dyscyplinę niezwykle frapującą, wartą zgłębiania i opanowania. Niemniej, należy pamiętać, że na świecie studiuje się i stosuje nie tylko jedną kabałę.

Nauka kabały w dużej mierze przypomina naukę jazdy samochodem i zdobycie prawa jazdy. Na początku może wydawać się przerażająca i onieśmielająca, ale niepodjęcie jej skazuje cię na zależność od innych ludzi albo na publiczne środki transportu, zwłaszcza jeśli chcesz dotrzeć w miejsca zbyt odległe, by dojść do nich na piechotę. Możesz zrezygnować z nauki jazdy i znaleźć odmienne sposoby poruszania się albo też nauczyć się panować nad własnym „podróżniczym losem” – wybór, oczywiście, należy do ciebie.

Podobnie możesz opanować kabałę i zdobyć symboliczny klucz do wszystkich religii, systemów okultystycznych i wysokiej magii, albo też możesz poprzestać na własnych ograniczonych włościach, być może odwołując się do pomocy innych ludzi, aby nadać znaczenie wszystkim swoim doświadczeniom przeżywanym w ramach swojej praktyki okultystycznej. Wszystko to wydaje się niezwykle ograniczające, jeśli wziąć pod uwagę, że wystarczy trochę czasu i wysiłku, aby zrozumieć wiele religii i nauk tajemnych w bardziej uporządkowany i ujednolicony sposób.

Sądzę, że odpowiedziałem już na wiele pytań dotyczących tego, czym jest kabała, jak jest wykorzystywana i dlaczego jest ważna. Mam nadzieję, że wyrobiłeś sobie dość dobre pojęcie na jej temat i pozbyłeś się wielu urojeń, iluzji i dezinformacji. Ich miejsce zajmą solidne koncepcje, na których opieram swój wywód na ten podobno tajemny temat.

Czy jesteś podekscytowany perspektywą dalszej nauki? Czy ten temat zaczyna nabierać dla ciebie sensu? Czy rozumiesz, dlaczego powinieneś dowiedzieć się więcej na temat kabały? Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, to znaczy, że ten pierwszy rozdział zakończył się moim sukcesem. Jestem pewien, że chcesz wiedzieć, co zawarłem w pozostałej części tej książki i co będziemy omawiać w kolejnych rozdziałach.

Niniejsza książka została podzielona na dwie główne części: w pierwszej omówiono podstawowe teoretyczne aspekty kabały; w drugiej – aspekty praktyczne. Część pierwszą podzielono na sześć rozdziałów, zaś drugą – dłuższą – na dziewięć. Jest też rozdział wprowadzający, który właśnie czytasz, oraz epilog, który, rzecz jasna, znajduje się na końcu. Poniższa lista obejmuje nagłówki rozdziałów i spis treści zawartych w części pierwszej i części drugiej:

Część pierwsza

1. Kabała w pięciu częściach. Są to: dziesięć sefirotów, dwadzieścia dwie ścieżki, cztery światy i cztery ciała subtelne, trzy negatywne zasłony i Drzewo Życia.

2. Krótka i zwięzła historia kabały w dziewięciu częściach. Zbadamy też historię i rozwój literatury żydowskiej.

3. Więcej szczegółów na temat dziesięciu sefirotów.

4. Więcej szczegółów na temat dwudziestu dwóch ścieżek.

5. Stworzenie, nieprzejawione Bóstwo i natura zła: wyczerpujący dyskurs o stworzeniu wszechświata duchowego i materialnego, naturze niepoznanego i nieprzejawionego Bóstwa oraz naturze zła i niedoskonałości świata materialnego.

6. Cztery światy i cztery ciała subtelne: przedstawienie czterech światów kabalistycznych i powiązanych z nimi czterech ciał subtelnych.

Część druga

7. Kabała w praktyce: ta część została podzielona na dziewięć rozdziałów poświęconych takim tematom, jak ćwiczenia praktyczne, wykorzystanie tabel korespondencji, a także objaśniających gematrię, notarikon i temurę, ścieżkowanie, teurgiczne wzniesienie i – pokrótce – magię kabalistyczną.

8. Epilog: podsumowanie całości.

Dodatkowo książka zawiera słowniczek, w którym zdefiniowano wszystkie ważniejsze terminy stosowane w jej treści, a także bibliografię z wyszczególnionymi tytułami wszystkich książek, do których odwoływałem się podczas pisania niniejszej pracy. Do tej listy dodałem kilka tytułów, które warto przeczytać, aby poszerzyć swoje badania w rozdziale szesnastym, gdzie podpowiadam, jak nauczyć się kabały.

Wyruszmy więc w tę podróż i rozpocznijmy wielkie zwiedzanie świata szacownej kabały. Czuj się zaproszony!